Lovely Baby พยานรักของสองเรา

ครั้งเมื่อรวมเรียงเคียงหมอนในราตรีแรก

หานกวงจิน ได้เอ่ยกับคนรัก สัญญาว่าจะขยันหมั่นเพียรในทุกค่ำคืน ไม่เกลียดคร้าน ไม่หนีหาย 

เว่ยอิงในร่างคุณชายโม่ได้เอ่ยขำขันได้ครั้งสุดท้ายก็คืนนั้น เพราะหานกวนจินนั้นยึดมั่นในคำ กระหน่ำถ่าโถมอย่างไม่เหนื่อยอ่อน

แต่ตัวเว่ยอิงนั้นได้แต่งองแงในความแถรตรง ที่ทำให้เขาต้องปวดร่างกายในยามเช้า

แต่มาถึงขั้นนี้ก็ถอยไม่ได้เสียแล้ว

จนกระทั่ง...เมื่อทั้งสองได้เดินเคียงกันลัดเลาะผ่านป่านั้นเอง

เว่ยอู๋เซียนก็ได้เกิดอาการประหลาดขึ้น

ทั้งอาเจียน หน้ามืด เป็นลม

ทำเอาคุณชายรองต้องเป็นกังวล

หารู้ไม่ว่า เรื่องน่ายินดีกำลังจะเกิดขึ้น

__________________________________________________________________________

สวัสดีค่ะ

นี่เป็นนิยายที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลัก แต่เป็นฟิคจากแรงมโนที่เราเขียน

เป็นเหตุการณ์หลังจาก 16 ปีที่เว่ยอู๋เซียนนั้นกลับมาในร่างคุณชายโม่ และได้อาศัยอยู่กินกับหลานจ้านแล้ว

( มโนหนักมากฮือๆๆๆ)

เป็นนิยายแนวท้องได้ มีลูกได้

เป็นนิยายวาย ชายรักชาย

ถ้าชอบก็กดติดตาม คอมเม้น เราได้เลยนะ

หากเขียนผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ