ไม่ได้ตั้งใจ+เป็นนิยายนะครับ

เนื้อเรื่อง

แล้วนั้นน้องบียืนอยู่ข้างๆ อย่าบอกนะว่า...
"นัทให้บีอยู่ข้างนัท ส่วนพี่เซนก็อยู่กับพี่ปั๊ปไง!" -*- น้องบีเค้าเล่นฟุตบอลไม่เป็นหรอกจ๊ะ...พี่รู้
"สาวๆเดี๋ยวพวกพี่จะอ่อนให้นะ" ไอ้ปั๊ปพูดสีหน้ายิ้มแย้ม
"พี่ปั๊ปอย่าอ่อนให้นัทเลยค่ะ" น้องบีรีบห้าม ไอ้ปั๊ปหัวเราะใหญ่เลย
"หรอจ๊ะ...ไหนลองเตะลูกบอลมาให้พี่ทีสิจ๊ะ ^ ^ " ผมอดที่จะหัวเราะไม่ได้เมื่อไอปั๊ปพูดจบ มันพูดได้ใจผมจริงๆ
"ตูม!!" เสียงลูกบอลกระทบกับอะไรบางอย่าง ผมมองไม่ทัน แต่ที่รู้ๆไอ้ปั๊ปลงไปนั้งกองกับพื้นเอามือกุมท้องทั้งสองข้าง สีหน้าเจ็บปวด แต่...มันยังฝืนยิ้มอยู่แน่ะ -_-"
"นัทเตะบอลเบาๆไม่เป็นหรอ?" น้องบีพูดสีหน้าเป็นกังวล................เอ๊ะ! น้องนัทเตะบอลหรอนั้น? โหย ทำไมเท้าหนักแบบนี้อะ เค้ากลัวนะ TT_TT(แอบเช็ดเหงื่อเล็กน้อย)ไม่อยากเล่นด้วยแล้วอะ
"ซะ เซน" ไอ้ปั๊ปเรียกผมพลางพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น
"อะไร?"
"เด็กนายทำไมโหดแบบนี้วะ?" OoO เฮ้ย!~เดี๋ยว...
"อะไร?!พี่เซน...เด็กของพี่หมายถึงนัทหรือป่าวเนี่ย?!" น้องนัทถามสีหน้าสงสัย
"มะ ไม่ใช่!!" ผมรีบปฏิเสธกลัวทุกคนจะรู้ความจริง ก็แหม น้องนัทเค้าไม่ชอบผู้ชายนิ ผมชอบเค้าแล้วถ้าเค้าไม่ชอบ ผมก็หน้าแตก อายตายเลย -///-
"อ้าว?!ก็เมื่อเช้านายบอกว่าน้องนัทคือนางฟ้าในใจนายนิ" กรรม!ไอ้บ้าพูดเว่อร์ไป ทำไงดี๊ ทำไงดีว้า ไม่ไหวอายชิบเป๋งเลย ไม่เคยอายขนาดนี้เลย >///<
"บ้าแล้ว!! หูฝาดแล้ว นางฟ้าของชั้น...หมายถึง...นะ น้อง น๊าทท เอ้ย!!น้องบีตะหาก!!"
".........(ทุกคนเงียบ จนได้ยินเสียงลมพัดใบไม้ผ่านดังฟิ้ว~)" อะ จ๊าย!พูดอะไรออกไปวะตู -_-" ถึงพี่จะแอบชอบน้องบีแต่ก็น้อยกว่าน้องนัทนะ......จริงๆTT_TT
แต่...น้องบีกลับหน้าแดงเหมือนเขินอาย เฮ้อ!น้องบีจ๋า พี่ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้น้องบีรู้สึกแบบนั้นจริงๆนะ สาบานด้ายยยยย~ TT_TT
"นี่พี่!!" น้องนัทเดินดุ่มๆเข้ามาและจ้องตาผม หรือว่า...แท้จริงแล้วน้องนัทอาจจะแอบชอบผมแต่ทำเป็นไม่สนใจ พอผมบอกผิดว่าชอบน้องบีแล้วเลยหึง คิกๆ ^ ^ น่าร๊าก
"นัทดูออกนะว่าพี่เจ้าชู้!!" อะ อ้าว -_-"
"ถ้าพี่ทำให้ยัยบีเสียใจล่ะก็...นัทเล่นพี่ตายแน่!!" -*- เป็นงั้นไป โดนขู่มาแบบนี้ ผมแย่เลยแถมน้องนัทก็ดันคิดว่าผมชอบน้องบีเพื่อนเค้าจริงๆซะอีก ผมคงปฏิเสธไม่ได้แล้วว่าไม่ได้ชอบน้องบี เพราะดูท่าทีแล้ว น้องบีก็ชอบผมเหมือนกัน
"ไอ้เซน น้องบีอายใหญ่แล้ว....ดูเดะ น่ารักชิบเป๋งเลย -..- " ไอ้ปั๊ปได้ทีแซวใหญ่และมันก็ดันคิดว่าผมชอบน้องบีจริงๆเหมือนกันอีก
"อะ อืม" ผมพูดไม่ออกเพราะอะไรก็ไม่รู้ แต่ดูๆไปน้องบีเค้าก็น่ารักไม่แพ้น้องนัทนะเนี่ย(อ้าว!ยังไง...:นายเกรียนเทพ)
"เอ่อ...ให้พี่ไปส่งที่บ้านนะ" เหวอ!!พูดออกมาแล้ว ใจผมเต้นตึกตักเลย ไม่รู้คิดยังไงผมถึงพูดคำนี้ออกมา -*-
"ค่ะ....." น้องบีตอบเสียงเบาๆ
"นี่พี่เซน!!" น้องนัททำเสียงดุ จนผมมือสั่น(น่ากลัวจัง -*- :นายเกรียนเทพ)
"อย่าลืมที่นัทบอกนะ!!"
"อะ อืม แล้วนัทกลับบ้านยังไงล่ะ?" ผมค่อยๆถาม
"พี่ไปส่งยัยบีแฟนพี่เหอะ!!" -*- ผมล่ะอยากจะโกนว่า 'ม่ายยยยช่ายยยย' ซะจริงๆ
"เดี๋ยวนัทไปกับพี่ปั๊ปเอง" OoO ไอ้ปั๊ป...ไอ้เพื่อนเลวววว แต่จะไปว่ามันก็ไม่ถูก TT_TT มันเป็นความผิดของผมเองแหละ
" ^ ^ " อะไรไอ้ปั๊ป...ยิ้มทามไม? หมั่นไส้ว้อยยยยย TT_TT
ผมยิ้มให้กับน้องนัทกับไอ้ปั๊ป ก่อนจะฝากไอ้ปั๊ปให้ดูแลน้องนัทดีๆ ผมกับน้องบีเดินไปเรื่อยๆ จนไหล่เกือบชิดกัน ผมเขินมาก หัวใจเต้นแรง นี่ขนาดผมไม่ได้คิดกับน้องบีแบบคู่รักนะเนี่ย ทำไมถึงเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้ -///-
"พี่เซน เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?" น้องบีเป็นฝ่ายพูดถามผมก่อน
"อ๋อ...เปล่าครับ" -///-
"เห็นพี่เงียบตลอดเลย"
"คือว่า...พี่กำลังคิดอะไรบางอย่างครับ ^ ^a " ผมตอบแบบไม่คิดอีกแล้ว
"คิดอะไรอยู่หรอคะ?" น้องบีถาม ดูสีหน้าเธอสิครับ น่าร๊ากกกกกมากกกกก >///< (ไม่เห็นว้อย:นายเกรียนเทพ)
เอ่อ...แต่จะตอบน้องเค้าว่ายังไงดีเนี่ย.......เอาเป็นว่า ตอบอย่างนี้ละกันวะ...
"คิดถึงน้องบีครับ!" ^ ^" ทำไมมันเสี่ยวจังแฮะ
"........." -*- ตายแล้ว!น้องบีเค้าไม่เล่นด้วย ทำไงดี?!
"พี่เซนเนี่ยตลกดีนะคะ" OoO กลายเป็นดีไป เหอะๆ
"คนที่ทำให้บีหัวเราะเมื่อก่อนก็มีแต่นัทค่ะ" TT_TT แง อยากเจอน้องนัท
"อะ ครับ"
"บีคิดว่า...พี่อาจจะเป็นอีกคนที่ทำให้บีหัวเราะได้ค่ะ ^ ^ " O.O ทำไมหัวใจผมเต้นแรงกว่าปกติเนี่ย ................. โอ้ย!!ความรู้สึกของผมมันยังไงกันแน่นะ หรือว่า...ผมจะชอบน้องบีเข้าซะแล้ว แต่...คงไม่หรอกมั้ง ผมไม่ใช่คนที่ชอบใครได้ง่ายๆขนาดนั้นนี่หน่า(จริงหรอวะ?!:นายเกรียนเทพ)
ผมค่อยๆหันไปมองหน้าน้องบี น้องบีก็หันมามองหน้าผมเหมือนกัน เรายืนจ้องตากัน แววตาของน้องบีดูสดใส แต่หากมองลึกๆแล้วมันแฝงไปด้วยความเหงาและเศร้า ผมรู้สึกแปลกๆข้างในหน้าอกด้านซ้าย
ผมค่อยๆเอื้อมมือไปจับไหล่เธอทั้งสองข้าง น้องบีมองหน้าผมด้วยความเขินอาย ผมจึงค่อยๆรวบตัวมากอดไว้ ตัวเธอนุ่ม น่าทะนุถะนอม ผมไม่แน่ใจว่าผมกอดเธอด้วยความรักหรือความสงสารกันแน่
"เอ่อ...พี่เซนคะ?" น้องบีที่ตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดผม พูดขึ้น
"พลั๊ก!!"
"?????" ผมล้มลงไปนั้ง รู้สึกมึนๆที่หน้าจนต้องส่ายหัวตัวเองแรงๆพร้อมกับกระพิบตาถี่ๆ ผมค่อยๆเงยหน้ามองสาเหตุที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้
"หา?!นัท!!"


*********************************************************
จบแล้วครับตอนที่สี่ มาอัพดึกไปหน่อย^ ^"
กลับจากเรียนหนังสือก็6โมงเย็นแล้วอะ ทำการบ้าน ทำโน่น นี่ กว่าจะว่าง ก็ 3ทุ่มอะครับ
ยังไงก็ช่วยเม้นให้ด้วยนะครับ ขอบคุณคร้าบบบบบ (-/l\-)