ลำดับตอนที่ #67
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #67 : Ring [Hx2]
:)
Shalunla
ร่างสูงเจ้าของชุดบาทหลวง ผมสีดำสนิท และตาข้างเดียว
เปิดประตูโบสถ์ออกด้วยสีหน้าแช่มชื่น
ก่อนจะกระอักเลือดแทบจะในทันทีเมื่อมีบางสิ่งพุ่งแบบดับเครื่องชนเข้าที่ท้องเต็มๆ
จนเขาถลาลงไปนอนบนพื้นโบสถ์ในทันที
" อ่อก ! ฮิคาริ... "
ไม่ต้องมองก็รู้ว่าเจ้าของการพุ่งชนเมื่อครู่เป็นใคร
ฮิคาริลุกขึ้นมองคนตัวสูงกว่าที่กำลังจับท้องตัวเอง ทำหน้าโอดโอย
" เป็นอะไร ? "
แล้วเธอก็ถามหน้านิ่งๆ
... ก็เจ็บเพราะคุณเธอนั่นแหละคร้าบบบบบบบ ...
อยากจะตอบไปแบบนี้ แต่ไม่มีแรงพอจะเปล่งเสียงออกไปได้
โฮพได้แต่กุมท้องตัวเองเอาไว้ แต่ก็พยายามยิ้มสู้ออกไป
" เจ็บ... "
... ความจริงเขาอยากจะบอกว่าไม่เป็นอะไรนะ แต่ปากมันซื่อสัตย์กับร่างกายไปหน่อย
" เจ็บ ? "
แต่ฮิคาริกลับทำหน้าซื่อเหมือนคนไม่รู้ว่าอาการเจ็บเป็นยังไงซะงั้น
โฮพจึงหัวเราะแห้งๆกลบเกลื่อนแล้วเอื้อมมือไปลูบหัวคนตัวเล็กกว่าที่ทำหน้ามึนๆ
" ไม่เป็นอะไรหรอก... "
ว่าจบก็กลับมาทำหน้ายิ้มแย้มแบบปกติเหมือนไม่ได้เจ็บอัลไล (หยุดวิบัติเถอะครับ /โฮพ)
ประจวบเหมาะกับตอนนั้นมารีเดินมาเห็นทั้งคู่พอดี
" หือ... วันนี้ดูท่าโฮพจะไม่ว่างสินะ "
เจ๊แกพูดจบก็หันมายิ้มหวานให้คนตาเดียวอย่างมีเลศนัยน์
" เจ๊ปล่อยให้โฮพพาฮิคาริเที่ยวเล่นได้ตามสบายจ๊ะ "
... ผมไม่ต้องการครัฟเจ๊ ...
แต่พูดไปมีหรือใครจะฟัง โฮพก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆให้มารีไปตามน้ำ
ก่อนจะหันมาถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อได้สบตาสีม่วงประกายของเด็กผู้หญิงตรงหน้า
... แล้วผมจะทำยังไงล่ะคร้าฟฟฟฟฟ !!? ...
====================================
นับจากเหตุการณ์ข้างต้นโฮพก็พาฮิคาริเดินเล่นไปมาอยู่แถวๆโบสถ์นั่นแหละ
แต่แน่นอนว่าไม่พาไปที่สุสาน ... - -
เดินเล่น เดิน เดิน เดิน ... ทำมันอยู่แค่นี้แหละ
และแทบไม่มีคำพูดใดๆออกมาจากปากของทั้งสองฝ่ายเลย
" พี่ !!! "
โฮพหันไปตามเสียงเรียกก่อนจะพบบีลีฟวิ่งมาพร้อมบางอย่างในมือ
" แหวน ๆ!!! "
บีลีฟพูดพร้อมอวดแหวนสีเงินในมือตัวเองให้พี่ชายดู
" เอามาจากไหนล่ะนั่น ? "
โฮพถามสีหน้าหวาดระแวงน้องสาวตัวเองเล็กน้อย
บีลีฟยิ้มหวาน พลางทำหน้าภาคภูมิใจ
" มีคนให้มา !!! "
และด้วยคำนั้น ทำเอาโฮพเกิดอาการซิสค่อนกระทันหัน
" ใคร !!? "
บีลีฟยังไม่รู้สึกรู้สากับออร่าจากพี่ชายตัวเองที่เกิดหวงน้องสาวขนาดหนัก
จึงตอบกลับไปด้วยสีหน้าแช่มชื่น
" เอ่อ... พี่คินน่ะค่ะ "
และยังไม่ทันที่โฮพจะโวยอะไรกว่านั้น
มือคู่เล็กของคนตาสีม่วงก็ดึงชายเสื้อโฮพเอาไว้ ตาของเธอจ้องไปยังแหวนด้วยความสนใจ
" แหวน ? "
บีลีฟไม่ได้พูดอะไรอีก ก็แค่ยิ้มให้พี่ชายก่อนวิ่งกลับเข้าโบสถ์ไป
พอมองตามไปก็เห็นมิสชงกำลังมองทางเขาอย่างสนอกสนใจ
... แผนมิสชงแหงเลย ...
" ข้าก็อยากได้แหวนบ้าง "
ฮิคาริพูดหน้าเรียบๆ
ผิดกับโฮพที่ถึงขั้นเหงื่อแตกพลั่ก
ก่อนที่เขาจะนึกอะไรออก โฮพวิ่งไปนั่งทำอะไรบางอย่างตรงสวนดอกไม้
ก่อนจะกลับมาพร้อมแหวนดอกไม้วงเล็ก
" อย่างนี้คงพอได้นะครับ "
พูดจบก็คว้ามือฮิคาริที่ยังมึนงงอยู่ขึ้นมา
" ...ผมใส่นิ้วนางได้ไหม? "
ฮิคาริพยักหน้าหงึกหงัก โฮพเลยใส่แหวนให้ร่างเล็กเบาๆ
... ' แหวนหมั้นงั้นเหรอ ? ' ...
' อื้อ... ฉันโดนคลุมถุงชนน่ะ
แต่ไม่ต้องห่วงนะ ฉันน่ะ... รักโฮพที่สุดอยู่แล้วล่ะ '
ทำไมต้องมีภาพเธอแล่นขึ้นมาล่ะ!!?
" แอมไซด์ "
โฮพพึมพำก่อนจะดึงฮิคาริไปกอดหลวมๆ
" ขอกอดแบบนี้หน่อยนะครับ "
ว่าจบก็กระชับกอดแน่นขึ้น ฮิคาริแม้ไม่เข้าใจคนตรงหน้าแต่ก็กอดตอบแต่โดยดี
" นี่ ฮิคาริ... "
" ? "
" รักษาแหวนของผมให้ดีนะ ขอร้องล่ะ "
แม้จะยังไม่ค่อยเข้าใจ แต่ร่างบางก็พยักหน้ารับแต่โดยดี
" ...อือ "
--------------------------------------------------------------------------------
ร่างสูงเจ้าของชุดบาทหลวง ผมสีดำสนิท และตาข้างเดียว
เปิดประตูโบสถ์ออกด้วยสีหน้าแช่มชื่น
ก่อนจะกระอักเลือดแทบจะในทันทีเมื่อมีบางสิ่งพุ่งแบบดับเครื่องชนเข้าที่ท้องเต็มๆ
จนเขาถลาลงไปนอนบนพื้นโบสถ์ในทันที
" อ่อก ! ฮิคาริ... "
ไม่ต้องมองก็รู้ว่าเจ้าของการพุ่งชนเมื่อครู่เป็นใคร
ฮิคาริลุกขึ้นมองคนตัวสูงกว่าที่กำลังจับท้องตัวเอง ทำหน้าโอดโอย
" เป็นอะไร ? "
แล้วเธอก็ถามหน้านิ่งๆ
... ก็เจ็บเพราะคุณเธอนั่นแหละคร้าบบบบบบบ ...
อยากจะตอบไปแบบนี้ แต่ไม่มีแรงพอจะเปล่งเสียงออกไปได้
โฮพได้แต่กุมท้องตัวเองเอาไว้ แต่ก็พยายามยิ้มสู้ออกไป
" เจ็บ... "
... ความจริงเขาอยากจะบอกว่าไม่เป็นอะไรนะ แต่ปากมันซื่อสัตย์กับร่างกายไปหน่อย
" เจ็บ ? "
แต่ฮิคาริกลับทำหน้าซื่อเหมือนคนไม่รู้ว่าอาการเจ็บเป็นยังไงซะงั้น
โฮพจึงหัวเราะแห้งๆกลบเกลื่อนแล้วเอื้อมมือไปลูบหัวคนตัวเล็กกว่าที่ทำหน้ามึนๆ
" ไม่เป็นอะไรหรอก... "
ว่าจบก็กลับมาทำหน้ายิ้มแย้มแบบปกติเหมือนไม่ได้เจ็บอัลไล (หยุดวิบัติเถอะครับ /โฮพ)
ประจวบเหมาะกับตอนนั้นมารีเดินมาเห็นทั้งคู่พอดี
" หือ... วันนี้ดูท่าโฮพจะไม่ว่างสินะ "
เจ๊แกพูดจบก็หันมายิ้มหวานให้คนตาเดียวอย่างมีเลศนัยน์
" เจ๊ปล่อยให้โฮพพาฮิคาริเที่ยวเล่นได้ตามสบายจ๊ะ "
... ผมไม่ต้องการครัฟเจ๊ ...
แต่พูดไปมีหรือใครจะฟัง โฮพก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆให้มารีไปตามน้ำ
ก่อนจะหันมาถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อได้สบตาสีม่วงประกายของเด็กผู้หญิงตรงหน้า
... แล้วผมจะทำยังไงล่ะคร้าฟฟฟฟฟ !!? ...
====================================
นับจากเหตุการณ์ข้างต้นโฮพก็พาฮิคาริเดินเล่นไปมาอยู่แถวๆโบสถ์นั่นแหละ
แต่แน่นอนว่าไม่พาไปที่สุสาน ... - -
เดินเล่น เดิน เดิน เดิน ... ทำมันอยู่แค่นี้แหละ
และแทบไม่มีคำพูดใดๆออกมาจากปากของทั้งสองฝ่ายเลย
" พี่ !!! "
โฮพหันไปตามเสียงเรียกก่อนจะพบบีลีฟวิ่งมาพร้อมบางอย่างในมือ
" แหวน ๆ!!! "
บีลีฟพูดพร้อมอวดแหวนสีเงินในมือตัวเองให้พี่ชายดู
" เอามาจากไหนล่ะนั่น ? "
โฮพถามสีหน้าหวาดระแวงน้องสาวตัวเองเล็กน้อย
บีลีฟยิ้มหวาน พลางทำหน้าภาคภูมิใจ
" มีคนให้มา !!! "
และด้วยคำนั้น ทำเอาโฮพเกิดอาการซิสค่อนกระทันหัน
" ใคร !!? "
บีลีฟยังไม่รู้สึกรู้สากับออร่าจากพี่ชายตัวเองที่เกิดหวงน้องสาวขนาดหนัก
จึงตอบกลับไปด้วยสีหน้าแช่มชื่น
" เอ่อ... พี่คินน่ะค่ะ "
และยังไม่ทันที่โฮพจะโวยอะไรกว่านั้น
มือคู่เล็กของคนตาสีม่วงก็ดึงชายเสื้อโฮพเอาไว้ ตาของเธอจ้องไปยังแหวนด้วยความสนใจ
" แหวน ? "
บีลีฟไม่ได้พูดอะไรอีก ก็แค่ยิ้มให้พี่ชายก่อนวิ่งกลับเข้าโบสถ์ไป
พอมองตามไปก็เห็นมิสชงกำลังมองทางเขาอย่างสนอกสนใจ
... แผนมิสชงแหงเลย ...
" ข้าก็อยากได้แหวนบ้าง "
ฮิคาริพูดหน้าเรียบๆ
ผิดกับโฮพที่ถึงขั้นเหงื่อแตกพลั่ก
ก่อนที่เขาจะนึกอะไรออก โฮพวิ่งไปนั่งทำอะไรบางอย่างตรงสวนดอกไม้
ก่อนจะกลับมาพร้อมแหวนดอกไม้วงเล็ก
" อย่างนี้คงพอได้นะครับ "
พูดจบก็คว้ามือฮิคาริที่ยังมึนงงอยู่ขึ้นมา
" ...ผมใส่นิ้วนางได้ไหม? "
ฮิคาริพยักหน้าหงึกหงัก โฮพเลยใส่แหวนให้ร่างเล็กเบาๆ
... ' แหวนหมั้นงั้นเหรอ ? ' ...
' อื้อ... ฉันโดนคลุมถุงชนน่ะ
แต่ไม่ต้องห่วงนะ ฉันน่ะ... รักโฮพที่สุดอยู่แล้วล่ะ '
ทำไมต้องมีภาพเธอแล่นขึ้นมาล่ะ!!?
" แอมไซด์ "
โฮพพึมพำก่อนจะดึงฮิคาริไปกอดหลวมๆ
" ขอกอดแบบนี้หน่อยนะครับ "
ว่าจบก็กระชับกอดแน่นขึ้น ฮิคาริแม้ไม่เข้าใจคนตรงหน้าแต่ก็กอดตอบแต่โดยดี
" นี่ ฮิคาริ... "
" ? "
" รักษาแหวนของผมให้ดีนะ ขอร้องล่ะ "
แม้จะยังไม่ค่อยเข้าใจ แต่ร่างบางก็พยักหน้ารับแต่โดยดี
" ...อือ "
--------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น