ด้วยรัก จาก พี่ชาย 1

จดหมายถึง พี่ชาย (สุดที่รัก)

พี่ชาย@hotmail.com

ถึง  พี่ชาย(สุดที่รัก) 1

           หนูรับจดหมายของพี่แล้วค่ะ มะลิขาว  มันคืออะไรคะเกี่ยวข้องกับหนูหรือเปล่า ประทับใจจริง ๆ กับคำเดียวที่พี่ส่งมา (ประชด)  มันคือ  รหัสลับพลิกวิกฤตหรือไง  ถ้าใช่ จะได้ออกเดินทางหาขุมทรัพย์เพื่อถอดรหัสเสียเดี๋ยวนี้เลย มีหวังได้รวยก็คราวนี้ (อะไรกัน เรานะ เฝ้ารออยู่หน้าคอมฯ มาตั้งนานเป็นสัปดาห์ ด้วยความคิดถึง  ส่งจดหมายไปหาก็ตั้งวันละหลาย ๆ รอบแต่ได้ตอบกลับมาเพียงคำเดียวน้อยใจนะ จะรู้ไหมว่าหนูคิดถึงพี่ขนาดไหน มันมากมาย มากกว่าถ่อยคำที่ส่งไปเสียอีก สงสัยคงจะลืมไปล่ะมั้งว่ามีน้องสาวอยู่ที่ริชมอนด์ นี่) อ้อ! ตุ๊กตาหมีสีแดง ต้องขอบคุณมากที่ยังอุตส่าห์จำวันเกิดของหนูได้  ถึงมันจะล่าช้ากว่าวันเกิดหนูไปสองวันก็เถอะ   ก็ยังนับเป็นโชคดีของหนูที่พี่ยังจำได้  ถ้าหนูอยู่ไกล้พี่ หนูคงจะได้รับของขวัญและคำอวยพรจากพี่ด้วยตัวเองตรงตามกำหนดเวลาทุกปี...ใช่ไหมคะ  คงจะมีสักวันหนึ่งนะคะที่หนูจะได้ไปอยู่ไกล้ ๆ แล้วหนูจะวิงวอนต่อพระเจ้าให้ถึงวันนั้นเร็ว ๆ

ด้วยรัก...... ถึงตัวห่างไกลแต่ใจคงคิดถึง.....ตลอดเวลา

จาก  น้องสาวสุดที่รักของพี่

มะลิ  ริชมอนด์  (NY)

ถึง  พี่ชาย(ที่รัก)  2

       เกิดอะไรขึ้นกับพี่อีกหรือนี่  หนูแน่ใจว่ามันมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น  แม้ว่าเราจะไม่เคยพบกันเลย  แม้สักครั้งเดียว แต่ว่าคำทุกคำที่ถ่ายทอดผ่านตัวอักษรทุกตัวมาตลอดระยะเวลาสิบกว่าปีน่ะ  เชื่อไหมว่ามันบอกถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นได้ ก็เหมือนกับคนที่เขาพบเจอและพูดคุยกันทุกวันนั่นแหละ ก็แค่เปลี่ยนจากรับรู้ด้วยคำพูดมารับรู้ด้วยตัวอักษรก็เท่านั้นเอง หนูเชื่อว่าพี่ก็รู้สึกถึงเรื่องนี้ดี  ดอกคาร์เนชั่นที่พี่พยายามจะเปลี่ยนให้มันเป็นดอกมะลิมา กว่าสิบปีนั้นมันเกือบจะเป็นผลสำเร็จแล้วซิ  คาร์เนชั่นเกือบหลงไปแล้วว่ามันเป็นดอกมะลิ (ทั้ง  ๆ ที่มันไม่เคยมีโอกาสได้เห็นและรับรู้ถึงกลิ่นของมะลิเลยแม้แต่ครั้งเดียว)  แมรี่ ในจดหมายที่มาแทน มะลิ ตลอดสองเดือนมันทำให้หนูคิดว่าพี่คงเลิกที่จะเปลี่ยนคาร์เนชั่นให้เป็นมะลิแล้วล่ะ เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้ เป็นความจริงที่จะต้องยอมรับนะคะว่ามะลิก็คือมะลิ  คาร์เนชั่นก็คือคาร์เนชั่น  ถึงจะเป็นดอกไม้เหมือนกัน  แต่มันจะเจริญเติบโตอย่างสมบูรณ์และผลิดดอกที่สวยงามได้ในที่ที่เป็นถิ่นกำเนิดของมันเท่านั้น  ความฝันและความหวังที่เราจะได้อยู่ร่วมกันมันคงจะมีความเป็นไปได้ในเปอร์เซ็นที่น้อยเต็มทีใช่ไหม เรื่องที่จะย้ายคาร์เนชั่นไปปลูกในดินแดนแห่งดอกมะลิ  มันคงจะเป็นเรื่องที่ยากลำบากและไม่มีทางเป็นไปได้

       หนูไม่ทราบหรอกนะคะว่าพี่กำลังตกอยู่ในสภาวะแบบไหน  แต่ขอให้พี่รับรู้ไว้นะคะว่ายังมีน้องสาวคนนี้ที่คิดถึงและห่วงใยตลอดเวลา........

รัก คิดถึง ห่วงใย

แมรี่

ปล.   ส่งรูปพี่มาให้หนูดูได้ไหม  (การขอครั้งที่  108) หนูเบื่อที่จะนั่งดูรูปพี่ตอนอายุสามขวบเต็มทีแล้ว???แบรทพิท????บูซลี??????แบรทพิท????บูซลี???????

ถึง  พี่ชาย(สุดที่รัก)    3

       หนูจำไม่ได้นะว่าจดหมายฉบับสุดท้ายที่เคยขอรูปพี่ไว้มันฉบับที่เท่าไหร่  เพราะไม่ได้ใส่ใจคิดว่ามันจะเหมือนกับครั้งก่อน ๆ  ขอ กี่ครั้ง  ๆ พี่ก็บอกว่าลืม (แบบตั้งใจ)เสียทุกที จนเกิดความคิดที่ว่าถ้าอยากเห็นหน้าพี่คงต้องบินไปเมืองไทย    พี่ทำให้หนูดีใจและตื่นเต้นที่สุด ภาพชายหนุ่ม ผิวขาวแบบเอเซีย  จมูกโด่ง ผมดำ  ปรากฏอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ มันเป็น file ที่แนบมาพร้อมกับจดหมายของพี่  แด่....น้องสาวสุดที่รักของพี่ เพียงประโยคเดียว แต่มันสร้างความรู้สึกตื่นเต้น ดีใจ มากมายที่สุดเท่าที่หนูเคยมีเลยล่ะค่ะ  ผู้ชายผมดำ ตาคม ที่แฝงไว้ด้วยความอบอุ่นในแววตาคนนี้แหละ  คือพี่ชายสุดที่รักของหนู   แม่คงจะดีใจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าหนูแน่ถ้าได้เห็นรูปของพี่ หนูจะเอาให้แม่ดูทันทีเมื่อแม่กลับมา แม่จะต้องดีใจมาก ๆ  ที่ได้เห็นหน้าลูกชายที่แม่จากมาตั้งแต่อายุแปดขวบ ซึ่งตอนนี้เป็นหนุ่มใหญ่.....แล้วล่ะ

รักพี่ที่สุด

                                                                                                        มะลิ

ปล.  ไม่ใช่บูชลี ไม่ใช่ แบรทพิท  .......แต่คือนัทคินัยส์  พี่ชายของของนางสาวมะลิวัลย์ ที่ดูดี สง่างาม  ไม่เหมือนใคร อยู่เหนือคำบรรยาย ยากจะหาใครมาเปรียบเทียบได้ (เวอร์ซะไม่มี)

ถึง   พี่ชาย(สุดที่รัก)   4

       แม่ชื่นชมกับรูปของพี่มาก  และพร่ำบอกว่าพี่เปลี่ยนไปจนไม่เหลือเค้าของวัยเด็กเลยแม้แต่น้อย   ทุกอย่างบนใบหน้าของพี่ถอดแบบมาจากคุณพ่อเสียทั้งสิ้น   ไม่มีสวนใดเลยที่เหมือนหรือคล้ายกับคุณแม่  แม่ยังบ่นอีกว่าพระเจ้าคงจะตั้งใจแบ่งไว้แล้ว   ให้ดูอย่างหนูซิซึ่งก็แทบจะไม่มีส่วนไหนที่จะคล้ายคุณพ่อนอกเสียจากนิสัยหัวดือ   ไม่ยอมอะไรง่ายๆ แบบที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ (ไม่รู้แม่บ่นหนูหรือเปล่า) แม่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ให้หนูเอาใส่กรอบไปตั้งไว้ที่ห้องนอนของคุณแม่ชุดหนึ่งค่ะ   ส่วนหนูจะเอาไปให้ที่ร้านขยายเป็นโปสเตอร์ติดผนังห้องเลยละ   ใครจะว่าเห่อพี่ชายก็ช่างเถอะ  แล้วรูปที่หนูส่งไปให้พี่ทุก ๆ ปี ล่ะ พี่เก็บมันไว้ในลิ้นชักหรือเปล่า ๆ ถ้าเก็บไว้แบบนั้นรบกวนหยิบมันขึ้นมาดูสักวันละหนึ่งวินาทีนะคะ  เพื่อให้ไม่ลืมว่ามีน้องสาวคนหนึ่งอยู่อีกซีกโลก  จะทำให้หนูดีใจและเป็นสุขที่สุด

รักพี่ชาย

มะลิ

ถึง  พี่ชาย(สุดที่รัก ) 5

         เพื่อน  ๆ ของหนูที่โรงเรียนฝากถามมาด้วยค่ะ (แฮะ ! หนูเอารูปของพี่ไปอวดเพื่อนที่โรงเรียน ก็อยากให้ทุกคนรู้ค่ะว่าหนูมีพี่ชายที่หล่อมาก)   ว่าพี่มีคนรักหรือยัง  (หนูก็ยังไม่รู้เลยนะเรื่องนี้ ไม่เห็นพี่เคยเอ่ยถึงเธอคนนั้นเลย)  ถ้ายังสาว ๆ ในห้องหนูเรียงคิวกันกรอกใบสมัครแน่นแน่เลยค่ะ   ไม่น่าเชื่อว่าหนุ่มเอเซียจะเรียกคะแนนนิยมได้มากขนาดนี้   ภาพแบบเมื่อก่อนที่ว่าเมืองไทยต้องขี่ช้างไปไหนมาไหนไม่มีแล้วค่ะ  หลายคนอยากมาอยู่เมืองไทย บอกว่าเมืองไทยน่าอยู่ (รู้ดีกว่าหนูเสียอีก)  ยังมีนี่ ! อีกนะ ยายแอนนี่แอบมากระซิบบอกหนูว่า  เธอชอบพี่มากทุกอิริยาบถของพี่ดูดีไปเสียหมด เป็นแบบชายในฝันของเธอเลย  (แวะ! อะไรมันจะขนาดนั้นเชียว........หึง..เอ้ยไม่ใช่....หวง..พี่ชายขึ้นมานิด ๆ )พูด ๆ ไป ความจริงพวกเราก็จะยี่สิบกันแล้ว ถ้าจะเริ่มสนใจใครมันก็ไม่ผิดอะไรนี่ (ถ้าไม่ซิแปลก) แล้วยิ่งถ้าพบเจอคนแบบในฝันแล้วล่ะก้อ  ยังนั่งเฉยอยู่ก็บ้าแล้วล่ะ  หนูก็เหมือนกัน แต่ตอนนี้ยัง ถ้าเจอเมื่อไหร่จะบอกให้พี่รับทราบนะคะ   (แอนนี่น่ารักนะคะ ตัวสูง ผมบอร์น ตาสีฟ้า หุ่นดีมาก ว่าง ๆ จะส่งรูปพวกเราไปให้ดูเล่น)

       แม่กลับมาแล้วค่ะ หนูจะต้องไปช่วยแม่ในครัว ค่ำนี้เรามีรายการอาหารพิเศษ  สปาร์เกตตี้ผัดไทย  แม่ทำอร่อยมาก หนูจะจำสูตรของแม่ไว้  แล้วในวันหนึ่งที่เราพบกันหนูจะทำให้พี่ทานค่ะ......

ดูแลสุขภาพนะคะ

รักห่วงใย

มะลิ

ป.ล.  สปาร์เก็ตตี้ผัดไทย คุณแม่เรียนจากคุณพ่อ ตอนที่อยู่ที่เมืองไทย  มันบอกเราได้ว่าคุณแม่ยังคงคุณพ่อไว้ในใจเสมอ เหมือนกับที่ไม่เคยลืมสปาร์เก็ตตี้ผัดไทย ........หนูคิดแบบนั้นค่ะ....

ถึง  พี่ชาย(สุดที่รัก)  6

    ต้องขอโทษจริง ๆ เกี่ยวกับเรื่องของแอนนี่ แต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจคือ ผิดหรือที่เราจะทำวิธีหนึ่งวิธีใด  เพื่อให้ใครคนที่เราสนใจ ได้มองเห็นตัวเรา แต่ก็เอาเถอะหนูจะยุติทุกอย่างระหว่างพี่กับแอนนี่ไว้เพียงเท่านี้  เพื่อความสบายใจของพี่  หนูจะบอกให้แอนนี่ตัดอกตัดใจซะ แต่ก็เห็นจะลำบากอยู่สักหน่อย เพราะดูท่าแอนนี่ชอบพี่จริง ๆ   มาขอหนูดูรูปพี่ทุกวัน

           ยกโทษให้หนูด้วยนะคะ  ถ้าหนูเข้าไปในส่วนที่พี่ไม่ต้องการ    บางทีพี่อาจจะมีใครอยู่ที่เมืองไทยแล้ว  ขอโทษจริง ๆ ค่ะ เราไม่เคยคุยกันถึงเรื่องนี้   หนูไม่เคยทราบถึงใครคนนั้นของพี่เลย  ต่อไปหนูจะไม่ยุ่งวุ่นวายอีก  รูปที่ส่งไปถ้าไม่พอใจจะส่งกลับคืนมาหรือทำลายไปเลยก็ได้ หนูอนุญาต และไม่โกรธที่พี่จะทำแบบนั้น  เราจะไม่คุยกันถึงเรื่องนี้อีกต่อไป  แต่สิ่งที่หนูอยากจะบอกพี่ในท้ายจดหมายฉบับนี้  ก็คือ  หนูรักและปารถนาดีกับพี่เสมอและตลอดไป

รักพี่เหนืออื่นใด

มะลิ

ถึง  พี่ชาย(สุดที่รัก)  7

            ช่วงนี้ชีวิตหนู ดูจะยุ่งวุ่นวายเสียเหลือกำลัง   เลยไม่ได้ตอบจดหมายของพี่ถึงสองฉบับไม่โกรธนะคะ ภารกิจมันเยอะไม่ว่าจะเป็นอ่านหนังสือเตรียมสอบ   งานพิเศษที่พึ่งได้เมื่อสัปดาห์ก่อน  เป็นร้านเช่าหนังสือการ์ตูนของคุณลุงโรเบิร์ตเพื่อนเก่าของคุณแม่  แต่ที่หนักกว่าเรื่องอะไรทั้งหมด ก็เห็นจะเป็นเรื่องที่ต้องคอยดูแลปลอบใจแอนนี่ ให้ตัดอกตัดใจจากชายในฝันขอเธออยู่เกือบสัปดาห์ แต่มันก็สาสมกับการที่หนูเที่ยวไปอวดใคร ๆ ว่ามีพี่ชายสุดหล่อแล้วล่ะ  (แต่มันก็เป็นความผิดของพี่ด้วยเหมือนกัน   ที่เข้าไปอยู่ในความฝันของแอนนี่...คราวหน้าคราวหลังก็อย่าเข้าไปอยู่ในความฝันของใครอีกล่ะ....อิ..อิ ผิดแล้วพาล) สำหรับแอนนี่ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว เธอมีอัศวินขี่ม้าขาวเข้ามาในชีวิตเรียบร้อยแล้ว  เขาชื่อสุวิทย์ ลูกครึ่งไทยอเมริกัน(  (แอนนี่ชอบผู้ชายแบบเอเซียนะ ... ในความคิดของหนู) ดูท่าแล้วแอนนี่ก็จะสนใจสุวิทย์อยู่เหมือนกัน   หนูกับสุวิทย์รู้จักกันดีค่ะ เราเคยเจอกันที่วัดไทยในแมนฮัดตัน เขาคุยสนุก ทำให้คนรอบข้างมีเสียงหัวเราะได้เสมอ เหมาะกับแอนนี่ตอนนี้พอดีเลย  (คงไม่คิดว่าหนูเป็นแม่สื่ออีกนะคะ  มันเป็นเส้นทางที่เขาได้พบกันเองค่ะ หนูไม่เกี่ยวข้องอะไรทั้งสิ้น)  ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีและมีท่าว่าจะไปได้สวย  ไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้ว..........สบายใจได้เสียที

           ตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่ไม่เคยเลยที่จะเอ่ยถึงวิมล  มันทำให้หนูคิดไปว่าพี่ยังไม่มีใคร ในความรู้สึกของน้องสาวคนนี้พี่รู้ไหม ทั้งยินดีและดีใจมากมายเหลือล้น  เมื่อทราบว่ามีพี่สาวเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน หนูจะมีทั้งพี่ชายและพี่สาว ฝากบอกวิมลด้วยนะคะ หนูยินดีเป็นที่สุดที่จะเป็นน้องสาวของเธอ ถ้าเธอยินดีและไม่รังเกียจที่จะมีน้องสาวแบบหนู บอกเธอนะคะอย่าลืม หนูรักคนที่พี่ชายของหนูรักเสมอ

รักพี่ชาย

มะลิ

ป.ล.  ดูแลสุขภาพให้ดีนะคะ  อากาศที่เมืองไทยเป็นอย่างไรบ้าง ที่ริชมอนด์หนาวมาก (มันรู้สึกว่าหนาวกว่าวันที่หิมะตกเสียอีก)

ถึง  พี่ชาย(สุดที่รัก)  8

          การสอบผ่านพ้นเรียบร้อย  เหมือนยกก้อนหินที่หนักแสนหนักออกไป มันรู้สึกโล่งและสบายใจขึ้นมามาก และเรากำลังเตรียมงานเลี้ยงเพื่อผ่อนคลาย  เราจะปลดปล่อยทุกอย่างกับงานเลี้ยงที่กำลังจะเกิดขึ้น  สนุกแค่ไหนแล้วหนูจะเล่าให้พี่รับรู้ภายหลังนะคะ......เอ....แต่ถ้าพี่อยากสัมผัสงานนี้ด้วยกันกับหนู ล่ะก้อ....ไปจองตั๋วเครื่องบินเดี๋ยวนี้เลย   แล้วหนูกับพี่จะไปงานเลี้ยงด้วยกัน  (นี่!  หนูกำลังฝันกลางวันอยู่หรือเปล่า กับการที่จะได้เดินควงคู่ไปกับพี่ในงานเลี้ยง  ตื่นจากฝันเสียเถอะแมรี่!)

คิดถึงทุกเวลา

มะลิ