เชลยร้ายที่รัก
หล่อนเป็นเชลยสาวที่เขาต้องเอามาไว้ใกล้กับตัว แต่สุดท้ายเขาก็ดันหน้ามืดตามัวหลงรักเชลยอย่างหล่อนจนได้...
ผู้เข้าชมรวม
364
ผู้เข้าชมเดือนนี้
16
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เชลยร้ายที่รัก
หล่อนเป็นเชลยสาวที่เขาต้องเอามาไว้ใกล้กับตัว
แต่สุดท้ายเขาก็ดันหน้ามืดตามัวหลงรักเชลยอย่างหล่อนจนได้...
โปรยปราย...
“ตื่นแล้วเหรอ ถ้าหล่อนหิวก็ทานได้เลยนะ” เจ้าของเสียงทุ้มทรงเสน่ห์ค่อยๆ เดินเข้ามาภายในห้องนอน ก่อนจะปรากฏกายให้เห็นใบหน้าหล่อคมคายอย่างชายอาหารับราตรีหรือหนุ่มอิสลามหน้าคมที่ผสมผสานกันได้อย่างลงตัว จนได้มาเป็นบุรุษหนุ่มชาววานาตูรีตรงหน้าทำเอาเจนจารีอึ้งและทึ่งในใบหน้าอันทรงเสน่ห์ ที่ดึงดูดให้เธอตกลงไปในห้วงภวังค์ จนเผลอจ้องเขาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ปลายจมูกโด่งเชิดขึ้นเป็นสัน หนวดเคราบางๆ คิ้วหนาดกดำโก่งเหมือนคันสร ริมฝีปากกระจับสีแดงระเรื่อดูสุขภาพดี แต่ติอยู่อย่างเดียวที่เขาดูขนดกไปหน่อยก็เท่านั้นเอง เส้นขนตามนิ้วมือและท่อนแขนกำยำนั้นมันทั้งดกทั้งยาวและหนา นี่ขนาดแค่สาขาย่อยของเขานะ หล่อนไม่อยากจะคิดจินตนาการถึงสาขาหลัก ว่ามันจะดกและหนาขนาดไหน คิดแล้วก็ขนลุกจนต้องแอบหยิกต้นแขนตัวเองไปหนึ่งทีเพื่อเรียกสติให้กลับคืนมา
“คุณเป็นใครคะ แล้วคนที่จับตัวฉันมาพวกเขาหายไปไหน ฉันแน่ใจว่าเราสองคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน และไม่มีเรื่องแคลงใจกันมาก่อนอย่างแน่นอนค่ะ ฉันมั่นใจ” เจนจารีเป็นฝ่ายเปิดประเด็นก่อน แม้ท้องจะร้องประท้วงให้เธอหยิบอาหารตรงหน้ามาชิมสักชิ้นสองชิ้นก็เถอะ
“หล่อนไม่รู้จักฉันจริงๆ เหรอ แต่ฉันรู้จักหล่อนกับแม่ของหล่อนดีเลยทีเดียว” เขานั่งลงกับเก้าอี้ตรงหน้า ก่อนจะผายมือเชิญให้หล่อนนั่ลงแล้วเจรจากับเขาอย่างสันติ
“ฉันแน่ใจค่ะ ว่าฉันไม่เคยรู้จักคุณมาก่อน แล้วคุณรู้จักฉันกับแม่ของฉันอย่างนั้นเหรอคะ?” หล่อนเลิกคิ้วขึ้นสูง ตั้งคำถามย้อนกลับไปถามหนุ่มวานาตูรีตรงหน้าที่เอื้อมมือมาหยิบเหยือกน้ำสีทองที่ในนั้นบรรจุไวน์อย่างดีเอาไว้
“ชารีฟ อิร็อม วานาตูรี คราวนี้หล่อนพอจะรู้จักฉันได้หรือยัง” เขาใช้ปลายนิ้วเขี่ยแก้วไวน์ไปให้หล่อนที่ทำหน้าครุ่นคิดตรงหน้า พอได้ยินเสียงท้องของหล่อนร้องประท้วงก็มักจะกวนใจเขาทุกที
“ชารีฟ อิร็อม วานาตูรี คุณเป็นลูกชายของท่าน อัมมาน อิร็อมวานาตูรี อย่างนั้นเหรอคะ?” เจนจารีเบิ่งตากว้างเท่าไข่ห่านแทบสำลักไวน์ที่เพิ่งยกขึ้นจิบเพื่อดับกระหาย จนเธอกระแอมไปสองสามครั้ง
“ฉันไม่ต้องการให้แม่ของเธอแต่งงานกับพ่อของฉัน เพราะแม่ของเธอได้ชื่อว่า ‘ผู้หญิงที่ดวงกินผัว’ เข้าใจตรงกันนะ”
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยจร้า :)
ถ้าชอบก็อย่าลืมกดติดตาม กดถูกใจ และแนะนำติชม
เพื่อเป็นกำลังใจให้นักหัดเขียน
คนนี้ด้วยนะคะ
มี E-book นะคะ สนใจจิ้มลิงก์ด้านล่างได้เลยจร้า
คำเตือน !!!
นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งล้วนๆ นะคะ อาจมีเนื้อหาที่เกินจริงและอาจมีคำพูดที่ไม่เหมาะสม เพื่อสร้างอรรถรสในการอ่านเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณ และเสพเนื้อหาอย่างมีสติ ลิขสิทธิ์เป็นของผู้แต่งแต่เพียงผู้เดียว การคัดลอก เผยแพร่ ทำซ้ำหรือดัดแปลงโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตถือว่าผิดกฎหมายตาม พ.ร.บ ลิขสิทธิ์ 2537มาตรา 15 27 31และฉบับเพิ่มเติม มีโทษทั้งจำทั้งปรับ
ผลงานอื่นๆ ของ มนัชชนก นามปากกา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ มนัชชนก นามปากกา
ความคิดเห็น