[OS] Krisyeol _{{EXO}} “TOMORROW” - [OS] Krisyeol _{{EXO}} “TOMORROW” นิยาย [OS] Krisyeol _{{EXO}} “TOMORROW” : Dek-D.com - Writer

    [OS] Krisyeol _{{EXO}} “TOMORROW”

    "การที่เราแอบมองใครสักคน" ไม่ได้หมายความว่า "เค้าคนนั้นไม่ได้มองเราอยู่"

    ผู้เข้าชมรวม

    1,758

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    1.75K

    ความคิดเห็น


    21

    คนติดตาม


    13
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  8 ต.ค. 56 / 13:37 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น



     




                [OS] Krisyeol _{{EXO}}   TOMORROW 
                by  madam_kim
                update  21/11/12





                ท่ามกลางความวุ่นวายในโรงอาหารในเวลาพักกลางวัน จะมีมั้ยใครสักคนจะสังเกตใบหน้าอันเบื่อหน่ายของเด็กหนุ่มร่างโปร่งคนนี้   เพราะดูท่าว่าสายตาหลายคู่ของเหล่านักเรียนมากมายในโรงอาหารจะจับจ้องไปที่บุคคลหนึ่งเป็นตาเดียวกัน ทั้งเสียงกริ๊ดและเสียงซุบซิบดังขึ้นเป็นระยะเมื่อบุคคลนั้นเปลี่ยนอริยบท

    นี่ชานยอล   ดูสิพี่คริสเท่ห์เนอะ   หน้าตาก็หล่อ   แต่งตัวก็ดี   เรียนก็เก่ง เรื่องกีฬาก็ไม่แพ้ใคร   ร้องเพลงก็เพราะ ไหนจะเต้นเก่งอีก   โอ้ย! ฉันล่ะชอบพี่เค้าจริงๆเลย >///< ”   แบคฮยอนกำลังเขย่าแขนเพื่อนรักที่นั่งกินข้าวอย่างไม่สนใจอะไร เพื่อให้หันไปสนใจ คริส หนุ่ม   ป๊อปปูล่าของโรงเรียน   พร้อมคำชื่นชมสาระพัด

    อืม...”   ชานยอลเพียงแค่เงยหน้าขึ้นมามอง ก่อนจะหันไปสนใจข้าวในจานต่อ

    อ๊ากก!   ชานยอนๆๆๆๆ พี่เค้ามองมาทางนี้ด้วย >///<   พี่เค้าจะเห็นเรามั้ยอ่ะ”   แบคฮยอนเขย่าแขนชานยอลแรงขึ้นเพราะความตื่นเต้น

    นี่แบคฮยอน ฉันว่าพี่เค้าคงไม่เห็นเราหรอก ดูดิคนก็ตั้งเยอะตั้งแยะ   กินข้าวต่อเถอะ จะได้รีบขึ้นเรียน นี่มันก็ใกล้เวลาเรียนคาบบ่ายแล้วนะ”   ชานยอนเตือนเพื่อนตัวเล็กอย่างหน่ายๆ 

    นายนิแปลกจริงๆเลย หัดสนใจสิ่งรอบข้างบ้างสิ นั่นน่ะพี่คริสนะ หล่อขั้นเทพขนาดนั่นทำเมินได้ไงว่ะ”   แบคฮยอนพูดค้อนๆให้เพื่อนรักก่อนจะหันมาตั้งใจกินข้าวในจาน เพราะตอนนี้ก็ใกล้จะถึงเวลาเรียนคาบบ่ายแล้ว

     

    ใครบอกนายล่ะว่าฉันไม่สนใจ   แต่ที่ฉันไม่มองก็เพราะฉันกลัวว่าจะทำใจให้เลิกมองพี่เค้าไม่ได้ตะหากล่ะ

     

    ­­­…………………………………………

     

    นี่แบคฮยอน นายกลับก่อนเลยนะ ฉันว่าจะแวะไปดูแปลงดอกไม้ข้างตึกหน่อย”   ชานยอลบอกกับแบคฮยอนหลังจากที่พวกเค้ากำลังเดินไปที่ประตูโรงเรียนเพื่อจะกลับบ้าน

    ไปอีกแล้วหรอ?   แปลกดอกไม้มันมีอะไรหน้าสนใจนักหนาเนี้ย นายถึงไปได้ทุกวัน     รีบกลับล่ะกัน   ฉันไปล่ะ”    แบคฮยอนส่ายหัวเบาๆก่อนจะบอกลาเพื่อนรักแล้วออกเดินต่อ   ที่เค้าไม่คิดจะรอชานจยอลนั่นก็เป็นเพราะ ไม่ว่าจะขอไปด้วยรึออกปากว่าจะรอ แต่เจ้าเพื่อนตัวดีก็ต้องบอกปฏิเสธทุกที

    อืม...กลับดีๆจะพรุ่งนี้เจอกัน”    ชานยอลบอกลาเพื่อนรัก แล้วจึงรีบวิ่งไปที่แปลงดอกไม้ที่อยู่ข้างๆตึกเรียน

    ชานยอลรู้ดีว่าการที่เค้ามาที่แปลงดอกไม้ทุกวันนั้นคงไม่ใช่การมานั่งชมดอกไม้ หรือการมาดูแลดอกไม้ที่อยู่ในแปลง แต่เป็นเพราะการที่มานั่งอยู่ที่แปลงดอกไม้นั่นจะทำให้มองเห็นสนามฟุตบอลได้อย่างชัดเจน   ใช่นี้แหละคือเห็นผลที่เค้ามาที่แปลงดอกไม้ได้ทุกวี่วันไม่มีเบื่อ ก็เพียงเพื่อจะได้มานั่งมองเค้าคนนั้นเตะฟุตบอล เค้าคนนั้น   รุ่นพี่คริส 

     

    .................................................................................

     

    เวลาล่วงเลยไปกว่าชั่วโมง   นักเรียนชายที่เตะฟุตบอลอยู่กลางสนามก็ต่างพากันแยกย้ายเพื่อจะได้กลับบ้าน   รวมทั้งร่างสูงที่ชานยอลเฝ้ามองมาตลอดชั่วโมงที่ผ่านมา    เมื่อเห็นว่าคริสสะพายเป้ขึ้นหลังแล้วเดินออกไปทางประตูโรงเรียน ชานยอลจึงรีบออกไปบ้าง  

    และวันนี้ก็เป็นเหมือนทุกๆวันที่ป้ายรถเมล์หน้าโรงเรียนจะเต็มไปด้วยนักเรียนชายที่พึ่งแตะฟุตบอลเสร็จ    และวันนี้ก็ยังเป็นเหมือนทุกๆวันที่ชานยอลจะมายืนรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์แห่งนี้ แต่เหตุผลสำคัญคงหนีไม่พ้นการได้เจอร่างสูงที่มานั่งรอรถเมล์ที่ป้ายเหมือนกัน

    เวลาผ่านไปไม่นานนักรถเมล์สายประจำที่ชานยอลต้องขึ้นก็มาจอดอยู่หน้าป้าย   ‘หมดเวลาของวันนี้แล้วสินะ’ ชานยอลพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนหันไปมองคริสที่กำลังนั่งฟังเพลงจากหูฟังอย่างสบายอารมณ์ แล้วจึงรีบก้าวขึ้นรถเมล์ไป

     

     

    .............................................................................

     

    อ้าว! ไอ้คริส ยังไม่กลับบ้านอีกหรอ แล้วนี่นายมานั่งยิ้มอะไรอยู่ที่ป้ายรถเมล์เนี้ย” เลย์ที่กำลังเดินผ่านป้ายรถเมล์ถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนร่างสูงนั่งเหมือนกำลังรอรถเมล์อยู่

    อืม.....กำลังจะกลับแล้วล่ะ”    คริสหันมาตอบเลย์ ก่อนจะหันกลับไปมองท้ายรถเมล์คันที่พึ่งวิ่งออกไป แล้วใบหน้าหล่อก็เผยให้เห็นรอยยิ้มอีกครั้ง

    เออไอ้นี้ท่าจะบ้าโว้ย   มองรถเมล์แล้วก็ยิ้ม   กูไปล่ะ พรุ่งนี้เจอกัน”    เลย์ว่าแล้วก็เดินออกไปตามทางเท้า

     

    กลับบ้านดีๆนะชานยอล   พรุ่งนี้นายก็จะไม่ต้องไปเบียดกับคนบนรถเมล์อีกแล้วล่ะ   คริสพึมพำกับตัวเองอีกครั้งก่อนจะเดินไปขึ้นรถสปอต์คันหรูของตัวเองที่จอดอยู่ไม่ไกล

     

    END

    ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­

    เป็นฟิคที่แปลงมาจาก [SF] JUNSEOB _{{B2ST}}   TOMORROW แต่คราวนี้ลองมาอ่านในรูปแบบของ Krisyeol ดูบ้าง  สนุก/ไม่สนุกยังไงก็เม้นบอกด้วยนะคะ  ปล. ถ้าชอบก็โหวตเค้าหน่อยนะ  ^^ หรือสามารถคอมเม้น ถามข้อข้องใจได้โดยตรงที่ twitter @GraceNK_  (รบกวนแท็ก #KYtomorrow  ด้วยนะคะ) 


    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×