สนธยากำสรวล - นิยาย สนธยากำสรวล : Dek-D.com - Writer
×

    สนธยากำสรวล

    เรื่องราวเริ่มต้นจากความฝัน(ความฝันในตอนหลับ)ของเด็กหนุ่มสี่คนแล้วการเดินทางก็พาพวกเขาไปพบความฝันที่กลายเป็นเรื่องจริง ความจริงที่ยิ่งกว่าความฝัน และความจริงที่เหนือจริง จนคิดว่าแค่ฝันไม่มีเรื่องจริง

    ผู้เข้าชมรวม

    329

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    329

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  9 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  31 ส.ค. 66 / 15:04 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เรื่องราวของเพื่อนซี้สี่คน ที่มีความฝันที่แปลกประหลาดในคืนเดียวกัน แม้ต่างเรื่องราว ต่างอารมณ์ แต่ทุกคนฝันต่อเนื่องติดต่อกันถึงสามครั้ง และความฝันเหล่านั้น ได้นำพาพวกเขาไปพบกับความจริงที่น่าเหลือเชื่อ 

    ภพแดนที่เต็มไปด้วยเสียงร้องไห้ เพราะผู้คนที่นั่นล้วนได้พบกับการพรากจากคนที่เขารัก พวกเขาจึงรอคอย การได้กลับมาพบกันอีกครั้ง แล้วเกี่ยวกับเด็กหนุ่มทั้งสี่คนอย่างนั้นหรือ  แต่จะบอกอะไรให้ ผู้คนที่นั่น ผู้คนที่หนุ่มทั้งสี่คนไปพบเจอ อาจเป็นคนที่คุณก็เคยพบเจอมาแล้วเช่นกัน 

    ผมเองคงบอกอะไรได้ไม่มากนัก มันจะเสียมารยาท เพราะคนที่ควรจะมาบอกมาเล่าให้คุณฟัง คือพวกเขาทั้งสี่คนมากกว่า พวกเขามีชื่อเล่นว่า “ โอเล่ ปืนกน น้ำมนต์และคาถา”

    หรือเรียกพวกเขาสั้นเหมือนที่เพื่อนคนอื่นเรียกก็ได้นะครับ

     “เล่ กล มนต์ คาถา”

     คำเตือนก่อนตัดสินใจอ่าน--เรื่องที่คุณจะได้ยินได้ฟังต่อจากนี้ มีทั้งความสนุก ตื่นเต้น สยดสยอง น่ากลัว ขำคิกๆ หัวเราะเอิ๊กอ๊าก ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เศร้าสะเทือนใจ และร้องห่มร้องไห้ เพราะฉะนั้น อย่าอ่านต่อเนื่องบนรถไฟ้ฟ้า รถโดยสารสาธรณะ หรือที่สาธารณะที่ผู้คนพลุกพล่าน เพราะเขาจะคิดว่าคุณบ้า!

    ******************************************

    ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณรีดทุกท่านที่อุตส่าแวะเข้ามาอ่าน และต้องขออภัยอย่างสูงที่ไรท์เองคือต้นเหตุที่ทำให้เรื่องเล่าขาดตอน ไม่ต่อเนื่อง  จากความยุ่งยากกับงานที่ต้องหาเลี้ยงตัว ฉุดรั้งเอาไว้บ้าง  แต่ไรท์ขอให้คำมั่นสัญญาต่อรีดทุกท่านว่าเรื่องเล่าของสี่หนุ่มนี้ จะยังถูกนำมาเล่าต่อจนถึงตอนสุดท้ายอย่างแน่นอน (และเมื่อถึงวันนั้นรีดบางท่านอาจจะร้องขอให้พวกเขากลับมาอีก ก็ได้นะ)

    และนี่เป็นส่วนหนึ่งของคำยืนยัน กับจำนวนยี่สิบกว่าบทเหล่านี้ ว่าได้รับการเล่าผ่านตัวหนังสือกว่าสี่หมื่นคำไว้แล้ว อยู่ระหว่างคิดให้แตก แยกบทเพิ่ม เสริมบทต่อ รอขัดเกลา เฝ้าเรียบเรียง เพียงวันว่าง วางให้อ่าน กันทันที...ขอเวลาอีกไม่นาน

    น้ำมนต์...ผู้กำเนิดมาจากนัก(อยาก)เขียนกับนัก(ชอบ)อ่านและนิยายสองเรื่อง

    จุดเริ่มต้นพาสู่ความฝัน()

    จุดนัดพบ และจุดหมายการเดินทาง()

    จุดนัดฝัน เมื่อฝันนี้มีไว้เล่าสู่กันฟัง(ประหลาดใจจัง)

    สู่จุดหมายปลายทาง ตามร่องรอยกรรมและวิบากชักพา(ลุ้นนะ)

    น้ำมนต์...สัมผัสประหลาดที่คุ้นเคยกับผืนน้ำที่ินิ่งสงบ(ประหลาดใจจัง)

    คาถา...หญิงสาวสองพี่น้องชุดสีตองอ่อนในบ้านหลังสีเขียวแก่ (คิมิโนโต๊ะจัง)

    สี่หนุ่ม...ตาตี๋ตกต้นตาล ตอตาลตำตูดตายใต้ต้นตาล(คู่)(ฮานะ)

    สี่หนุ่ม...เมื่อเย็นย่ำสนธยาให้เรียกสิ่งนั้นว่า...มนุษย์ต่างดาว(ฮานะ)

    สี่หนุ่ม...ข้อตกลงเมื่อเข้าสู่ป่ากับรูปแบบการจัดขบวนที่ห้ามละเมิด(ฮานะ)

    สี่หนุ่ม...หลงทางไปตามความฝัน ฝันของใคร คนนั้นรับไป(ลุ้นนะ)

    คาถา...หญิงสาวที่มาจากความฝัน(คิมิโนโต๊ะจัง)

    คาถา...ป่าทำลายขวัญ ภูผาทำลายจิต กับพระภิกษุกา(สะพรึง)

    ปืนกล...การสูญเสียความทรงจำบางส่วนกับภรรยาและลูกที่พลัดพรากจากกัน(โศกจัง)

    น้ำมนต์...เจ้านกขมิ้นเหลืองอ่อนค่ำแล้วนอนไหนเอย (เอ๋ยเอย นอนที่นี่เอย) (อุ่นใจจัง)

    น้ำมนต์...หนึ่งดวงใจเฝ้าคอยในพงพนา อีกหนึ่งใจรอการกลับมาในวารี(โศกจัง)

    โอเล่...เพื่อนใหม่ต่างเผ่าพันธุ์ ใช้ขาเพียงข้างเดียว(ฮานะ)

    โอเล่...เพื่อนใหม่หนึ่งขากับครอบครัวที่น่ารักและผันครบห้าเสียง(น่ารักจุงเบย)

    สี่หนุ่ม...งานบุญผีประจำปี กับแฟนซีสี่ภาค(ฮานะ)

    สี่หนุ่ม...คืนพระจันทร์ข้างแรมกับงานเลี้ยงฉลองคืนวันพระใหญ่(ฮานะ)

     สี่หนุ่ม...คืนนี้พี่ขอเมา การแสดงที่สุดอลังการ(ฮานะ)

    สี่หนุ่ม...งานเลี้ยงฉลองที่เต็มไปด้วยเพลงเขย่าขวัญ มันส์ สั่นประสาท(ฮานะ)

    สี่หนุ่ม...เมื่อบทเพลงสุดท้ายมาถึง งานเลี้ยงจึงมีวันร่ำลา...ลาก่อย(สะพรึง)

    สี่หนุ่ม...ภิกษุกา(สะพรึง)

    สี่หนุ่ม...เฮ้ เพื่อน นี่เพื่อนซี้ไง จำไม่ได้เรอ(สะเทือนใจจัง)

    สี่หนุ่ม...ลาก่อน...ตลอดกาล ตลอดกัลป์ ตลอดกัน(สะเทือนใจจัง)

    สี่หนุ่ม...เสียงกำสรวลจากสนธยา(โศกจัง)

     

    ๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑

    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น