คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ว่าด้วยหลานชายของข้า ( my cousin – son )
อันนี้เป็นการบรรยายส่วนตัวของมายกลินที่มีต่อเออาเรนดิล หลานชายสุดเลิฟนะครับ
~*~*~*~*~*~*~
ท้องฟ้าสีคราม ประดับด้วยเมฆสีขาวพัดผ่านมาตามสายลมของฤดูใบไม้ผลิ
และราชวังสีขาวแห่งกอนโดลินก็ยังคงตั้งตระหง่านสูงเสียดฟ้า
น้าได้แต่ยืนนิ่ง หลังก็พิงข้างเสา และได้ยินเสียงหัวเราะหวานใสของเด็กชายคนหนึ่งมาอยู่ใกล้ๆ
“ กวานัวร์ – นานา จ๋า “ เออาเรนดิล.. เจ้าเรียกน้างั้นหรือ
น้าก็ตอบรับ และยิ้มให้กับเจ้าอย่างที่คิดว่ายิ้มให้กับเจ้าได้งดงามที่สุด
ดวงตาสีฟ้าหวานใสของเจ้าก็เงยขึ้นมอง
“ ท่านน้า อุ้มเออาหน่อยนะ “ เจ้าอ้าแขนมากว้างๆ ริมฝีปากคู่สวยแย้มราวกับกลีบดอกไม้
“ ได้ซิ “ ไม่ทันที น้าจะได้กอดเจ้า เสียงหนึ่งก็เรียก…เสียงของทูออร์
“ เออา ลูกพ่อ “ และตามด้วย “ ลูกจ๋า...มาหานานาเร็ว “
“ อดา ! นานา ! “ เจ้าผละตัวออกไป เรือนผมสีทองของเจ้าปลิวพัน แล้วน้าก้เห็นร่างน้อยๆ ของเจ้าอยู่ในอ้อมกอดแกร่งของท่านพ่อของเจ้า ภาพที่แสนจะบาดตาบาดใจของน้า ริมฝีปากเม้มแน่นจนรู้สึกเจ็บ
โอ้ เออาเรนดิล เออาเรนดิล.... ไยเจ้าต้องหันหนีน้าของเจ้าด้วยล่ะ หลานรัก
ไม่ซิ เจ้าควรต้องเป็นลูกของน้า ลูกชายของน้าต่างหาก แทนที่จะเป็นลูกของสองคนนั้น
คนที่ข้าทั้งรักและเกลียด รักและเกลียด มันช่างเป็นความรู้สึกที่ควบคู่กันเหลือเกิน !!
ใครๆ ต่างก็มองว่า ข้ามีแต่คนรักยากงั้นหรือ แม้แต่พี่หญิงอิดริล พี่สาวของข้าก้ยังไม่รักข้าเลย
ทั้งๆ ที่นางเป็นรักแรกพบของข้านะ แต่เราก็แต่งงานกันไม่ได้หรอก
ญาติใกล้ชิด มันผิดที่ต้องรักและแต่งงาน มันบาป บาป ลูกที่เกิดมาจะต้องพิการได้งั้นหรือ?
หลังจากที่พี่อิดริลแต่งงานกับทูออร์ ข้าก็รู้สึกเหมือนหัวใจสลายไปกับสายลม..
ทูออร์..ข้าเกลียดเจ้า ..เจ้าคงลืมไปใช่ไหมว่า ข้าก็รักเจ้า นับแต่วันที่เจ้าบอกว่า ข้ารักท่าน รักเหรอ
รัก...คงไม่ทำกันเช่นนี้หรอก...เจ้าได้เป็นสามีของพี่หญิง..และเป็นพ่อของเออาเรนดิล แทนที่จะเป็นข้า !!
เออาเรนดิล...เซลเล – ยอนโดของน้าจ๋า เจ้าจะรับรู้ความรู้สึกของน้าบ้างไหมจ๊ะ ??
เออา พ่อหนูเออาเรนดิล ฮาล์ฟเอลฟ์ เพเรเธลตัวน้อย เจ้าไม่รู้เหรอว่า เราทั้งสองคนเหมือนกันมากแค่ไหน
เราต่างเป็นหลานชายของพระเจ้าทัวร์กอน เป็นเจ้าชายแห่งกอนโดลิน เป็นที่รักของแม่อาเรเดล อาร์เฟย์นีเอล
เราต่างเป็นลูกครึ่ง มีมารดา คือ ราชนารีแห่งพระนครนี้ บิดาที่ต่ำศักดิ์กว่า
เจ้ารู้ใช่ไหมเล่า พ่อของน้าเป็นดาร์ก – เอลฟ์ ที่อยู่แต่ป่ามืดไร้แสงตะวันเช่นนั้น
พ่อของเจ้าก็เคยเป็นทาสมาก่อน เจ้ายังจะเรียกเขาว่า พ่อ หรือ ?
น้าไม่อาจหาคำพูดอะไรมากล่าวได้เลยให้เจ้าเข้าใจ ลูกรักของน้า...เราทั้งสองช่างเหมือนกันนักหนา..
เจ้าเรียกแต่ กวานัวร์ - -นานา ทั้งๆที่ น้าต้องการให้เจ้าเรียกน้าว่า อดาจ๋า
เรียกน้าว่า “ ท่านพ่อ “ แล้วน้าจะรักเจ้าและดูแลเจ้ายิ่งกว่าทูออร์ นั้นเป็นเท่าทวี
+++++++++
เออาเรนดิล ..น้าต้องร้าวรานใจมากแค่ไหน ที่ต้องเห็นเจ้าอยู่ในอ้อมกอด ขี่คอหรือนั่งบนบ่าหนาๆ ของพ่อเจ้า
แม้แต่เวลาที่เจ้านอนบนตักแม่ ฟังเสียงเพลงกล่อมและได้รับรอยบรรจงจูบของแม่เจ้า ซึ่งนางมักจูบทั่วใบหน้า
ดวงหน้าของเจ้าช่างงดงามเหลือเกิน...รูปลักษณ์หล่อเหลาคมสันของพ่อ ประกอบกับผิวพรรณขาวผ่องจากแม่
ไม่ซิ ไม่นะ !! เจ้างดงามยิ่งกว่าพวกเขานัก เหมือนแสงดาวจากสวรรค์มาประทับบนดวงหน้า
น้ำเสียงหวานใส ดุจเสียงคลื่นทะเล ทะเล...น้า รู้ดีหมายถึงนามของเจ้า...
เออาเรนดิล..น้ารักเจ้า หลงรักเจ้า มาตั้งแต่วันที่เจ้าเกิด….น้าต้องสะดุ้งในเสียงของเจ้า ตอนเจ้าได้เกิดนั้น
ทารกน้อยที่มีดวงตาสีฟ้า งดงามเป็นประกาย...เจ้าร้องไห้ไม่หยุด จนเสด็จลุงให้น้าอุ้ม น้าก็ร้องเพลงให้เจ้า แล้วเจ้าก็นิ่งเงียบ พร้อมคว้านิ้วของน้ากำไว้ ราวกับว่า เจ้าไม่ต้องการให้น้าไปไหน..
“ รู้จักน้ามายกลิน ด้วยเหรอจ๊ะ ดูซิ ! กำมือไว้แน่นเชียว “
ท่านแม่ ..เอ่ย..เช่นนั้น แล้วน้าก็จูบกระหม่อมของเจ้าไว้ ตัวน้านั้นก้คิดว่า เจ้าน่าจะเป็นหลานสาวมากกว่า
แต่ช่างเถอะ..น้าไม่ตำหนิหรอกนะ...เออาเรนดิล
น้ารักแต่ใบหน้ากลมได้รูปของเจ้า ดวงตาคู่ประกายของเจ้า..อยากกอดเจ้าไว้แนบอก
จุมพิตพวงแก้มและริมฝีปากแดงเรื่อ ให้รู้แต่ว่า ในโลกนี้มีเพียงเราสองคนที่รักกัน...
น้ากลัวเหลือเกิน..ความน่ารักสดใสของเจ้าจะหมดไป แต่เจ้าจะเป็นเอลฟ์หนุ่มที่งดงามแค่ไหน
ให้น้าได้รักเจ้า ได้โอบกอด สัมผัสเจ้า.....เจ้าต้องเป็นของน้า เป็นสุดรักสุดดวงใจของน้า
เจ้าต้องรักน้า มากกว่าที่เจ้ารักพ่อแม่ของเจ้า เจ้าต้องศิโรราบให้แก่บุตรแห่งเอโอลและอาเรเดล
บุตรแห่งทูออร์และอิดริล เจ้าต้องเป็นของข้า !!!
เออาเรนดิล เจ้าต้องทดแทน ความรักที่น้าสูญเสียไปให้กับน้า ความรักที่แสนงี่เง่านั้น
แต่น้าเชื่อเจ้าต้องไม่ทำแบบนั้น เจ้าคือ แสงดาวที่นำทางชีวิตของน้านะลูก
เพราะเจ้าคือชีวิตที่น้าขาดหายไป ความร่าเริง สดใส คือสิ่งที่น้าของเจ้าขาดหาย...
เจ้ามาเติมเต็มให้แล้ว...พ่อยอดดวงใจ...ที่รักของน้า..
+++++
ข้าเกลียดทั้งทูออร์ เกลียดพี่อิดริล ที่ทำร้ายน้ำใจของข้าจำไว้นะ ทั้งสองคน !!
ข้าจะแก้แค้นพวกเจ้า โดยลูกชายของเจ้า ต้องรักข้า เจ้าไม่มีวันได้รับความรักจากเขา
เออาต้องหันหนี ปฏิเสธเจ้า เขาต้องเป็นบุตรแห่งมายกลิน โลมีออน คนนี้คนเดียว !!
“ ท่านน้า.. “
“ เออา..” แล้วเจ้าก็กลับมากอดน้า “ ไปทานข้าวกันนะ “
“ น้ารักเจ้า เออาเรนดิล เซลเล – ยอนโด “
แล้วสายลมก็ยังคงพัดต่อไป ในขณะที่ร่างของเราทั้งสองหยุดนิ่ง
++++++++
เออาเรนดิล ( Earendil ) = ผู้รักทะเล
เป็นอย่างไร เม้นแล้วกัน รีดเดอร์จ๋า.....
ความคิดเห็น