sF Ss5o1 YaOi Wonderful day kYuSaEnG

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านฟิคเรื่องนี้และคนที่หลงเข้ามาด้วยนะคะ

ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราแต่งจบ

และจะเป็นเรื่องเดียวที่แต่งจบ

(เรื่องอื่นไปไม่รอด - -*)



เนื้อเรื่องนี้เราคิดขึ้นมาเองคะ

ถ้าเกิดว่าเราแต่งแล้วบางคนอาจไม่ถูกใจกับตัวละครใดในเรื่องก็ขอโทษด้วยนะคะ


.
.
.
เราทำเองคะ
มันเน่ามากเลยอะ <<แต่อยากอวด 555+>>

.........................................❤.......................................

......................................................❤...........................................................



kyusaeng , 2hj , jongmin x ??

ภาพต้นเหตุแห่งการจิ้น 








...............................................................

เรื่องมันเกิดที่ตอนที่2คะ

http://www.youtube.com/watch?v=nLLwlTaXWRk&feature=related

เป็นอะไรที่คยูแซงโฮกกกกกกกกกก

ดูแล้วดูอีกได้นะคะ จะได้อินไปกับเรื่อง 55555+

จิ้นไปจิ้นมาจนเป็นฟิคเรื่องนี้และได้เก็บไปฝันเมื่อวันก่อน

55555+

ทุกคนคงอิจฉาเรา

เราได้จับมือกับแซงกี้แล้วก็ได้ไปเที่ยวกับพี่ ๆ ด้วย

แถมยังได้คุยโทรศัทพ์กับฮยองจุนกี้อีก

เป็นฝันดียอดเยี่ยม >W<

อยากฝันอีกอ่า~

รู้สึกว่าเราจะพูดมากไปแล้ว

มาอ่านกันเลยดีกว่าคะ

^________________________________^ ~

.... N eL L ....

. H* N .

 

ขอบคุณ theam สวย ๆ >__________________<

เนื้อเรื่อง

Sf :Wonderful day

Kyusaeng ~


.

.

.

.

 

“นะจองมินนะช่วยฉันหน่อยดิ” ร่างสูงพูด

 

“นะฮยองจุน นะ พี่ฮยอนจุง ช่วยผมหน่อยสิ” ร่างสูงพูดขอร้องกับคนในวง ss501

 

“เออ ๆๆ ช่วยก็ช่วย...แต่ว่าต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ”ฮยองจุนพูดขึ้นเมื่อตนเองเริ่มใจอ่อนกับคยูจง

 

“ข้อแลกเปลี่ยนอะไรอ่ะ” เพื่อยองแซงออนนี(?)ของผมผมทำทุกอย่างทุกอย่างเลย

 

“ก็แค่...ซื้อขนมมาให้พวกผม 1เดือนเต็มห้ามขาดแต่เกินได้ และใน 1เดือนนี้ เมื่อพวกผมอยากได้อะไรพี่ต้องทำให้ผมโอเคป่าว” คิคิ ได้แกล้งพี่คยูจงนี่สนุกจริง ๆ เลยอะ แถมยังได้กินของฟรีอีก อะไรจะคุ้มขนาดนี้ 5555

 

“O[]o นี่ฮยองจุนแกคิดว่าฉันรวยมากเลยใช่ม่ะ T^T ~” ไอ้เด็กบ้านี่มันจะฆ่าผมทางอ้อมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

 

“ก็ตามใจถ้าพี่ไม่อยากได้พี่ยองแซงมาเป็นแฟน ฮ่า ๆ ๆ ๆ”ไอ้กระต่ายบ้าคอยดูนะถ้าฉันได้เป็นแฟนกับยองแซงกี้เมื่อไหร่นะฉันใจให้ยองแซงไล่แกออก!!

 

“ก็ได้ ๆ ตกลงตามนี้ก็ได้ T^T~” คยูอยากจะฆ่าตัวตายยย

 

“โอเค งั้นมาฟังแผนที่ฉันคิดไว้...”เมื่อจองมินพูดจบทุกคนก็รวมหัวกันฟังแผนที่จองมินคิดไว้

 

แต่ว่าคงไม่มีใครรู้หรอกว่าฮยอนจุงนั้นก็ชอบยองแซงเหมือนกัน แล้วเขาจะยอมให้คยูจงได้ยองแซงไปงั้นหรอ...ขอบอกไม่มีทาง!! เขาจะต้องขัดขวางไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

 

แต่...ไม่มีใครสงสัยบ้างหรอว่ายองแซงไปไหน ?? นั่นนะสิไปไหนอะ แซงกี้อยู่หนา
ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ยยยยยยยยย - - ^ 

.

.

.

“เฮ้อทำไมต้องให้ฉันมาซื้อของมากมายขนาดนี้เนี่ย”ร่างบางบ่นอยู่คนเดียว แล้วก็มองรายการสิ่งของที่สมาชิคแต่ละคนให้ร่างบางมาซื้อ

 

“แล้วเขียนอะไรเนี่ยตัวหนังสือก็ตัวเล็กเหลือเกิ๊นนนนนไม่สงสารคนตาโตอย่างเราบ้างเลย” ร่างบางบ่นแล้วพยายามทำตาโต ๆ เพื่อที่จะดูรายการต่าง ๆ เวลาได้เดินไปซักพักยองแซงก็ซื้อของเสร็จแล้วปัญหาที่ตามมาก็คือ ของทำไมมันเยอะขนาดนี้ ๐[]๐ แล้วจะเอากลับบ้านยังไงอะ - - ;

 

แต่แล้วก็มีเจ้าชายขี่ม้าขาวมารับเจ้าหญิงกลับวัง (?)

 

“ยองแซงฉันมารับนะ มาฉันช่วยขนของขึ้นรถแล้วกัน ดูสิคงเหนื่อยน่าดู” ฮยอนจุงพูดแล้วหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อให้ร่างบาง

 

“เอ่อ...ขอบคุณนะ เรากลับกันเถอะเดี๋ยวคนที่บ้านจะรอนาน” คนที่บ้านหมายถึงคยูจงใช่ป่ะ 5555+ เมื่อถึงบ้านทุกคนก็มาช่วยฮยอนจุงและยองแซงกี้ขนของลงรถและเอาไปเก็บ แต่ว่า...มีคนอู้งาน คนคนนั้นคือ

 

“ฮยองจุน แกจะเลิกกินแล้วมาช่วยพวกฉันเอาของไปเก็บได้ไหม” จองมินพูดแล้วเดินไปลากฮยองจุนมาขนของจนเสร็จ แล้วทุกคนก็เตรียมตัวนอนและไปทำงานในวันต่อไป...
.
.
.

เช้าวันใหม่ที่สดใส ^o^

 

“ทุกคนฟังทางนี้ วันนี้เราจะไปถ่ายรายการ wonderful day กันนะ เราใช้เวลาในการถ่ายแค่ วันเดียวเท่านั้นแหละ เอาละเมื่อทุกคนพร้อมแล้วก็ ไป๊ ขึ้นรถ~” ผู้จัดการเมื่อได้ตกลงกับสมาชิคแล้วก็สั่งให้ทุกคนขึ้นรถไปยังสถานที่ถ่ายทำทันที

 

ตำแหน่งที่นั่งของสมาชิค ss501

๐          ๐          ๐

ฮยองจุน จองมิน ฮยอนจุง

๐           ๐

ยองแซง คยูจง

๐           ๐

ผู้จัดการ คนขับ

 

ระหว่างทางที่รถกำลังขับไปอย่างไม่รีบอะไรนั้น คยูจงได้เริ่มบทสนทนากับยองแซงทันที

 

“เอ่อ...พี่ยองแซง คือ...พี่ชอบใครบ้างป่าวอะตอนนี้อะ...ผมก็แต่อยากรู้อะนะ...ไม่ได้อะไรเลยนะ...ผมก็แค่ถามเฉย ๆ อะ”ร่างสูงนั้นถามออกมา และตอนนี้หน้าของคยูจงแดงเป็นมะเขือเทศ ร่างบางที่เห็นคยูจงแบบนี้ก็อดขำไม่ได้

 

“ฉันนะหรอ...อืมม...ฉันก็ชอบ ใครคนนึงอะนะ ชอบมานานแล้วด้วย แต่ก็ไม่กล้าบอกออกไปหรอกเพราะกลัวว่า ความสำพันธ์ของเราจะจบลงฉันไม่อยากให้เป็นแบบนั้นนะ”ร่างบางจากตอนแรกที่ยิ้ม ๆ แต่ก็ต้องเศร้าลงเพราะคิดว่าความรักของตนนั้นไม่อาจเป็นไปได้  

 

“แล้วคน คนนั้นคือใครหรอ พี่บอกผมได้ป่ะ” คยูจงพูดเพราะแอบหวังว่าอาจจะเป็นเขา แต่ว่าก็มีอีกคนหนึ่งที่ฟังเขาทั้งคู่สนทนากันอยู่เช่นกัน ฮยอนจุง....

 

“ฉันอยากให้คน คนนั้นเป็นฉันมากกว่า ยองแซงฉันรักนาย แต่ถ้าคนที่นายรักไม่ใช่ฉันฉันก็พร้อมที่จะช่วยให้นายสมหวังกับรักที่นายปรารถนา…”

 

“เอ๊ะ...เอ่อ...ถ้าฉันบอกเขาก็รู้นะสิ”ร่างบางพูดก่อนก้มหน้าปิดบังความเขินอายไว้

 

‘คยูบ้า...ฉันนะ...ชอบนายนั่นแหละ ><’

 

“แล้ว....”

 

“เอาละทุกคนถึงแล้ว ลงรถแล้วไปเตรียมตัวกันเถอะ”ผู้จัดการพูดก่อนจะลงรถไป ส่วน ฮยอนจุงนั้นเมื่อเห็นหน้าตาของยองแซงเมื่อกี้แล้วก็คนจะเดาได้ว่ายองแซงนั้นแอบชอบใคร ฮยอนจุงจึงตัดใจจากร่างบางและพร้อมที่จะช่วยให้ร่างบางได้สมหวัง และเขาก็หวังว่ารักของเขานั้นจะต้องเป็นคนที่น่ารัก ขาว ๆ อย่างฮยองจุนก็ได้ เอ๊ะ ทำไมต้องคิดถึงกระต่ายแอ๊บแบ๊วนั่นด้วยนะ

.

.

.

เมื่อถึงเวลาถ่ายทำ

 

“เอาละครับทุกคน พร้อมแล้ว....แอ๊กชั่น” ผู้กำกับพูดก่อนที่จะเริ่มการถ่ายทำ และเมื่อถ่ายมาเรื่อย ๆ ก็ถึงเกมส์ที่ทางรายการให้ทุกคนเล่นกัน

 

ในตอนแรกได้มีเด็กหญิงคนหนึ่งไม่ทราบชื่อได้เป็นคนเริ่มปิดตาก่อน และ ให้คนที่เหลือ ได้เดินถอยหลังมาเพื่อที่จะมาตัดมือของคนที่ปิดตาให้ได้ เกมส์นั้นได้เริ่มเล่นไปอย่างดุเดือดจนจองมินนั้นได้เหลือรอดจองมินนั้นได้ตัดมือคยูจงกับเด็กน้อยคนนั้นและทุกคนก็ต้องวิ่งหนีเพื่อที่จะได้ไม่โดนจับ แต่แล้วคนที่จ้องมาปิดตากับต้นไม้คือคยูจง

 

และเกมส์ก็ได้เริ่มต้นอีกครั้ง และ ก็เป็นอย่างเช่นตอนรอบแรกตอนนี้เหลือเพียงแค่    ยองแซงกับฮยอนจุงเท่านั้นแต่แล้วฮยอนจุงนั้นก็ต้องแพ้ไปเพราะพี่แกขยับ - -* และในตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่ยองแซงเท่านั้น แต่ว่าไม่หยุดแค่นั้น ทุกคนได้ล้อมวงมาที่ยองแซงทำให้ยองแซงหนีไม่ได้ 

 

“หึหึ พี่ไม่รอดแน่” ร่างสูงพูดออกมาอย่างอารมณ์ดี เมื่อยองแซงตัดมือคยูจงปุ๊บ คยูจงก็วิ่งมากอดยองแซงทันทีและก็มีเสียงเชียร์คู่นี้ออกมาทำให้ร่างบางเขินจนหน้าแดง และก็ยิ่งทำให้ร่างบางเขินเข้าไปอีกก็คือ

 

“ผมรักพี่นะ”ร่างสูงกระซิบข้างหู แต่ว่ามีรึที่คนอื่น ๆ จะไม่ได้ยิน

 

“อ๊ะ...บ้าหรอฉันเขินนะ”ร่างบางพูด >//////<

 

“พี่ยังไม่ได้บอกผมเลยอะ ว่าพี่นะแอบชอบใคร”ร่างสูงทวงคำถามที่เคยถามร่างบางไว้

 

“ก็...ฉัน...ฉันชอบ...” จะให้บอกได้ไงล่ะฉันก็เขินเป็นนะ>///////////////<

 

“ชอบใครล่ะบอกมาสิ” ไม่พอแค่นั้นคยูจงยังแกล้งหอมแก้มร่างบางโชว์ต่อหน้าทุกคน ยิ่งทำให้ยองแซงเขินเข้าไปใหญ่

 

“ถ้าพี่ไม่รีบบอกนะผมจะจูบพี่ต่อหน้าทุกคนเลย” 55555+ ร่างสูงคิดอยากมีชัย ทำไมถึงโชคดีอย่างนี้ ได้หอมแก้มยองแซงกี้และอาจจะได้จูบอีก คุ้ม บอกคำเดียวว่าคุ้ม

 

“ก็ได้ ๆ ๆ บอกแล้ววววววววว”ร่างบางรีบแย้งเพราะกลัวโดนจูบ >//////<

 

“ฉันชอบนายนั่นแหละ”เมื่อร่างบางพูดจบคยูจงก็จับร่างบางจุ๊บไปหนึ่งทีทำให้ทั้งกองโห่ร้องเชียร์ลั่น

 

“เอาอีก ๆ ๆ จุ๊บอีก จุ๊บอีก” ตอนนี้ยองแซงอยากจะฆ่าคนที่พูดจริง ๆ เลย โทษฐานที่ทำให้เขาอายขนาดนี้

 

“จุ๊บ...❤~”

 

“บ้า...นี่ ฉันเขินนะ >//////<” ร่างบางพูดก่อนจะมุดหัวกลม ๆ ไปที่ไหล่กว้างของคยูจง

 

“หิ๊ววววววววววววววววววววววว” แล้วเสียงเฮก็ดังขึ้นมาอีกรอบหนึ่งช่วยทำให้ร่างบางยิ่งเขินเข้าไปใหญ่แล้วส่วนตัวต้นเสียงนั่นนะหรอก็ฮยอนจุงไง เฮียนั้นได้ค้นพบแล้วว่าจริง ๆ แล้วเขารักใคร....จะใครซะอีกละก็กระต่ายน้อยของเรานี่ไง

 

“นี่ฮยองจุน ฉันว่าเรามาทำแบบนี้กันบ้างไหม” ร่างสูงพูดขึ้นมา

 

“อ๊ะ...บ้า พี่ฮยอนจุงบ้า ผมเขินนะ>//////<” ร่างบางที่ตอนนี้หน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศ ก็ก้มหน้าปิดบังความเขินอายของตัวเอง

 

“นี่ ๆ จะสวีทหวานกันอีกนานไหม คนไม่มีคู่นะมันน่าสงสารนะT^T~” โถ่ปาร์ค จองมินผู้น่าสงสาร ดันไร้คู่ซะได้

 

“ใครก็ได้ส่งคนมาให้จองมินรักที๊~ o(╥﹏╥)o”

จบแล้วจ้า ~

 

.

.

.

แถม (น่าเสียดายเป็นอย่างมาก เมื่อเราจำชื่อพี่ผู้จัดการวงไม่ได้อะ)

 

“พี่ผู้จัดการจะมาเป็นแฟนผมได้ไหม”จองมินพูดพร้อมกับค่อย ๆ เดินไปหาพี่ผู้จัดการที่ตอนนี้กำลังเริ่มกลัวร่างตรงหน้ามากขึ้นเขาก็ยิ่งกลัวคนตรงหน้าเข้าไปอีก  และยิ่งจองมินเข้ามาใกล้ขึ้น ทันใดนั้นเอง...

 

“อยู่ต่อไม่ได้แล้วโว๊ยยยยยยยยยยยยยยย”ว่าแล้วร่างบาง(?)ก็รีบวิ่งหนีจองมินไปอย่างกับลมพัด

 

“เพ๊~ อย่าหนีผมสิคร๊าบบบบบบบบบ”

 

“จะอยู่ให้แกกดฉันหรอไงเล๊า ไป ป๊ายยยยยยยยยยยยยย~” และแล้วก็ต้องมาคอยลุ้นกันว่าพี่เขาจะเป็นยังไงต่อไป จะได้ลงเอยกับจองมินไหม ติดตามต่อในจินตนาการของคุณนะคะ 55555+

จบจริง ๆ แล้วจ้า ~