[SFYaoi]Understand Tao-Kacha1

ข้อมูลเบื้องต้น

เมื่อก่อนไม่เคยจะแลเอเอฟเลยยยยยย  แต่พอไปเจอคู่นี้เข้าแล้วต้องนั่งเฝ้าหน้าทีวีทั้งวัน  คู่จิ้นอีกหนึ่งของไรเตอร์ "เต๋าคชา"

 ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องที่มาจากจินตนาการของไรเตอร์ล้วนๆ เป็นแนวชายรักชาย  สำหรับแฟนคลับ สวนด. หรือถ้าไม่ใช่ก็อ่านได้นะ ถ้าเลือด Yเหมือนกัน

เป็นเรื่องที่สืบเนื่องมาจากตอนที่ นด. ไปดู สว. ซ้อม แล้ว จอย ก็ตามมา ซ้อมกับ สว.


เนื่องจากว่าไรเตอร์อินเนอร์ล้นทะลักกับคู่นี้มว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ก็เลยจัดสักเรื่องเปนSF  ถ้ายังไงช่วยกันเม้นให้กำลังใจกันด้วยนะจ๊ะ  แล้วอย่าลืม BV ให้เต๋าคชาล้ะ!!



ปล.  สว. สว่าง เต๋าv23 // นด. หน้าเดียว คชาv3
2คนนี้เค้าอยู่af8 นะจ๊ะ

เนื้อเรื่อง

     

      [SFYaoi]Understand 1

           Tao-Kacha

คชาเดินออกไปแล้ว หลังจากก่อสงครามเล็กๆเอาไว้ ผมได้แต่มองตามเงาที่สะท้อนของเค้า ผมส่ายหัวอย่างระอา

“ทำไมพี่คชาทำแบบนี้นะ.... เปนไรพี่เต๋า?” จอยถามผม

“ป่าว...เดวมานะ”  โดยไม่รอคำตอบ ผมก็รีบจ้ำอ้าวตามคนขี้งอนไปทันที

“อยู่ไหนกันนะ”  ห้องนู้นก็แล้ว ห้องนี้ก็ไม่มี  เฮ้ออ~

“หาอะไรเต๋า”  อยู่นี่เอง...

“หาชาไง~^^” ผมหันมายิ้มหวานให้เจ้าของเสียง

“มีอะไร ทำไมไม่ไปซ้อม- -”  คนน่ารักยังคงนิ่งได้อีก...หน้าเดียวจิงๆ-*-

“ก็แบบ...”  ผมเดินเข้าไปสวมกอดซะดื้อๆแบบ

“ไปซ้อมเถอะ เราไม่ได้งี่เง่าขนาดนั้น” คชาขัดขืนเล็กน้อย ผมผละออกมาช้าๆ

“อืมมมมไม่ซ้อมแล้ว  เราอยากกินนม ไปกินนมกันนะ” ผมจูงมือคชามาที่ห้องอาหาร คชาเดินตามไม่ได้พูดอะไรสักคำ  เค้าดึงมือออกแล้วเดินนำไปเปิดตู้เยน

“...ช๊อกโกแลตใช่มั๊ย?....”

“……….”

“เต๋า??” ผมเดินไปซ้อนอยู่ข้างหลังตั้งนานแล้วคับ พอเค้าเรียกผมก็ก้มลงไปให้หน้าเราอยู่ในระดับเดียวกัน ใบหน้าหวานด้านข้างก็ดูน่ารักไม่หยอก

“คับ?”

“เรา...เต๋า!!?? ทำอะไรน่ะ!!???~” คชาหันหน้ามาเรวมากทำให้จมูกเราเฉ๊ยดกันเล็กน้อย เค้าตกใจและถอยหลังไป น่ารักเกินนะชา~^________^   ผมสังเกตเห็นว่าหูของคชาแดงมากทีเดียว โอ๊ะ เขินๆ คิกๆ

“หึๆ ก็แค่หยิบนมเอง เขินหรอ?”  คชาไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่ชี้นิ้วขึ้นไปที่กล้อง เค้ายกนมขึ้นเดิมรวดเดียว แล้วทิ้งมันลง  เร๊วฉิบ..-*-

“...เราไปซ้อมก่อนนะ”  ผมรีบกระดกให้หมดขวด ก่อนจะคว้าเอวของคชาไว้

“เดี๋ยว..”

“เต๋า!!?~ กล้อง!!!!”

“รู้หน่า  คชาก็หยุดเดินหนีสิ แล้วเราจะปล่อย”  ได้ผล คชาขี้อายและกลัวกล้องจะตาย คนตัวเล็กหยุดดิ้น  ผมผละออกอย่างเสียดาย

“ว่า?”

“ยิ้มหน่อยสิ..”

“เรื่องมีแค่นี้??”  โฮฮฮฮฮฮแฟนใครวะนิ่งที่สุดเลย TT0TT

“จิ๊~ งอนอะไรนักหนา  มันจำเป็นนะเรื่องจอยอะ”

“มีแค่นี้ใช่มั๊ย? ถ้าเรื่องนั้นเรารู้แล้ว ก็บอกแล้วไงว่าเข้าใจ  ไปซ้อมได้ยัง”  คชาทำท่าจะหันหลังกลับ

“เฮ้ออ~ทำไมทำตัวเป็นเด็กๆแบบนี้ ทีคชานอนหนุนไอหมี เรายังไม่โกดชาเลยนะ!!!” ผมเผลอตะคอกออกไป  ให้ตายเหอะ คิดว่าตัวเองหึงเป็นคนเดียวหรอไง!!!?~

“….ขอโดทีนะที่ทำตัวป็นเดก แล้วที่บอกว่าไม่โกดเนี้ย นับไอที่เมินเราด้วยหรือป่าว”  น้ำเสียงราบเรียบ คชาเงยหน้าขึ้นสบตา ดวงตากลมตัดพ้อต่อว่า

“อึก~ แต่นี่เราได้ร้องเพลงคู่กับจอยนะ มันจำเป็นนะชา  เข้าใจเรามั๊ย”

“ไม่เข้าใจ..ไม่เข้าใจสักนิด...เราไม่เห็นว่าเรื่องนั้นกับเรื่องนี้มันจะเหมือนกันตรงไหน....” เสียงของคชาดูเบาหวิว เหมือนคนไม่เข้าใจอะไรเลยจิงๆ  เค้าเดินออกไปโดยที่ไม่หันกลับมามอง  ผมได้แต่เก็บอารมคุกกรุ่นไว้ในใจ ออกสื่อนี่ลำบากชะมัด!

ผมเดินออกมาก็เห็นคชานั่งเล่นเกมส์อยู่ ส่วนข้างๆก็...เจมส์  ไอหมีนี่อีกแล้ว ทำไมไม่ไปอยู่กับเจ๊ต้นนะ

“เหอะ  แล้วก็บอกว่าจะซ้อม” อยากจะต่อยตัวเองจิงๆ ที่พูดออกไปแบบนั้น  ผมนี่แหละ ทำตัวเป็นเด็กๆ แล้วยังมีหน้าไปว่าคชาอีกนะ หึๆ  ผมเดินผ่านพวกเค้าไปที่สระว่ายน้ำ  ก็เห็นพี่แพวยืร้องเพลงอยู่ก่อนแล้ว

“เฮ้ออ~”

“ฮะๆ ใจเยนหน่า ลองคิดดูดีๆสิ นายพลาดอะไรไปหรือป่าว”  พี่แพรวเตือนผมเมื่อเห็นว่าผมดูเหนื่อยเหลือเกิน

“ไม่นะพี่ แต่ปกติ คชาก็ไม่เคยงี่เง่าแบบนี้”

“พี่เต๋า!!!ทำอะไรพี่คชาอะ ซึมไปเลย!!!”  แพรวาเดินออกมาจากตัวบ้านแล้วมายืนเท้าสะเอวอยู่ข้างหน้าผม   เสียงคุณเธอช่างแหลมจี้ใจดำสุดๆTT

“ทำกันเอง” ..=[]=* ตอบอะไรของพี่เนี้ยยย พี่แพร หูยยยยยังๆ คืนนี้ก่อน เอ้ยยย ไม่ใช่-..-

“หูยยยยติดเรมหว่ะพี่ 18+เลยอะ  ฮ่าๆๆๆ”

“คชาทำอะไรอยู่อะแพรวา” ผมสะกิดแพรวาที่หันไปเมาท์กับพี่สาวของบ้านซะแล้ว

“เล่นเกมส์” พูดจบชีก็หันไปเมาท์ต่อ  ห๊ะ!!!เล่นเกมส์???ไหนว่าซึมไง?  ผมตัดสินใจลุกขึ้นไปเปิดประตูแง้มดูเจ้าตัวเล็กข้างในบ้าน  ...เล่นเกมส์จิงๆด้วย-*-...

ผมกลับมานั่งที่เดิม คิดถึงเรื่องราวต่างๆมากมายทบทวนมันอยู่อย่างนั้น  ทั้งเรื่องที่ต้องร้องเพลงคู่กับจอย ทั้งเรื่องที่คชาหนุนเจม ทั้งเรื่องลูกเทนนิส  แล้วยังเรื่องเมินอีก  เมินน่ะ เค้ายอมรับว่าเมินจิงๆ อารมตอนนั้นออกจะหึงมาก  แต่พอคชาพยายามง้อ เหนท่าทางน่ารักๆมันก็อดใจอ่อนไม่ได้ เลยไม่ได้ว่าอะไร พอจะหันไปคุยด้วย จอย ก็มา  แล้วก็ซ้อม แล้วก็...

“เฮ้อ~”

“ไปไหนอะ”  พี่แพรวถามเมื่อเหนหมลุกขึ้นยืน

“พี่เต๋าไปง้อเลยทำพี่คชาของหนูได้ไง” แพรวาว่า

“ของพี่ต่างหาก”  ผมขยี้หัวแพรววาก่อนจะวิ่งเข้าบ้านไป  คชาเลิกเล่นแล้ว  เค้ายืนซ้อมอยู่กลางห้อง  ผมเดินเข้าไปนั่งเล่นเกมส์ที่ๆคชานั่งเมื่อกี้  ผมยังคงทำได้แค่มองผ่านเงาทางจอทีวี ไม่มีใครพูดอะไรออกมา

“พี่เต๋า เหนื่อยมั๊ย  จอยนวดให้นะ^^”  จอยที่นั่งอยู่อีกฝั่งนึง ลุกขึ้นมานวดไหล่ให้ผม

“ไม่ได้เหนื่อยอะไรหรอก  เราล่ะซ้อมเพลงได้หรือยัง”

ฟั่บบบ!!!~   ผมหันไปตามเสียงกระดาษที่ดังมาจากข้างหลัง  ทำไมน่ะหรอ  ก็เจ้าตัวแสบหน้าเดียวปากระดาษโน๊ตเพลงใส่หัวผมน่ะสิ!!!

“อะไร???”  ผมถาม   ไม่มีเสียงตอบ ใบหน้าเรียบเฉย+กับดวงตาที่ดำสนิทมองผมอย่างเยนชา  คชาเดินหนีไปอีกครั้ง   นี่ผมทำอะไรผิดอีกเนี่ย?????


/////////////////////////////////
ยังไงก็ขอกำลังใจให้ไรเตอร์มีอินเนอร์ มาแต่งต่อด้วยนะคับ  ขอบพระคุณมากคับ(กราบบบบบบบบบ)  ถ้าผิดพลาดประการใดก็บอกได้คับ อยากได้เพิ่มเติม หรือติติงก็ได้คับ  ขอแค่ให้เม้นมาเถอะคับ     
ปล.รัก สวนด. อย่าลืมโหวตนะคับ เต๋าV23-คชาV3 นะคับผม*0*