The Alliance พันธสัญญาแห่งอลาสก้า

                เฮโหลลลลลลล ชาวนักอ่านทุกท่านนนนน(จะมีคนเข้าอ่านไหมเป็นที่กังวลอยู่เล็กน้อย)  จริงๆแล้วไม่ค่อยแคร์กับเรื่องมีคนอ่านหรือไม่อ่านนะ แคร์ว่ามันจะแต่งจบไหมมากกว่า

                สำหรับเรื่องนี้ขอพูดเลยว่า ใครฝันอยากเห็นนางเอกหน้ารัก จิ้มลิ้ม เป็นผู้หญิงอ่อนหวาน เรียบร้อยเชิญกดปิดออกไปได้เลยเพราะแค่โผล่มาฉากแรกนางเอก(หรือนายเอกไม่แน่ใจ?)ก็เกรียนสุดจะบรรยายแล้วล่ะ และถ้าหากใครฝันถึงพระเอกที่เสียสละทุกอย่างเพื่อนางเอก โคตรสุภาพบุรุษ แถมยังปกป้องนางเอกสุดชีวิต บอกรักกันแบบโรแมนติคเว่อร์ๆปิดเถอะค่ะ เราทำให้คุณผิดหวังแน่นอน 

งั้น...ถ้ายังอยากอ่านกันต่อเรามาเริ่มเกริ่นกันเล็กๆน้อยๆก่อนเข้าเรื่องน่าจะดีกว่ามานั่งบ่น

นครพิวรีน เมืองหลวงแห่งอาณาจักรอลาสก้าเป็นนครแนวตะวันตกย้อนยุคคล้ายโรมันค่ะ เป็นแนวแบบมีโรงหมอ มีวิหารอะไรพวกนี้ เรื่องนี้เริ่มต้นที่ว่ามีปีศาจ(ที่คาดว่าจะเป็นตัวร้าย)มาทำสงครามแย่งชิงดินแดนแล้วทุกคนในเมืองต่างบาดเจ็บล้มตายไปมาก ดังนั้นท่านราจา(ไม่ได้เขียนผิดแต่อย่างใด)จึงทำการเรียกผู้ปกป้องมาที่เมือง ซึ่งผู้ปกป้องที่ว่าก็คือเด็กเกรียนคนหนึ่งที่จะมาป่วนสงครามครั้งนี้นั่นเอง

                ‘ซาเจ ออดีน’ โผล่ขึ้นมาจากบ่อน้ำที่ตกมาได้อย่างไรก็ไม่รู้..เดี๋ยวนะ!? เมื่อกี้ฉันนอนอยู่บนเตียงนุ่มๆมีผ้าห่มสบายๆนี่นา ทั้งเมืองแปลกใหม่ ผู้คนที่เอาแต่เรียกว่า ‘ผู้ปกป้อง’ ..เอ่ออ..เข้าใจอะไรกันผิดหรือเปล่า ถ้าออดีนเป็นผู้ปกป้องล่ะก็ อาณาจักรคงล่มจมแล้วล่ะ!!!
 

เริ่มต้นด้วยยความป่วนแรกกับการแนะนำตัวละครตัวน้อยๆที่จะมาป่วนในเรื่อง(?)

-? ซาเจ ออดีน

เด็กเกรียนต่างมิติที่อยู่ๆก็ถูกดึงเข้ามาสู่ใจกลางเมืองพิวรีนแห่งนี้

“แม้จะนอนเยอะไปหน่อยแต่ท่านก็มาเพื่อช่วยเมืองของข้า” ฮาร์เวิร์ด อลาสก้า

“ข้าไม่นับเจ้านี่เป็นพี่หรอก คนอะไรขี้อวดชะมัด” แมเนตัล อลาสก้า

“ถึงจะเป็นผู้ปกป้องแดนข้าก็จะต้องพิสูจน์ฝีมือเจ้าก่อน” แจ๊ค ริเวอเวล

“มีเพื่อนบ้างข้าก็ดีใจสิ” จิล ริเวอเวล

“ข้านับถือท่านผู้ปกป้งด้วยใจจริงขอรับ” มอล กิลเกน

-ราจา ฮาร์เวิร์ด อลาสก้า(ถูกออดีนเรียกว่าลุง)

ลุง(?)ผู้เท่ที่สุดในประวัติศาสตร์ สง่างามสมกับเป็นผู้ปกครองดินแดน

“ตาลุงเนี่ยนะผู้ปกครองแดน?” เด็กเกรียนซาเจ ออดีน

“พ่อข้าเองแหละ”แมเนตัล อลาสก้า

“ท่านราจาเป็นผู้ที่เสียสละที่สุดเพื่อดินแดนครับ” แจ๊ค ริเวอเวล

“ท่านราจาทั้งสง่างาม ทั้งน่าเกรงขาม น่านับถือสุดๆ” จิล ริเวอเวล

“ข้านับถือท่านด้วยใจจริงขอรับ” มอล กิลเกน

-จัสเต แมเนตัล อลาสก้า

คนขายไก่(?)ผู้กวนประสาทที่สุดในโลกล้า(?)

“ถ้าเจ้าคนขายไก่นี่เป็นราจาเมืองคงล่มจม- -^” ซาเจ ออดีน

“ลูกข้ายังต้องเรียนรู้อะไรอีกมากนัก” ราจา ฮาร์เวิร์ด อลาสก้า

“ช่างเป็นคนที่ดื้อด้านมากครับ” แจ๊ค ริเวอเวล

“กวนประสาทแล้วยังวุ่นวายอีก” จิล ริเวอเวล

“ท่านออกจะเป็นคนร่าเริงเกินไปสักหน่อยขอรับ” มอล กิลเกน

-แจ๊ค ริเวอเวล

เจ้าขี้เก๊ก จอมแอ๊บสุดๆ

“ฉันรำคาญหมอนี่” ซาเจ ออดีน

“นักรบผู้เก่งกล้าของอาณาจักรอลาสก้า” ราจา ฮาร์เวิร์ด อลาสก้า

“องครักษ์ข้าเองงๆ” แมเนตัล อลาสก้า

“ข้าเห็นด้วยกับท่านออดีน พี่ชายข้าขี้เก๊กมากๆ” จิล ริเวอเวล

“ข้าอยากให้ท่านสอนวิชาดาบให้ข้าขอรับ” มอล กิลเกน

-จิล ริเวอเวล

แม่หญิงผู้เป็นหนึ่งเดียวในโลกล้า(?)//อ๋ออ..ในทัพรบนครพิวรีนมีชีคนเดียว

“เธอดูเก่งดี แม้จะไม่มากก็เอาตัวรอดได้” ซาเจ ออดีน

“นักรบหญิงผู้เดียวของอาณาจักรอลาสก้า” ราจา ฮาร์เวิร์ด อลาสก้า

“ข้าชอบผู้หญิงคนนี้นะ” แมเนตัล อลาสก้า

“นางน่าจะเป็นกุลสตรีมากกว่ามาออกรบร่วมกับข้านะ” แจ๊ค ริเวอเวล

“ท่านเท่มากขอรับ<3<3” มอล กิลเกน

-มอล กิลเกน

เจ้าเด็กซื่อบื้อ บื้อสุดๆ

“เจ้าเด็กนี้รอดมาได้เพราะหน้าตาสินะ- -^” ซาเจ ออดีน

“โอ..ทหารผู้น่ารักของข้า” (ยิ้มแห้งๆ) ราจา ฮาร์เวิร์ด อลาสก้า

“เป็นครั้งแรกที่ข้าเห็นด้วยกับเจ้าเกรียนนั่น” แมเนตัล อลาสก้า

“ดาบของเจ้านี่(ชำเลืองมอง)..ข้าว่าคงเอาไปฟันใครไม่ลง” แจ๊ค ริเวอเวล

“เจ้าหนูน้อยผู้น่ารัก” จิล ริเวอเวล

ลองฟังเรื่องราวของอลาสก้าดู แล้วจะได้รู้ว่าความเกรียน(?) ...ความเก่ง(?)มีจริง!!