....เพราะอยุ่ด้วยกันนานเกินไปคนที่รักมักหน่าย....

เนื้อเรื่อง

....เพราะอยุ่ด้วยกันนานเกินไปคนที่รักมักหน่าย....
หนังสือชื่อว่า ธรรมคีตา ของนภาจรี

อติวิรัง นิวาสะนะ ปิโย ภะวะติ อัปปิโย
เพราะอยุ่ด้วยกันนานเกินไปคนที่รักมักหน่าย

รักเยาว์วัย...ใสซื่อ...บริสุทธิ์
เปรียบประดุจ...สีชมพู...ดูอ่อนหวาน
เมื่อสิ้นนา...หน้าแล้ง...จึงแต่งงาน
อยู่กันนาน...หลายปี...สีเริ่มจาง

สิบห้าปี...ที่ผ่าน...ทำงานหนัก
ขาดรสรัก...สดสี...ที่เคยสร้าง
ความรักจึง...เหลือแบบเพื่อน...แต่เลือนลาง
ชมพูพราง...ลบเลือน...ไม่เหมือนเดิม

อยู่กันนาน..เกินไปนัก...รักจึงหน่าย
ขาดรสกาย...กามคุณ...มาหนุนเพิ่ม
จะพูดจา...ก็ตัดคำ...คอยซ้ำเติม
ชังมาเสริม...สร้างส่ง...สงครามเย็น

สีชมพู...ดูเลือนลาง...เป็นด่างสี
จุดดำที่...แต้มแต่ง...ระแวงเห็น
เรื่องเปลี่ยนแปลง...จากสี...ที่เคยเป็น
ประจักษ์เช่น...พุทธพจน์...บทพระธรรม