คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 11 : ชักชวน
หลัาที่ผมทำวามเารพพลเอเฮอร์มันเสร็แล้วพลรีเฮอร์มัน็ล่าว่อว่า
"นายทำัวามสบายเถอะ ผมไม่่อยถือพิธีรีอเท่าไหร่หรอ" พลเอเฮอร์มันล่าวแบบิวๆไม่ถือสาอะไร ถึทาพลเอเฮอร์มันะล่าวแบบนั้นทาผม็รู้สึเิน นิๆอยู่ี
"พวนาย 2 นที่ยืนอยู่้าหลัผม ออไป่อนผมมีธุระะุยับนายหมู่เฟรเอริเป็นารส่วนัว" พลเอเฮอร์มันล่าวบอ อัลเบิร์และฮอฟรู้านรีบล่าถอยออาหอสัเาร์ทันที พอพวอัลเบิร์ล่าถอยมาแล้ว ็เินไปามแนวำแพเพื่อะไ้ไป่วยเพื่อนๆอเาในารเฝ้าเวรยาม เพราะเาิว่าเรื่อที่พลเอเฮอร์มันะุยับนายหมู่เฟรเอริหัวหน้าอพวเาน่าะใ้เวลานาน อีอย่าเรื่อที่พลเอยอมลัวมาุยับทหารั้นผู้น้อยนี่แทบะไม่เห็นเลย พวเาเินามแนวำแพไม้่าย นไปเอับเอลที่ำลัเินแบปืนไรเฟิล Mauser C96 เินสวนมาทานี้
"อ้าว! พวนายไหมาอยู่รนี้ล่ะ ไม่ไ้อยู่ับหัวหน้าที่หอสัเาร์หรอหรือ?" เอลล่าวถามอย่าสสัย
"ือว่า......." อัลเบิร์เอ่ยปาเรียมเล่าให้เพื่อนอเาฟั
หลัานั้นอัลเบิร์็เล่าเรื่อที่พลเอแฮร์มันเ้ามาหานายหมู่เฟรเอริหัวหน้าอพวเาให้เอลฟั
"หืม! ริหรอเนี่ย ระับพลเอเนี่ยนะ นายรู้ไหมว่าพลเอเฮอร์มันุยอะไรับท่านหัวหน้าบ้า?" เอลใพร้อมมอไปยัหอสัเาร์ที่อยู่ไลลิบาุที่พวเายืนอยู่
"พวันะไปรู้รึ? พลเอเฮอร์มัน้อารุยับท่านหัวหน้าเป็นารส่วนัวน่ะสิ พวเราึออมา่อน เรื่อนี้เรารู้ันแ่ในหมู่นะ อย่าไปเล่าให้หมู่อื่น ออื่นฟั ไม่ั้นท่านหัวหน้า้อถูเพ่เล็แน่ๆ" ฮอฟล่าว
อัลเบิร์และเอลพยัหน้าอย่าเ้าใพร้อมันหันไปมอหอสัเาร์ที่ผู้เป็นพลเอและหัวหน้าอเายืนอยู่......
ลับมาที่หอสัเาร์.........
พลเอเฮอร์มันยืนอยู่หน้าบนหอสัเาร์ใ้สายาทอมอไปยัเนินสูที่อยู่ไลลิบ โยเฟรเอริยืนเยื้อๆไปทาวาอพลเอเฮอร์มัน
"นายือสิบรีเฟรเอริ ลูเบิร์ ใ่ไหม?" พลเอเฮอร์มันล่าวถามทหารหนุ่มที่อยู่้าหลั
"รับ!"
"นายิว่ายัไับทหารม้ารัสเียที่ึ้นมาบนเนินนั่นทุวัน" พลเอเฮอร์มันล่าวพร้อมี้ไปทาเนินสูทาทิศะวันออ
"ระผมิว่าทหารรัสเียน่าะมาสอแนมูลาเลาำแหน่ทาภูมิศาสร์เพื่อใ้ในารโมี่ายทหารเรารับ" ผมล่่าวามวามิอผมไป ผม็สสัยอยู่เหมือนันว่าอยู่ีๆ พลเอเฮอร์มันถามผมถึเรื่อนี้ทำไม
"หืม....... นายิอย่านั้นหรือ อืม....... แล้วนายิว่าะแ้ไปัหานี้อย่าไร?" พลเอเฮอร์มันล่าวเป็นารลอเิอีรั้
"ระผมิว่าทหารรัสเียน่าะเปิสรามอีรั้ับพวเราในอีไม่้า ะนั้นผมึเห็นว่าเราวรประาศุยืนเพื่อ่มู่ไปเลยือ ถ้าทหารรัสเียโผล่ออมาาเนินเานั้นอีรั้โยารให้อปืนให่ั้อยู่ในบริเวเนินป่าทาะวันเียใ้ แล้วระมยิใส่้าศึ ผมิว่าุรนี้สามารถมอเห็นลุ่ม้าศึไ้เป็นอย่าี แ่้าศึะไม่เห็นอทัพอพวเรา " ผมล่าวามวามิอผมไปอีรั้นพลเอเฮอร์มันหันหลัมาล่าวว่า
"ยอเยี่ยม! หัวนายใ้ไ้เลยนิสำหรับารวาแผน และเรื่อารบัาารเหล่าทหารในบัับบัาในารศึเมื่อวัน่อน้วย นายนี่เยี่ยมริๆ " พลเอเฮอร์มันล่าวม
"อบุรับสำหรับำม" ผมิในใว่า
'แปลว่าพลเอผู้นี้้อสัเาร์เราอยู่แน่ๆ'
"ว่าแ่.... นายะมา่วยานันไหม อยเป็นปลั่วยันในเรื่อ่าๆ ว่าไ? สนใไหม ? ัน้อลับไปที่โนิทเบิร์ไป่วยานอมพล พอล วอน ฮินเนเบิร์ ในารทำานแล้ว" พลเอเฮอร์มันล่าวเิวน
"ระผมอเป็นนวหน้าีว่ารับ" ผมล่าวอย่านอบน้อมอบลับไป
"ทำไมล่ะ?" พลเอเฮอร์มันล่าวถาม
"ระผมยัมีเพื่อนๆ อยู่อี 9 นที่อยู่ที่นี่ผมไม่สามารถทิ้พวเาและาไปไ้รับ อีอย่านึ ผมให้สัาับรอบรัวแล้วว่า ้อลับไปโยเร็ว เพราะะนั้น ผมึออยู่รบที่นี่นำัยนะมาโยเร็วรับ" ผมล่าวบอเหุผลผู้เป็นพลเอรหน้าไป
"เฮ้อ ผม็ไม่ไ้บัับุหรอนะ เส้นทาอใรอมัน ผมเ้าใุนะว่าไม่้อารทิ้เพื่อนฝูหรือทิ้ำสัา ใน้อนี้ผม็เ้าใี....." พลเอเฮอร์มันล่าวพร้อมบไหล่เฟรเอริพร้อมิยย่อในใว่า พ่อหนุ่มรหน้าเาเป็นนนนึที่เห็นแ่มิรภาพและให้วามสำัับำสัามา เาึยิ่อบใเ้าไปอี
"ผม้อเินทาไปโนิทเบิร์แล้วล่ะ ไม่ั้นผม้อไปสายอย่าแน่นอน" พลเอเฮอร์มันล่าวพร้อมับะเินออาหอสัเาร์ไป
"เี๋ยว่อนรับ!"
"หืม... ว่าไมีอะไรรึเปล่า? เปลี่ยนใแล้วหรอ?" พลเอเฮอร์มันหยุแล้วถามโยไม่ไ้หันหน้ามามอ
"แปลว่าพลเอะไม่ไ้มาประำารที่อทัพที่ 8 อี่อไปแล้วใ่มั้ยรับ! แล้วใรำรำแหน่่อาพลเอรับ!" ผมถามไป
"้อแร ผม็ว่าไม่แน่นะ ส่วนเรื่อที่สอ นที่ำรำแหน่่อาผมือ พลโทเม็ิมิเลี่ยน วอน พริทวิ ุมีอะไระถามผมอีมั้ย?" พลเอเฮอร์มันล่าว
"ไม่มีแล้วรับ! อให้พลเอเินทาโยสวัสิภาพ อให้มีโัยรับ!" ผมล่าวอวยพรพลเอเฮอร์มันไป
"อให้นายโีเ่นัน" พอพลเอเฮอร์มันล่าวเสร็็ออเินไปที่หน้า่ายเพื่อไปเ็บสัมภาระเรียมึ้นรถในทันที ระหว่าเินไปพลเอเฮอร์มัน็ิในใว่า
'เ็ที่มีวามสามารถอย่านี้ ้อแแนะนำให้ท่านฮินเนเบิร์รู้ั ถึะอ่อนประสบาร์แ่ถ้าปลุปั้นไป้อไม่ธรรมาอย่าแน่นอน!' พลเอเฮอร์มันิพร้อมับยิ้มน้อยๆ
เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้!
"หืม..... นี่ห้าทุ่มแล้วรึแย่ล่ะรีบออไปเ็บอีว่า นี่เราุยับเ้าหนุ่มนั่นนานนานั้นเียวหรือ?" พลเอเฮอร์มันพึมพำเบาๆ พร้อมสาวเท้าเร็วึ้น
ัลับมาที่เฟรเอริ......
อนนี้้ถึเวลาเปลี่ยนเวรยามแล้วะที่ผมำลัเินลับ่ายพัเพื่อไปเรียมัวนอน ูเหมือนพวลูน้อในสััอผมะรู้แล้วว่าผมุยับพลเอเฮอร์มัน ึื่นเ้นเป็นพิเศษ โยเพาะ แม็.......
"หัวหน้ารับ! หัวหน้าไุ้ยับพลเอเฮอร์มันริๆหร-- อุ๊บ" แม็ทำท่าทีใำลัพู้วยเสียอันัสุท้าย็ถูอุปาโนไฮน์ริที่อยู่ใล้ๆ
"ริสิ" ผมอบไป
"เอ่อ ผมอถามอะไรหน่อยไ้มั้ย" ุสาฟเาหัวพร้อมับถาม
"มีอะไรว่ามา" ผมล่าวอบ
"หัวหน้าุยอะไรับพลเอเฮอร์มันหรือรับ?" ูเหมือนำถามนี้ะโนใทุนมาทุนึ่อรอำอบาผู้เป็นหัวหน้าอพวเา
"ไม่มีอะไรหรอ พลเอเฮอร์มันแ่สอบถามอะไรนิหน่อยเท่านั้นเอ" ผมล่าวเสร็็มาถึ่ายพัทันที
"อ่อรับ....." เมื่อเห็นหัวหน้าไม่่อยอยาะพู พวเา็ไม่ไ้รบเร้า เินามันไปเียบๆ
"ันไปอาบน้ำ เรียมัวนอนแล้วนะพวนาย้วยล่ะ" ผมล่าวเสร็็เ้าไปใน่ายพัทันที พวเหล่าลูน้ออผม็ไปเรียมัว
พอผมัารัวเอเสร็็เป็นเวลา 15 นาที อนนี้ 23.26 นาทีแล้วผมำลันอนอยู่บนฟูนอนอผมิเี่ยวับเรื่ออวันนี้โย้า้ายับ้าวานอนไป้วยลูน้ออผมอัลเบิร์ับฮอฟ อัลเบิร์หลับไปแล้ว(หมอนี่หลับ่ายมา) ับฮอฟที่ยันอนไม่หลับ
"หัวหน้าิอะไรอยู่หรอรับ?" ฮอฟเห็นหัวหน้านอนน่าเรียมานานึถามไป
"อ๋อ ไม่มีอะไรหรอันแ่นอนไม่หลับน่ะ" ผมล่าวอบไป
"รับๆ" ฮอฟึนอน่อแ่็ยัมีเหลือบูริยาอเฟรเอริอยู่บ้า
'ทำไมพลเอเฮอร์มันถึสนใเรานานั้น?'
เริ่นอนหน้า ""
สวัสีรับผมนสีน้ำเิน ว้าวววว เอาล่ะสิๆเรื่อนี้ะถึหูออมพลพอล วอน ฮินเนเบิร์ รึเปล่า? ไม่แน่ว่าสรามอาะทำให้เฟรเอริพระเออเราเรียนรู้อะไรๆ หลายอย่า ะเป็นอย่าไร โปริามีวิอเฟรเอริไ้ที่นี่เลยนะรับ เป็นำลัใให้ไรท์ไ้โยารอมเม้นิมไว้ไ้ มีำผิ็บอไ้เลยนะรับไรท์ะมาแ้ไอย่าับพลัน หรือ ให้มินิฮาร์ทผม็ไ้นะรับบบ าไรท์ผู้ยัันันแ็ บาส่วนอาะบิเบือนาประวัิศาสร์เพื่อวามสนุไม่ีเรียสน่อรับมให้สนุนะาบ
บุลในประวัิศาสร์ที่ปราัว่อพระเอแล้วในเรื่อ (เอันริๆ)
ความคิดเห็น