คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #178 : ( Special Fic ) Nana ! Snow ' s coming Part 4
พรายหนุ่มเจ้าของผมสีรัตติกาลสมชื่อว่า “ โลมีออน ” ก็เอ่ยเสียงทักมารดา
นางก็ทักตอบ “ เจ้าชายน้อยรูปงามของแม่ เป็นไรบ้าง ? ”
“ ข้าดีขึ้นมากแล้วนานา ” เพราะว่าพรายหนุ่มได้ทานยา รวมถึงการเช็ดตัวไปแล้ว
แม้ว่าในกายของตนเองจะมีพิษร้ายที่ได้รับมาจากลูกดอกอาบยาพิษของบิดา
แต่มายกลินก็ยังแข็งแรงพอที่จะเอาชนะความเจ็บปวดต่างๆได้
“ นานา...ลูกขอโทษที่ปาหิมะใส่ท่าน และท่านก็เลยโกรธลูกและเออาเรนดิล ”
นิ้วเรียวของอาเรเดลก็ดีดขมับของบุตรชายดังเป๊าะ !
“ แม่ลืมแล้วจ้ะ โลมีออนยอดรัก เจ้าเองก็รู้จักแม่ดีไม่ใช่เหรอ เรื่องแค่นี้สบายมาก ”
พรายหนุ่มก็ยิ้มให้กับอารมณ์ขันของสตรีที่ตนรักยิ่ง ศีรษะของบุตรชายจึงซบกับทรวงอก
“ นานา...อามิน เมเล เล ”
ริมฝีปากสวยก็มอบจูบให้กับกระหม่อมของมายกลิน มือเรียวบางลูบหลังอย่างนุ่มนวล
“ รักเจ้า ยอนโดน้อยของแม่ ”
~*~*~*~*~
ขณะนั้นในเวลายามราตรีมาถึงแล้ว เออาเรนดิลก็รู้สึกน้ำหนักที่มาเอนข้างๆ
เสียงเต้นของหัวใจก็ประชิดใบหู กลิ่นหอมอ่อนๆ จากเรือนกายนั้น...นานา...
เด็กชายจึงแตะบนดวงหน้าของอิดริล “ ท่านแม่ ท่านอยู่กับเออาตลอดเลย ”
ทันใดนั้น ดวงตาสีเทาอมน้ำเงินคู่งามก็ลืมขึ้น พร้อมกับรอยยิ้ม
“ เออาเรนดิล อาร์ดามีเร ลูกดีขึ้นแล้วเหรอจ๊ะ ? ”
เจ้าชายองค์น้อยแห่งกอนโดลินก็ยิ้มตอบ แม้ว่ายังรู้สึกหนาวก็ตาม
พรายสาวจึงโอบกอดร่างบางไว้แน่นขึ้นอีก เมื่อได้สัมผัสไออุ่นจากพรายน้อยแล้ว
อิดริลก็ยิ้มขึ้นได้ พลางหอมแก้มนิ่มทั้งสองข้าง
“ นานา...”
“ จ้ะ ลูกรัก ”
“ เออาขอโทษนะที่ทำให้ท่านเป็นห่วง และก็ซนกับท่าน เออาผิดเองแหล่ะ
แต่ว่าท่านเสียใจเรื่องท่านยายเอเลนเวอยู่ใช่ไหม ? ”
“ แม่ยังจำพายุหิมะที่เกิดขึ้นได้ ตอนนั้นแม่ก็ยังโตกว่าเจ้าไม่มากเท่าไร
นางกอดแม่ไว้ตลอด แม้จะต้องเจอกับความหนาวเย็นอะไร แม่ต้องยังได้รับไออุ่นจากนาง
พอหิมะถล่ม ธารน้ำแข็งแตกกระจาย นางก็ตกลงไปในนั้น แล้วแม่ก็ได้เห็นเรืือนผมสีทองของ
นางโผล่ขึ้นมาอีกเลย....แม่รักนางตลอดมา นางยังอยู่ นางก็คงรักเจ้ามาก
เช่นเดียวกับที่อาเรเดลรักเจ้า และก็แม่จะยอมไปเล่นกับเจ้ารู้ไหมจ๊ะ ? ”
เด็กชายกอดแขนเรียวของมารดาไว้แน่นขึ้น ด้วยความรู้สึกดีใจยิ่ง
“ งั้นเหรอ ? เออาก็อยากให้ท่านยายเอเลนเวอยู่ที่นี้ด้วย
และหนูคิดว่าเสด็จยายอาเรเดลน่ะสวยกว่านางทีเดียว นานา... ”
อิดริลก็ถอนหายใจเบาๆ ลูกคนนี้ชอบสาวผมสีดำหรือไงนะ ? ผิดกับมายกลินเลย !
“ นานา...อามิน เมลา เล และก็ขอโทษที่ก่อเรื่องนะครับ...”
อิดริลลูบปลายผมสีน้ำผึ้ง แล้วทาบริมฝีปากลงให้กับพวงแก้มอีกครั้ง
“ แม่ก็ต้องขอโทษเจ้าเช่นกันจ๊ะ วันหนึ่งเจ้าจะเข้าใจแม่มากขึ้น อาร์ดามีเร”
แล้วชายหนุ่มร่างสูงซึ่งอยู่เบื้องหลังม่านก็ยิ้มให้กับประโยคนี้...ภรรยาและลูกน้อยคืนดีกันแล้ว..
~*~*~*~*~
อิดริลกำลังลุกขึ้นจากเตียงเล็ก มือแกร่งก็มาโอบไหล่นางไว้ พร้อมกับแสงเทียนในมือแกร่ง
“ ยอดรัก ลูกเราดีขึ้นแล้วซินะ “”
“ เขาก็เป็นเด็กที่แข็งแรง ความหนาวเย็นของน้ำไม่อาจทำให้เขาเจ็บปวดไม่มากนักหรอก ”
ชายหนุ่มก็แตะเรียวแก้มขาวแผ่วเบา “ เออาก็มีความงดงามของท่าน รูปหน้าเรียวมน
และผิวพรรณขาวผ่อง เขาเป็นตัวแทนของท่านสำหรับข้า อิดริล ”
“ ชมมากไปหรือเปล่า สามีคนดี ” เจ้าหญิงพรายว่า พร้อมกับหัวเราะเบาๆ
ทูออร์จึงวางจุมพิตบนริมฝีปากอิ่มของนาง และโอบกอดด้วยความรักใคร่
“ เราสองคนอยู่กับลูกนะ ” ชายหนุ่มกล่าวเพียงนั้น และแสงเทียนกระจ่างก็ดับไป...
~*~*~*~*~*~
ความคิดเห็น