บทกลอนรัก(มั้ง)

ข้อมูลเบื้องต้น

 

เนื้อเรื่อง

กลอน

ฝากความรู้สึกให้กับลม

ฝากความขมขื่นให้กับทะเล

ฝากให้น้ำสาดซัดเท

ฝากความเสียใจ...ให้หายไปกับ

***.กาลเวลา.***

..........................................................................

ไม่เจอหน้าวันไหนใจจะขาด

อยากประกาศบอกฟ้าว่าคิดถึง

ไม่เจอหน้าคนดีใจคณึง

มันคิดถึงเธอจนแทบ

***.ขาดใจ.***

………………………………..

ก็ฉันไม่กล้าสารภพ

แล้วเธอจะทราบบ้างไหม

จะทำยังไงเธอจะรู้ถึงความรู้สึกที่ห่วงใย

ที่ฉันนี้มีให้เธอตลอดมา

ก็ฉันไม่กล้าพูดกับเธอนะคนดี

ทั้งๆที่หัวใจแอบห่วงหา

และอยากพูดออกมาว่า  “รักนะรักตลอดมา”

แต่ไม่กล้าพูดออกมาเพราะกลัวว่าเธอ

 ***.ไม่รักกัน.***

......................................................................

อย่ากังวลเลยที่จะต้องจากกัน

ที่เธอกับฉันต้องจากกันเป็นเพราะความฝัน

นั้นรู้ไหม

เพราะคนเรามีความฝันที่ต่างกันไป

แต่สิ่งหนึ่งที่ยังคงไว้คือ

***.ความผูกพันตลอดไป.***

..........................................................................

ก้อนเมฆเมื่อเจอกับสายลม

จากรูปกลมๆกับเปลี่ยนรูปได้

เป็นรูปโน้นรูปนี้สลับกันไป

ก็เหมือนกับใจของเธอที่แปรผัน

***.***

.............................................................................

ขอโทษนะถ้าเธอเข้าใจผิด

อย่าไปคิดมากนะมัน...ไม่ ใช่...

ถ้าคิดว่าฉันกำลังปันใจ

กับผู้ชายหรือใครคนนั้นเป็นได้แค่

***...เพื่อนกัน...***

..............................................................................

เธอกำลังทำอะไรอยู่ในตอนนี้

ขอให้เธอคนดีรู้ไว้ว่า...

“ถึงแม้ไกลกันฉันก็ไม่อาจจะเปลี่ยนใจ”

ตลอดเวลาที่ห่างไกล...ขอให้เธอรับรู้ไว้

ว่า...ฉันมีชีวิตอยู่ได้...

***.ก็เพราะเธอ.***

............................................................................

เห็นมะอย่างน้อยกาลเวลาก็ทำให้ฉันรู้

ว่าตอนแรกที่เธออยู่เธอไม่สำคัญใช่ไหม

จะรู้ค่าเมื่อเธอนั้นได้เดินจากไป

นี่แหลาะข้อดีข้อใหญ่ของกาลเวลา

***..***

...........................................................................

เพิ่งจากกันแค่วันเดียว

ทำไมรู้สึกเหงาและเปล่าเปลียวอย่างนี้

ถ้าเกิดต้องจากกันไปเป็น...ปี-ปี...

คงไม่รู้สึกแย่กว่านี้หรอกเหรอเธอ

***..***

...........................................................................

คิดถึงเธอจนแทบจะขาดใจ

อยากให้เธอรู้ไว้ว่าใจเหงา

เพราะวันนี้ไม่มีแล้วคำว่า “เรา”

คงต้องเศร้าเต็มทีที่ไม่มีเธอ

***.***

....................................................................................

ไม่อยากเป็นคนเจ้าน้ำตา

เพียงเพราะเธอไม่เห็นค่าในตัวฉัน

ก็ไม่เห็นต้องแคร์คนที่ไม่เห็นความสำคัญ

ที่จริงคนอย่างนั้น...ก็ไม่เห็นมีความสำคัญ

***...เท่าไรเลย...***

....................................................................................

ฉันคือคนอ่อนที่เธอว่า

คือคนเจ้าน้ำตาไม่เอาไหน

คือผู้หญิงแสนเชยและน่าเบื่อมากกว่าใคร

คือทุกสิ่งที่เธอคิดไว้ว่าไม่ดี

***.***

....................................................................................

วันนี้ข้าน้อยเอาบทกลอนที่ข้าน้อยและเพื่อนข้าน้อยแต่งมาลงได้โปรดอ่านหน่อยและก็เม้นด้วยนะเจ้าค่ะ

ปล.รักทุกคนค่ะ