ตะวันบ่ายอันแสนเงียบสงบ
มีบุรุษ(หรือเด็กหว่า)หัวเขียว นาม 'มิโดริมะ ชินทาโร่' ได้กำลังซ้อม โดยการชู๊ตบาสจากที่ไกลๆ ในโรงยิมชมรมบาสเก็ตบอลแห่งโรงเรียนมัธยมต้นเทย์โคว แล้วมีบุรุษ(หรือเด็กม.ต้นวะ)หัวม่วง นาม 'มุราซากิบาระ อัตสึชิ' ได้เข้ามาในโรงยิมพร้อมถือขนมเต็มสองมือ แล้วเดินมาที่ที่นั่งตัวสำรอง(สำหรับแข่งซ้อม) แล้วจ้องมอง มิโดริมะ อย่างไม่วางตา
ในความรู้สึกของมุราซากิบาระ เวลามิโดริมะชู๊ต เขาดูสวยมาก มุราซากิจ้องมิโดริมะนานมาก ทำให้รู้สึกว่า มีคนกำลังจ้องมองเขาอยู่
เมื่อมิโดริมะหันมา เพราะมีคนมาจ้องเขา ก็พบชายหนุ่มหัวม่วงมองอยู่เขาจึงถามว่า "มองทำไม ห๊ะ!!"
มุราซากิบาระอดขำไม่ได้เมื่อมโดริมะขึ้นเสียงใส่เขา แต่มันดูน่ารักในสายตาของมุราซากิบาระ แล้วเขาก็นึกมุกหนึ่งที่หลอกด่า(หรือแอบชมหรือว่าแอบจีบ[?]) คนตรงหน้าจึงพูดไปว่า
"มิโดจิน เธอ เอ๊ย นายนี่เหมือนแม่เลยนะ" ส่วนมากคนเค้าใช้เธอใช้กับผู้ชายและผู้หญิงพูดถึงหรือคุยกันอ่ะ แต่นี่ผู้ชายคุยกัน มุคคุงเลยเปลี่ยนอ่ะ (แต่มุคคุงเจตนานะ)
"นายจะบอกว่าฉันใจดี อบอุ่นสินะ"
"อ-เอ่อ...ป่าว น-นายขี้บ่น น-หน้าแก่...หน่ะ"
"ทำไมนายติดอ่างอ่ะ ตอนแรกนายจะพูดแบบไหน"
"ก็แบบ...ที่ชั้นพูดแบบเมื่อกี้แหละ"
"ชั้นไม่เชื่อหรอก ถ้าคิดแบบนั้นตั้งแต่แรกทำไมนายติดอ่างล่ะ"
"พูดจริงนะ"
"ไม่เชื่อ"
"ยอมบอกความจริงแล้วก็ได้ บอกรอบเดียวนะ ตอนแรกกะว่าจะพูดว่าแม่ของลูกอ่ะ แต่มันแปลกๆเลยเปลี่ยน"
"ห๊ะ"
"ฉันบอกเธอว่าไม่มีรอบสองแล้วไง มิโดจิน"
"..." มิโดริมะหน้าแดง
"เอ่อ...มิโดจิน มิโดจิน!!"
"..." สลบไปแล้ว
--------------------------------------------------------------------------------------------------
หุๆให้มโนเองว่ามิโดรินสลบเพราะอะไร แล้วเหตุการณ์เป็นอย่างไรต่อไป ให้มโนเอง 555+ สรุป นี่ฟิคสั้นม่วงเขียวจ้า
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น