ลำดับตอนที่ #75
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #75 : All about Us [ Hope Part ]
ไหนๆก็จะเปิดเทอมแล้ว...
#ไม่เปิดไม่แต่งว่างั้นสินะหล่อนน่ะ...
เตือน :: โฮพไม่ใช่คนดี #เตือนมุงสั้นมาก
" เพราะคุณเอาเงินไปพนันหมดนั่นแหละ !! เราเลยติดหนี้กันขนาดนี้ไง !! "
เสียงของผู้เป็นแม่ดังขึ้นมาอย่างฉุนเฉียว
" คุณเองก็แอบเอาเงินกองกลางบ้านไปบำเรอพวกชู้ของคุณหมดไม่ใช่หรือไง !! "
ฝ่ายผู้เป็นพ่อก็เริ่มขึ้นเสียงอย่างฉุนเฉียวเช่นเดียวกัน
และทั้งคู่ก็เริ่มทะเลาะกันต่อยาวเยียดและทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนน่ากลัว
เด็กชายเจ้าของผมสีดำสนิทและตาสีน้ำเงินเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดมาตั้งแต่แรก
แม้จะกลัวแต่ก็ไม่กล้าออกไปห้ามอะไร
ที่เขาทำก็มีเพียงอย่างเดียวคือการป้องกันไม่ให้น้องสาวตื่นมาเห็นภาพนี้
" โอ้ย !!! บ้านนี้... ฉันไม่อยู่แล้ว !!! "
คนเป็นแม่เริ่มร้องโวยวาย ก่อนจะเดินหันหลังกลับเข้าห้องนอน
" แล้วลูกของเราล่ะคุณ !! จะทิ้งให้ผมเลี้ยงเนี่ยนะ !!? "
ผู้เป็นพ่อเริ่มโวยบ้างพร้อมเดินตามผู้เป็นแม่ไป
" ก็ทิ้งมันซะทั้งสองคนนั่นแหละ แล้วเราก็แยกทางใครทางมันกันไปเลย จบทุกอย่าง "
หญิงสาวพูดตัดบทสั้นๆ
ฝ่ายผู้เป็นพ่อกลับไม่ห้าม แต่พยักหน้าเห็นด้วย
นั่นทำให้เด็กชายที่แอบมาตลอดตัดสินใจวิ่งไปหาทั้งสอง
" ... ทำไมพ่อกับแม่ทำแบบนี้ "
เด็กชายพูดขึ้น เรียกให้พ่อและแม่หันมามอง
คนทั้งสองตกใจเล็กน้อยที่เห็นเด็กชาย
ต่างฝ่ายต่างพูดอะไรไม่ออก จนกระทั่งเด็กชายเดินไปคว้ามีดปลอกผลไม้ขึ้นมาเล่มหนึ่ง
" ... โฮพ นั่นลูกจะทำอะไร ? "
คนเป็นแม่ถามเสียงสั่น ขณะมองลูกชายตนเองถือมีดปลอกผลไม้ขึ้น
เด็กชายหันไปยิ้มให้พ่อแม่ราวกับจะบอกว่า ' ไม่เป็นไร ' ก่อนที่จะ...
" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !! "
ผู้เป็นแม่กรีดร้องเมื่อเห็นลูกชายตนเองแทงมีดเข้าไปในตาตัวเองครึ่งด้าม
โฮพถอนมีดออกจากตาพร้อมเลือดที่ไหลกระฉอก
" ผมให้เวลาพ่อกับแม่ 5 นาที... ถ้าไม่รีบหนีผมจะตามไปฆ่านะครับ "
พูดจบก็ยิ้มละไม แลดูใจดีสุดๆ
" คนที่คิดจะทิ้งน้องสาวของผมน่ะ ฆ่าให้ตายยังไม่สาสมเลยนะครับ "
เพียงเท่านั้น คนเป็นพ่อแม่ก็ต่างหนีกันไปทันที
โฮพทรุดตัวลงนั่งจับตาข้างที่เต็มไปด้วยบาดแผล ก่อนจะพ่นลมหายใจร้้อน
' ... สุดท้ายก็คิดหนีโดยไม่สนใจลูก ... '
' แต่ก็ดีแล้วล่ะ... ถ้าบีลีฟอยู่กับคนพวกนี้ต่อไปล่ะก็... '
' เลวที่สุด เลวที่สุด เลวที่สุด เลวที่สุด เลวที่สุด เลวที่สุด เลวที่สุด '
" พี่ ... "
เสียงคุ้นหูดังขึ้น เรียกสติให้โฮพหันไปมอง
เขาหันไปมองร่างเล็กทั้งรอยยิ้มอ่อนโยน
" พ่อกับแม่ล่ะ ? ทำไมไม่มาดูพี่ ? "
บีลีฟพ่นคำถามขณะเดินไปหาร่างสูงกว่าทั้งน้ำตานองหน้า
" ... เขาทิ้งเราไปแล้วล่ะ พ่อแม่ทะเลาะกัน ...
พ่อจะทำร้ายแม่... แต่พี่ไปกั้นไว้ก่อน ก็เลย... ได้แผลมา... แต่...
พวกเขากลัว... ก็เลยทิ้งเราไว้สองคน... "
แม้จะเป็นคำโกหก แต่ถ้าเพื่อให้บีลีฟไม่สงสัยอะไร และรู้สึกสบายใจแล้วล่ะก็...
แค่นั้นก็ดีแล้วล่ะ...
========================
~ ปัง ! ~
เสียงปืนดังขึ้นพร้อมไอจากปลายกระบอก
เลือดสีแดงสดสาดกระเซ็นเปอะเปื้อนกำแพงขาวย้อมให้เป็นสีแดงฉาน
ร่างหนาใหญ่ทรุดลงไปทับร่างเด็กหญิงที่กำลังตัวสั่นเทาด้วยความกลัว
โฮพเดินไปดึงร่างนั้นออกห่างจากตัวน้องสาว
... สีหน้าไม่ได้บ่งบอกอารมณ์ใดๆ แต่กลับรู้สึกได้ว่าน่ากลัว ...
' คนที่คิดจะมายุ่งกับบีลีฟแล้วยังทำให้บีลีฟร้องไห้น่ะ
ตายๆ หายไปซะดีกว่านะ '
===================================
" ... ผมฆ่าคนไปครับ "
" แต่ที่ทำไปทั้งหมด ทุกอย่าง ก็เพื่อน้องสาวคนเดียวของผม ... "
โฮพสารภาพบาปก่อนที่จะไปรับการชำระล้าง
แต่ทว่าบาทหลวงกลับยิ้มแล้วมองเขา
" พ่อจะเกษียณแล้ว ... อยากได้บราเธอร์สักคนมาอยู่แทน "
โฮพกระตุกคิ้วหันมองทางหลวงพ่อ
" และพ่อคิดว่าลูกก็เหมาะดีนะ... "
หลวงพ่อพูดต่อ
" จากที่ได้ฟังลูกสารภาพบาปเมื่อครู่... ลูกยอมทำร้ายตัวเองเพื่อน้องสาว
และที่ลูกฆ่าคนไปก็เพราะคนคนนั้นจะมาทำร้ายน้องสาวของลูกไม่ใช่เหรอ ?
จริงๆแล้ว... ลูกนั่นแหละคนดีที่สุดแล้วล่ะ... "
...
และหลังจากนั้นเขาก็ชวนบีลีฟไปอยู่โบสถ์โดยตลอด...
===================
" !!! "
เลียฟสะดุ้งก่อนจะเบือนหน้าหนีโฮพ
ตาสีแดงไหวหวั่นเล็กน้อย เมื่อได้รู้อดีตของคนตรงหน้า...
" เป็นอะไรไปเหรอ ? "
โฮพถามร่างบางอย่างห่วงใหญ่
เลียฟส่ายหน้ารัวๆ ก่อนจะพูด
" ไปก่อนนะคะ... "
โฮพไม่ว่าอะไร แค่พยักหน้ายิ้มๆให้เลียฟเท่านั้น
คนผมเขียวเดินห่างจากร่างสูงไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่รู้ว่าตาสีแดงหลังผ้าพันแผลของโฮพ
กำลังมองไปที่เธออย่างแอบสนใจไม่ใช่น้อยเหมือนกัน
===========================
#โอ้ย
คอมดับหลายรอบมากกกกกกกกก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น