คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ต้องทนเก็บไว้ข้างใน ไม่อาจจะเปิดเผยไป ให้ใครได้รู้
“เอ่อ ขอบคุณเกดมากเลยนะครับ ผมต้องรบกวนเกดอีกแล้ว ยังไงเดี๋ยวเท่ห์จะรีบกลับมานะครับ พอดีวันนี้วันเกิดเพื่อนเท่ห์ จะไม่ไปก็เกรงใจมัน”
“อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ เดี่ยวเกดดูแลเจเจให้ คุณเท่ห์เที่ยวให้สนุกเถอะค่ะ อย่าเมามากนะคะ”
“ครับๆ ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับ พ่อไปก่อนนะเจเจ อย่าดื้อกับน้าเกดละ เดี่ยวดึกๆพ่อมารับนะ”
ผมจูบหน้าผากลูกชายตัวแสบของผมก่อนจะลาเกด เพื่อนข้างห้องของผมที่เรารู้จักกันมานานพอสมควร ก็ตั้งแต่ที่ย้ายเข้ามาอยู่ที่คอนโดนี่ละครับ ก็มีเกดนี่แหละที่คอยช่วยดูแลเราสองพ่อลูก เวลาผมขาดพี่เลี้ยงเกดก็มักจะอาสาหรือไม่ก็ผมไหว้วานฝากเจ้าเจเจให้ช่วยเลี้ยงดู แต่เกดเค้าก็เต็มใจนะครับ
“อัลโหล เออ ไอ้เวย์ กูกำลังจะออกไป เจอกันที่ร้านเลยนะ”
ครั้งนี้ก็เหมือนกัน วันเกิดของไอ้เวย์ เพื่อนรักผมเลยละครับ ครั้นจะหนีบเจ้าเจเจไปด้วยก็คงจะไม่ได้เข้าร้าน ถึงจะเป็นร้านนั่งชิวๆก็เถอะครับ แต่คงไม่ดีถ้าพาเด็กสามขวบไปนั่ง และลูกผมคงจะหลับคาร้านแน่ๆ เลยต้องฝากเกดไว้
ผมหยิบของขวัญที่วางไว้ข้างเบาะที่นั่งมาดู
“28 แล้วสินะเมิง เท่ากูจนได้ หนีกันไม่พ้นจริงๆ”
ผมมาถึงร้านก็เห็นไอ้เวย์ และเพื่อนๆของผมอีกกลุ่มใหญ่มากันเพียบครับ พวกผมชอบมาจัดงานเลี้ยงกันที่ร้านแบบนี้ เพราะว่าได้บรรยากาศดี ได้มองสาวๆบ้างอะไรบ้าง อีกอย่างถ้าจัดที่ห้องตัวเองต้องจัดสถานที่ เก็บล้างอีก มากมาย เลยมาเอาร้านแบบนี้ดีกว่า พวกเราก็มีไม่กี่คน เอ่อ ประมาณ สิบคนได้ ขาเหล้ากันทั้งนั้น
“สุขสันต์วันเกิดนะเมิง หาเมียได้แล้วนะ แก่จะตายแล้วนะสัด” ผมยื่นของขวัญให้ไอ้เวย์ พร้อมคำอวยพรที่ให้มันมาซ้ำๆ 4 ปีแล้วเห็นจะได้
“ฮ่าๆๆๆ เออ คำอวยพรเมิงกูคุ้นว่ะ เหมือนจะได้ยินมาหลายปีแระ แต่ไม่เป็นไรยังไงก็ดีใจที่เมิงมา เอ๊ย มาๆ มานั่งตรงนี้กูจองไว้ให้” มันรับของขวัญของผมไปแล้วพาไปนั่งข้างๆมัน ผมก็ทักทายเพื่อนร่วมโต๊ะไป หลายต่อหลายคนพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์เรื่องธุรกิจของตัวเอง เรื่องครอบครัว เรื่องสาวๆ ผมใช้โอกาสช่วงที่ทุกคนกำลังพูดคุยกัน หันมองไปสำรวจรอบๆร้าน
ร้านนี้ผมไม่ค่อยได้มาบ่อย แต่มาทุกทีก็ชอบทุกที ร้านแต่งแบบง่ายๆ ชิวๆ น่านั่งดี มีต้นไม่ มีน้ำตก ให้ความรู้สึกแบบธรรมชาติ ดนตรีก็เพราะ ถ้าคนไหนอยากมีส่วนร่วม ก็ขึ้นไปขอร้องเพลงได้ คนในร้านก็ดูเป็นกันเอง วันนี้ลุกค้าไม่ค่อยเยอะเท่าที่ควร อาจะเป็นเพราะยังอยู่กลางๆสัปดาห์ มีโต๊ะชายหญิงเป็นคู่อยู่ทางซ้ายมือ ข้างๆโต๊ะผมก็กลุ่มวัยรุ่น อยู่สอง สามคน ชนเหล้ากันใหญ่ จะรีบเมาไปไหนก็ไม่รู้ และโต๊ะอื่นๆ นั่งกระจัดกระจายไปทั่วร้าน
“เอ๊ยไอ้เท่ห์ เจเจเป็นไงบ้างวะ กุไม่เจอหลานกูซะนาน” ไอ้เวย์หันมาคุยกับผม หลังจากที่คุยกะเพื่อนคนอื่นๆที่อวยพรวันเกิดมันเสร็จ
“เออ สบายดี เห็นถามหามึงอยู่ บอกว่าอยากได้หุ่นยนต์ตัวใหม่” ผมบอกมันไปตามที่เจเจเคยพูด ไอ้เวย์นี่ชอบซื้อของเล่นให้ลูกผมครับ
“ฮ่าๆๆ ไอ้หลานตัวแสบ อยากได้หุ่นยนต์อีกแล้วเหรอว่ะเนี่ย อาเวย์ต้องเสียเงินเท่าไหร่อีกเนี่ย” ไอ้เวย์มันก็บ่นแบบนี้ทุกทีแหละครับ เพราะเอาเข้าจริง มันก็ซื้อให้ทุกที ถูกๆซะที่ไหนแต่ละตัว เจ้าเจเจเลยรักอาเวย์ของมันมาก
“แต่ช่วงนี้ลำบากหน่อยว่ะ พี่เลี้ยงขอออกไปแล้ว ยังไม่ได้หาใหม่เลย พี่เลี้ยงดีๆเดี่ยวนี้หายาก ยิ่งเจ้าเจเจ โตขึ้น คนที่เลี้ยงก็ยิ่งยาก เพราะเจ้านั่นยิ่งซน ยิ่งเอาแต่ใจ” ผมแอบบ่นลูกชายนิดหน่อย ในใจก็คิดว่าจะหาพี่เลี้ยงคนใหม่ยังไงดี
“อย่างงี้แหละเมิงเอ๊ย เด็กวัยกำลังซน เดี่ยวพอเปิดเทอมเมิงก็เอาไปเข้าโรงเรียนสิ เดี่ยวนี้เยอะแยะไป มันจะได้เจอเพื่อนด้วยไง สามขวบแล้วไม่ใช่เหรอ” ไอ้เวย์เสนอความคิด ที่ผมก็แอบคิดไว้เหมือนกัน ผมว่าคงถึงเวลาที่ต้องส่งเจเจเข้าโรงเรียนแล้ว จะได้เจอเพื่อนๆบ้าง แต่กว่าจะเปิดเทอมก็อีกตั้ง 2 เดือน ช่วงเวลานี้ผมจะทำยังไงล่ะ
“กูบอกเมิงแล้ว ว่าหาแม่ใหม่ให้เจเจได้แล้ว กูเชียร์คุณเกดเมิงก็ไม่เอา เมิงอย่ามาทำเป็นไม่รู้นะ ว่าเค้าชอบเมิง ใครมองใครก็รู้ เมิงอ่าทำแอ๊บไม่สนใจเค้าไปได้ คุณเกดก็เข้ากับเจเจได้ ไม่เห็นมีปัญหาอะไร เจเจจะได้มีแม่ด้วย”
“เหอะๆ แต่กูไม่ได้คิดอะไรกับคุณเกดนี่หว่า”
“เมิงยังลืมจิ๊บไม่ได้มากกว่า” จุกครับ พอเจอคำนี้ เจ้าเวย์มันจับจุดผมได้ทุกทีซินา
“ช่างเหอะเมิง วันนี้วันเกิดเมิง อย่ามาคุยเรื่องกูเลย เอ้าชนๆๆ ฉลองให้กับความโสดครบ 28 ปีของเมิง และอย่าลืมมีเมียได้แล้วววววววว” ผมลากเสียงให้ยาวๆเพื่อเน้นให้มันหาเมียเร็วๆ
พวกเรากินกันไป คุยกันไป หัวเราะกันแบบไม่เกรงใจโต๊ะข้างๆ ผมว่าโต๊ะข้างๆก็เมาไม่แพ้พวกผมหรอกครับ ดนตรีสดบนเวทีเล็กๆก็เล่นได้เข้าอารมณ์ฟังสบายเหลือเกิน บางทีเล่นเพลงเร็ว เล่นเอาคนในร้านนั่งไม่ติด ผมยังอยากลุกขึ้นขยับแข้ง ขยับขาเลย ผมเหลือบไปมองโต๊ะข้างๆ ก็เมามายเหลือเกินครับ แต่ตอนนี้มีเหลืออยู่แค่คนเดียวเมาได้ที่เชียว คงกลับไปแล้วหนึ่งคนเพราะเห็นออกจากร้านไปแว๊บๆ แล้วอีกคนละ ความคิดของผมถุกหยุดลง เมื่อเสียงบนเวทีเล็กๆ ดังขึ้น ซึ่งเป็นเสียงของลูกค้าขึ้นไปขอร้องเพลง
“สวัสดีครับทุกๆคนในร้านแห่งนี้ ผมขออนุญาตส่งเสียงเพลงนี้ไปให้คนๆนึง อาจะไม่เพราะ อาจไม่ซึ้ง แต่ผมขอร้องให้กับเค้า คนที่ผมรัก และจะรักเค้าต่อไป” พอเค้าพูดจบเสียงกีตาร์ก็ดังขึ้น
“เพื่อนผมครับ เพื่อนผม มันร้องเพลงเพราะมากกกกกกกกกกก ฮึกกก ” เด็กหนุ่มข้างโต๊ะที่นั่งอยู่คนเดียว ลุกขึ้นปรบมือ บอกคนในร้านว่าคนที่ร้องเพลงอยู่นั้นเพื่อนตน แล้วลงไปนั่งเก้าอี้ ผมมองแล้วอดขำไม่ได้
รักในใจ เก็บมันเอาไว้เรื่อยมา
ก็เพียงแค่มองในตาเธออาจจะพอเข้าใจ
รักที่ใครบางคน ต้องทนเก็บไว้ข้างใน
ไม่อาจจะเปิดเผยไป ให้ใครได้รู้
ฉันจึงต้องทำเป็นเฉยชา
กลัวซักวันเธอรู้ว่าฉันรักเธอตลอดมา
และเธอเกิดจะบอกลากันไป
แต่ต้องเก็บต่อไปอีกนานแค่ไหน
รักที่เอ่อล้นใจ รักที่มีให้เธอมากมาย
สุดท้ายไม่มีค่าใด จะทำให้เธอเห็นใจ
จะทำให้เธอสนใจ เพราะรักที่มีมันเกินเอ่ยไป
เกินกว่าคำอธิบายใดๆ จะเท่าเทียม
เหมือนในใจ จะมีเส้นใยบางๆ
ที่คอยจะเข้ามาบัง กันขวางระหว่างสองใจ
จะทำให้เราเจอกัน แต่จะรักกันไม่ได้
ทำได้เพียงเก็บไว้ในใจดวงนี้
และหากว่าในเส้นใยบางๆได้จางลงไป
คงถึงวันที่ใจสองใจ ได้รักกันซักที
จะบอกเธอด้วยคำไหน ให้รู้ดี
รักที่ฉันมีทั้งใจ คงไม่มีคำๆ ไหนจะเท่าเทียม
[ รักล้นใจ : mild ]
เสียงเพลงจบลงพร้อมกับเสียงตบมือ แต่ที่เห็นว่าดังสุดคงเป็นเพื่อนที่นั่งเมาอยู่ข้างๆ ปากก็ตะโกนว่าเพราะมาก ถึงมากที่สุด โดยไม่ได้สนใจอะไรเลย ว่าเพลงนี้เค้าร้องให้ตัวเอง ทำไมผมจะไม่รู้ละครับ ก็ไอ้หนุ่มที่ขึ้นไปร้องเพลงเค้าส่งสายตามาให้ซะขนาดนั้น คนทั้งร้านเค้ามองกันออกหมดทุกคน เหลือแต่เจ้าตัวนี่แหละที่ไม่รู้เรื่องอะไร คงจะเมาหนักสินั่น
“เดี๋ยวนี้ความรักมันไม่มีเพศจริงๆว่ะ” ไอ้เวย์ให้ความเห็นกับภาพที่เห็นตรงห้า ผมบอกแล้วไม่มีใครไม่รู้ นอกจากเจ้าหนุ่มหมัดเมาคนเดียว
“เพราะมากเลยเว๊ย ฮึกก เมิงร้องเพลงเพราะเหมือนเดิมเลยนะนี่ เจ๋งจริงๆ ฮึกก เอ่อๆ ไอ้บอย กูอยากอ้วก พากูไปห้องน้ำหน่อย ฮึกก ” นั่นคือเสียงของเจ้าตัวแสบข้างโต๊ะครับ ยังมีแรงชมเพื่อนอีก จะตายมั๊ยนั่น ส่วนเพื่อนมันก็ดีครับ ดูแลเป็นอย่างดี คงชอบเจ้าตัวแสบมาก และคงเป็นเพื่อนกันมานาน
“เอ๊ย ไอ้เท่ห์ ไปห้องน้ำกับกูมั๊ย ตั้งแต่เมิงมากูเห็นเมิงยังไม่ลุกไปไหนเลย” นี่เสียงไอ้เวย์ครับ ชวนผมไปห้องน้ำ
“เมิงไม่ได้คิดไรกับกู เหมือนไอ้เด็กคนนั้นใช่มั๊ย” ผมละกลัวเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดเหลือเกินครับ
“สัด คิดมาได้นะเมิง ไม่ไปก็นั่งอยู่นี่ เดี่ยวกูจะเช็คบิลแล้ว” อยู่ดีไม่ว่าดีโดนเพื่อนเปลี่ยนสปีชีส์ซะงั้นผม
“เออ ไปๆๆรอกูด้วย” จะว่าไป ไปเอาออกซะหน่อย กินน้ำมาเยอะทั้งคืน หมายถึงเหล้านะครับ
ผมเดินตามไอ้เวย์มาถึงห้องน้ำ อาจจะเป็นเพราะความบังเอิญ หรือ ความตั้งใจ หรืออะไรก็แล้วแต่ต้องให้ผมกับไอ้เวย์มาเจอกับสิ่งนี้
ความคิดเห็น