ความจริงที่กลวงโบ๋

เนื้อเรื่อง

ความจริงที่กลวงโบ๋

หนังเรื่องล่าสุดเพิ่งจบไป ตัวหนังสือภาษาอังกฤษเป็นแถว ๆ ผุดขึ้นมาจากจอด่านล่างไหลย้อนม่านสีดำขึ้นไปด้านบน-ความจริงคืออะไรฉันถามตัวเองในความมืดใต้เปลือกตา ?

                ฉันเป็นคนที่ชอบดูหนังเป็นชีวิตจิตใจ ถ้ามีเวลาว่างเมื่อไรฉันมักจะเข้าร้านวิดีโออีซี่ แล้วก็เช่าหนังมาดูสักเรื่องสองเรื่อง หนังที่ฉันชอบดูส่วนให้มักจะเป็นหนังที่ลึกลับซับซ้อนซ่อนเงื่อน ต้องค้นหาความจริงกันทั้งเรื่องหลอกกันไปหลอกกันมาจนในท้ายที่สุดตอบจบความจริงก็ปรากฏออกมา หนังบางเรื่องที่ฉันดูถึงตอบจบ ฉันถึงกับอ้าปากค้างอยู่เป็นนาที ว่าทำไมคนคิดบทเขาถึงคิดหลอกคนดูได้เก่งขนาดนี้ และนักแสดงทำไมถึงได้แสดงบทบาทได้แนบเนียนอย่างเหลือเชื่อ

                ในชีวิตจริงของเขาจะหลอกคนได้เนียนอย่างนี้หรือเปล่า

            แม้จะรู้ตัวก่อนเปิดดูว่า ต้องถูกหนังหลอกแน่ ๆ แต่ฉันก็ยังหลงใหลไปดูมัน และแม้ฉันจะระมัดระวังตัวคอยจับผิดทุกจุดอย่างถี่ถ้วนแค่ไหน สุดท้ายฉันก็หลงกลลวงทุกครั้งไป

                หนังบางเรื่องสอนฉันกลาย ๆ ว่าอย่าเชื่อในสิ่งที่เห็น อย่าปักใจกับอะไรง่าย ๆ ในเวลาที่ความจริงยังไม่ปรากฏ คนตัวดำ ๆ น่าเกลียดน่ากลัวในหนังที่เราคิดว่าเป็นผู้ร้ายนั้น ในความจริงตอนท้ายเขาอาจจะเป็นคนดี เป็นพระเอกไปเลยก็ได้ (แต่ส่วนใหญ่มักจะไม่เป็นอย่างนั้น เพราะอะไรฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน) ส่วนคนที่ดูราบเรียบเหมือนไม่มีอะไรเลย  (ทึ่ม ๆ โง่ ๆ ด้วยซ้ำไป) ไม่น่าจะใช่ตัวโกง ในตอนท้ายกลับโกงได้อย่าง ได้ใจ-ถึงใจจริง ๆ

            หลายครั้งที่ดูหนังจบ ฉันกลับมาคิดย้อนถึงตัวเองในบางเรื่องที่ไม่มีคำตอบที่ชัดเจนให้ตัวเองว่า ความจริงคืออะไร ? และเท่าที่ฉันสามารถตอบได้อย่างงู ๆ ปลา ๆ ในทุก ๆ ครั้งเหมือนกำปั้นทุบดิน ก็มีเพียงว่าความจริงของฉันก็คือความจริง และมันจะเป็นความจริงไปจนกว่าในท้ายที่สุด เรื่องราวทั้งหมดจะเฉลยตัวมันเอง เหมือนบทสรุปของหนังที่ถูกเผยตอนท้ายเรื่อง

                ความจริงของฉันมันไม่ค่อยสวยงามนัก

                ความจริง-วันวานชีวิตของฉัน ความรักของฉัน ไม่ต่างจากหนังที่เพิ่งดูจบไป บทสรุปในตอนท้าย ความจริงของฉันถูกเปิดเผยด้วยรอยยิ้มอย่างคนสมเพชตัวเอง น้ำตาของฉันถูกแง้มออกมาด้วยแสงสว่างที่สาดเข้ามาในแววตา (เปรียบได้ว่าตาสว่างสักทีนะเรา) ความจริงทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวฉันเองช่างไร้ค่าสิ้นดี ทั้ง ๆ ที่ความจริงก่อนหน้านั้นมันทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก

                ฉันไม่ใช่คนเดียวที่เขารัก-ความจริงกระซิบข้างหู เหมือนตอนจบ-บทเฉลยหนังในตอนท้ายเรื่อง ภาพตำตาเหล่านั้นถูกฉายวนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับหนังที่ไม่มีวันจบ (ภาพชายหนึ่งหญิงหนึ่งเดินจูงมือกันกลางห้างสรรพสินค้า จีบปากจีบคอกันกระหนุงกระหนิง มันทำให้ฉันซึ้งกับความจริงจนใจแทบขาด)

                วันนี้-ทั้ง ๆ ที่ความจริงมันจบไปแล้ว (และฉันก็ไม่รู้ว่ามันเริ่มแอบจบไปตั้งแต่เมื่อไร) ฉันก็ยังคิดถึงมันเสมอกับสิ่งที่เคยเป็นจริง ฉันไม่รู้ว่านานเท่าไรที่ฉันต้องจมอยู่กับคำลวงหวานหู พฤติกรรมหลอกลวงแกล้งทำเป็นรัก เอาใจใส่ดูแล ทั้ง ๆ ที่ความจริง สิ่งเหล่านั้นมันเป็นเพียงภาพลวงตา

                ฉันเกลียดความโง่ของตัวเองฉิบเป๋งแค่นี้ก็ดูคนไม่ออก-คนรักของฉันแท้ ๆ แต่คนใกล้ตัวที่สุดนี่แหละสามารถหลอกเราให้ตายใจได้ง่ายที่สุด และเจ็บที่สุด

            หลอกว่ารักกัน หลอกว่ารักฉันคนเดียว หลอกกันได้แนบเนียนยิ่งกว่านักแสดงรางวัลออสก้า

                ตอนนี้-ประสบการณ์ช้ำ ๆ ที่ผ่านมาทำให้ฉันรู้จักระมัดระวังตัวเองมากขึ้น ไม่กล้าที่จะปล่อยเผลอใจให้ใครไปง่าย ๆ แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าในวันพรุ่งนี้ฉันจะเจอความจริงที่กลวงโบ๋แบบที่เคยผ่านมาอีกหรือเปล่า เพราะฉันไม่มีวันรู้ได้เลยว่ากำลังถูกหลอก จนกว่าหนังมันจะมาถึงตอนท้ายเรื่อง-ความรักเดินทางมาถึงจุดสิ้นสุด

                ฉันกรอกลูกตาไปมาช้า ๆ ในใต้ความมืดของเปลือกตา ความจริงคืออะไรฉันถามตัวเองอีกครั้ง เพราะฉันเริ่มไม่ไว้ใจในอำนาจการตัดสินใจของตัวเอง ถูกหรือผิด  ทุกครั้งที่ฉันคิดว่าจริง แต่สุดท้ายมันกลับไม่จริง คิดว่ามันคือความรักแต่สุดท้ายมันกลับกลายเป็นกลลวง-ฉันคิดไปเองฝ่ายเดียวว่าใช่

                ฉันเหนื่อยหน่ายกับการคาดเดาว่าเมื่อไรความจริงจะปรากฏ และเมื่อมันปรากฏฉันมักจะเป็นฝ่ายถูกหลอกเสมอ

            เมื่อสักครู่-อีกครั้งที่ฉันต้องถูกหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม้บางครั้งทั้ง ๆ ที่รู้ว่าจะต้องถูกหลอกฉันก็ยังเดินเข้าไปหามันเอง เดินเข้าไปหาความจริงในความลวง-ซึ่งมันไม่มีจริง

                ฉันเปิดตาให้แสงสว่างสาดเข้ามาในความมืด ตัวหนังสือบนหน้าจอหายไปหมดแล้ว เหลือแต่ความว่างเปล่าของสีดำบนหน้าจอ หนังเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่หลอกฉันได้อย่างแนบเนียน ฉันคิดว่าเดาถูกในตอนจบแต่สุดท้ายเรื่องราวมันกลับตาลปัตร ฉันเดาผิดทั้งหมด

            รู้เขาหลอกแต่เต็มใจให้หลอก ฉันเขกหัวให้กับความไร้เดียงสาของตัวเอง

                นาทีต่อไปฉันอยากไว้ใจตัวเองให้มากกว่านี้ อยากให้ความจริงที่ฉันเจอ เป็นความจริงตลอดไป อยากให้รักเป็นรักแท้ตลอดไป-ฉันไม่อยากถูกใครหลอกอีกแล้ว