คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 กดดัน...รีไรท์
ตอนที่ 3
“ฮึ่ย! อะไรวะเสียจนจะหมดตัวอยู่แล้ว
ทำไมสองสามวันมานี่มีแต่เสียๆ ดวงเธอไม่เห็นดีเหมือนวันแรกที่ฉันเจอเลย” เอลตะวาดใสเทย่าอย่างอารมณ์เสีย
“ทำไมคุณพูดแบบนี้ล่ะคะเอล
การเสี่ยงโชคมันก็ต้องมีได้บ้างเสียบ้าง วันนี้ไม่ได้พรุ่งนี้คุณอาจจะได้
เทย่าว่าเรากลับกันก่อนดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้เราค่อยมากันใหม่นะคะ”
“แต่ผมหมดตัวแล้ว
จะเอาเงินทุนที่ไหนมาแก้มือกัน”
“มีสิคะ
เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงค่ะ
เดี๋ยวเทย่าจัดการเองคุณเพียงแต่ให้ความร่วมมือกับเทย่าก็พอ ไปกันเถอะค่ะ
ไปหาอะไรดื่มแก้เซ็งกันดีกว่า วันนี้เทย่าเป็นเจ้ามือเองนะ
แต่คุณต้องอยู่กับเทย่าทั้งคืน โอเคมั๊ยคะ”
“ไม่มีปัญหา” เอลยิ้มออกเดินโอบกอดเทย่าออกไปจากกาสิโน
ทุกการกระทำของเขาทั้งสองอยู่ในสายตาของลูซิโอ้ที่ยืนมองพวกเขาอยู่ตรงระเบียงชั้นบน
“เรียบร้อยครับคุณเฮคเตอร์
พรุ่งนี้ก็ครบกำหนด 1 อาทิตย์แล้ว
เป็นไปตามแผนที่เราวางไว้แน่นอนครับ” ลูซิโอ้รีบโทรรายงานเจ้านายทันที
“อืม ดีมาก” เฮคเตอร์นึกไปถึงชาริมาสาวสวยหวานคนนั้น ‘พรุ่งนี้แล้วสินะที่ฉันจะได้ยลโฉมเธอ’
แค่คิดเท่านี้เขาก็แทบจะอดใจไม่ไหวจนต้องเผลอยิ้มออกมา
เช้านี้ก็เป็นเหมือนทุกๆ
วัน ชาริมาเดินไปดูที่ห้องของคนรัก ทุกอย่างดูเรียบร้อย ไม่มีแม้ร่องรอยของเขา ‘นี่เขาคงยังไม่กลับมาอีกแล้ว’
ชาริมาเดินกลับไปห้องของตนเอง
อาบน้ำแต่ตัวเตรียมไปทำงานตามปกติ...
“เทย่าบอกผมหน่อยสิคนดี
คุณจะเอาเงินทุนมาจากไหนสำหรับคืนนี้” เอลเอามือลูบเส้นผมสลวยของคู่นอน
ที่ยังคงนอนกอดก่ายเขาอยู่บนเตียง
เทย่าปรือตาขึ้นมามองหน้าเขา
“คุณต้องสัญญาก่อนว่าจะให้ความร่วมมือกับเทย่า”
“ได้สิผมสัญญา”
“คุณก็แค่... ยกแฟนสาวของคุณให้กับคุณเฮคเตอร์”
“ไม่! นี่คุณเอาอะไรมาพูด
ผมไม่มีวันทำแบบนั้นเด็ดขาด ชาริมาไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ทำไมต้องดึงเธอมาเกี่ยว” เอลตะวาดใส่เทย่าลั่นห้อง
“แต่คุณเฮคเตอร์ เขาสนใจแฟนของคุณ
และเขาก็ยื่นข้อเสนอมาให้ฉันเองนะ คุณไม่สนเหรอ เงินทุน 3 ล้านดอลล่าร์
และยกหนี้ทั้งหมดของคุณ ฉันว่ามันก็คุ้มนะ
เพราะวันนี้คุณก็ถึงกำหนดที่จะต้องจ่ายคืน คุณจะเอาเงินจากที่ไหน
เฮคเตอร์เขาไม่ปล่อยคุณไว้หรอก ฉันรู้จักเขาดี ดีไม่ดีเขาอาจฆ่าคุณทิ้งแล้วจะฉุดแฟนคุณไปดื้อๆ
เลยก็ได้ สู้ยอมตกลงตามข้อเสนอที่เขายื่นมาไม่ดีกว่าเหรอคะ มีชีวิตรอดและมีเงินทุน
แถมแฟนของคุณก็ไม่ต้องลำบากทำงานงกๆ เพราะเฮคเตอร์เขาคงเลี้ยงดูเธออย่างสบาย” เทย่าพูดรัว
เธอพยายามโน้มน้าวจิตใจของเอลอย่างเต็มที่
“แต่ทำแบบนี้เท่ากับเอาเธอไปขาย
นี่มันชีวิตคนนะ ผมจะไปมีสิทธิอะไรที่จะทำแบบนั้นได้
และที่สำคัญผมทำไม่ได้หรอกผมสงสารเธอ” เอลปฏิเสธเทย่าส่ายหน้าไปมา
แล้วหันหน้าหนีไปมองด้านข้าง อย่างอารมณ์เสีย
“ถ้างั้นคุณก็เตรียมตัวรอเฮคเตอร์เขาได้เลย
ฉันมั่นใจว่าเขาต้องไม่ปล่อยคุณไว้แน่ ส่วนฉันขอบายเพราะฉันไม่ได้ติดหนี้อะไรกับเค้า
โชคดีนะคะที่รัก” เทย่าทำท่าจะผละหนีจากเขา
เอลเลยเอื้อมมือไปดึงแขนของเธอเอาไว้
“อ่าว
ทำไมมาทิ้งกันแบบนี้ล่ะ ไหนคุณบอกว่าจะช่วยผม”
“ก็ฉันช่วยคุณแล้วแต่คุณไม่เอา
คุณลองคิดดูเอาเองก็แล้วกัน ถ้าเธอยังอยู่กับคุณ เธอก็ต้องลำบากทำงานงกๆ
แต่ถ้าเธออยู่กับเฮคเตอร์เธอก็สบาย คิดง่ายๆ แค่นี้ ไม่เห็นจะยาก”
“แล้วจิตใจล่ะ
เธอจะบอบช้ำขนาดไหน ที่ผ่านๆ มาชีวิตเธอก็น่าสงสารพอดูอยู่แล้ว”
“แล้วที่คุณทำกับเธอทุกๆ
วันนี้ล่ะเอล คุณปล่อยให้เธอต้องอยู่คนเดียวทุกๆ คืน โกหกหลอกลวงเธอสารพัด
คุณคิดว่าเธอไม่เจ็บเหรอ”
“ผม...” เอลจุกจนพูดไม่ออก
เขานั่งนิ่งเงียบ ในหัวสมองของเขากำลังรู้สึกผิดไปกับคำพูดของเทย่า
“แล้วเมื่อไหร่กันที่คุณจะใช้หนี้หมด
เฮคเตอร์เขาไม่ปล่อยคุณไว้นานหรอกนะ ในเมื่อเขายื่นข้อเสนอมาแบบนี้ และมันก็วินๆ
กันทุกฝ่าย ทำไมคุณถึงไม่รับมันเอาไว้ล่ะ เอลคะ...
ถ้าคุณรักเธอจริงคุณก็ต้องปล่อยให้เธอไปในทางที่ดีกว่า
ฉันมั่นใจค่ะว่าเฮคเตอร์เขารักแฟนของคุณจริง เพราะที่ผ่านๆ
มาเขาไม่เคยชายตาแลผู้หญิงคนไหนเลย
คุณลองคิดดูก็แล้วกันนะ ฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อน วันนี้ฉันมีถ่ายแบบตอนสายๆ” เทย่าสะบัดผ้าห่มออกจากกาย
แล้วคว้าเสื้อคลุมมาสวมใส่ เธอลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไป อย่างมาสนใจเขา
เอลนั่งนิ่งเงียบ
เขานึกถึงคนรัก เธอจะเป็นยังไง
จะรู้สึกแบบไหนที่ต้องมารับกรรมที่เขาก่อเอาไว้
ครืด...ครืด
ครืด...ครืด
โทรศัพท์ของเอลสั่นไปมา เขาหยิบมันขึ้นมาดู สีหน้าของเขาสลดลงทันที “ลูซิโอ้” แต่ก็ต้องรีบกดรับ
“ครับ คุณลูซิโอ้”
“ไงเอล
นี่ก็ถึงกำหนดแล้วนายจะจ่ายฉันเวลาไหนดี”
“คือ... ผมขอเวลาอีกสักสองวันได้ไหมครับ”
“ไม่ได้! มันหมดเวลาของแกแล้วเอล
ถ้าภายในวันนี้แกไม่เอาเงินมาคืนฉัน แกเตรียมไปเฝ้าพระเจ้าได้เลย” ปลายสายตะวาดกลับมาเสียงเข้ม
แล้วกดตัดสายทิ้งทันที
เอลนั่งหลับตานิ่ง
เขาครุ่นคิดหาวิธีแก้ปัญหา
เทย่าเดินออกมาจากห้องน้ำเห็นสีหน้าของเอลแล้วจึงเดินเข้าไปปลอบเขา
“เทย่าว่าคุณรับข้อเสนอของเฮคเตอร์เขาเถอะค่ะ
คุณไม่มีทางเลือกแล้ว
เพราะถ้าขืนคุณปฏิเสธก็ใช่ว่าเฮคเตอร์เขาจะปล่อยคุณกับแฟนของคุณไว้ ถึงยังไงเขาก็ต้องตามล่าพวกคุณอยู่ดี
เฮคเตอร์เขามีอิทธิพลทั่วยุโรป คุณจะหลบไปไหนพ้น เชื่อเทย่านะคะเอล” เทย่าพยายามพูดโน้มน้าวเขาสุดฤทธิ์
เอลมองหน้าเทย่าด้วยสายตาหมดหวัง
เขาคงต้องเลือกแล้วสินะ “แล้วผมต้องทำยังไง”
เทย่ายิ้มออกแล้วกอดเอลเอาไว้
“เดี๋ยวเทย่าจัดการเองค่ะ
คุณอยู่เฉยๆก็พอ” เทย่ารีบเดินไปคว้าโทรศัพท์มากดหาลูซิโอ้
เอลมองตามหลังเธอ แล้วถอนหายใจออกมาด้วยความกลัดกลุ้ม
“คุณลูชิโอ้ค่ะ
เรียบร้อยค่ะ คุณจะให้เราไปพบที่ไหนดีคะ ได้ค่ะแล้วเจอกันนะคะ”
“เอลคะเดี๋ยวคุณไปอาบน้ำแต่งตัวนะคะ
อีก1ชั้วโมงคุณเฮคเตอร์จะมาหาเราที่นี่
ไปซิคะคุณทำดีที่สุดแล้วค่ะ”
เอลคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
ด้วยร่างกายเปล่าเปลือย เขาเอาผ้าเช็ดตัวพาดไว้ที่ราวแล้วเดินเข้าไปใต้ฝักบัว
เปิดน้ำให้น้ำเย็นไหลรดร่างกายของเขา
เพื่อให้มันชะล้างความผิดที่เขาได้ทำไว้ให้กับเธอ
สิบห้านาทีต่อมาเอลเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วแต่งตัวรอเฮคเตอร์
เทย่าเดินมานั่งลงข้างๆ เขา เธอจับมือของเขาเพื่อให้กำลังใจ
สักพักเสียงกริ่งหน้าประตูก็ดังขึ้น เทย่าลุกเดินไปเปิดประตู
เฮคเตอร์และลูกน้องเดินเข้ามานั่งลงตรงข้ามเอล
“ไงเอล
แกตัดสินใจได้แล้วใช่มั๊ย ลูซิโอ้จัดการซิ” เฮคเตอร์หันไปสั่งลูกน้องเสียงเข้ม
“ครับ” ลูซิโอ้รับคำแล้วดึงเอกสารในซองสีน้ำตาลที่เขาเตรียมมา
เอาออกมาวางตรงหน้าของเอล
“นี่สัญญาแกเซนต์ซะ
แล้วเงินในกระเป๋านี่จะเป็นของแก และนี่สัญญาเงินกู้ที่แกทำไว้
เพียงแค่แกเซนต์ชื่อลงไปฉันจะฉีกมันทิ้งทันที อ่ะเซนต์สิ” เฮคเตอร์สั่งเอลเสียงเข้ม
เอลนั่งมองหน้าเฮคเตอร์นิ่ง
“คุณเฮคเตอร์คุณต้องรับปากกับผมก่อนว่าคุณจะไม่ทอดทิ้งเธอ”
“แกไม่มีสิทธิมาต่อรองกับฉันเอล
ฉันจะทำยังไงมันก็เป็นเรื่องของฉัน ตอนนี้แกมีทางเลือกอยู่สองทาง
คือเซนต์ชื่อแล้วเอาเงินในกระเป๋านี่ไป และนอนอยู่ตรงนี้ แกจะเลือกทางไหนว่ามา” เฮคเตอร์ตะวาดกลับลูกหนี้เสียงเข้ม
และจ้องหน้าเอลอย่างคาดคั้นเอาคำตอบ
เอลหยิบปากกาขึ้นมาแล้วเซนต์ชื่อลงไป
และนั่งก้มหน้านิ่ง
“อืม... แกเลือกถูกแล้ว
ต่อไปนี้แกห้ามติดต่อหรือมาให้ชาริมาเห็นหน้าแกเด็ดขาด
ตอนนี้เธอเป็นของฉันแกไม่มีสิทธิ์ ฉันหวังว่าแกจะทำตามที่ตกลงกันไว้นะ
ส่วนสัญญาเงินกู้นี่ ...แค่วก...” เฮคเตอร์ฉีกมันและขยำทิ้งลงต่อหน้าเอลแล้วเดินออกจากห้องไป
เทย่าจับมือของเอลไว้
“คุณทำถูกแล้วค่ะ
เพราะถ้าคุณไม่เซนต์เฮคเตอร์เขาก็ต้องเอาตัวแฟนของคุณไปอยู่ดี
เราเก็บของไปกันดีกว่านะคะ” เทย่าโอบกอดเอาหน้าซบไหล่ของเขา
เอลลุกสะบัดตัวและคว้ากระเป๋าเงินเดินออกมาที่ประตูทันที
“ใครบอกว่าผมจะให้คุณไปด้วย
คิดว่าผมรู้ไม่ทันคุณเหรอ คุณร่วมมือกับพวกมันหลอกให้ผมจนมุม
แล้วถ้าผมยังจะใช้ชีวิตอยู่กับคุณ ผมคงโง่เต็มที ลาก่อนเทยาผู้หญิงน่าเงิน!” เอลคว้าประตูปิดใส่หน้าเทย่าเสียงดังลั่น
ปัง!
เขาเดินออกมาแล้วโบกแท็กซี่ขึ้นรถมุ่งตรงสู่สนามบินทันที
เทย่าร้องกรี๊ดๆ
ลั่นห้องเมื่อเอลปิดประตูและเดินออกไป “กรี๊ด... ไปเลยไอ้ผีพนัน
คิดว่าฉันไม่มีแกแล้วฉันจะอยู่ไม่ได้เหรอ ไปซะได้ก็ดี
ฉันจะได้หาเหยื่อใหม่ที่กระเป๋าไม่แบนแบบแก ฮึ! ” เทย่าเดินไปคว้าโทรศัพท์และนั่งกดเบอร์หาเหยื่อรายใหม่ของเธอต่อไปด้วยความโมโห
“คุณเฮคเตอร์จะไปหาเธอเลยมั๊ยครับ
วันนี้วันหยุดผมว่าเธอคงจะอยู่ที่ห้องพัก”
“อืม... ไปสิฉันรอจะเจอหน้าเธอจนจะไม่ไหวอยู่แล้ว”เฮคเตอร์ยกยิ้มที่มุกปาก
‘วันนี้แล้วสินะที่ฉันจะได้กินเธอซะที
ฮึ ฮึ!'
……………………………………………………………….
ความคิดเห็น