เรื่องใจฉันเป็นของนายตาคุณชายเจ้าเล่ห์

                                                     1
             นิยายเรื่องนี้ฉันว่าเราควรที่จะแนะนำให้รู้จักกันก่อนดีมั้ยคะ ฉันชื่อแอริณ เลิศนิมิตหมาย ชื่อเล่นชื่ออิ๊งค่ะ ส่วนคุณพ่อของฉันชื่อคุณพ่อบอส คือคุณพ่อฉันเป็นคนฝรั่งเศษน่ะ (ฉันเลยขาวจั๊วไง) คุณแม่ฉันเป็นคนไทยค่ะคงรู้จักกันดีท่านมีนามว่าอิง แต่ที่น่าโศกเศร้าที่สุดในชีวิตสำหรับฉันคือฉันได้เสียพ่อแม่ไปด้วยอุบัติเหตุทางเรือเนื่องจากฉันและครอบครัว
ไปเที่ยวกันแต่เกิด เหตุไม่คาดฝันขึ้นเมื่อเรือที่นั่งไปเกิดชนกับโกดหินใหญ่เข้าจากนั้นฉันก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย...
และตอนนี้ฉันก็อายุเพียงแค่17ปีเท่านั้นรับภาระดูแลน้องสาวไม่เอาไหนอย่างน้องออนทั้งขี้เกียจทำอะไรฉันก็ต้องเครียร์ปัญหาให้เสมอ
ออนอายุ13ปีฐานะบ้านเราพอมีพอทานฉันและน้องได้ย้ายมาอยู่ที่ในเมืองอาศัยที่คอนโดไม่หรูนักพอมีที่ให้ฉันและน้องสาวหลับสบาย
และฉันยังเป็นนักแข่งรถอีกด้วยนะชอบเป็นชีวิตจิตใจเลยที่ฉันจะต้องแข่งรถเสี่ยงอันตรายก้เพื่อเอาเงินที่ได้มาใช้จ่ายให้ที่บ้านแหละค่ะ
"พี่อิ๊ง...พี่อิ๊ง..."ฉันที่กำลังทำความสะอาดห้องอยู่ดีดียัยน้องบ้านั่นก็ตะโกนเรียกเสียงดัง
"นี่ออน...หัดเกรงใจคนข้างห้องบ้างสิงานการก็ไม่รู้จักช่วยกันทำ"ฉันแว๊ดใส่ทันที
"แล้วโรงเรียนใหม่ของออนอ่ะ พี่ให่ออนเรียนที่ไหนเหรอ"
"รู้ล่ะน่ะพรุ่งนี้ค่อยไปก็ได้นี่"เกือบลืมไปเลยสิ
"ขอเรียนเอกชนนะได้ป่ะ"เจ้าเล่ห์
"แล้วตั้งแต่เด็ก ออนเคยเรียนวัดปะล่ะ"
"ก็ไม่เคยไงล่ะ"
"ก็ใช่สิแล้วพูดทำไม"ใช่แล้วถึงฐานะของฉันจะดูเฉยๆแต่ฉันก็จบม.ต้นที่ฝรั่งเศษนะคะฉันเลยเก่งภาษาอังกฤษมากไงล่ะ"ออนไปนอนได้ล่ะนะ"
"จะออกไปแข่งรถอีกน่ะสิ"
"ละออนเคยช่วยพี่หาเงินรึป่า่วล่ะ"
"..."แล้วยัยน้องสาวก็ทำท่าเจื่อนไปเลยทันที
"เอาล่ะปิดประตูดีดีแล้วพี่จะกลับมา"บอกลาเสร็จฉันก็เดินออกมาจากคอนโดแล้วนั่งรถแท็กซี่
ไปที่สนามแข่งทันทีฉันใส่ชุดเตรียมพร้อมที่จะลงสนาม
    ณ สนามแข่ง
และก็เป็นอย่างเช่นทุกครั้งที่จะมีเสียงกรีดร้องอย่างพวกผู้หญิงที่เป็นตัวต่อลองเซ็ตพวกผู้ชายลงแข่งทีไร
ต้องมายืนวี๊ดว๊าดลั่นสนามและที่น่ารำคาญสุดไม่พ้นจากเสียงเครื่องยนต์ที่แร่งเครื่องอวดกัน
"เฮ่!ยัยแอริณ"ฉันหันไปตามเสียงใครมาเรียกว่ะ
"ว่าไงเชอร์รี่แอน...ณัฐ"ฉันกล่าวทักเพื่อนสาวที่ศึกษาที่เดียวกันและยังเรียนกันมาตั้งแต่อนุบาล2
"วันนี้จะลงแช่งเหรอเพื่อน"แอนถามสีหน้าเป็นห่วง
"อื้มม์"ฉันตอบ
"แต่เซ็ตวันนี้ทั้งเซ็ตเป็นรถใหญ่นะแก"เชอร์รี่พูด
"เอาน่ะทำไงได้ล่ะเพื่อนฉันต้องหาเงินเลี้ยงตัวเองกับน้องนี่"
"แล้ววันนี้ใครเป็นเจ้ามือเธออ่ะ"
"ฉันเอง!"ณัฐยกมือขึ้นอย่างนำเสนอภูมิใจว่างั้นล่ะเพราะถ้าหากใครเป็นเจ้าให้กต้องจัดหารถให
"เธอนี่สนับสนุนเพื่อนไม่ถูกจริงๆเล้ย"แอนว่าปรามณัฐ
"เหอะน่า...เซ็ตนี้ก็จะแข่งกันเสร็จแล้วฉันต้องเตรียมตัว"ฉันห้ามทับไว้
แล้วเราก็มายืนอยู่ข้างสนามเพื่อเตรียมแข่ง
"อ๊ายยยยย!!!ดูคุณชายซีสิหล่อมากเลยอ่ะ"แล้วเสียงข้างๆก็วี๊ดขึ้น
"โทษทีนะย่ะคุณชายซีเป็นของฉัน"แล้วยัยเชอร์รี่ก็พูดขึ้นทำให้คนพวกนั้นสงบเงียบลงทันใด
เนื่องจากพวกฉันฆ่าได้หยามไม่ได้

้

                           ........มีต่อพรุ่งนี้นะคะ..........(ยังไม่จบมาอ่านกันใหม่นะคะ)