บังเอิญเป็นผัวเธอ (หมอปั้น เมญ่า)

ฉันเมธาวีหรือเมญ่า สาวสวยดาวมหาวิทยาลัย ความสวย ความรวยไม่ต้องพูดถึงค่ะ แต่..แต่ สวยแล้วไงจนป่านนี้อายุจะเข้า
ยี่สิบห้าปีอีกไม่กี่สัปดาห์ ยังไม่มีแฟน ชีวิตมันเศร้า ยังเศร้าได้อีก เมื่อ..เมื่อ..ฉันเดินตกท่อ นกขี้ใส่หัว ตกรองเท้าส้นสูง ไปสปานวดตัว หมอนวดยังผสมเบกกิ้งโซดาแทนเกลือหิมาลัยเพราะดูผิด ความซวยต่างๆ วิ่งเข้ามาหาจนฉันตกใจ คุณนายปรานีหรือคุณแม่สุดที่รักของฉัน ผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องดวงเพราะคุณนายเป็นภรรยานายฝรั่ง (พ่อฉันเป็นลูกครึ่งแต่หน้าตาออกไปทางฝรั่งมากกว่า) ทนไม่ได้ต้องพึ่งหมอดูก็คราวนี้ หมอดูที่
คุณยายของฉันนับถือ

“นังหนูคนนี้ต้องมีผัวก่อนเบญจเพสไม่งั้นจะตายโหง” 
แม่เจ้า...ไม่ใช่ไม่เชื่อค่ะ แต่จะหาผัวจากไหน

ฉันจะไปหาผัวจากไหน เมญ่าไม่เคยมีแฟน เชิดใส่ผู้มาตลอดตั้งแต่จำความได้ แล้วผู้ชายสมัยนี้ไม่ได้หากันง่าย ห้าสิบเปอร์เซ็นต์มีเมียแล้ว สามสิบเปอร์เซ็นต์เป็นเกย์ เหลือยี่สิบเปอร์เซ็นต์ก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทางเลือกเดียวของฉัน

“เอาเพื่อนกันทำผัวนี่แหละ”

ปุณกรณ์หรือหมอปั้น เป็นเพื่อนสนิทของเมญ่า ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เขาคนนี้แหละทางรอดทางเดียวของเมญ่า

“เอาเพื่อนกันก็ยังดีกว่าเอากับใครที่ไม่รู้จัก”