ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    EXO :: XTRA { BAEKHYUN D.O }

    ลำดับตอนที่ #6 : CHAPTER :: XXXXXX

    • อัปเดตล่าสุด 1 ก.ค. 56


     


    CHAPTER :: XXXXXX






               เวลาเกือบจะห้าทุ่มแล้ว สักพักคยองซูจะต้องลุกไปเข้าห้องน้ำอีกแน่ๆ แบคฮยอนไม่ได้หลับเขาแค่นอนรอให้ถึงเวลาที่คยองซูจะเดินไปเข้าห้องน้ำ อย่างที่คาดเอาไว้เสียงขลุกขลักจากคนฝั่งข้างๆที่เริ่มขยับตัวเหมือนจะรื้อหาอะไรสักอย่าง เสียงนั้นเงียบไปสักพักแล้วก็ตามมาด้วยเสียงของประตูห้องน้ำที่ปิดลง แบคฮยอนเท้าตัวขึ้นตะแคงแล้วลงมือรื้อหาของที่ใต้หมอนของคยองซู เขาเจอซองยาพลาสติกอีกแล้วแต่ซองนี้บรรจุยาเอาไว้อยู่สองเม็ด แบคฮยอนหยิบยาเม็ดเล็กออกมาแล้วเอามาซ่อนไว้ใต้หมอนตัวเองก่อนจะล้มตัวลงนอนตามเดิม

     


     

    เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากเรียนจนเลยคาบพักมาหน่อยๆ แบคฮยอนตัดสินใจเดินเข้าไปหาอาจารย์วัยกลางคนที่กำลังเก็บอุปกรณ์การสอนอยู่

    “ อาจารย์ครับผมมีอะไรจะถาม “




    “ ว่ามาสิ “




    “ คาบก่อนนั้นอาจารย์พูดถึงเรื่องยาปลุกเซ็กส์อาจารย์จำได้ไหมครับ ? “




    “ นี่อย่าบอกนะว่าเธอใช้มัน “




    “ ไม่ใช่ครับ ผมแค่จะมาถามอาจารย์ว่ายามันเป็นลักษณะแบบไหน “




    “ โอย ไม่ต้องอยากรู้หรอก เธอยังหนุ่มยังแน่นไม่ต้องพึ่งยาพวกนั้นหรอก “ เมื่ออาจารย์ทำท่าเฉไฉเหมือนจะไม่ยอมตอบแบคฮยอนเลยต้องออกแรงอ้อนวอน




    “ อาจารย์ครับ ยาที่อาจารย์บอกมันเป็นแบบนี้รึเปล่าครับ ?"  เมื่อแบคฮยอนหยิบซองยาออกมาให้คนอายุมากกว่าดู ชายวัยกลางคนก็เบิกตาตกใจ




     

    “ นี่เธอไปเอามันมาจากไหนเนี่ย มันเลิกผลิตขายไปแล้วไม่ใช่หรอ “




    “ ผมไม่รู้ครับ ผมเลยมาถามอาจารย์ “ เมื่อลูกศิษย์สนใจอยากจะรู้คนเป็นครูก็ต้องชี้แนะให้ อาจารย์บอกถึงสรรพคุณแล้วผลข้างเคียงที่อันตรายของมันแบคฮยอนเองที่ได้ฟังก็ยังทึ่ง




    “ มันรุนแรงไม่แพ้พวกยาบ้าเลยนะไอ้ยาตัวนี้นะ “ เพราะว่ามีผลข้างเคียงที่อันตรายทางบริษัทผู้คิดค้นก็เลยเลิกผลิตแต่ทว่ากลับมีคนเอามาขายจนได้ กินเข้าไปในปริมาณที่เกินขีดจำกัดก็คงจะเลิกยาก ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพวกหัวธุรกิจถึงได้ใช้ความรู้ของตัวเองในทางที่ไม่ถูกต้องแบบนี้ ยิ่งยาหายากและแพงมากเท่าไรก็ยิ่งอยากลองอยากซื้อกันมากเท่านั้น




    “ ทำยังไงจะเลิกได้ละครับ “




    “ ก็หยุดกินซะ “




    “ แล้วถ้าหยุดกินแล้วยังไม่หายจากผลข้างเคียงของมันละครับ ? “




    “ ก็คงต้องบำบัดให้ตามความต้องการนั่นแหละ “




    “ อย่างนี้ถ้าอยากจะหายก็คงต้องเปลืองตัวแย่สิครับ “




    “ ที่ซื้อหามากินกันก็เพราะอยากเปลืองตัวกันไม่ใช่รึไง เฮ้อ เจ้าเด็กพวกนี้ “ อาจารย์ส่ายหัวแล้วเก็บของลงกระเป๋าจากนั้นก็เดินออกจากห้องไป สงสัยว่าอาจารย์ท่านนี้คงกำลังคิดว่าเขาเอายานี้ไปให้แฟนกินแน่ๆเลยถึงได้ถอนหายใจตัดพ้อซะขนาดนั้น แต่ยังไงก็ช่างเถอะในตอนนี้สิ่งที่แบคฮยอนไม่เข้าใจเลยก็คือทำไมคยองซูจะต้องกินมันเข้าไปด้วย คยองซูจงใจที่จะกินหรือว่าถูกยัดเยียดให้กินกันแน่ ?









     

     

            หากไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์ที่บีบบังคับก็คงไม่รู้สึกหรอกว่ามันกดดันตัวเองแค่ไหนที่จะต้องเลือกระหว่างสิ่งใดสิ่งหนึ่ง คยองซูไม่อยากให้แบคฮยอนรู้ว่าเขากำลังเป็นอะไร เรื่องที่เกิดขึ้นดูสกปกเกินกว่าที่แบคฮยอนจะคาดคิด แบคฮยอนบอกเสมอว่าคยองซูคือเพื่อนของเขา คยองซูไม่อยากให้แบคฮยอนต้องมารับรู้เรื่องบ้าๆแบบนี้เลย

     


     

                เพียงแค่ครั้งเดียวที่แบคยอนยอมช่วยคยองซูก็ไม่รู้จะขอบคุณยังไงแล้ว ถ้าแบคฮยอนรู้ว่ามีครั้งที่สองสามตามมาอีกแบคฮยอนคงรับไม่ได้ที่จะทำ เขาผิดเองที่ยังโง่ทำตามคำของชานยอลอยู่ ยอมกินของบ้าๆพวกนี้เข้าไปเพราะไม่สามารถจะทนต่อความรู้สึกหิวกระหายนั่นได้ คยองซูเหมือนคนที่กำลังเสพติดของมึนเมา

     


     

    เมื่อฤทธิ์ของมันทำงานเขาก็ต้องออกไปข้างนอกหรือไม่ก็เข้าห้องน้ำเพราะขืนอยู่ต่อแบคฮยอนอาจจะจำเป็นต้องช่วยเขาอีกหลายต่อหลายครั้ง ซึ่งแบคฮยอนคงไม่พอใจที่จะให้มันเป็นแบบนั้น สู้คยองซูออกไปหาคนอื่นที่เขาเต็มใจจะช่วยไม่ดีกว่าหรอ เวลาที่นอนหันหลังให้กันบ่อยครั้งที่คยองซูอยากจะขยับเข้าไปกอดแบคฮยอนเอาไว้แล้วพูดคำว่าขอโทษที่ทำตัวแบบนี้




    “ นอนให้ตายห่าไปเลยนะคยองซู มึงไม่ต้องตื่นขึ้นมาเป็นภาระกูอีก “  ประโยคนี้วนเวียนอยู่ในหัวทุกครั้งที่กลืนกินยาพวกนั้นลงไป คยองซูยอมรับอย่างเต็มอกว่าสุดแสนจะน้อยใจที่ได้ยินแบบนั้น เขาอาจจะดูเป็นเพื่อนร้ายกาจคนหนึ่งที่แอบหลวมตัวให้กับเพื่อนของตัวเอง เพราะสนิทกันมากเกินไปจนไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังรับเขาเข้ามาในใจอย่างช้าๆ




    คยองซูไม่เคยแสดงทีท่าอะไรที่บ่งบอกแบคฮยอนว่ากำลังชอบอีกคนอยู่ เขาก็แค่ทำตัวปากเปราะคอยต่อล้อต่อเถียงกับแบคฮยอนไปวันๆ ไม่ว่าจะลองแสดงความรู้สึกอะไรออกไป แบคฮยอนก็ยังคงมองว่ามันเป็นเพียงเรื่องที่คยองซูพูดหยอกล้อเล่นเท่านั้น แบคฮยอนพูดอยู่เสมอว่าเขาคือเพื่อน ตอกย้ำเป็นอย่างดีว่าไม่มีทางจะพัฒนาได้ แบคฮยอนแอบชอบรุ่นพี่ที่ชื่อดาร่า แบคฮยอนอยากสูงขึ้นเพื่อผู้หญิงคนนี้ แบคฮยอนรักผู้หญิงคนนี้





    นี่แหละคือความจริง...






     

                กลางดึกคยองซูก็ตื่นขึ้นมารื้อค้นหาของที่ใต้หมอนเหมือนอย่างวันก่อนๆ แต่เปิดออกมาก็พบกับความว่างเปล่าจนเจ้าตัวตกใจที่มันหายไป

    “ มึงหานี่อยู่หรอ “  แบคฮยอนชูซองยาขึ้นมาพร้อมกับลุกขึ้นนั่ง




    “ มึงเอาไปได้ยังไง “




    “ คยองซูทำไมมึงทำตัวแบบนี้ “ พูดขึ้นมาเสียงเรียบจนคยองซูนึกกลัว ในตอนแรกเขานึกว่าแบคฮยอนหลับไปแล้วแต่กลับกลายเป็นว่าอีกคนยังมีสติอยู่เต็มร้อย




    “ กู.... ”




    “ มึงอยากแดกนักใช่ไหมไอ้ยาเหี้ยเนี่ย ” แบคฮยอนหายใจฟึดฟัด  “มึงรู้ไหมว่ามันเหี้ยยิ่งกว่ายาบ้าอีกนะ!!




     

    “ ส่งคืนมาให้กูนะแบคฮยอน “




    “ มึงมีอะไรมึงก็ไม่บอกกูสักคำ!!




    “ มึงไม่รู้อะไรมึงอย่าพูดดีกว่า เอาของของกูคืนมา “




    “ มึงชอบใช่ไหมออกไปให้คนอื่นเขาเอานะหะ! “  พอโดนใส่มาเป็นชุดแบบนั้นคยองซูก็นิ่งรู้สึกเหมือนเถียงไม่ออกหรือว่าไม่มีอะไรจะเถียงกันแน่




    “ ไอ้เชี่ยแบค เลิกเสือกเรื่องของกูสักที!!




    “ มึงทำตัวเหมือนคนขายตัวที่เที่ยวให้คนอื่นเขาเอาไปทั่ว หรือว่ามึงจะบอกว่าไอ้เชี่ยนั่นมันไม่ใช่คนอื่น ถ้างั้นมึงตอบมาสิว่าไอ้หูกางนั่นมันเป็นผัวมึงหรือว่าเป็นแค่คู่นอนของมึง “  คยองซูกัดฟันแน่นมือเล็กกำเข้าหากันแล้วต่อยเข้าที่หน้าของแบคฮยอนอย่างแรง




    “ ไอ้คยองซู “




    “ ใช่ชานยอลเป็นผัวกู อีกอย่างนะกูเลิกไม่ได้!! ”  ชานยอลที่คยองซูพูดถึงคงจะเป็นผู้ชายคนนั้นสินะ แบคฮยอนเองก็ไม่เคยรู้จักชานยอลมาก่อน แต่ก็แน่ละคยองซูเวลามีคนมาจีบหรือมาทำอะไรก็ไม่เคยบอกให้เขารู้อยูแล้ว เพราะแบบนี้ไงถึงได้โดนไอ้เด็กที่ชื่อจงอินมันหลอกเอา ถ้าคยองซูบอกเขาสักนิดเขาอาจจะช่วยสืบหาพฤติกรรมของจงอินให้เพื่อนได้รู้ แต่ไม่เลยคยองซูไม่ปริปากบอกเขาสักคำ แล้วถ้าครั้งนี้โดนชานยอลอะไรนั่นหลอกอีก คยองซูจะเป็นยังไง? เขาก็แค่เป็นห่วง...




    “ ก็แค่หยุดกินนะมันยากตรงไหน หรือถ้ามึงชอบก็บอกมาเถอะ!




    “ เออกูชอบ พอใจมึงรึยัง “




    “ คยองซู ทำไมมึงไม่บอกกู ทำไมมึงต้องออกไปหาคนอื่นด้วยวะ “




    “ ก็มึงกับกูเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ เพื่อนเขาไม่เอากันหรอก!!“  ดวงตากลมเริ่มมีน้ำอุ่นๆคลอขึ้นมาคยองซูลุกออกจากเตียงเตรียมตัวจะหนีไปข้างนอกอีกแล้ว การก้าวออกไปครั้งนี้เขาคิดไว้แล้วว่าคงจะไม่กลับเข้ามาอีก




    “ คยองซูนั่นมึงจะไปไหน “ รั้งแขนคยองซูเอาไว้แล้วดึงให้อีกคนกลับเข้ามาภายในห้อง คยองซูต่อต้านสุดแรงเกิด แบคฮยอนเลยจำต้องออกแรงดึงอีกคนจนเซตามเข้ามา




    “ ไปหาผัวกูไง ปล่อยกูสิ!




    “ ผัวมึงก็ยืนอยู่นี่ไง!!




    “ ไอ้แบค...”  น้ำตาที่คลออ้อยอิ่งอยู่ไหลหยดลงมาที่แก้มของคยองซู




                “ ถึงเวลาที่มึงต้องเข้าห้องน้ำแล้วไม่ใช่หรอ ?“  






































    TBC.


    PS. ถึงเวลาต้องเข้าห้องน้ำแล้วไม่ใช่หรอ เอ๊ะ แล้วทำไมมันตัดไปละ..
    555555555555555555555555555555555
    อยากรู้เหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไรโปรดติดตามนะครับ  ถึงสามเม้นไหมน้อวันนี้ >3<
    ฉากต่อไปมันเข้มข้น แล้วก็นองเลือดมาก..



    :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×