คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #76 : Memory Of King Turgon 2
หลังจากที่ข้าและครอบครัวมายังแผ่นดินมิดเดิลเอิร์ธ ข้าได้ตัดสินใจแยกทางจาก
ทูลหม่อมพ่อฟิงโกลฟิน และพี่ชายฟิงกอน เพื่อเตรียมการสร้างเมืองที่ข้าจะปกครองด้วยตัวของข้าเอง
“ ลูกชายกลาง ทำไมเจ้าจะต้องทำเช่นนี้ เจ้าคิดอะไรของเจ้าอยู่ ? ” อดาทรงดุว่า
“ หม่อมฉันไม่ต้องการทำสงครามกับมอร์กอธ ไม่ต้องการสูญเสียใครอีกแล้ว ”
เจ้าชายพรายโนลดอร์ผู้เป็นพี่ชายก็ตะคอกใส่ข้า “ เจ้าทัวร์กอน น้องไม่รักดี
เจ้าคิดว่า เจ้าเสียแค่ภรรยาที่รัก แล้วเจ้าจะไม่สู้กับจอมปีศาจดำที่ทำลายครอบครัวของเรา
และถ้าเจ้าไม่กล้าหาญองอาจเพื่อศักดิ์ศรีเช่นนี้แล้ว เจ้าจะกล้าเป็นราชาได้อีกเหรอ ! ”
“ ข้าไม่ฟังท่าน ข้าไม่ฟัง เสด็จพี่ฟิงกอน ท่านเชื่อใจแต่คนอื่น เชื่อใจแต่เหล่าบุตรแห่งเฟอานอร์
แล้วดูสิ่งที่พวกเขาทอดทิ้งเราซิ ข้าจากท่านแม่ เสียเอเลนเว แม่ของลูกสาวข้า
และน้องชายเล็กอาร์กอนของเราก็ต้องตาย เพราะความใจร้อนของตัวเอง
ข้าเลือกที่จะสร้างชีวิตใหม่ให้แก่อิดริล ลูกหญิงของข้า ข้าเลือกวิถีทางเช่นนี้!
ข้าไม่ต้องการเรื่องราวทุกข์โศกอันใดให้เกิดขึ้นในชีวิตแห่งพรายโนลดอร์เช่นนี้อีก ”
สายน้ำตาของข้าไหลออกมาเป็นทางอาบแก้ม และถ้าสังเกตให้ดีเชษฐาของข้าก็ร่ำไห้ด้วย
“ถ้าเจ้าคิดอ่านเช่นนั้น พ่อจะไม่ห้ามอะไรอีกแล้ว ลาก่อน ทูรูคาโน โอรสแห่งฟิงโกลฟิน
ขอให้พระเป็นเจ้าและเหล่าเทพวาลาร์คุ้มครองให้เจ้าเป็นกษัตริย์ที่ดีเถิด ”
ทูลหม่อมพ่อรับสั่งเช่นนั้น และก็ไม่ทรงหันกลับมาเหลียวเนตรให้ข้าอีกเลย...
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
พอถึงตรงนี้ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่าข้าจะเตรียมการสร้างเมืองอย่างไรดี
ข้านั้นได้ตั้งวินยามาร์ซึ่งเป็นเมืองเล็กไว้ก่อนที่จะสร้างนครลับแลอันงดงามและ
รอดพ้นจากสายตาของจอมมารร้ายนั้น...นครของข้าจะต้องเป็นสถานที่รับพรจากองค์เทวา
ข้าจึงเดินทางไปกับพี่ฟินร็อด ผู้มีเกศาสีทอง พระโอรสของทูลหม่อมอาเล็ก
เราทั้งสองก็ได้ทำพิธีบูชาเทพวาลาร์อุลโมกันที่ริมหาดทรายอันเวิ้งว้าง
“ เจ้าคิดดีแล้วใช่ไหม น้องทัวร์กอน ”
“ ข้าคิดดีที่สุดแล้ว ท่านพี่ ข้า อิริสเซ และลูกหญิงจะเดินทางไปพร้อมในนครลับแลแห่งใหม่
ซึ่งข้าต้องการให้มันเป็นเมืองที่เป็นสีขาวเหมือนทิริออน บ้านเกิดของพวกเรา ”
“ พี่เองจะสร้างเมืองที่อยู่ในถ้ำริมสายน้ำไหลอันไพเราะ ซึ่งก็เป็นความจำเป็นอย่างหนึ่งที่เราต้อง
บูชาองค์อุลโม เพื่อให้ทรงชี้ทางว่าเราควรสร้างมันที่ไหน จึงจะปลอดภัย ”
พี่ฟินร็อดกล่าวไปพร้อมกับอมยิ้ม น่าแปลกเขากลับเป็นพรายที่มีเมตตาและอ่อนโยน
มีกำลังใจในการต่อสู้ต่ออุปสรรคได้มากกว่าเหล่าเจ้าชายพรายทั้งหมด
“ ข้าก็มีชื่อเตรียมไว้แล้วว่า นครลับแลว่า..”
“ เมืองเล็กๆน่ารักของเจ้านะเหรอ ? ”
ข้าจึงตอบกลับว่า “ ไม่ใช่ซิ เมืองใหญ่ เมืองของข้าจะมีนามในเควนยาว่า ออนโดลินเด
และเรียกสั้นๆว่ากอนโดลิน ”
“ บทเพลงแห่งศิลาลับแล เข้าใจคิดดีแล้วนะ ทัวร์กอน ”
ข้าก็เอียงคอถามบ้าง “ ของพี่ฟินร็อดล่ะ ? ”
“ ก็นะ...เป็นเมืองในถำ้ที่ลึกแต่กว้างใหญ่ จะมีชื่อว่านาร์โกธรอนด์ ”
ดวงตาสีครามของเขามองที่ข้า ด้วยแววตาบางอย่าง “ ทำไมเหรอท่านพี่ ? ”
“ ทัวร์กอน เราสองคนอาจจะต้องแยกจากกันไปตลอดกาลก็ได้นะ
พี่คิดว่า หลังจากวันนี้เราซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องที่เกิดปีเดียวกัน คงไม่มีโอกาสพบกันอีกแล้ว ”
ข้าก็โอบกอดร่างแกร่งของพรายที่อยู่ตรงหน้า “ ข้าอ่อนกว่า ข้าจึงเป็นน้องของท่าน
ข้าทราบดี ข้าจะไม่ออกจากเมืองที่ข้ารักยิ่งแล้ว พี่ก็คงคิดแบบที่...เหมือนกัน ”
เจ้าชายพรายผมทองก็จูบที่หน้าผากกว้างของข้า “ พี่รักเจ้านะ ทัวร์กอน
ดูแลน้องอาเรเดล อิริสเซ และหลานอิดริล เคเลบรินดัล ให้ดีที่สุดนะ อย่าลืม ”
“ ครับ พี่ฟินร็อด ” และริมฝีปากงามได้รูปของเขาก็มาทาบกับของข้า
ข้าก็รักท่านฟินร็อดแห่งราชสกุลฟินาร์ฟิน ผู้เป็นศักดิ์ศรีที่น่าภาคภูมิของกษัตริย์พรายโนลดอร์
นครลับแลออนโดลินเด กอนโดลินของข้าเอ๋ย รอข้าก่อนเถิด...
~*~*~*~*~*~*~*~
ทัวร์กอน : เอาล่ะไปตอนหน้ากันดีกว่า ขอบใจชาวพรายที่แวะมาอ่านนะจ๊ะ ^^//
ความคิดเห็น