แผนร้ายแผนรักของนายรุ่นน้อง

ข้อมูลเบื้องต้น

เนื้อเรื่อง

'เราต้องไปแล้วนะ ปาร์ตี้ พ่อแม่เราอยากให้เราไปเรียนต่อเมืองนอกน่ะเราคงไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะ อะฉันให้ดอกไม้ปาร์ตี้ไว้น่ะ มันเป็นดอกไม้แห้ง เก็บไว้ให้ดีนะปาร์ตี้เก็บไว้จนกว่าเราจะกลับมาหา ปาร์ตี้นะ ฮึกๆ ปาร์ตี้เราต้องไปแล้วไปนะ บะบายแงๆ เราจะรีบกลับมานะ แงๆๆ แงๆ'
            "ม่ายยย....!!!"
            อ้าวนี่ฉันฝันไปรึ แต่เหมือนจริงมากเลยเด็กในฝันหน้าตาคุ้นเป็นบ้าเลย แต่นึกเท่าไหร่ก็นึก บ่ ออกสักกะทีเห่อ ออลืมแนะนำตัวค่ะ สุดสวยที่ทุกท่านกำลังอ่านอยู่นี้มีนามว่า ปาร์ตี้ ค่ะอายุ17 ขวบแล้วค่ะ~(ปีดีกว่ามั้ยครับน้อง ปาร์ตี้)~วันนี้เป็นวันดีปีใหม่ท้องฟ้าแจ่มใสแม่จะไม่อยู่บ้าน 3 วัน 2 คืนเห่อหนุง สบายจายเป็นที่สูดเลยค่ะ เห่อหิวข้าวละเดียวกินเสร็จแล้วค่อยแปรงฟันละกัน ~(เห่อสงสารคนที่มาเป็นพระเอกมากมายขอรับ)~
             ตึก...ตึก....ตึก.....ตึก......ตึก
            ออเสียงที่ท่านผู้อ่านอ่านนั้นที่มีเสียงว่า ตึก นั้นไม่ใช่เสียงหัวใจแต่เป็นเสียงลงบรรไดของหนูเองอะค่ะ
            แต่เออะเดียวนี้ผีบ้านผีเรือนหล่อหล่อทันสมัยอีกต่างหากทำไมนะเหรอ ก็เพราะฉันเห็นหนุ่มน้อยน่าหล่อกว่า แบลดพริก สะอีกแถมยังใส่เสื้อยี่ห่อ เวอร์ซาเชเร่ สะด้วย แถมยังเปิดทีวีแล้วก็ นั่งจิบกาแฟในบ้านฉันสะด้วย  แต่คิดไปคิดผีบ้านผีเรือนเขาต้องเป็นคนชราชราไม่ใช่รึแล้วนี่มาจากไหนละเนี่ย เฮ้ยหรือว่า
            "อ๊ะ.."
            "ขะ.....ขโมย!!!"
            "เห้ยเธอจะบ้าเหรอ...ชู้...ชู้!"
            "ช่วยด้วยค่ะขะ..."
            กรี๊ดมันเอามือมาปิดปากฉันมันมันจะค่าฉันแล้ว กรี๊ดแม่น่ะแม่ไปไหนไม่พาหนูไปด้วยแงๆลูกสาวเลยต้องรับเคราะกำโดนฆ่าหั่นศพแงๆ หนูรับไม่ได้ 
            "นี่เธออย่าดิ้นได้มั้ย ปาร์ตี้นี่ฉันเอง"
            "อันไออะ"(ฉันไหนล่ะ)
            "ก็คู่หมั้นเธอไงล่ะ  จากกันแปปเดียวทำเป็นจำไม่ได้"
            แงๆสงสัย เป็นพวกโรคจิตที่แอบมาโรคจิตใส่คนสวยๆอย่างฉัน แงๆอย่างน้อยมีโรคจิตมาติดฉันก็แปลว่าฉันสวยล่ะว่ะ แต่หนูยังไม่อยากตาย
            "อ่อยอั่นไอเออะอะ อออ้องอันอังไอ่อากอาย"(ป่อยฉันไปเถอะน่ะ ขอร้องฉันยังไม่อยากตาย)
            "นี่ปาร์ตี้เธอจะบ้าเหรอดูหน้า ฉันให้ดีดี แล้วนึกสะ"
            ไอโรคจิตป่อยฉันออกจากการเกาะกุม  แต่ด้วยความที่ฉันมันโง่แทนที่จะเรียกให้คนช่วยหรือหนีแต่ฉานกับทำตามที่มันบอกนั่งจ้องหน้ามัน แต่เออะทำไมหน้าคุ้นๆว่ะ คล้ายคล้าย คล้ายจนเหมือนเหมือน เหมือนจนใช่เลย
            "ฮะ!! หรือว่านายจะเป็น อาร์ม"
            "โฮ้ยกว่าจะนึกออกนะ ปาร์ตี้ เอาสะแทบแย่"
            ~(เดียวแวมไพร์_LoLa จะทำหน้าที่แนะนำนาย อาร์ม ให้เองครับ นายอาร์ม ลูกชายมหาเศรษฐีล้านล้าน ที่ยัยปาร์ตี้ฝันถึงตอนแรกของเรื่อง และตอนนี้ได้ข่าวมาแว่วๆแล้วนายอาร์มเป็นคู่หมั้นของ ยัยปาร์ตี้ละครับและอีกอย่างนายอาร์มมีอายุน้อยกว่ายัยปาร์ตี้ 1ปีครับ เห็นชื่เรื่องก็หน้าจะรู้แล้วนะ)~

            "แต่เดียวนะอาร์ม   มะกี้เหมือนได้ยินคำว่าคู่หมั้นนะนายพูดอะไรผิดรึเปล่าเนี่ย"
            "ไม่ผิด"
            "หา!!!"
            "อะไรหายเหรอ ปาร์ตี้เดียวอาร์มช่วยหา"
            "นายไม่ได้โกหก ใช่มั้ยเนี่ยนายพูดจริงใชมั้ย"
            อยู่ดีดี คุณอาร์มที่แสนจะน่ารักก็ยื้นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ใกล้ชนิดที่เรียกว่าโอ้มายก๊อคเขาหล่อมากมายก่ายกองขอรับครับค่ะเลยล่ะ เห่อทนไม่ไหวเดียวจับปล้ำเลยดีกว่า~(โรคจิต วิปริต นิสัยไม่ดี)~    
            "ปาร์ตี้ คือว่าไม่เคยกุ๊กกิ๊กกับใครมาก่อนใช่ม้า รู้มั้ยว่าปาร์ตี้ตอนนี้เป็นของฉันแล้ว เป็นของคู่หมั้นอย่างฉันคนเดียวเเล้วฉันก็จะไม่แบ่งใครแน่"
            (///><///) กรี๊ดทะ...ทำไมเสียงเขาถึงเซ็กซี่เป็นบ้าเลยง่ะ กรี๊ดแล้วทำไมฉันต้องหน้าแดงด้วยง่ะอ้ายทนไม่ไหวแล้ว ท้าไม้ตายเหม่งประจันบาน
             โป๊ก...!!
             โอ้ยเจ็บไม่หน้าเอาหัวไปโขกกับหัวอาร์มเลยหัวแข็งเป็นบ้าดูดิเจ็บเลยอ่ะ ~(ก็เห็นมีแต่หัวเธอนั่นแหละที่นิ่มเหลวไม่มีอะไรอยู่ในหัวน่ะปาร์ตี้)~
             "นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย พูดอยู่ได้ว่าคู่หมั้นฉันไปเป็นคู่หมั้นกับอาร์มตอนไหนไม่ทราบค่ะ"
             "อ้าวคุณป้าไม่ได้เล่าให้ฟังเหรอ...ว่าเนี่ยเป็นคำสั่งเสียของคุณแม่ผมก่อนท่านจะเสียน่ะ ที่ว่าจะให้เราสองคนแต่งงานกันน่ะ"
             "หา!!! เดียวอาร์มอย่ามาล้อเล่งน่า ไม่ได้ผลกับลูกพี่หรอกนะน้อง"
             ทันไดด้วยความเร็วแสงของฉันหรือของอาร์มก็ไม่รู้ อาร์มได้ประกบปากของเราสองคนเข้าหากันอย่างร้อนแรงแทบจะเป็นบดขยี้เลยล่ะ(>3<) เมื่อมีโอกาศเราต้องรีบรัดไว้ไม่ปล่อย เอ้ยไม่ใช่ต้องรีบผลักออกไปดิออกไป อย่ามารอบสังหาร เฟิร์สคิส ฉันน่ะม่าย
             "อืม...ปาร์ตี้จะเชื่อหรือไม่ก็ตาม ปาร์ตี้ก็เป็นของฉันแล้ว(^  ^)"
             "บ้า...!!!" 
             หลังจากใช้แรงมากมายมหาศาลพลักนายอาร์มคู่หมั้นในอนาคต~(เดียวไหนตอนแรกยังไม่ยอมรับอยู่เลยมิใช่รึ)~ของฉันออกแล้ววิ่งหนีขึ้นมาที่ห้องด้วยความเร็วสูง 8กิโลเมตรต่อชั่วโมงแล้วแหมม วิ่งช้าๆสิดีอาร์มจะได้ตามทันเอ้ยทำไมชอบหลุดต้องบอกว่า เพราะแรงฉันมันน้อย สิถึงจะถูก
              ปัง...!!! หลังจากที่เข้ามาในห้องได้ก็ คือ จูบแรกของฉาน!!!!! 
              ผัวะ..!!! มิอยากจะบอกว่าลืมล็อกประตู ~(ลืมหรือตั้งใจกันแน่ขอรับ)~ แวมไพร์_LoLa ละก็ก็ต้องตั้งใจไม่ล็อกน่ะสิถามได้เอ้ย ไม่ช่ายค่ะไม่จริงลืมค่ะมะกี้ลืมล็อกจริงๆ
              "ที่รักคราฟ ลงไปทำอาหารให้ผมกินหน่อยสิหิวจะแย่แย้ว อะคราฟ อะห้องนอนของปาร์ตี้ คิดถึงจังเลยไม่ค่อยเปลี่ยนเลยน่ะปาร์ตี้ห้องเธอน่ะ"
              "ย้าก..!! ออกไปนี่มันห้องฉันน่ะอาร์มออกไป!!"
              "อ๊ะ...แล้วทำไมอาร์มถึงมาอยู่บ้านฉันตั้งแต่เช้าเลยล่ะ เข้ามาได้ไง"
              "คิกๆ ไม่มีใครบอกเลยรึว่าผม จะมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปครับผมฝากเนื้อฝากตัวฝากหัวใจด้วยนะครับ"
              (T[ ]T) ม่ายจริง.....!!!!
              
>ณ โรงเรียนขนมปังทาแยม<
               "เหลือเชื่อ แม่นะแม่ปล่อยลูกสาวไว้กับชายหนุ่มรูปงาม2ต่อ2 ทั้งๆที่พ่อก็ไปทำงานที่อื่น ปิดมือถืออีกต่างหาก"
               รียออกมาจากบ้านก่อน ไม่รู้ว่าอาร์มไปเรียนที่ไหนแล้วตาบ้านั่นจะไปถูกรึเปล่าก็ไม่รู้ คงเป็นพวกโรงเรียนเซนต์มาริสต์ชื่อดังที่ไหนสักแห่งอะน่ะ ก็คนอย่างอาร์มเขารวยนี่นา
               "ล้า ลาล้า ล่า ล้า อยู่โรงเรียนแสนสงบสุข(^ 3 ^)"
               "ฮิฮิ เพิ่งเข้ามาเรียนโรงเรียนเราไม่กี่วันก็มีคนมาบอกรักกันตรึมเลย น้องใหม่ที่เพิ่งมาใหม่ได้ข่าวงว่าบ้านรวยด้วยแถมยังหล่ออีกแล้วสาวที่ไหนจะไม่ลองเซี่ยงดวงมาบอกรักได้ล่ะค่ะ รู้สึกชื่ออะไรน่า"
               "หา  ไหน...ไหนดูดิ"
               นั่น มัน ใคร น่ะหน้าคุ้นเหมือนเห็นเมื่อเช้าตอนอยู่ที่บ้านน้า กรี๊ดนั่นมัน
               "อาร์ม...!!"
               "เออใช้ชื่อ อาร์ม อ่าวปาร์ตี้รู้จักด้วยรึ"
               "หวาดดีครับ...ปาร์ตี้....ยู้ฮูทางนี้คราบ"
               กึ๋ย  เอาไงดีจะเพ่นดีมั้ยหรือจะหันไปสู้หน้า ดีหรือว่า จะจะหนีดีหรือว่า หาเอาไงดีละเนี่ย
               "ปาร์ตี้คราบ....(^ U ^)"
               "อะ..อาร์มมาอยู่นี้ได้ไงเนี่ย"
               "อ้าวถามอะไรแปลกๆ ก็เพราะปาร์ตี้อยู่ที่นี่ไงล่ะครับ"
               หา ไม่จริงที่บ้านยังไม่พอนี่ตามมาถึงโรงเรียนเลยรึเนี่ย แล้วฉันจะได้อยู่อย่างสงบมั้ยเนี่ย กรี๊ดไม่ไหวแล้วไปด๊กว่าแงๆ 
               ตูม!!!  ศพไม่จืดฉันตกลงมาในบ่อน้ำที่มีแต่ปลาสุภาพเต็มไปหมดเลยง่ะ
               
>ระหว่างทางกลับบ้าน<
                รากลับบ้านมาเพราะเสื้อผาเปลียกหมดเลยแหะๆ  แต่ตอนนี้โรแมนติก จังฉันกำลังถูกอุ่มมาโดยอาร์มแต่ว่านี่มันกลางกรุงเทพนะย่ะ คนมองเต็มไปหมดเเล้ว
                "เออ....อาร์มปล่อยฉันลงได้มั้ย"
                "ไม่ได้"
                ตอบแบบไม่คิดเลยนะย่ะ เดียวแม่ก็กลายเป็นลูกลิงสะเลยนิเพราะลูกลิงจะเกาะแม่ลิงไม่ปล่อย
                "อยู่เฉยๆได้มั้ย  เธอเท้าแพลงนะฉันไม่อยากให้เธอเดินน่ะเข้าใจมั้ย"
                "ฉันมองอาร์มผิดไปจริงๆ นายก็ดีนะ"
                "อะ!!!"
                "อะไรเหรอ อาร์มหรือว่าเหม็นกลิ่นน้ำ"
                "ปาร์ตี้คัพ A ใช่ปะต้องดื่มนมเยอะๆหน่อยล่ะ"
                "(= =)ปล่อยฉันลงเลยเลยนะ นายลามกฉันคัพ B ย่ะ"
                "งั้นคืนนี้ของรองพิสูจน์ดูอีกทีแล้วกันนะ"
                "ตาบ้า!!!"
>HomE<
                "จานนี้เก็บไว้ที่นี่ได้มั้ย"
               "อืม"
               อย่ามัวโอ้เอ้รีบๆล้างจานให้เสร็จแล้วกลับห้องดีกว่า  ลำบากจังทำไมตื่นเต้นขนาดนี้เนี่ย
               "นี่อาร์ม อาร์มเห็นด้วยเรื่องหมั้นรึ"
               "เห็นด้วยอยู่แล้ว เพราะ ฉันฝันไว้ตั้งแต่ตอนเด็กแล้ว"
               หมายความว่าไงเนี่ย กรี๊ด เขาสวมกอดฉันจากทางด้านหลังหัวใจเต็นแรงไปแล้วน่ะเนี่ย
               "ปาร์ตี้ กุ๊กกิ๊กกันมั้ย"
               เพี๊ยะ!!! ว่าแล้วยังไงก็ไม่พ้นเรื่องลามกผุ้ชายอะไรหื่นจริงๆเลยเนี่ย
               "ทำไมล่ะ เธอลังเกียจฉันมากใช่มั้ยล่ะ"
               "ไม่ได้รังเกียจแต่ว่า..."
               "งั้นไม่เห็นเป็นไรเลยนิ โอกาศเป็นของเราแล้วคุณป่าก็ไม่อยู่ ไปที่ห้องปาร์ตี้กันเถอะ"
               "สต๊อป!!!  ที่นอนของอาร์มอยู่นู่น"
               ฉันพูดเสร็จฉันก็ชี้ไปทาง โซฟาตัวย้าวยาว ที่คาดว่าอาร์มน่าจะนอนพอนะ
               "..... จะใหคู่หมั้นนอนโซฟารึไงเนี่ย"
               "ฉันยังไม่ได้เป็นคู่หมั้นใครทั้งนั้นนะ"
              "ไม่ทำตามคำสั่งเสียของคุณแม่รึเอาน่า ปาร์ตี้ อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวเลยนะฉันไม่ทำอะไรหรอกขอแค่นอนข้างๆก็พอนะ"
>ห้องนอนปาร์ตี้<
              "มามะ ที่รัก มานี่เร็วปาร์ตี้"
              กรี๊ดเลือดกำดาวจะไหลแล้วให้ตายเถอะดูเขาแต่งตะวดิ เสื้อกล้ามบางจนแทบจะเห็นสดืออยู่และ ถามกางเกงถึงจะเป็นขายาวก็เถอะแต่ว่าไม่ต้องเอาลงไปต่ำขนาดนั้นก็ได้ฉันยังไม่อยากเสียสุขภาพตาตอนนี้ แต่สภาพฉันตอนนี้เหมือนจิ๊งจกเลยฉันยืนเกาะติดประตูหนึบเลย
              "นี่ปาร์ตีคิดจะอยู่ตรงนั้นอีกนานมั้ยมาเถอะสัญญาฉันจะไม่ทำอะไรปาร์ตี้แน่นอน 100เปอเซ็น"
              แต่ท้าฉันยังติดหนึบอยู่ตรงประตูนี้อีกนานฉันก็คงไม่ได้หลับไม่ได้นอนแน่  เอาเถอะไหนไหนเขาก็สัญญาแล้ว แต่ตอนนี้เสียงหัวใจเต้นแรงยึ่งกว่าเสียงแตรรถสิบล้อสะอีก
              "ปาร์ตี้"
              เขาจับตัวฉันพลิกหันหน้าไปหาเขาแล้วเขาก็ไม่ทำตามสัญญาอ่ะผู้ชายลามกเขา บดขยี้ริมฟีปากของเขากับฉันอย่างแรงจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
              "อย่าน่ะ....ไหนบอกว่าจะไม่ทำอะไรไงล่ะ สัญญาแล้วนิอาร์ม"
              น้ำตาฉันเริ่มไหลออกมาน้อยๆไหลลงมาที่แก้มช้าๆ 
              "ขอโทษนะปาร์ตี้ ขอโทษจริงๆ"
              ทำไมตัวฉันมันถึงได้ร้อนขนาดนี้  ตื่นเต้นหรือกลัวกันแน่สับสนมากเลย
>ตอนเช้าที่ห้องของปาร์ตี้<
              เช้าแล้วรึเนี่ย คิกๆท่านอนของอาร์มเหมือนเด็กเลย คุณพ่อของอาร์มปฏิเสธแต่งงานกับลูกสาวนักธุรกิจใหญ่เพื่อมาแต่งงานกับคุณน้ายูโกะคุณน้ากับอาร์มสนิทกับครอบครัวฉันราวกับเป็นญาติกันเลยทีเดียว พอคุณน้าเสียอาร์มคงเหงามากสีนะต้องอยู่คนเดียว
              หมับ  ทำไมเขาตื่นอยู่เหรอเนี่ย แต่ทำไมฉันต้องเป็นห่วงอาร์มด้วยเนี่ยไม่เข้าใจใจตัวเอง
>HomE ตอนเย็น<
              วันนี้อาร์มไม่ได้ไปเรียน สงสัยไม่สบายเย็นนี้เลยไปจ่ายตลาดมากะจะมาทำเนื้อย่างกินกับอาร์มสองคนเห่อ
              "เป็นไปตามแผนครับคุณน้า ผมบอกเค้าไปว่าคุณแม่สั่งเสียก่อนตายครับ คุณป้าต้องพูดให้ตรงกันนะครับ"
              ตุบ!!!  ฉันปล่อยถุงกับข้าวโดยไม่รู้ตัว ฉันกำลังเป็นอะไร ไปวิ่งสิไม่รู้แงๆรู้สึกว่าต้องวิ่ง หมายความว่าไงคำสั่งเสียเป็นเรื่องโกหกเหรอเเล้วเรื่องคู่หมั้นอะไรนั่นด้วยรึทุกอย่างโกหกงั้นรึเป็นแผนสินะ ถ้างั้นความรู้สึกของอาร์มก็คงเป็นเรื่องโกหกด้วยสินะ
              หมับ!!!  
              "ปาร์ตี้ฟังก่อน"
              "ปล่อยฉันน่ะ ไอคนบ้า!!!"
              "ถ้าไม่บอกว่าเป็นคำสั่งเสียของคุณแม่ ปาร์ตี้ก็คงไม่รับรักฉันง่ายๆแน่ แต่เรื่องหมั้นไม่ใช่เรื่องโกหกนะเธอลองคุยกับคุณป้าเองมั้ย"
              "แล้วอีกอย่างปาร์ตี้เรื่องที่บอกว่านักปาร์ตี้ไม่ใมช่เรื่องโกหกแน่อน ฉันหวังมาตลอดอยากเจอปาร์ตี้อยากคุยกับเธออยากกอด"
              "ฉันก็อยากอยู่กับอาร์ม อยู่ด้วยกันนะ"
              "อ้อปาร์ตี้แล้วอีกอย่าง คืนนี้เธอไม่รอดแน่เตรียมใจไว้ได้เลย"

              จบ..........................................................................บริบูณ