สิบวันมหัศจรรย์ของฉัน

ข้อมูลเบื้องต้น

ไม่รู้ว่าตลอดกาลมันนานแค่ไหน มันเป็นเพลงประกอบภาพยนต์เรื่องหนึ่งที่คนแสดงมากความสามารถนะ มันอาจเป็นแค่เพลงเพลงหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในโสตประสาทแล้วผ่านไป ก็ได้ ถ้าเกิดเนื้อหามันไม่มากระทบเข้าอย่างจังกับความรู้สึกของชั้น
            ผู้หญิงอายุเท่าไหร่ จึงควรมีความรักนะ แล้วอายุเท่าไหร่ที่เรียกว่าแก่แล้ว เกินวัย หรือว่าเมื่อไหร่ที่เรียกว่าขึ้นคาน ชั้นไม่รุ้เลยว่าสิ่งเหล่านี้จะมีความสำคัญกับชันถ้าเพียงแต่ เพลงไม่มากระทบโสตฯ โธ่ก็ที่มันกระทบเพราะว่า ชั้นไม่รู้ว่านานเท่าไหร่จึงจะมีคนมาร้องเพลงนี้ให้ไงล่ะ
           อันที่จริงไม่ใช่ไม่มีหรอกนะ แต่มันไม่โดนตะหากมั้ง อาจเพราะเราไม่เข้าใจเค้า หรือเราไม่เข้าใจตัวเองก็ได้ ที่วันหนึ่ง ก็มีเพื่อนที่แสนดี ส่งเมจเสจเข้ามาบอกความรู้สึกกะเรา ซึ่งเป็นวันที่ไม่นานจากที่มีผู้ชายอีกคนมาบอกเราเหมือนกัน พระเจ้า ...........................................................................
ความรักมันช่างเหมือนผีเสือตรงนี้เองหนอ เวลาที่เราวิ่งหนึมันกลับบินมาใกล้ เวลาที่เราไขว่คว้ามันกลับบินหนี
          จริงๆแล้วชั้นอยากบอกเพื่อนที่แสนดีว่า "มาบอกอะไรป่านนี้ มาบอกอะไรเมื่อสายเกินไป" รู้มั้ยตอนที่เราเพิ่งรู้จักกันใหม่ๆ ในรั่วมหาลัยน่ะ ชั้นว่าเธอก็ดูดีนะ ถ้าตอนนั้นชั้นดูดีกว่านั้น ถ้าตอนนั้นเธอเพียงแต่แสดงความสนใจชั้นมากอย่างตอนนี้ วันนี้เธอก็คงไม่ต้องมาฟังเพลงของพี่โบว์
วันนี้ชั้นคง โอเค เซ เยส กะเธอแล้ว มันไม่ใช่ว่าชั้นจะมีใคร หรืออะไร แต่ความรู้สึกที่มีให้เธอตอนนี้มันเป็นได้แค่เพื่อนจริงๆ ชั้นไม่สามารถเปลี่ยนมันได้อีกแล้ว มันไม่เกี่ยวกะชายอีกคนนั้นเลย
             สำหรับชายคนนั้นที่บอกว่าชอบชั้นน่ะเหรอ เป๋อ สุด ๆ ดีก็เท่านั้น ซื่อบื้อก็เท่านั้น แทบจะมีนิสัยไม่ต่างจากเพื่อนที่แสนดีซักเท่าไหร่ เพียงแค่อายุมากกว่า เลยมีภาษีดีกว่า แต่เค้าดูดีเกินไปนะ ในบางครั้งมันทำให้ชั้นรู้สึกต้องทำดีตลอดเวลาที่ต้องอยู่กะเค้า เค้าไม่เคยตวาดใคร ไม่เคยให้ร้ายใคร ทำอะไรก็ใจเย็น ไม่เคยจะโกรธงอนชั้น บางความผิดของชั้นแท้ๆ แต่เค้ากลับรู้สึกผิด และขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ มันทำให้ชั้นรู้สึกผิดมากๆ เลย
ทุกครั้งที่อยู่กะเค้าชั้นก็จะตื่นเต้นบ้าง แต่บางครั้งก็ออกรำคาญ ชั้นไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกที่มีต่อเค้าเป็นความรู้สึกที่เรียกว่า รัก หรือ ความรู้สึกพิเศษหรือไม่ ชั้นไม่เคยที่จะรอโทรศัพท์จากเค้า หรืออีเมลล์จากเค้าเลย เพราะชั้นมั่นใจว่าเค้าต้องโทรมาเสมอ จนวันหนึ่งที่เค้าต้องจากไกลไป ไม่สามารถโทรศัพท์มาหาได้อย่างเดิม คุยด้วยได้อย่างเดิม มันอาจเป็นเพียงระยะเวลาสั้น แค่ สิบวัน แต่เค้าบอกชั้นว่าเค้าคิดถึงชั้นมาก ไม่ค่อยจะมีกำลังใจทำอะไรเลย เค้าบอกว่าเค้าแทบจะทนไม่ได้ที่ไม่ได้คุยกะชั้น เค้าไม่สามารถบรรยายความรู้สึกนั้นออกมาเป็นตัวอักษร น้ำเน่าจริงๆ แต่ชั้นก็เชื่อเค้าไปแล้ว
ชั้นควรจะแน่ใจในความรู้สึกของตัวเองได้หรือยังนะ พระเจ้า .............................................................
บอกชั้นที พรุ่งนี้เค้าจะกลับมาแล้วชั้นควรจะพูดอะไรกะเค้าดี?