ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บทเพลงรักแห่งกอนโดลิน [ Love lysics of Gondolin ]

    ลำดับตอนที่ #117 : Dancing King & Prince Party 3

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 154
      1
      16 ก.พ. 56


    เฮ่อ...หลังจากแต่งตอนพิเศษฉบับวาเลนไทน์กลับมา ….รีดเดอร์ที่คิดว่าตัวเองโดนดักน่ะ

     

    อย่าเพิ่งตื้บกลินเลยนะครับ ! ไม่งั้น...มีเฮ 55+

     

    ~!~!~!~!~!~!~!~

     

    ตอนนั้นเองพวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าแบบพรายโนลดอร์อันสง่างามขององค์กษัตริย์พรายทัวร์กอนและ

     

    ท่านหญิงขาวอาเรเดลกลับมาอีกครั้ง เจ้าหญิงพรายจึงลุกขึ้นไปรับเสด็จพระบิดาของนาง

     

    อดา เมื่อครู่ที่ลูกล้อเล่น ประทานโทษจริงๆ นะเพค่ะ ”

     

    องค์ทัวร์กอนก็ทรงลูบพระเกศาสีทองสลวยของนางแทน “ พ่อไม่ว่าเจ้าหรอกนะ

     

    แต่ว่าวันนี้ พ่อต้องการให้พวกเจ้าไปเคารพหลุมพระศพขององค์ฟิงโกลฟิน ”

     

    จังหวะนั้นเอง เออาเรนดิลก็มาอยู่ข้างองค์กษัตริย์พรายอีกครั้งหนึ่ง “ ไปหาทูลหม่อมทวดใช่ไหมครับ ? ”

     

    ใช่แล้วล่ะ เออา ” แล้วองค์ทัวร์กอนก็ทรงยกพระนัดดาองค์น้อยมาอุ้มไว้

     

    แล้วท่านหญิงขาวอาเรเดลก็ทรงเรียกให้พระโอรสและราชบุตรเขยมาเสด็จไปด้วยกัน

     

    เช่นนั้น กระหม่อมขอทูลลา ” ท่านลอร์ดอารันเวและโวรอนเวซึ่งอุ้มบุตรชายก็โค้งคำนับอย่างเคารพ

     

    แต่ว่าเจ้าชายองค์น้อยแห่งกอนโดลินก็ทักว่า “ เดี๋ยวก่อนครับ ! ท่านลุงโวรอน เออาอยากลาน้อง ”

     

    พรายหนุ่มผมน้ำตาลเข้มก็เดินกลับมาใกล้ร่างน้อยนั้น พลางยื่นเอลฟ์ตัวน้อยขึ้นเหนือบ่าของตน

     

    เออาเรนดิลก็ลูบผมหยิกน้อยๆ ของอิฟริน จนเขาอุทานอย่างไร้เดียงสา “ คิกๆ แอ้ๆ ”

     

    แล้วมาเล่นกับพี่ใหม่นะจ๊ะ ตาหนู ” แล้วเด็กชายผู้โตกว่าก็หอมแก้มอิ่มสีชมพูให้หนึ่งที

     

    พรายหนุ่มโวรอนเวก็ฉีกยิ้มให้เออาเรนดิล และสบตาทูออร์อย่างเป็นมิตรอีกครั้งแล้วเดินจากไปพร้อมกับบิดา

     

    ~*~*~*~*~*~*~*~

     

    ริกนา เจ้ายังคิดว่าข้าโกรธเจ้าอยู่ซินะ ? ” ท่านหญิงขาวทรงลูบแผงขนของม้าสาว ซึ่งตอนนี้มันได้แต่ตีหน้าสลด

     

    องค์ทัวร์กอนจึงทรงโอบไหล่บางของพระน้องนาง “ ถึงเจ้าจะหายดีแล้ว แต่สัญชาตญาณของเหล่าอาชา

     

    คงไม่ต้องการให้เจ้านายของมันบาดเจ็บเพราะมันอีก ไปนั่งเจ้าม้าขาวทินดากับพี่ดีกว่าไหม? ”

     

    อาเรเดลจึงถอนหายใจเล็กน้อยและกล่าวด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ “ ก็ได้เพค่ะ ”

     

    ฝ่ายเออาเรนดิลนั้นกำลังทักทายกับเจ้าม้าดำมอริออนของเจ้าชายพรายผู้เป็นน้าพลางหัวเราะ

     

    จมูกของมอริออนใหญ่จังเลยอ่ะ ”

     

    เจ้าม้าหนุ่มก็ดมที่เรือนผมของฮาล์ฟเอลฟ์น้อย และก็เลียสนองให้ทันทีจนเออาน้อยอุทาน “ โอ้ ! ”

     

    ไม่เอาน่า อย่าแกล้งหลานข้านะ ”

     

    มอริออนน่ารักดี เขาไม่แกล้งเออาหรอกครับ ” เจ้าชายองค์น้อยกล่าว

     

    อิดริลมองด้วยความเอ็นดูก่อนที่จะขึ้นม้าพร้อมกับทูออร์ผู้เป็นสามี ฝ่ายองค์ทัวร์กอนก็ทรงขึ้นอาชาทรง

     

    ของพระองค์เองพร้อมกับพระขนิษฐา และเจ้าชายมายกลินก็ยื่นหัตถ์มาที่เด็กชาย

     

    กระโดดขึ้นมาเลย ! ตัวแสบ ! ”

     

    ครับผม ! ” แล้วเออาเรนดิลก็ได้นั่งขี่ม้าดำบนตักของท่านน้า และก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังตื่นเต้นมากทีเดียว
     

    เมื่อพรายผู้ดูแลโรงม้าคำนับลงและเปิดประตูออก  เหล่าทหารที่อยู่บริเวณนั้นต่างก็หลีกทางให้

    อาชาทั้งสามก็คำรามร้องและก้าวฝีเท้าไปด้วยความรวดเร็วดังแรงวายุเพื่อไปยังทางเหนือของหุบเขาวงแหวน

     และเออาเรนดิลก็มีความสุขมากที่ได้นั่งม้าดำกับท่านน้ามายกลิน ซึ่งวันนี้พรายหนุ่มรู้สึกอารมณ์ดี

     เพราะท่านแม่ก็นั่งอาชาด้านหลังของเสด็จลุง ส่วนพี่หญิงก็นั่งกับผู้เป็นสามี...เรือนผมสีทองและดำปลิวสะบัดไปตามสายลม...

     

    ~!~!~!~!~!~!~!~

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×