ชะตารักภรรยาเทพมังกร

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เป็นเรื่องแรกที่ลองแต่งขึ้นมาค่ะ อาจจะไม่สันทัดเรื่องการใช้ภาษาเท่าไรนัก เพราะไม่ได้เรียนจีน อ่านเอาสนุกนะคะ ชอบไม่ชอบติชมกันได้ค่ะ

ภายในตำหนักเหม่ยเหรินเทพธิดาสาวผู้มีรูปโฉมงดงามกำลังมองดูเด็กทารกที่หลับไหลอยู่ในผลึกเหลียนฮวาหมื่นปีอย่างไม่วางตา มือเรียวเล็กลูบไล้ผลึกเหลียนฮวาหมื่นปีอย่างอ่อนโยน “หลงเออร์ลูกรัก แม่ต้องทนมองดูหน้าเจ้า รอคอยเจ้าถึงสองร้อยปี ช่างไม่ยุติธรรมกับแม่เสียจริง” นางพูดคุย ยิ้มแย้มให้เด็กน้อยที่หลับไหล ก่อนหันไปมองดอกเหม่ยกุ้ยสีแดง อบอวนด้วยไอเทพของวิเศษที่มหาเทพมอบให้ ส่งกลิ่นหอมโชยมา มือเรียวหยิบดอกไม้ขึ้นมาสูดดมกลิ่นหอม ก่อนวางลงใกล้ๆ ผลึกเหลียนฮวาหมื่นปี “จิวหรง กลิ่นหอมของเจ้าช่วยให้ข้า ผ่อนคลายยิ่งนัก”

พลันมีมือหนาเข้ามาโอบเอวสวย ใบหน้างามถูกหอมซ้ำไปซ้ำมาอย่างรักใคร่ “เจ้าทิ้งข้ามาหาหลงเอ๋อร์ ไม่บอกข้าอีกแล้ว” เขากระซิบข้างใบหูนางอย่างแผ่วเบา

หญิงสาวหัวเราะเบาๆ ลูบมือหนาที่กอดเอวไว้อย่างอ่อนโยน “เสด็จกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่หรือเพคะ”

ชายหนุ่มกระชับมือที่โอบเอวไว้แน่น สูดดมกลิ่นภรรยารักราวกลัวหญิงสาวหายไป

“ข้าคิดถึงเจ้ากับหลงเอ๋อร์ จนไม่มีสมาธิจะฟังเรื่องที่เหล่าเทพพูดคุยกัน จึงรีบหนีกลับมาก่อน”