กระติกน้ำแข็ง

เนื้อเรื่อง

กระติกน้ำแข็ง

ทุกครั้งที่คิดถึงอดีตผมมักจะมีความสุขและรอยยิ้มเสมอ โดยเฉพาะเมื่อคิดถึงช่วงเวลาที่นึกถึงช่วงชีวิตสมัยเรียน ความซุกซนในวัยเด็กมันทำให้ผมอยากย้อนเวลากลับไปใช้ชีวิตแบบนั้นอีกสักครั้ง แต่ความจริงมันก็เป็นได้แค่เพียงความคิด เพราะชีวิตเราทุกคนต้องเดินตามเวลาไปข้างหน้าเรื่อย ๆ ความสุขที่ผ่านมาหมดไปกลายเป็นเพียงความทรงจำ

เราไม่เดินเวลาย้อนกลับไปใช้ชีวิตแบบนั้นอีกครั้งได้ แต่เราสามารถเก็บความสุขเหล่านั้นไว้ตราบนานเท่านานให้ห้องความทรงจำ และในปัจจุบันเราก็ต้องหาความสุขใหม่ ๆ เติมใส่เข้ามาในชีวิต รักษามันให้นานเท่านาน พอมันผ่านไปกลายเป็นอดีตเราก็จดจำมันไว้ และค้นหาความสุขครั้งต่อไป

ความสุขก็ไม่ต่างอะไรกับน้ำแข็ง

//

ผมรู้สึกบางมุมของชีวิตธรรมดา ๆ ของพวกเรามันก็ไม่ต่างจากกระติกน้ำแข็ง วันที่เรามีน้ำแข็งอยู่ในมือหนึ่งถุง ต้องการเก็บรักษามันไว้ใช้งานให้นานที่สุด เพราะเรารู้ว่าถ้าเก็บรักษาน้ำแข็งไว้ไม่ดีมันจะละลายลงไปอย่างรวดเร็ว หากระติดน้ำแข็งมาหนึ่งใบ ใส่น้ำแข็งลงในนั้น ปิดฝาและค่อย ๆ หยิบมันออกมาใช้งานสร้างความสุขให้กับเราจากความเย็นในนั้น

ไม่นานน้ำแข็งก็หมดลง เราทุกคนรู้ว่าน้ำแข็งยังไงก็ต้องละลายกลายเป็นน้ำไป แต่เราก็ยังหาวิธีเพื่อเก็บรักษาน้ำแข็งให้อยู่กับเรานานที่สุด ... กระติกน้ำแข็งก็ไม่ต่างกับวิธีง่าย ๆ ที่คนธรรมดา ๆ อย่างเราสร้างขึ้นมาเพื่อรักษาความสุขไว้ให้อยู่กับเราให้นานที่สุด เพราะทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกไม่มีสิ่งไหนจีรังยั่งยืน เกิดมาแล้วก็ดับไป ไม่มีสิ่งไหนคงอยู่ชั่วนิรันดร์ แม้ชีวิตเราเองก็เป็นเช่นนั้น

ช่วงเวลาของชีวิตพัดผ่านความสุขเข้ามาในชีวิตเรา ให้เราได้รับรู้และซึมซับอิ่มเอมไปกับความสุขนั้น  เราก็เป็นแค่คนธรรมดา ๆ คนหนึ่งซึ่งต้องการรักษาความสุขนั้นให้อยู่กับเราให้ยาวนานที่สุด ถ้าเรารู้จักหาวิธีหนทางนั้น เราก็เหมือนกันรู้จักหากระติกน้ำแข็งมาคอยรองรับน้ำแข็งที่เฝ้าละลายตัวเองอยู่ตลอดเวลา

วิธีการรักษาน้ำแข็งของเราเป็นอย่างไร ?

//

เมื่อมีน้ำแข็งที่มากขึ้น จนเรารู้สึกว่ากระติกน้ำแข็งสามารถเก็บน้ำแข็งได้นิดเดียว และรักษาได้ไม่นานเท่าตู้เย็น ?

อาจมีคนสงสัยว่า ทำไมเราต้องใช้กระติกน้ำแข็งในการรักษาน้ำแข็ง ทำไมไม่ใช้ตู้เย็น ทำไมไม่ใช้เครื่องอำนวยความสะดวกชนิดอื่นที่สามารถรักษาน้ำแข็งในมือเราไว้ได้นานเท่านาน ถ้าคิดได้อย่างนั้นให้คุณถามตัวเองว่า ทำไมข้อแม้ขีดจำกัดในการรักษาความสุขมันช่างมากมายเหลือเกิน เราเป็นคนเลือกที่จะเก็บรักษาความสุขมากวิธีเกินไปหรือเปล่า คิดจะเก็บมันไว้นานเท่านานจนลืมวิธีง่าย ๆ ที่เราสามารถทำมันได้ตลอดเวลา เพราะบางครั้งวิธีดี ๆ แต่มันยากเกินไปสำหรับคนธรรมดา ๆ ที่มีขีดจำกัดอย่างเรา มันก็อาจทำลายความสุขของเราได้

ใส่น้ำแข็งจนล้นกระติกจนปิดฝาไม่ได้...

มีขีดจำกัดแค่นี้แต่อยากได้ความสุขเท่านั้น มากกว่านั้นจนไม่มีวันสิ้นสุด ก็ไม่ต่างจากคนมีเงินหนึ่งร้อย อยากได้ที่เก็บรักษาน้ำแข็งไว้กินเยอะ ๆ นาน ๆ  ยอมลงทุนซื้อตู้เย็นเพราะคิดว่ามันเป็นวิธีที่ดีที่สุด แต่เงินไม่พอจึงต้องหาทุกทางเพื่อที่จะให้ได้เงินมาซื้อตู้เย็นในช่วงเวลาที่เรายังไม่พร้อม เราเกิดความทุกจากการแบกความอยากอยู่บนบ่าจนเต็มกลายเป็นคนไม่รู้จักแม้กระทั่งตัวเอง แต่ถ้าเรารู้จักตัวเองสักนิด ว่าเราอยู่ในระดับไหน หนึ่งร้อยซื้อกระติกน้ำแข็ง และเอาเวลาที่เหลือ ค่อย ๆ หาทางเปลี่ยนที่เก็บความสุข ในเวลาที่เราค่อย ๆ ละเลียดความสุขเล็ก ๆ เหล่านั้นให้เปลี่ยนเป็นพลังขับเคลื่อนชีวิต

//

รอบ ๆ ตัวเรามีความสุขมากมายวนเวียนรอให้เราเก็บรักษามันไว้ มันไม่ใช่เรื่องยากเลยที่เราจะมีความสุขกับชีวิตเล็ก ๆ ธรรมดา ๆ ของเรา เพียงแค่เรารู้จักวิธีที่จะเก็บรักษา

วิธีรักษาความสุขง่าย ๆ ที่ไม่ยุ่งยาก ซับซ้อนและเกินกำลังของคนธรรมดา ๆ อย่างเรา

แล้ววันนี้และในทุก ๆ วัน ความสุขจะคงอยู่กับเราตราบนานเท่านาน แม้เราจะมีเพียงแค่กระติกน้ำแข็งใบเล็ก ๆ ในมือ