คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 10 : การประชุมครั้งสุดท้าย
21.24 น. อวันที่ 18 สิหาม ปี 1914 ่ายนอเมือัมบินเนน แว้นปรัสเียะวันออ ัรวรริเยอรมัน
เป็นเวลาว่า 1 วันแล้วที่พวเราถอยมาั้หลั ที่นี่ ่วเ้าทหารไม่ไ้รับารฝึฝนอย่าไร้สาเหุ อนนี้ผมับเหล่าลูน้อในสััอผมนั่ล้อมอไฟบนอนไม้ บานนั่มออไฟสีส้มที่ลุโนอยู่รหน้าเหมือนใ้วามิ บานนัั่มอท้อฟ้าอันว้าให่ไพศาลที่แพร่พรายไป้วยหมู่วารา วันนี้ือเวรเฝ้ายามออร้อยร้อยรีแฮร์มัน ประมา 22.00 ือเวรเฝ้ายามอหมู่ผมแล้ว
"หัวหน้ารับูนั่นสิรับ" ุสาฟเห็นบรรยาาศเียบเินไปึหาเรื่อุยพราี้ไปบนท้อฟ้าไปยัลุ่มาวลุ่หนึ่
"ูไปูมาล้ายหมีัวให่เลยนะรับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ุสาฟพูออมาอย่าสนุสนาน
"็แหสิ ลุ่มาวนั้นือลุ่มาวหมีให่ ู่ายๆเลยมีาวส่อแสสีม่วนั่น เห็นไหม? นั่นือาวบีาาวที่สว่าที่สุในลุ่มาว พอมอลไปทา 07.00 น. ะเห็นลุ่มาวหมีเล็ รนั้นือาวเหนือ บอทิศทาว่าือทิศเหนือ" ฮอฟล่าวอย่าผู้เี่ยา
"แหมๆ พ่อนเ่ไม่เบาเลยนะ" อัลเบิร์เอาไหล่ระทบไหล่อฮอฟ
"เียบเถอะน่า!......" ฮอฟล่าว
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า " บรรยาาศในวล้อมอไฟเป็นไปอย่ามีวามสุ ผมึล่าวถามึ้นมาว่า
"ฮอฟ วามรู้เี่ยวับาราศาสร์นายันว่า็ไม่ใ่น้อยๆนะ ทำไมนายถึไม่เอาี้านนั้น? ทำไมนายถึมาเป็นทหารล่ะ?"
"พ่ออผมไม่อบให้ผมศึษาพววิาาร่าๆน่ะรับ พ่ออผมเป็นพวที่อบศิลปะาร่อสู้ เามัะสอนศิลปะาร่อสู้่าๆให้ผม พ่อมัะพาผมไปล่าสัว์ในป่า สอนให้ผมยิปืน แ่ผมไม่อบ้านนี้เอาเสียเลย ผมมัะหยิบหนัสือาราศาสร์อแม่มาอ่าน ทำให้ผมพอรู้เรื่อนี้บ้าน่ะรับ ่อมาพ่ออผม็ป่วยนเสียีวิ ่อนายพ่ออผมอให้ผมมาเป็นทหารเพราะ อนหนุ่มๆ พ่ออผม็อยาเป็นทหาร แ่พ่ออผมร่าายอ่อนแอมาั้แ่เิอยู่แล้วึไม่ผ่านเ์ พ่ออผมเลยปลุปั้นผม ิอยาให้ผมเป็นทหารเพื่อทำามวามฝันอเา ผมเลยทำามำสั่เสียอพ่อมาเป็นทหารอย่านี้ล่ะรับ" ฮอฟล่าวอธิบายให้ผู้เป็นหัวหน้าฟั
"อืม.....ั้นหรอ เสียใ้วยนะ อโทษนะที่ันถามอย่านั้น" ผมล่าวพร้อมบไหล่ฮอฟ
"อย่าไปิมารับหัวหน้า ผมรอบสรามรั้นี้่อนผมะไปเป็นนัาราศาสร์ล่ะ ฮิ๊ฮิ๊" ฮอฟล่าวบอ
"หรอ....ีแล้วล่ะ" ผมล่าวอบ นอื่นที่อยู่ในวล้อมอไฟเห็นบทสนทนารน่าึอยาพูุยบ้า
"แล้วหัวหน้าล่ะ? บสรามรั้นี้ะทำอะไร่อไป" แม็ล่าวถามหัวหน้าอเา
"อืม.... นั่นสินะ อนายัอียาวไลอนนี้ันยัไม่ิอะไรมาหรอ...." ผมล่าว พอล่าวเสร็ผม็ลูบา พร้อมับมอหมู่วาราบนท้อฟ้า ทำท่าทาใ้วามิ แ่ริๆไม่ใ่เลยผมำลัอารม์สุนทรีย์ไ้ที่ื่ม่ำับบรรยาาศใน่ำืนนี้
"หัวหน้ารับ พรุ่นี้ะมีารเียนหมายถึรอบรัวแล้วนะรับ อนรุ่สา" ฟรีริล่าวบอ เฟรเอริหลุออาภวั์แล้วมอไปยัฟรีริแล้วล่าวว่า
"อืม อบุนะที่บอัน" พอผมล่าวเสร็ผม็มอยู่ับภวั์่อ
ึ่ารเียนหมายถึรอบรัวนี้มีเป็นประำันทุเือน ึ่พอถึ่วนี้ทีไรหน่วยานไปรยษีย์ทั่วประเทศ้อทำานันหัวหมุนเลยทีเียวเียว
"หัวหน้าะเียนหมายเลยไหมรับ?" ฟรีริล่าววนพร้อมยื่นอเียนหมายมาให้
"อืม...... อบใ" ผมหลุออาภวั์ รับอเียนหมายมาาฟรีริ พร้อมหยิบปาาหมึอผมออมาาระเป๋าเสื้อ ึ่ปาาหมึึมเป็นอู่าหน้าที่พ่อผมให้มา พอหยิบปาาเสร็ผม็บรรเียนบนระาษหมายที่หยิบออมาาอหมาย
ถึ รอบรัวลูเบิร์แห่เมือโพเน
ถึ พ่อ แม่ และ เอมิลี่ผู้เป็นที่รั อนนี้ผมำลันั่ล้อมอไฟ ุยอยู่ับเหล่าเพื่อนๆ อผม ทาบ้านเป็นยัไบ้าสบายีไหม สุภาพอพ่อและแม่ล่ะ เอมิลีุ่็้วย ุไม่้อห่วผมนะ ทานี้ราบรื่นไปไ้สวย อีไม่นานผมไ้ลับบ้านไปแล้วแน่ๆ เอมิลี่ลูอผมเป็นยัไบ้า ทุนรอผมหน่อยนะ อย่าลืมอบหมายอผมล่ะ มีอะไรเล่าให้ผมฟัไ้นะ เ่นันถ้ามีอะไรผม็ะเล่าให้ฟั
า เฟรเอริ ลูเบิร์ ผู้เป็นที่รัยิ่
พอผมเียนหมายเสร็็ใส่ไปในอหมาย ใ้น้ำลายแนบิหมายเหมือนเิม ึ่น้ำลายเป็นอ่ายๆที่ใ้ในาริหมาย พอผมเอาหมายใส่อเสร็ผม็แนบเ้าใส่ระเป๋าเสื้ออผมพร้อมับปาาหมึอู่าหน้าอพ่อผม
"ฟรีริแล้วนายไม่เียนหรือ?" ผมหันไปถามฟรีริ
"อ้อ ผมเียนแล้วรับ นี่ไ " ฟรีริล่าวพร้อมทำท่าีบบุหรี่ีบหมายึ้นมาใหู้
"อ้อ......." ผมทำท่าเ้าใแล้ว พร้อมิในใว่า 'สสัยฟรีริสูบบุหรี่'
หลัานั้นผม็ุยสัพเพเหระันในลุ่มรอเวลาเ้าเวรยาม
เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้! เปร้!
เสียระัเปลี่ยนเวรยามัึ้น ผมและเหล่าลูน้อในสััึยืนึ้น ผมึล่าวว่า
"ถึเวลาเปลี่ยนเวรยามอพวเราแล้ว ไปันเถอะพวเรา"
"โอ้ว!" ล่าวเสร็็มุ่หน้าไปยัหอสัเาร์ ผมแบ่นันไปเฝ้าผม อัลเบิร์ ฮอฟ เฝ้าอยู่ หอสัเาร์ ส่วนที่เหลือ็รับหน้าที่เฝ้ารอบ่าย มีอะไรให้เป่านหวีออมาทันที พลเอเฮอร์มันเินออมาา่ายประุม พร้อมับบรราแม่ทัพระับสู พลเอเฮอร์มันเห็นนี่เป็นเวรยามอเฟรเอรินที่นำลัให้วามสนใึเินเ้าไปหา
15 นาที่อน...... ่ายประุม
เหล่าทหารระับสูใน่ายประุม่าทำหน้าึเรีย เนื่อ้วยสถานาร์โยรวม ปัุบัน โยมีพลเอเฮอร์มัน วอน ฟันโส นั่เป็นประธานในารประุม โยในห้อประุมมีนหน้าใหม่อี 3 น ือ พลเอออทโท วอน บีโลว หัวหน้าหน่วยพลาธิารและหัวหน้าแม่ทัพภาที่ 1 สััอทัพที่ 8 อมพลออัส วอน แม็เนเ่น หัวหน้าแม่ทัพภาที่ 17 ประำอทัพที่ 8 พลเอฟรีริ วอน สอร์ หัวหน้าอปืนให่ที่ 20 ประำอทัพที่ 8 ไม่้อแปลใว่าพวเามาาไหน พวเาือำลัเสริมที่ถูเรียึ้นมาโยอมพล พอล วอน ฮินเนเบิร์
"ผมอล่าวเปิารประุมนะ อะ.... มาเ้าเรื่อันเลย ทหารอเราอาวุธยุทโธปร์ไม่เพียพอ แถมอาหาร็เริ่มาแลน้วย หลัาศึรั้่อนเพราะ ทานั้นใ่เล่ห์ ยึลัเสบียับลัอาวุธไป เห้อ.... ผิที่ผมเอทีู่แลรวารไม่ี ผมทำเรื่ออำลัเสริมเรื่อพวนี้แล้วาว่าะมาถึในอี 3 วัน" พลเอเฮอร์มันล่าว
"อีอย่า..... ผม้อไปที่ประำารที่โนิทเบิร์ับอมพลพอล วอน ฮินเนเบิร์แล้วืนนี้ ามำสั่อรัมนรีว่าารระทรวลาโหม เฮอร์มุท วอน เมาีย์" พลเอเฮอร์มันล่าว่อ
"โอ้...." ทหารระับสูใน่าย่าอุทานึ้นมา
"แล้วใระรับำแหน่น่อไปล่ะ?" พลเอออทโทล่าวถาม
"พลโทเม็ิมิเลี่ยน" พลเอเฮอร์มันล่าวบอ
"โอ้......." ทหารระับสู่าอุทานออมา โยเพาะพลโทเม็ิมิเลี่ยน ่าับอมพลแม็เนเ่นนั่มอเหุาร์่าๆ เียบๆ
"ผมน่ะหรือ....." พลโทล่าว
"ใ่ ำสั่มีผลในรุ่เ้าอวันพรุ่นี้" พลเอเฮอร์มันล่าวบอ พอล่าวเสร็พลโทเม็ิมิเลี่ยน็เียบล
"ผมลืมบออีเรื่อนึ......" พลเอเฮอร์มันล่าว
"สายอเรารายานมาว่าทารัสเีย ไ้ส่อทัพม้าที่ 1 มาเสริมำลัทำให้อทัพรัสเียมีว่า 200000 นาย แ่ะที่อทัพเรามี 150000 ว่านาย....."
"พลเอเฮอร์มันท่านลัวอย่านั้นรึ?" อมพลแม็เนเ่นที่เียบมาลอล่าวึ้น
"ผมไม่ลัวหรอรับท่านอมพล! ผมแ่ิหนัว่าพลโทเม็ิมิเลี่ยนะทำหน้าที่ไ้ีหรือไม่ เพราะหลัานี้ไม่นานสราม้อเิึ้นอย่าแน่นอน"้วยวามที่พลเอเฮอร์มันเป็นนใร้อนและรไปรมาึล่าวออมาไม่ระวั ึ่ำพูที่ล่าวออมาเหมือนเป็นารูถูวามสามารถอพลโทเม็ิมิเลี่ยน ึ่ที่เาล่าวออมานั้น เพราะเป็นเวลาหลายรั้มาที่พลโทเม็ิมิเลี่ยนแสุยืนที่อ่อนแอออมาเมื่ออ ยู่ในภาวะสราม เาลัวว่าพลโทเม็ิมิเลี่ยนะวบุมอทัพไ้ไม่ีพอ...
"พลเอเฮอร์มันท่านสามารถไว้ใผมไ้!" พลโทนั่ัวรพร้อมเอาำมือทุบอ เป็นสัลัษ์ประมาว่า 'ไว้ใันไ้!'
"ั้นผม็ฝา่อานี้ไป้วยนะ" พลเอเฮอร์มันล่าวเสร็ ็เปิหัว้อประุม่อ
"นี่เป็นหัว้อสุท้าย! .....หน่วยทหารม้ารัสเีย่วนี้เริ่มมาสอส่ออทัพอเราแล้ว สสัยะำลัเรียมแผนบุโมีเมือัมบินเนนเป็นแน่แท้" พลเอเฮอร์มันล่าวเสร็ ทุนในห้อ็พยัหน้าเห็น้วยในวามิอเา
"ผมเห็นว่าเราวรอบโ้ไปเพื่อู่วั! พลเอฟรีริ!" พลเอเฮอร์มันล่าวออำสั่
"รับผม!" พลเอฟรีริทำท่าทำวามเารพรอรับำสั่
"ผมให้ท่านนำอปืนให่ั้อยู่ทาะวันอออ่าย หาศัรูนำำลัมาสอแนมอีให้ยิปืนให่ัารไ้ทันที!" พลเอเฮอร์มันล่าวสั่าร
"พวท่านทั้หลายไม่มีวามเห็นัแย้ใ่ไหม?" พลเอเฮอร์มันล่าวถามวามเห็น ทั้หมเียบถือเป็นารบอนัยๆว่า 'เห็น้วย'
"พลโทเม็ิมิเลี่ยนท่าน็้วยสินะ? เพราะแผนนี้เริ่มเมื่อวันพรุ่นี้ึ่ไม่ไ้อยู่ในารวบุมอผม" พลเอเฮอร์มันล่าวถามพลโท
"เห็น้วยรับ"พลโทล่าว
"ี! ั้นผมอบารประุมไว้แ่เพียเท่านี้ ผม้อออเินทาแล้ว" พลเอเฮอร์มันลุึ้นยืนร
"อให้โีมีัย!" นที่ยศเท่าับพลเอเฮอร์มันหรือสูว่าลุึ้นยืนและส่้วยสายา แ่พลโทเม็ิมิเลี่ยนที่ยศ่ำว่านั้น้อทำวามเารพ และทุนในห้อ็แยย้ายออมาาห้อประุม พลเอเฮอร์มันที่ำลัเินไประโมพัเพื่อหยิบอที่ัเรียมไว้แล้วึ้นรถทหารเรียมไปโนิทเบิร์ ระหว่านั้นเาึเห็นสิบรีเฟรเอริและลูน้อ เาอยาุยับเฟรเอริึเินามไป
ัมา ปัุบัน...
ะที่ผมำลัะเ้าเวรยาม หอสัเาร์มอไปรอบๆ่ายอย่าใใ่ออยู่นั้น อยู่ีๆ ผม็รู้สึเหมือนมีนมายืน้าๆอผม ผมึถามไปโยไม่ไ้หันไปมอว่า
"อัลเบิร์ นายะอไปปลทุ์หรอ เอ้า! ไปสิ เี๋ยวันับฮอฟูรนี้ให้เอ" อัลเบิร์ที่ำลัะหันมาล่าวว่า 'ผมยัไม่ไ้พูอะไรเลยนะ' ้อสั้นทันที ฮอฟที่ำลัหันมาหยอล้อ็เ่นันพอหันมาอาาร็ไม่่าับอัลเบิร์เลย ไม่รอ้าทั้ 2 น็ทำท่าทำวามเารพพร้อมพูว่า
"ทำวามเารพพลเอ!"
เฟรเอริรู้สึะหิแปลๆึหันไปเลยเห็นายลานไว้หนว อายุราว 50 ปี ใสุ่พลเอพร้อมผ้าลุมเาไม่ใ่ใรที่ไหนเลย พลเอเฮอร์มันนั่นเอ!!?!
"นายนี่แย่ะมั ันบออนไหนว่าะไปปลทุ์" พลเอเฮอร์มันล่าวิลเล็น้อย
"ทำวามเารพพลเอ!" ผมล่าวแบบเินๆนิหน่อยที่แสิริยาำพูไม่สุภาพ
เริ่นอนหน้า "ันะเสนอื่อนายให้อมพลพอล วอน ฮินเนเบิร์"
ารอัพเลี่ยประมา 2-3 วันรับ อโทษที่อัพ้านะรับ ่วนี้ผมยุ่มา
สวัสีรับผมนสีน้ำเิน ว้าวววว ูสิ เหมือนพลเอเฮอร์มันเริ่มะสนใพระเออเราะแล้วสิ ไม่แน่ว่าสรามอาะทำให้เฟรเอริพระเออเราเรียนรู้อะไรๆ หลายอย่า ะเป็นอย่าไร โปริามีวิอเฟรเอริไ้ที่นี่เลยนะรับ เป็นำลัใให้ไรท์ไ้โยารอมเม้นิมไว้ไ้ มีำผิ็บอไ้เลยนะรับไรท์ะมาแ้ไอย่าับพลัน หรือ ให้มินิฮาร์ทผม็ไ้นะรับบบ าไรท์ผู้ยัันันแ็ บาส่วนอาะบิเบือนาประวัิศาสร์เพื่อวามสนุไม่ีเรียสน่อรับมให้สนุนะาบ
บุลในประวัิศาสร์ที่ปราัว่อพระเอแล้วในเรื่อ (เอันริๆ)
ความคิดเห็น