หวนคืน(ไม่อยาก)ครองใจ

ทุกคนในจวนสกุลฉินต่างบอกว่าคุณหนูหกฉินเจียฮุ่ยมิใช่คนใบ้นางเป็นเพียงเด็กหญิงที่ผ่านเรื่องเลวร้ายจึงตกใจจนไม่ไว้วางใจผู้อื่น  นางจะพูดเมื่อต้องการจะพูดเท่านั้น  แต่คนทั้งเมืองต่างร่ำลือไปว่านางนั้นทั้งเป็นใบ้และโง่   เรื่องราวไปถึงจวนสกุลฝูสกุลของคู่หมั้นหมายทำให้ทางสกุลฝูเกิดความคิดจะยกเลิกการหมั้นหมาย  แต่ต้องทำให้สง่างามและมิให้สกุลฝูถูกครหาว่าไร้น้ำใจ   เรื่องเลวร้ายจึงเกิดกับฉินเจียฮุ่ยอีกครั้งพวกเขาคิดทำลายชื่อเสียงของเด็กสาวให้แปดเปื้อนไปเพราะชายเลวทรามต่ำต้อย

หากแต่เพราะความซับซ้อนในสกุลฝูเองทำให้คนที่ทำให้นางแปดเปื้อนกลับเป็นคุณชายสามฝูผู้อ่อนแอและไร้ตัวตนในสกุลฝู    ฉินเจียฮุ่ยแต่งเข้าสกุลฝูในฐานะฮูหยินน้อยสาม   ชีวิตต่อจากนั้นยิ่งเลวร้ายทุกข์ระทมเพราะคนสกุลฝูนอกจากจะอยุติธรรมกับคุณชายสามฝูอวียังทำให้ฉินเจียฮุ่ยต้องรับกรรมไปด้วย   

หากแต่วันหนึ่งเรื่องเลวร้ายที่สกุลฉินปกปิด  การสังหารบิดาต่อหน้าฉินเจียฮุ่ยในวัยเด็กจนตกใจนิสัยเปลี่ยนไป  การที่มารดาปลิดชีพตนเองหลังจากบิดาเสียไปห้าปี  การแต่งงานและการที่สกุลฉินยึดครองทรัพย์สินของมารดา ทุกอย่างเพราะคนในสกุลฉินเอง  ฉินเจียฮุ่ยกำลังตั้งครรภ์นางมิอาจทนรับความสะเทือนใจได้  ทั้งคนสกุลฝูเองก็ร่วมมือกันกดดัน   สุดท้ายนางตกเลือดจนเหลือเพียงลมหายใจสุดท้าย  

“ข้าขอโทษ  เป็นเพราะข้าไร้สามารถปกป้องเจ้าไม่ได้  อาฮุ่ย ข้าขอโทษ”  ฝูอวีกุมมือภรรยาไว้ทั้งร่ำไห้เอ่ยวาจาขออภัย

ฉินเจียฮุ่ยไม่ตอบนางเพียงหลับตาลงใช้พลังที่เหลือเพียงน้อยนิดตั้งจิตอธิฐานสุดท้าย

“สวรรค์  นรก  เทพเซียน  ปีศาจ  ข้าผู้เป็นเพียงมนุษย์ตัวเล็กไร้ค่าได้รับความอยุติธรรมมาทั้งชีวิต  ขอมอบกุศลบุญที่บำเพ็ญมาทั้งชีวิตขอมอบวิญญาณแลกกับการได้มีโอกาศทวงคืนความอยุติธรรมนี้  ข้าไม่ยินยอมที่จะจากไป  ข้าไม่ยินยอมให้พวกเขาทั้งหมดก่อกรรมแล้วยังรอดพ้นไปได้  ข้าไม่ยินยอม”

นางสิ้นลมไปด้วยความคับแค้นใจ   สามีที่น่าสงสารไร้สามารถจะร่ำไห้โศกเศร้าเพียงใดนางมิอาจรับรู้อีก 

รับรู้เพียงในห้วงความว่างเปล่ามีเสียงสองเสียงดังขึ้น

“นางวิงวอนข้า” เสียงเบานุ่มอบอุ่นเช่นสายน้ำไหลเป็นเสียงบุรุษ

“นางวิงวอนข้า” เสียงดุดันทรงพลังแต่เป็นเสียงสตรี

“ให้นางเลือกเอง” มีอีกเสียงที่ทรงพลังกว่า

“เราคือเทพแห่งโชคชะตา  เราให้โอกาสแก่เจ้ากลับไปแก้ไขได้บางอย่างเท่านั้น  เจ้าเลือก…ต้องการให้ผู้ใดช่วยเจ้า”

ฉินเจียฮุ่ยยังไม่รู้ว่าจะต้องเลือกผู้ใด  นางสัมผัสถึงพลังสองอย่างอยู่ใกล้ๆ   พลังเยือกเย็นสงบและพลังที่ร้อนรุ่มแผดเผา    ในเมื่อต้องกลับไปจัดการคนชั่วต้องเลือกพลังที่แผดเผาผู้คนได้

“ข้าเลือก….” นางยังเอ่ยไม่จบ

เสียงบุรุษและสตรีคู่นั้นก็ทะเลาะกันขึ้นมาให้ได้ยิน

“ข้าต้องดูแลนาง” เสียงบุรุษ

“ข้าก็ต้องดูแลนาง” เสียงสตรี

พวกเขาทะเลาะกันไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่ายๆ  ในที่สุดก็มีเสียงตัดสินจากเทพแห่งโชคชะตา

“พวกเจ้าเลิกทะเลาะกันได้แล้ว  ช่างเป็นสามีภรรยาที่น่ารำคาญยิ่ง  พวกเจ้าก็ไปดูแลนางด้วยกัน”

เสียงสุดท้ายที่ได้ยิน….

ฉินเจียฮุ่ยลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งสี่ปีหลังจากที่บิดาจากไปแล้ว…

รีดที่รัก

ฝากนิยายแนวแก้แค้น หวนคืนอีกเรื่องไว้ให้อ่านกันนะคะ

เรื่องนี้ไปตามจินตนาการไม่ได้อ้างอิงจากเรื่องใด ประวัติศาสตร์หรือวัฒนธรรมใด    ทุกอย่างเพื่อความบันเทิงเท่านั้น  

ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ

หัวใจล้านดวง

แม่พริ้มเพรา