ยัยตัวร้ายกับนายตัวแสบ

1   การพบเจอกันของ 2 วายร้าย

อรุณสวัสดีคับลูกแกนเช้าเเล้วนะ  ตื่นเถอะคร้าบลูกรักของพ่อ  เสียงนาฬิกาปลุกที่เป็นเสียงของคุณพ่อฉันเองไม่ค่อยเหมือนใครเพราะมันเป็นนาฬิกาที่คุณพ่อฉันสร้างขึ้นมาเองแหละ 
"ห้าววววววว....ยังไม่อยากตื่นเลย -_-  แต่ต้องตื่นแหละ"
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณหนู"เสียงของคุณป้าริน เเม่บ้านของฉันเองแหละ
"ค่า พี่ล่ะค่ะ"
"อ๋อคุณชายกำลังลงมาค่ะ คุณหนูมาทานข้าวเถอะค่ะ"ป้ารินเรียกให้ฉันไปทานข้าวเช้า ที่แสนจะเงียบเหงาเพราะว่าที่โต๊ะอาหารมีแค่ฉันกับพี่แซม พี่ชายของฉันเองทานด้วยกันแค่ 2 คนเท่านั้น เพราะว่าพ่อกับแม่ของพวกเราต่างไปทำงานที่ต่างประเทศหมดเลยไม่มีเวลากลับมาที่บ้านเลย พ่อกับแม่จะกลับมาก็ต่อเมื่อมีธุระจำเป็นจริง พวกท่านได้แต่ส่งเงินมาให้อย่างเดียว เรา 2 พี่น้องจึงดูแลกันเองภายในบ้าน เราไม่ค่อยมีญาติที่เมืองไทยเลย บางคนอาจจะมองว่าดี เเต่สำหรับเรากับพี่กลับรู้สึกแย่มาก
"ห้าว ดีคับ ป้าริน" นั่นไงพูดไม่ทันขาดคำก็โพล่มาแล้วพี่ชายของฉัน
"เหมือนเดิมค่ะคุณชาย มานั่งก่อนสิค่ะ" ป้ารินเรียกพี่ชายมานั่งที่โต๊ะและทานข้าวเช้าพร้อมกัน
"มองอะไรหนักหนาของแกว่ะ"พี่แซมถามฉันอย่างกวนๆ
"เปล่านี่ ไม่มีไรหรอก" ฉันตอบ
"ฉันเข้าใจนะ ฉันรู้ว่าตัวฉันมันหล่อ แต่ช่วยไม่ได้ ฉันเกิดมาก็หล่อแล้ว แกไม่ต้องอิจฉาหรอกนะ" >0< คนบ้าชมตัวเอง
"พี่บ้าป่ะ คิดว่าตัวเองหล่อคนเดียวรึไง เชอะมีคนหล่อกว่าตัวอีกนะ" -*-
"ไม่มีทางหรอกนะ ในที่นี่ฉันหล่อสุดไม่งั้นฉันจะมีแฟนคลับเหรอ ยัยน้องต๊อง" พี่ชายที่หลงตัวเองของฉันยกตัวเองใหญ่เลย แต่ว่าความจริงมันก็จริงอย่างที่พี่บอกแหละ พี่แซมน่ะหล่อ น่ารัก มีคนมาชอบเยอะเเยะและมีคนคลั่งมากถึงกับตั้งเป็นแฟนคลับเลย พี่เเซมได้ชื่อว่าเป็นคาสโนวาประจำโรงเรียนเลย และฉันเองก็ไม่น้อยหน้าพี่ชายหรอกนะ ฉันก็มีฉายาว่าเป็นคาสโนวี่ประจำโรงเรียน เรา2 พี่น้องได้รับฉายาว่าพี่น้องตระกลูคาสโนวา แหมช่วยไม่ได้คนมันน่ารัก อิอิ แอบชมตัวเอง-*-
"วันนี้แกกลับบ้านก่อนเลยนะ"พี่แซมพูดขึ้นมา
"เอ๋ ทำไมอ่ะวันนี้ไปไหนอ่ะ เค้าไปด้วยดิ"ฉ้นอ้อนพี่
"ไม่มีทาง" มันก็ตอบฉันทันทีเลย
"ทำไมอ่ะ นะนะไปด้วยนะ"
"แกไปงานก็พังพอดี ไว้พาไปงานอื่น"
"เออ ก็ได้เเล้วถ้ามีเรื่องก็ไม่ต้องเรียกให้เราช่วยนะ เชอะ" 
"เชอะไม่ง้อโว้ย ฉันมีวิธีอยู่แล้ว 5555" พี่แซมหัวเราะอย่างสะใจที่ได้แกล้งฉัน เจ็บใจนักไอ้พี่บ้า  
"ไงจ๊ะ คุณหนูแกนคนดีทำหน้าบูดมาแต่เช้าเชียว ทะเลาะกะพี่แซมมาเหรอยะ" ยัยเมเพื่อนซี้ของฉันเดินมารับฉันที่หน้าร.รทุกวันเอ่ยถามขึ้น
"เออดิ ถามได้"ฉันตอบอย่างเซ็งๆ
"เรื่องอะไรอีกล่ะวันนี้" ยัยเมถามซ้ำ
"เฮ้อ ก็เรื่องเดิมๆแหละ"ฉันทำหน้าเซ็งๆอีกครั้งจนยัยเมรำคาญแล้วบอกว่า
"นี่ๆ หยุดทำหน้าอย่างนั้นสักทีสิ เห็นแล้วรำคาญว่ะ ไปหาอะไรกินดีกว่านะ"ไม่ทันขาดคำยัยเมก็ลากฉันไปที่โรงอาหารเลย ไม่คิดถามความสมัครใจของฉันเลยนะเพื่อนบ้า
"อ๊ะ ยัยพวกนั้นทำอะไรกันอยู่นะ" ยัยเมมองไปที่โรงอาหารที่มีแต่สาวๆไปยืนมองดูอะไรสักอย่าง
"อะไรหรอ มีอะไรกันน่ะ" ฉันถามยัยเม
"ไม่รู้สิ เดินไปดูกันไหมล่ะแกน" เมชวนแต่ว่า
"ไม่ต้องไปดูให้เสียเวลาหรอกนะ"ยัยเต้ยเพื่อนในกลุ่มของฉันเดินมาห้ามไว้ก่อน
"อ้าว ทำไมล่ะเต้ย"เมถามเต้ย
"ก็ นี่ไงฉันเอามาให้ดูแล้วย่ะ เฮ้อกว่าจะได้มาลำบากจะตาย"ยัยเต้ยส่งโทรศัพท์มือถือมาให้พวกเราดูรูปผู้ชายคนหนึ่งที่มีหน้าตาน่ารักใช้ได้เลยทีเดียว
"นี่ๆ รูปใครอ่ะเต้ย"ฉันถามเต้ย
"อ๋อก็รูปของเด็กที่เพิ่งเข้ามาใหม่ในวันนี้ไง น่ารักใช่ป่ะ"ยัยเต้ยบอกพร้อมมองดูรูปที่มือถือของเธอ
"เหรอ ก็งั้นๆแหละ"ฉันบอก แต่ยัยเพื่อนทั้ง2 คนต่างจ้องหน้าฉันซะงั้น
"นี่ๆแกว่างั้นๆเหรอยัยแกน แกนี่มีตาหามีแววไม่นะ ยัยแกน" ยัยเต้ยพูดขึ้น
"ใช่ ยัยแกน แกนี่ไม่มองเลยนะ ว่าเขาคนี้น่ารักมากนะดูให้ดีๆสิย่ะ"ยัยเมเสริม
"ว่าแต่เขาชื่ออะไรเหรอ เต้ย"เมหันไปถามเต้ยอีกครั้ง
"อ๋อ เขาชื่อเทรนน่ะ เข้ามาเรียนวันนี้วันแรกพร้อมกับพี่สาวคนนี้ไง"ยัยเต้ยชี้ให้ดูสาวสวยคนหนึ่งที่โดนผู้ชายรอบๆมุงอยู่เหมือนกัน เพราะว่าเธอคนนั้นน่ะหน้าตาดีไม่แพ้กับน้องชายเลยนะเนี่ย
"อืม สวยใช่ได้เลยนะเนี่ย" เสียงของพี่แซมดังขึ้นเฉยเลยอ่ะ
"พี่ มาแต่เมื่อไรเนี่ย" ฉันแปลกใจมากเลย
"ไม่นานหรอก ว่าแต่คนนั้นชื่อะไรอ่ะ น้องเต้ย" พี่แซมหันไปถามเต้ย
"เอ่อ เธอชื่อเจนค่ะ"  ยัยเอเพื่อนของฉันตอบแทน
"อ้าว น้องเอ มาแต่ตอนไหนเนี่ย" พี่แซมแปลกใจ
"นานแล้วค่ะ พี่แซมจะจีบเธอเหรอ" เอถามพี่แซม
"อือ ไม่รู้ว่าเธอจะด้วยรึเปล่านะ พี่ต้องลองดูไปล่ะ"จากนั้นพี่แซมก็ได้เดินไปที่เด็กนักเรียนใหม่ทั้ง 2 คนและได้ทำการจีบสาวคนใหม่เฉยเลยและฉันกับเพื่อนก็ได้เดินไปดูผลงานชิ้นใหม่ของพี่แซม แต่ปรากฎว่า
"แกเป็นใคร จะมายุ่งกับพวกเรามากไปแล้วนะ"เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังลั่น
>0< ฉันเอง  ว่าแต่มีเรื่องอะไรนะต้องไปดู
"แก ถอยไปไม่ต้องมายุ่ง"พี่แซมสวนกลับบ้าง
"เรื่องอาราย ห๊ะ แกเป็นใครกล้ามายุ่งพี่ฉันได้ไง" เสียงของเด็กใหม่คนน้องนี่เอง
"ฉันนั่นหรอ ฉันก็คือคนที่จะเป็นพี่เขยแกในอนาคตไง หึ" ดูมันพูดไม่ได้คิดเลยพี่บ้า
"มากไปแล้วนะ นายพูดอย่างนี้ได้ยังอ่ะ"คราวนี้ป็นเสียงของเด็กใหม่คนพี่แฮะ
"ไม่มากหรอกนะ" พี่แซมหันไปหาพี่เจน
"แก กล้ามากนะ"นายเทรนชักโกรธจัดแล้ว ฉันเห็นท่าไม่ดีก็เลย
"นี่ๆ หยุดกันได้แล้วนะ" ฉันเดินเข้าไปตรงกลางวงเลย
"เฮ้ย นี่ตัวจะเข้ามาทำไม" พี่แซมมองหน้าฉัน
"ตัวเองนั้นแหละ อย่าไปมีเรื่องได้ไหม" ฉันบอกพี่ชายด้วยความหวังดีนะเนี่ย แต่ว่ากลายเป็นเรา 2 พี่น้องทะเลาะกันซะเองง่ะ
"นี่ๆ เธอเป็นใครเนี่ย" นายเทรนถามฉันขึ้นมาซะงั้น
"อ้าวนี่นายก็ซื่อจริงเลยนะ ฉันก็น้องสาวของพี่แซมไง" ฉันมองหน้านายเทรนนั้น
"น้องสาวหรอ หน้าไม่เหมือนเลยนะเธอเนี่ย แว่นก็แบบนะอิอิ"นายเทรนหัวเราะอะไรไม่รู้
"นี่หัวเราะอะไรมืทราบ"ฮันมองหน้านายเทรน
"อ๋อเปล่า เด็กเรียนเหลือเกินนะเธอเนี่ย ดูสิจะมามีเรื่องกะคนอื่นยังเอาหนังสือมาด้วยเนี่ยนะ คิดได้ไงห๊ะ" นายนั่นจ้องฉันแล้วก็หัวเราะใหญ่เลย
"นายกล้าดีมากนะ"ฉันเริ่มอารมณ์เสียมากแล้วนะ
"อ้าวเธอ ถ้าเราไม่กล้าก็ไม่พูดหรอกนะ"หมอนั่นพูดเข้าไป
"นี่ มันจะมากไปแล้วนะนายงี่เง่า" ฉันสวนกลับ
"อ้าวๆๆๆ เธอว่าเรางี่เง่าได้ไงอ่ะ ที่งี่เง่าน่ะพี่ชายเธอนะ"ที่เขาบอกก็จริงนะ
"นี่ๆ มากไปแล้วนะแก" พี่แซมสวนกลับบ้าง
"ยังไม่มากนะพี่ แค่นี้ยังน้อยไป"นายเทรนสวนบ้าง แล้วก็กลายเป็นว่าพวกเรา 3 คนมีปากเสียงกัน เถียงกันเสียงดังจนกระทั่ง
"โอ้ย น่ารำคาญจริงๆเลย"เสียงของสาวเจนต้นเหตุดังขึ้น
"จะเถียงอะไรกันหนักหนา ไม่อายกันบ้างรึไงพวกนายน่ะ"ท่าทางคุณเธอจะอารมณ์เสีย
"แหมพี่เจนเราช่วยพี่ไว้นะ"เทรนบอกพี่สาวด้วยเสียงอ่อน
"ใครอยากให้ช่วยมิทราบย่ะ ฉันไม่ได้ขอร้องนะ เธอดูให้ดีๆสิว่าแซมก็ดูดีนะ"พี่เจนบอกอย่างนั้นกับน้องชายของเธอจนทำให้พี่แซมได้ใจใหญ่
"แต่ว่า"เทรนจะเถียง แต่ถูกขัดซะก่อน
"ช่างมันเถอะ ไปเรียนได้แล้วนะ" จากนั้นพี่เจนก็เดินไปเข้าแถว โดยที่ไม่คอยน้องชายผู้ที่เป็นฝ่ายแพ้เลยแฮะ
"ฝากไว้ก่อนนะ รับรองว่าจะมาทวงคืนแน่นอน" เทรนหันมาบอกกับพวกเรา
"ย่ะ แล้วจะรอนะ น้องติดพี่ อิอิ"ฉันได้เอาคืนแต่หมอนั้นก็ทำหน้าบึงเหมือนเจ็บใจนิดหน่อยแต่ก็ช่วยไม่ได้เล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกะพวกเราเอง สมน้ำหน้า