บางทีความรักก็ไม่มีเหตุผล

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

--mouse kata--

เนื้อเรื่อง

ฉันเองก็แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง อยู่แบบเรียบง่าย และก็เป็นคนที่ร่าเริงอยู่เสมอ ต่อมาวันนึงฉันได้ไปพบเจอกับผู้ชายคนหนึ่ง ตั้งแต่ฉันเห็นเขาฉันก็รู้สึกว่า หมอเนี่ยถ้าทางคงจะเจ้าชู้น่าดู ฉันพบเจอเขาทุกวัน เขาเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับฉัน เขาเรียนอยู่ห้องเดียวกับฉัน และเขาก็นั่งข้างฉัน ผ่านไปสองสับดาห์เขาให้ฉันเข้าใจในตัวเขามากขึ้น ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าที่จริงแล้วเขาก็มีความเป็นสุภาพบุรุษอยู่ ผ่านไปสองเดือน เราก้อรู้จักกันมากขึ้น ฉันเริ่มไม่เข้าใจในความรู้สึกของตัวเองว่าตกลงฉันคิดยังไงกับเขากันแน่ ยิ่งเขากับฉันรู้จักกันมากขึ้นเท่าไหร่ หัวใจของฉันก็เริ่มจาไขว้เขวมากขึ้น จนฉันมั่นใจแล้วว่าฉันหนะตกหลุมรักเขาเข้าแบบจังๆเลย ฉันเลยคิดจาสารภาพรักกับเขา ฉันได้ลองปรึกษากับเพื่อนคนนึงเธอชื่อ แอน เพื่อนของฉันคนนี้เธอเป็นคนที่ไว้ใจได้(ฉันคิดว่าอย่างงั้น)ไม่ว่ามีอะไรฉันก็จาปรึกษาเพื่อนคนนี้ตลอด แอนบอกกับฉันว่าลองถามใจตัวเองให้ดีๆว่าถ้าบอกรักเขาไปแล้ว ถ้าเกิดเขาไม่รักตอบจะทำใจได้ไหม แล้วถ้าหากความสัมพันธ์ของเธอกับเขาต้องตัดขาดกันเธอจารับไหวหรือปล่าว ฉันบอกกับแอนว่าถ้าหากฉันได้บอกรักเขาไปแล้วเขาไม่รักตอบ แล้วความสัมพันธ์ของเราถูกตัดขาด ฉันก็จะยินดียอมรับมัน จนในที่สุดก็ถึงเวลานั้น แอนได้จัดเตรียมทุกอย่างให้พร้อม จนเหลือแค่ฉันกับเขา ฉันได้บอกรักเขาไป แล้วรู้มั้ยเขาตอบกลับมาว่าอะไร เขาบอกว่าเธอหนะไม่เข้าใจอะไรซะเลยสินะที่ฉันคบกับเธอเป็นเพื่อนเนี่ยก็เพราะว่าฉันอะแอบชอบแอนอยู่ ฉันอยากรู้จักแอนให้มากกว่านี้ แล้วเขาก็เดินจากไป ส่วนตัวฉันก็ยังคงนั่งอยู่ตรงนั้น ผ่านไปสี่ชั่วโมงแล้ว ฉันก็ยังนั่งอยู่ตรงนั้น และในที่สุดฉันก็ทำใจได้(นิดหน่อยอะนะ)วันรุ่งขึ้นฉันก็ไปเรียนตามปกติ เมื่อเข้าไปถึงในห้องเรียน ทุกคนต่างจ้องมองมาที่ฉัน ฉันก็เข้าไปเรียนอย่างปกติ เมื่อเลิกเรียน แอนได้มาบอกกับฉันว่า ตอนนี้แอนกำลังคบกับเขาคนนั้นอยู่(คนที่ฉันบอกรัก) ในนาทีนั้นฉันอยากจะปล่อยน้ำตาออกมาให้ถึงที่สุด แต่ฉันกลับยิ้มแล้วบอกกับแอนว่า ยินดีด้วยนะ คนอย่างเขาไม่เหมาะสมกับคนนั้นหรอก(คนที่ฉันบอกรัก)แล้วแอนก็ร้องไห้ออกมา พร้อมกับบอกว่าเราขอโทษนะ ผ่านมาถึงตอนนี้ฉํนเองก็ยังตัดใจจากเขาไม่ได้เลย เฮ้อ เนี่ยแหละน้อ ที่เขาเรียกกันว่าความรัก