love story

บทนำ

     ณ ย่านฝั่งธนในปี 2545 ได้เกิดเรื่องราวความรักของ ไลท์ เด็กชายวัยแรกรุ่น 10 ขวบเท่านั้น กับเด้กชายรุ่นพี่ที่อายุห่างกันแค่ 2 ปี ทั้งๆที่ไม่ชอบขี้หน้ากันตั้งแต่แรกเจอแท้ๆ แต่ฉะไหนสุดท้ายแล้วมารักกันได้ รักคืออะไร??? นี้เป็นคำถามที่หนุ่มน้อยไลท์ถามกับตัวเองเสมอ และเขาจะพบกับคำถามตอบหรือไหม ร่วมถึงความขัดแย้งในตัวเองที่ดันไปชอบเพศเดียวกัน อีกทั้งปัญหาสังคม ครอบครัวที่ต้องเผชิญ ไลท์จะรับมือได้อย่างไร สุดท้ายแล้วความรักครั้งนี้จะทำให้ไลท์เปลี่ยนไปมากขนาดไหน คำตอบทั้งหมด ท่านผู้อ่านต้องติดตามและตอบคำถามนี้เองครับ


บทที่ 1
ความทรงจำสีจางๆ

     ในวันที่อากาศแปรปรวนสุดๆ ของกรุงเทพมหานครปี 2545 อากาศมืดครึ่มไปด้วยเมฆหมอก พร้อมกับเสียงฟ้าร้องที่ดังกึ่งก้องเหมือนสวรรค์กำลังร้องไห้ ณ ป้ายรถเมย์เล็กๆแห่งหนึ่ง เวลา 16.00 น. ใกล้เชิงสะพานสมด็จพระปิ่นเกล้า มีเด็กชายสองคนกำลังรอรถเมย์เพื่อที่จะกลับบ้านอยู่สองคน หนึ่งในนั้นคือ ไลท์ เด้กหนุ่ม อายุ 10 สูงประมาณ 152 ซม. หนัก45 ตัวเล็กๆหน้าตาน่ารัก ตาโต ผิวสีแทนกำลังรอรถเมย์อยู่กับ เต๋เพื่อนร่วมชั้นเรียนเดียวกัน ไลท์นั้งเหม๋อลอยไปกลับสายฝนทันใดนั้น เต๋ก็พูดขึ้นมาว่า
"ไลท์ชอบฝนไหม"

ไลท์ได้สติและหันกลับมาตอบเต๋ว่า
"ฝนนะหรอ เราชอบฝนนะ มันทำให้เรารู้สึกสดชื่นทุกครั้งที่ฝนตกแล้วเต๋ละ"

เต๋เอาหน้าเข้ามาใกล้ๆใลท์แล้วทำหน้าสงสัย
"ไลท์นี้ก็แปลกนะชอบฝน เราไม่ชอบเลยตัวก็เปียกแถมออกไปไหนก็ไม่ได้555 แปลกจริงๆเนี้ยไลท์"

ทั้งไลท์และเต๋ก็ขำตามประสาเด็ก
"อ๋อ อืมนั่นสิถ้าเต๋อยู่บ้านตอนนี้ คงนอนดูการ์ตูนหรือไม่ก็เล่นเกมไปแล้ว"

เต๋หัวเราะแล้วยิ้มไลท์เองก็รู้สึกว่าเต๋น่ารักเหมือนกันนะ นอกจากจะเรียนเก่งแล้วยังหล่ออีก เราเทียบไม่ติดเลยไลท์นึกในใจ

     ซักพักรอเมย์สาย 203 ก็มาซึ้งรถเมย์สายนี้เป็นสายที่จะผ่านซอยบ้านไลท์ ไลท์รีบลุกจากที่นั้งและวิ่งตรงไปเพื่อจะขึ้นให้ทันรถเมย์ที่กำลังจะออกแต่ไลท์ก็ไม่ลืมที่จะหันมาบอกลาเต๋ ไลท์โบกมือให้เต๋ ส่วนเต๋เองก็โบกมือให้ไลท์กลับเช่นกันด้วยรอยยิ้มกับหน้าตี๋ๆ ตาตี่ทำให้ยิ้มของเต๋เเทบจะหลับตามิด ไลท์นึกขำในใจกับความน่ารักของเต๋ แม้จะชอบเต๋แค่ไหน ไลท์ก็คิดกับเต๋แค่เพื่อนเท่านั้น เพราะไลท์เองก็ไม่รู้จักคำว่า เกย์ จึงเข้าใจว่าใครที่ชอบเพสเดียวกันจะถูกนำไปร่วมอยู่กับตุ๊ด ซึ่งไลท์เองก็ไม่ชอบความคิดแบบนี้ ด้วยหน้าตาจิ้มลิ๋มตัวเล็กๆของไลท์ เลยทำให้ไลท์เจอเพื่อนๆหรือผู้ใหญ่แถวบ้านล้อว่าเป็นตุ๊ดเสมอ ไลท์โกรธมาก และไม่ชอบคำๆนี้เอาซะเลยเหมือนกับว่า การที่เป็นตุ๊ดมันเสียศักศรีดิ์มากขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมต้องแบ่งแยกด้วยก็คนเหมือนกัน แม้ไลท์จะเด็กแต่ก็มีความคิดไปไกลกว่าผู้ใหญ่หลายคนมาก หลังจากที่คิดอะไรเพลินๆไม่ถึง 20 นาที รถเมย์ก้มาถึงปากซอบบ้านไลท์ ไลท์พักอาศัยอยู่แถวจรัญสนิทวงค์ ซอยที่ 49 ในซอยอาจจะไม่ใหญ่มากแต่ก็เป็นซอยที่ไลท์ชอบ ไลท์เพื่องย้ายเข้ามาใหม่ไม่ถึงเดือนเองจึงไม่ค่อยมีเพื่อน 
     ไลท์รีบวิ่งฝ่าฝนเพื่อจะกลับให้ถึงบ้านเร็วๆ แต่กลับต้องมาเจออุบัติเหตุเล็กๆน้อยๆ มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งใส่กางเกงสีน้ำเงิน น่าจะเรียนโรงเรียนเอกชนผิวขาว ใช้กระเป๋าบิดบังหัวตัวเองเพื่อไม่ให้โดนฝน ก็วิ่งเข้ามาตรงไลท์อย่างไม่ดูตราม้าตราเรื่อเลยทำใหชนไลท์กระเด็น จนไลท์ลงไปนั้งที่พื้นทำให้ไลท์โมโหมากจึงเงยหน้าไปมองเด็กชายคนนี้ เด้กชายคนนี้ก็พูดกับไลท์ว่า
"อุ๊ย โทดทีแฮะรีบไปหน่อย เป็นอะไรไหมอ๊ะ"
"................"
ไลท์ไม่พูด แล้วรีบรุกขึ้นหนีเด็กกางเกงน้ำเงินคนนั้น ในใจไลท์เองก้รู้สึกไม่ชอบขี้หน้าหมอนั้นเท่าไหร่ จึงต้องเกลียจขี้หน้าเด็กชายคนนั้น เพื่อที่จะทำให้ตัวเองรู้สึกดี มีอำนาจ ดูท่าทางเด็กชายคนนั้นจะมีฐานะมากกว่าไลท์ หน้าตาดีกว่าผิวขาวซะด้วย ซึ่งตรงกันข้ามกับไลท์โดยสิ้นเชิง ไลท์เองก็คิดเองเออเองว่า ตัวเองเกลียดนายเข้านั้นแน่แท้ แต่หารู้ไม่ว่าเด้กผู้ชายคนนี้จะทำให้ชีวิตไลท์ต้องเปลี่ยนไป ในอนาคตอันใกล้และอีก 10 ปีข้างหน้าด้วย

     ไลท์ก็วิ่งกลับมาถึงแม่นชั่นตัวเองซึ่งไม่ไกลจากปากซอยบ้านตัวเองเท่ามากไหร่ เมื่อเข้าไปในห้องก็ไม่มีคนอยู่ตามปกติ เพราะแม่ไลท์ต้องออกไปทำงาน แม่ไลท์เป็นแม่บ้านทำงานอยู่ที่ไฟแนนซ์แถววางเวียนใหญ่ แม่ไลท์เป็นคนขยันมากๆต้องทำงานเลี้ยงไลท์คนเดียวเพระเลิกกับสามีตั้งเเต่ไลท์ยังไม่เกิด หลังจากแม่ไลท์ทำงานเสร็จก็จะมาขายของ เล่นแชร์ ขายห่วย ปล่อยเงินกู้ทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะดูแลไลท์ให้ดีที่สุดไม่ให้น้อยหน้าชาวบ้าน
     หลังจากกลับมาถึงบ้านไลท์ก็อาบน้ำ ขณะนั้นเองก็อาบน้ำไปคิดถึงใบหน้าเต๋ รอยยิ้มของเต๋ยังคงตราตรึงในหัวใจไลท์ มันทำให้ไลท์รู้สึกออน่ไหวทุกที จนคิดทะลึ่งไปจับน้องหนูตัวเองพร้อมกับคิดถึงใบหน้าเต๋ต่ออย่างมีความสุขจิตนาการไปต่างๆนาๆ ทันใดความคิดก็ผุดเรื่องที่ตัวเองหกล้มต่อหน้าเด็กชายคนนั้น ใบหน้าของไอตี๋กวนบาทากางเกงน้ำเงินผุดขึ้นมาปันป่วนจิตนาการไลท์ ไลท์จึงรับอาบน้ำและไม่ทำต่อ ???
     ระหว่างนอนดู TV กินขนมอย่างมีความสุขอยู่คนเดียวเงียบๆในห้อง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ไลท์จึงไปเปิดประตูทีทแท้ก็เป็น เกว เพื่อนสาวที่เรียนอยู่ชั้น ป.3ในวอยบ้าน เกวเป็นผู้หญิงสวยหน้าตาน่ารักผมสั้นติดหูทรงหน้าม้า เกวเป็นคนตลก ขี้หลงขี้ลืม และที่สำคัญบ้าบิ่นพอๆกับผู้ชายแต่จริงๆแล้ว เกวจิตใจดีมากถือเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งของไลท์ วันนี้เกวมาชวนไลท์ไปเล่นตามเคย
"วันนี้ไปเล่นอะไรดี ที่ไหนวะ"
ไลท์ถามตามปกติ

เกวเข้ามมาในห้องไลท์ แล้วไปหยิบขนมบนที่นอนมากินหน้าตาเฉย
"เออว่ะไปเล่นที่ไหนดีว่ะ แต่ข้าจะพาเอ้งไปรู้จักกับพี่น้ำ"

และแล้วทั้งสองคนก็ถึงบ้านพี่น้ำ พี่คนนี้คือ หญิงร่างอวบ ผิวสีเข้มตัดผมสั้นติ่งหู อยู่ชั้นป. 5 รุ่นพี่ไลท์ 1 ปี พี่น้ำนิสัยดีแต่ขี้ใจน้อยไปหน่อยแถมยังขี้งอนอีกด้วย จนเป็นสาเหตุให้เกวและไลท์ต้องง้อพี่น้ำมาเล่นด้วยบ่อยๆ ถ้าเกิดไม่ง้อพี่น้ำจะไม่เล่นกับใครเลย คุณเทอจะชเดใส่ไม่แคร์สื่อ ทั้งสามคนเล่นกันที่บ้านของน้ำ และแน่นอนเมื่อเล่นกับพวกผู้หยิงบ่อยๆ จึงทำให้ไลท์มีนิสัย ตุ่งติ้งเหมือนผู้หยิงไปด้วย

"สวัสดีค่ะ เราเป็นนางเงือกค่ะ"
ไลท์พูดกับเกวและน้ำ ทั้งสองคนกัวเราะเพระไลท์เอาผ้าขนหนูมาทำเป็นวิกผม เอาผ้าห่มมาทำเป็นหางของนางเงือก ไลทืกระพือขาเป็นนางเงือกและจิตนาการว่าตัวเองเป็นนางเงือกน้อย

ส่วนทางด้านเกวก็ไปเล่นหม้อข้าวหม้อแกง ตามประสาเด็กผู้หยิงทั่วไปเลท์พุดกับพี่น้ำและเกวว่า

"พี่น้ำมาเล่นกับไลท์หน่อยสิ แต่พี่น้ำต้องเป็นผีเสื้อสมุทรนะ 555"
ไลท์กับเกวหัวเราะพร้อมกัน

"เอ๊ะอีนี่ ทะลึ่งละ"
พี่น้ำหยิบหมอนเอามาฝาดนางเงือกน้อย และทั้งสามคนก็เอาหมอฝาดกันอย่างสนุกสนาน

หลังจากวันนั้นทั้งสามคนก็สนิทกันมากขึ้น แถมยังไปโรงเรียนด้วยกันอีก ตอนนั้นไลท์มีความสุขมากๆที่ได้เล่นกับผู้หยิง และไม่รู้สึกอยากเล่นกับเด้กผุ้ชายเลย เพราะพวกนั้นชอบเล่นเเรงๆ จนไลท์ทนไม่ได้ เมื่อเล่นกับพวกนี้บ่อยๆขึ้น ทำให้ไลท์กระตุ่งกระติ้งยิ่งขึ้นจนเพื่อนชายที่โรงเรียน ชอบเอาตัวไลทืไปเปรียบเทียบกับ กุย ที่อยู่คนละห้อง กุยเป็นตุ๊ดที่แรงกว่าไลทืเป็น 10 เท่า ไลท์ต้องแอ๊บแมนตอนเล่นกับ ทั้งที่จริงๆแล้วอยากเล่นกับพวกผู้หยิงมากกว่า แต่ด้วยไลทืเป็นคนหัวดีเลยไม่ค่อบมีใครจับผิดเรื่องตุ๊ดมาก แต่ไลท์ก็สับสนไปแล้ว เพราะรู้สึกไม่ชอบผู้หญิงเลยแต่แอบมีใจให้ผู้ชายมากกว่า

ความสับสันนี้ทวีความรุนเเรงมากขึ้นจนไลท์รู้สึกว่าตัวเองไม่เป็นที่ยอมรับจากสังคม (ซึ้งก็คิดเองเออเองอีกตามเคย)
วันหนึ่งขนาดจัดชั้นวางของในห้องที่แมนชั่น ไลท์ไปเจอ VDO ม้วน หนึ่งของแม่เข้า จึงเปิดดูปรากฎว่ามันคือ หนังโป๊ไลท์ใจเต้นเเรงมาก เมือ่เห็นชายหญิงในหนังกำลังร่วมรักกันอย่างดุเดือด แต่ไลท์ก้ไม่สนใจผู้หยิงในหนังเลย แต่กลับจ้องมองผู้ชายตาไม่กระพริบ ไลท์คิดในใจว่า โอโห ผู้ชายคนนี้ใหญ่จัง ไลทืกลืนน้ำลาย และก้มไปมองที่เจ้าหนูของตัวเองที่กำลังแข็งตัว ทันใดความคิดที่เคยได้ยินเรื่อง ที่พวกผู้ชายในห้องคุยกัน เรื่อง x ก็ผุดขึ้นมาในหัวสมองทันที ไลท์หน้าแดงแล้วอุทานว่า

"จะบ้าหรอ ทำเราทำอะไรเนี่ย"
แต่ยิ่งดูยิ่งได้อารมณ์

"โอ๊ยไม่ไหวแล้ว จะลองดูว่า >.<"
ไลท์ก็ใช้มือ รูดน้องหนูขึ้นลงจนเสร็จ ไลท็ครางด้วยความเสียว โหเสียวมากเลยรู้สึกดีจัง ^.^" พวกนั้นเก่งจังที่รู้วิธีนี้ วันหลังเราจะต้องไปแอบฟังเคล็ดลับ ดีๆ จากพวกผู้ชายในห้องและ ฮิฮิ ด้วความที่ยังเด็กไลท์ก็ไม่มีน้ำอาสุจิออกมา

จากนั้นเวลาช่วยตัวเองก็จะคิดถึงหน้าผู้ชายในหนังโป๊ะ หล่อล้ำคนนั้นตลอดเวลา รวมถึงยังนึกถึงพ่อเลี้ยงื้เคยเลี้ยงไลท์ตอนเด็กๆซึ่งไลท์เองผูกพันกับพ่อคนนี้มากๆ แถมยังเคยเห็นของพ่อตัวเองอีก ไลท์จึงมักเอาจิตนาการของพ่อตัวเองมาสำเร็จความไคร่ด้วย

"ไลท์ ลูก ทำไมอาบน้ำนานจัง"
แม่เคาะประตูเรียก ไลท์ได้ยินแล้วจึงเร่งมือทำให้เสร็จจนขึ้นสวรรค์ >.<

ไลท์ใช้ชีวิตปกติกลับจากโรงเรียนก็เล่นกับเกวน้ำปละเด็กคนอื่นตามปกติ โดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้นไม่แคร์สายตาใครเพราะไลท์คิดว่าตัวเองเป็นเด็กที่เรียนเก่งฉลาดไม่แพ้ใคร จะสนทำไม