i love u my babe ;')

Actor : Jonghyun X Key
Author : maiizz ..


"จงฮยอน จงฮยอน คิมจงฮยอน นี่คิมจงฮยอน ตื่นซะทีเหอะ ชั้นรีบไปโรงเรียนนะ จงฮยอน"
"...."
"จงฮยอน ตื่นเหอะ ขอร้องหล้ะ"
"...."
"จงฮยอน ไปโรงเรียนกันเถอะ จะให้ทำอะไรก้ได้"
"....."
"จงฮยอ..."
ยังไม่ทันจะพูดชื่อของคนที่นอนอยู่บนเตียงอย่างสบายอกสบายใจ'คิมคิบอม'ก้โดนจับกดลงไปนอนข้างๆคนที่เพิ่งโดนเรียกเมื่อกี้โดยทันที่ ได้แกล้งคีย์นี่มันสนุกแบบนี้นี่เอง ;')
"ยอมให้ทำอะไรตามใจหรอ?" พลางยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
"อือ ยอมๆๆๆ จิงๆนะ แต่นายต้องตื่น แล้วก้ไปอาบน้ามก่อนหล้ะ" พูดพลางชี้ๆๆๆ ไปทางห้องน้ำ
"ไม่ได้หรอกคีย์ นายก็รู้หนิว่าคนอย่างชั้น ไม่ปล่อยให้เวลามันผ่านไปโดยเสียเปล่าหรอก หึหึ"
"นายตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ จงฮยอน"คีย์ทำหน้างงๆ
"ตื่นตั้งแต่เขย่าแรกแล้ว" พูดพลางยิ้มอย่างซะใจ
"โถ่..ชั้นก้นึกว่านายยังไม่ตื่นซะอีก รู้งี้ไม่มาปลุกดีซะกว่าอีก" คีย์พูดพลางพยายามจะลุกจากเตียงนุ่มๆ แต่ใช่ว่าจะเปนผล จะว่าไป วันนี้ไม่มีใครเค้าไปโรงเรียนกันหรอก เพราะเมื่อวานพวกเค้าเพิ่งกลับมาจากการไปค่ายที่จังหวัดคังวอนมา วันนี้ก้คงจะมีแค่พวกเด็กเนิร์ดเท่านั้นแหละที่ไป ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ'คิมคิบอม'นักเรียนแถวหน้าแห่ง SW high school นั่นเอง
"คีย์ วันนี้มันไม่มีใครไปโรงเรียนหรอกน่ะ"
"แต่เราจะสอบกันแล้วนะ จงฮยอน"
"แล้วไม่เหนื่อยหรือไงที่เพิ่งกลับมากคังวอนแล้วจะไปเรียนต่อน่ะ"
"ไม่!"
"งั้นนายก้ไปคนเดียวแล้วกันนะคีย์"พูดพลางหันหลังควับให้บ็อบเหวี่ยงทันที แต่เมื่อหันหลังไปเท่านั้นแหละ คนที่โดนแกล้งก็มาง้อทันที
"โอเคๆ ไม่ไปก้ไม่ไป แล้ววันนี้นายจะทำอะไรหล้ะ" ผลงานเป็นที่น่าพอใจ(อย่างมาก)เมื่อคีย์ไม่ไปโรงเรียนเพราะโดนลูกงอลของจงฮยอนเข้าอย่างจัง คีย์ก้แอบตั้งตัวไม่ทันต้องรีบไปง้อให้ทันควัน แหม .. แล้วชั้นจะอยู่ได้ยังไงเมื่อขาดนายไป
"ทำอะไรหรอ ?? จับกดนายเป็นอย่างแรกดีมั้ยคีย์"พุดพร้อมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
"จะบ้าหรอ อุตส่าห์หยุดนะ จงฮยอน!!"
"อ๊า .. เอางี้แล้วกัน ของในครัวชั้นหมด เราไปซื้อกันดีมั้ย"
"อืมๆๆ งั้นนายต้องไปอาบน้ามก่อนแล้วกัน แล้วเดี๋ยวชั้นจะเก็บเตียงให้ ดีมะ..."ยังไม่ทันจะพูดจบ คีย์ก้โดนขโมยจูบไปแล้ว
"ดีมากครับ ที่รัก^^;;"
เพี้ย
"ไปอาบน้ำเลยนะ คิมจงฮยอน!"
"ครับๆ ไปก้ได้=*="
พูดพลางเดินออกจากเตียงนุ่น แต่จงฮยอนก้ดีใจนะที่นายหอมแก้มคีย์อีกแล้วว;')
"เฮ้อ เหนื่อยจิงๆเลย ทำไมห้องนายมันรกอย่างนี้เนี่ย หัดดูแลบ้านหน่อยได้มั้ยเนี่ย จงฮยอน"
คีย์พูดพลางเก็บเตียง เก็บห้องที่นับวันๆมันยิ่งเหมือนห้องเก็บของบนดาดฟ้าไปซะทุกที ทำม๊าย ทำไมมันถึงได้รกขนาดนี้ในเมื่อคีย์ก้มาเก็บๆวางๆให้ทุกอาทิตย์ จะว่าไป จงฮยอนก้เก่งเหมือนกันเนอะที่ทำรกได้เร้วซะขนาดนี้น่ะ หึหึ!

















"เสร็จแล้วคีย์ ไปกันเถอะ"
"อืมๆ ชั้นถามนายจริงๆเถอะ ทำไมนายถึงทำห้องให้รกได้เร้วขนาดนี้เนี่ยย จงฮยอน"
"ไม่รู้ดิ ก้วางๆๆๆไปเรื่อยๆมันก้รกเองอ้ะ"
"เก่งเนอะ"
"ขอบคุณที่ชม=^="
ตอนนี้ทั้งสองก้มาหยุดอยู่ที่หน้าซุปเปอร์มาร์เก็ตที่ทั้งสองมากันแทบทุกอาทิตย์..
"นายมองอะไรนะ จงฮยอน"
"คอนดอม"(NCนะเนี่ย ขออภัยเจ้าค่ะ !)
"นายบ้า หื่นนะเนี่ยย มองคอนดอมทำไม"
"ก้ไม่รู้จะมองอะไรอ้ะ"
คีย์แทบอยากจะตอบว่า .. มองชั้นก้ได้จงฮยอน=^=
"มองนายได้มั้ยหล้ะ คีย์"
"บะ..บ้าหรอ ชะ..ชั้นก้เขินเปนเหมือนกันนะจงฮยอน!"คนพูดหน้าแดงใหญ่เลยย
"เฮ้อ .. ยอมรับซะเหอะ หน้าแดงเถือกหมดเลยนะคีย์"
"ปล่ะ..ปล่าวซะหน่อย ชั้นแค่ร้อนเอง"
"ไม่จริงหรอก หนาวจะตายคีย์"
"ยอมรับซะเถอะคีย์"
"ยอมรับอะร๊ายย ไมมี๊ ไม่มีเหอะ ไปซื้อนมไป กินซะจะได้สูงๆ ไง"
"คีย!"
"ทำไม"
"จ่ายตังค์เถอะ อยากกลับบ้านแล้วอ้ะ"
"อืมๆๆ"



"อ๊า .. นายเอาของไปเก็บไป แล้วล้างมือด้วยนะจงฮยอน"
"คร้าบบบ ออมม่า"
"อยากเรียกอย่างนั้นนะ"
"อืมๆTTOTT"

'ก๊อก ก๊อก ก๊อก'
เมื่อได้ยินเสียง ออมม่าสุดเลิฟของจงฮยอนก้ไปเปิดประตูต้อนรับผู้มาใหม่ทันที
"อ้าว .. พี่ฮยอนอา หวัดดีคับ ยุลกึล เข้ามาก่อนสิครับพี่"
"จงฮยอนหล้ะจ้ะคีย์"
"ล้างมืออยู่อ้ะคับ"
"อ้าว พี่ฮยอนอา มาได้ไงครับเนี่ย พี่อนยูหล้ะครับ"
"อย่าเพิ่งพูดถึงอนยูเลย .."
"พี่กับพี่อนยู..."
"เข้าใจถูกแล้วหล้ะ คีย์ จงฮยอน พี่กับพี่อนยูเลิกกันแล้วหล้ะ"
เรื่องจริงหรอ เพิ่งจะแต่งงานกันไปได้ปีเดียวเอง เลิกกันได้ไง??
"ตอนที่แต่งงานอยู่กันได้เดือนนึง พี่อนยูก้ไปกู้เงินเพราะพี่บริษัทพี่เค้าล้มละลาย สักพักเราสองคนก้มีลูกกันแค่นั้นแหละ"
"แล้วพี่อะไรให้ผมช่วยหรอ"
จงฮยอนถามด้วยความสงสัย
"พี่อยากให้เธอสองคนช่วยเลี้ยงยูลกึนให้หน่อยน่ะ"
ฮ้ะ เด็กอายุแค่17ปีเอง จะให้มาเลี้ยงเด็ก2เดือนเนี้ยนะ
"อ้ะ/ฮ่า"
"ไม่เต้มใจก้ไม่เปนไรพี่ดูเองก้ได้"
"อ้ะ เอ่อ ไม่เปนไรครับ เดี๋ยวเราสองคนช่วยดูแลด้วยก้ได้"จงฮยอนพูดขึ้น
"ขอบคุณมากๆเลยนะ ถ้าไม่ได้น้องๆทั้งสองคนนี้พี่ต้องลำบากแน่ๆ"
"ว่าแต่ ... พี่ฮยอนอาจะไปไหนหล้ะครับ"คีย์ที่เงียบไปนาน พูดขึ้นขัดพี่น้อง
"พี่คงจะไปทำงานหาเงินให้พี่อนยูที่อินชอนน่ะ ไม่อยากเอายูนกึลไป เดี๋ยวจะลำบากเอา"
"อ๋อ งั้นเดี๋ยวเราจะดูแลยุนกึลเต้มที่เลยนะครับ"คีย์พูด ออมม่าของผม^o^
"งั้นพี่ต้องไปแล้วหล้ะ ดูแลยูนกึลดีๆแล้วกันนะ"
"ครับ เดินทางให้ดีๆนะครับพี่ฮยอนอา"
"จ้ะ บายๆ!"
"บายครับ"
ปั้ง! 


part 2 ..
don't cry ;'(

โอ๊ย .. เลี้ยงลูก TTOTT ลูกระหว่างออมม่าคีย์และป่าปี้จงฮอยน ปรื้อ .. โชคดีเท่าไหร่แล้วที่มีพี่มินโฮและแทมินมาช่วยเลี้ยงน่ะ ไม่งั้นทั้งสองคงจะลำบากต้องกลับมาเลี้ยงลูกอีก ไหนจะต้องไปเรียน แล้วถ้าไม่มีพี่มินโฮกับแทมินมาช่วย ทั้งสองก้จะต้องทิ้งยูนกึลไว้ที่บ้านอีก!! ทั้งสองก้ต้องคอยห่วงลูกน้อยอีก ไหนจะต้องลูกมาป้อนนมลูกอีก อื้อหือ..งานหนักๆทั้งน๊านน และเรื่องที่โชคดีอีกอย่างนั้นก้คือ พี่ฮยอนอาและคุณแม่ของจงฮยอนก้จะคอยส่งเงินค้าเลี้ยงดูน้องยูนกึลและค่าเบ็ดเตล็ดที่นักเรียนม.ปลายต้องใช้มาตลอดๆทุกเดือน แถมยังกัมชับไว้อีกว่าถ้าหากต้องการเงินเมื่อไหร่ ก้ให้รีบบอกทันที เพราะกลัวว่าลูกหลานจะไม่สะดวกสะบายเอา เฮ้อ นี่ก้ปาเข้าไปสี่ทุ่มแล้ว ยุนกึลยังไม่นอนเลยอ้ะ เอาแต่งอแงๆ ดีนะเนี่ยที่ ออมม่าคนสวยยอมย้ายมาอยู่กับป่าปี้สุดหล่อ>0< โดยการแชร์ค่าเข่าห้องกันไปเรื่อยๆจนกว่าพี่ฮยอนอาจะมารับยุนกึลกลับไป แต่ห้องเก่าก้ให้น้องแทมินอยู่ชั่วคราวเพราะใกล้โรงเรียนที่แทมินอยู่
"ยังไม่นอนอีกหรอคีย์"จงฮยอนที่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จหลังจากเปนเวรมาเลี้ยงน้องยุนกึลถามขึ้น
"ยุนกึลยังไม่หลับเลยอ้ะ จงฮยอน"
"งั้นเดี๋ยวชั้นเลี้ยงให้มั้ย นายไปนอนเถอะคีย์" จงฮยอนพูดพลางลูบหัวยุนกึล
"อย่าเลย นายไปทำการบ้านก่อนเถอะ"คีย์พุดพลางชี้ไปที่กองหนังสือเล่มโต
"นายไหวหรอ คีย์"
"ถามทำไมน่ะ"
"ก้กลัวนายจะไม่ไหวน่ะ"เปนห่วงน่ะ เปนด้วยหรอ=='
"ไปทำการบ้านของนายเถอะ ไป ชิ้วๆ"ไล่เลยหรอ คิมคิบอม!!
"แต่ก่อนไป..ขอกำลังใจก่อนได้ป้ะ"ยังไม่ทันที่คีย์จะตอบรับ ก้โดนขโมยจุฐไปแล้วเป้นรอบที่สองของวัน
"นาย .. บ้า ไปเลย!!"
อาชีพที่สำคัญของจงฮยอนคือการแกล้งคีย์เปนชีวิตจิตใจ อ๊ากกกก~!!

หลังจากที่ยุนกึลนอนหลับไปแล้ว คีย์ก้มานั่งทำการบ้านแล้วก้อ่านหนังสือไปเรื่อยๆจนแอบฟุบหลับลงไป .. คงจะเหนี่อยล่ะสิ ออมม่าของจงฮยอน หลังจากที่คีย์ฟุบหลับลงไปจงฮยอนก้อุ้มคนสวยมานอนบนเตียง พลางห่มผ้าห่มให้
"คงจะเหนี่อยหล่ะสิ .. ฝันดีนะครับที่รัก"
และแล้วจงฮยอนก้หลับตามคีย์ไปทันที่

เสียงน้องน้อยทำให้คีย์ต้องหลุดตื่นมาจากฝันเพื่อมาป้อนนมให้เด็กน้อยทันที
"โอ๋ๆๆๆ ไม่ร้องแล้วนะ นอนนะยุนกึล นะๆๆๆๆ"พลางหันไปมองคนที่หลับปุ๋ยอยู่บนเตียง
"โธ่ๆๆๆๆ นอนนะลูก ยุนกึล "
สุดท้าย ยุนกึลก้ต้องหลับคาอ้อมอกของคุณแม่คนสวยจนได้
คุณแม่คนสวยค่อยๆวางลูกน้อยลงบนเตียงอย่างเบามือที่สุด พลางหันไปมองคุณพ่อสุดหล่อที่หลับปุ๋ยอยู่บนเตียง พลางบ่นในใจ'ถีบผ้าห่มตลอดเลยนะเราเนี่ย!!' และแล้วคุณแม่คนสวยก้ต้องห่มผ้าห่มให้ใหม่พลางพูดกับจงฮยอน
"หลับฝันดีนะ คุณเป็ดน้อย"และแล้วก้จุ๊บลงบนหน้าผากของเป็ดบลิง เฮ้อ ตีสองแล้วหรอเนี่ย อีกไม่กี่ชั่วโมงก้ต้องไปโรงเรียนแล้ว ไม่รู้ว่าพี่มินโฮจะมาเมื่อไหร่


'ปิ้ด ปิ้ด'
เสียงนาฬิกาปลุก ปลุกคุณแม่คนสวยอย่างเบาๆเพราะกลัวว่าลูกน้อยจะตื่นเอา เจ็ดโมงแล้วหรอเนี่ย ไปอาบน้ำแล้วก้มาปลุกจงฮยอนดีกว่า และแล้วคุณแม่คนสวยก้หยิบผ้าขนหนูสีชมพูแล้วก้เดินเข้าห้องน้ำไปอย่างสบายอกสบายใจ..


"จงฮยอนตื่นเร็ว จะเจ็ดโมงครึ่งแล้วนะ"เสียงใสของคุณแม่ยังสาวปลุกคุณพ่อคนเก่ง แต่วันนี้ดันปลุกเบาไปหน่อยเพราะกลัวว่าคุณลูกจะตื่น
"หือๆ เจ้ดโมงครึ่งหรอคีย์" จงฮยอนค่อยๆลืมตาพลางหันไปมองนาฬิกาสีฟ้าที่จงฮยอนได้เป็นของขวัญวันเกิดจากคีย์
"อืมๆ ไปอาบน้ำสิ เดี๋ยวพี่มินโฮจะมาแล้วนะ"
"อืมๆ"พลางหยิบผ้าขนหนูสีเขียวเดินเข้าห้องน้ำไป


'ก๊อก ก๊อก'
หลังจากที่คุณพ่อและคุณแม่แต่งชุดยูนิฟอร์มของโรงเรียนเสร็จ ทั้งคู่ก้มานั่งปิ้งขนมปังข้างน้องห้องนอน และแล้ว พี่มินโฮ พี่เสียงของยุนกึลก้มาแล้ว
"อันยองฮ้ะ พี่มินโฮ"
"ยุนกึลยังไม่ตื่นหรอ"
"ยังหรอกคับพี่ เอ๊ย เจ็ดโมงสี่สิบห้าแล้ว เดี๋ยวผมต้องไปแล้ว ไปก่อนนะครับ"
"จ้ะ โชคดีนะ"
"เลี้ยงยุนกึลดีๆนะครับ บ้ะบาย"
"บาย"