คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #118 : Dancing King & Prince Party 4
ร้านน้ำชาและขนมหวานอันแสนสบาย ซึ่งอยู่ในตลาดใหญ่อันมีนามว่า " เกรท มาร์เก็ต " ด้านหลังพระราชวัง
เอคเธลิออนซึ่งนั่งดื่มน้ำชาอยู่เงียบๆ พลางอ่าน “ กอนโดบาร์ ” วารสารรายปักษ์ของเมืองกอนโดลิน
ขณะที่สหายเรือนผมทองของเขานะเหรอ...กำลังสนทนาอย่างเพลิดเพลินกับเหล่ากุลสตรีผู้งดงาม
“ ท่านกลอร์ฟี่ ให้ข้าเติมน้ำชาอีกหน่อยก็ได้นะเจ้าค่ะ ” พรายสาวยกถ้วยน้ำชาให้
ขุนนางหนุ่มเจ้าเสน่ห์ก็เอ่ยว่า “ ไม่ต้องหรอกจ๊ะ ข้าขอน้ำเย็นๆจากหัวใจเจ้าดีกว่านะ ”
มือเรียวแกร่งก็ยกเปียสีเทาสลวยของนางขึ้นมาจูบ จนพรายสาวนั้นทำหน้าเหนียมอายอย่างแรง
“ ท่านกลอร์ฟี่ ให้ข้าร้องเพลงให้ท่านฟังดีกว่าไหม ” พรายสาวผมน้ำตาลอ่อนอีกคนก็กำลัง
ถือพิณลูธ พลางดีดสายเบาๆ จนกังวานใส กลอร์ฟินเดลจึงฉวยมือบางนุ่มของนางขึ้นมาจูบ
“ แค่สัมผัสมือน้อยๆ และได้ฟังเสียงอันไพเราะดังนกลาร์ก ข้าก็พอใจไปทั้งวันแล้ว ”
พรายสาวก็เลยกอดพิณลูธของตัวเอง จนหลายคนเสียวว่าเครื่องดนตรีจะหักไหมน่ะ ?
“ ท่านกลอร์ฟี่ค่ะ ” คราวนี้เด็กผู้หญิงผมสีบลอนด์ก็วิ่งมาและยื่นเค้กนุ่มชิ้นเล็กๆมาตรงหน้า
กลอร์ฟินเดลก็ยกสาวน้อยมานั่งตัก พลางรับการป้อนขนมจากนาง และก็ลูบพวงแก้มเบาๆ
“ แต่ข้า...อยาก...”
พรายน้อยในชุดสีเขียวอ่อนก็เลยถามพาซื่อ “ อะไรเหรอค่ะ ? ”
ริมฝีปากงามได้รูปก็ตรงเข้าทาบแก้มนิ่มขาวอมชมพู “ หอมเจ้างั้ยจ๊ะ สาวน้อยคนสวย ”
“ หนูเขินจังเลยค่ะ ”
ทำให้สาวๆ อีกสองนางพากันหัวเราะเสียงใสในความไร้เดียงสาของเด็กหญิง
น่าเบื่อจริง...เกี้ยวได้หมดทุกนาง ไม่เว้นพรายน้อยอายุไม่ถึงสิบขวบด้วยซ้ำ...
ข้าอยากรู้นัก..ถ้าเขารักใครสักคนจริงจัง...จะเลิกนิสัยนี้ได้ไหม ?
แล้วมือเรียวคู่หนึ่งก็มาแตะไหล่แกร่งของพรายหนุ่มเจ้าของผมสีดำอ่อนยาวสลวย
“ เอคธี่ เจ้ามานั่งกับพวกเราซิ ” กลอร์ฟินเดลกล่าวพร้อมกับบีบไหล่ไปมา ทำให้เอคเธลิออนรู้สึกร้อนผ่าวๆ แฮะ...
เขาจึงกล่าวว่า “ ไม่เป็นไร ข้าอยากอ่านหนังสือ เจ้าคุยไปเถอะ ”
กลอร์ฟินเดลก็ฉวยวารสารออกจากมือเรียวของสหาย “ กลอร์ฟี่ ! เอาคืนมา ”
“ ไม่ ! ”
ขุนนางหนุ่มแห่งสกุลน้ำพุพยายามแย่ง กลอร์ฟินเดลก็ปัดไปอีกทางหนึ่งจนซ้ำไปมาสามที
ในที่สุดเอคเธลิออนก็ไม่มีทางเลือกจึงดันร่างเพรียวของกลอร์ฟินเดลให้ตกพิ้น
แต่ว่าพรายหนุ่มก็ไม่ทันระวังตัว เขาจึงเกือบจะทับสหายผมทองไปซะแล้ว
“ โอ๊ย ! เจ้าเอคธี่บ้า ! ” แล้วเมื่อดวงตาสีมรกตสบกับสีเงินของแสงจันทร์อีกครั้ง...โลกนี้ก็หยุดนิ่ง...
ลมหายใจอบอุ่นก็มาประชิดใกล้หน้าแล้วนะ...เราสองคน...เราสองคน....จะ...จะ...
พรายสาวสองคนถึงกับอุทาน “ โอ้ ! วาลาร์ ” แล้วพวกนางก็ล้มพับไป ส่วนพรายน้อยก็เกาศีรษะอย่างสงสัย
แล้วรีบไปหาสองขุนนางหนุ่ม “ ท่านเอคธี่ขา ลุกขึ้นเถอะค่ะ เดี๋ยวท่านกลอร์จะแบนเอานะค่ะ ”
เอคเธลิออนก็ได้สติจึงรีบลุกขึ้น พลางประคองร่างพรายหนุ่มผมทองซึ่งตอนนี้หน้าแดงระเรื่อให้ลุกขึ้น
“ ทำไมนะ ? เจ้าถึงได้... ”
ลอร์ดหนุ่มผมดำก็คว้าวารสารของตนมาจากมือกลอร์ฟินเดล และเอ่ยสั้นๆ “ ไอ้ออร์คจอมกวน ”
แล้วทุกคนในร้านน้ำชาเล็กๆ น่ารักนั้นต่างพากันสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงผรุสวาทว่า
“ ไอ้เอคธี่บ้าาาาาาาา!!!!!! ไอ้ปีศาจบัลร็อกกกกกกกก!!!!!!!! ”
~!~!~!~!~!~!~
คู่นี้...เค้าจะ...ได้ฤกษ์ยังน่าาาาาา????
ความคิดเห็น