ประภาคารแห่งรัก

 

 

ปมความรักซับซ้อนในอดีต ก่อทั้งความสัมพันธ์และหนี้บุญคุณตราตรึงอยู่ในหัวใจ เมื่อสูญเสียบิดาผู้เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตไป พริมาจึงต้องก้าวสู่รั้วบ้านจิราวัชร์วุฒิกรด้วยความเจียมเนื้อเจียมตัวเพื่อทดแทนหนี้บุญคุณแทนบิดา

เขา รพีพัทธ์ ผู้ชายที่ทั้งดุและเอาใจยาก ทั้งที่ในยามแรกนั้นเขาแสดงอาการรำคาญเธอหนักหนาแต่กลับยื่นมือเข้ามาให้เด็กสาวยึดเกาะในวันที่ไร้ที่พักพิง ใครจะรู้ว่าภายใต้หน้ากากที่ทั้งดุและเงียบขรึมจะซ่อนความอบอุ่นไว้ลึกสุดใจ

“จำไว้... พริมมีพี่เสมอ”


 ................................................................


 

-กลับมาลงใหม่แล้วค่ะ-

     

 ไม่ได้เลิกแต่งอย่างที่มีคนส่งข้อความมาถามนะคะ

       พอดีว่าคนเขียนถูกเตะมาเรียนกวดวิชาและถูกจำกัดการใช้อินเตอร์เน็ต เลยค่อยข้างไม่แน่นอนกับการอัพนิยาย รวมถึงก่อนหน้านี้ที่มีเรื่องข้อมูลหาย แพรก็เลยใช้ช่วงเวลาที่ผ่านมาในการเขียนใหม่ทั้งหมด 

       ส่วนตอนนี้กลับมาอัพอีกครั้งแล้วแต่เรื่องเวลาไม่สามารถสัญญาแน่นอนเหมือนแต่ก่อน แต่ก็จะพยามอัพให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ 


       ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

       กัลยาตะวัน