Apologize 2 (End)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

กลับมาอีกครั้งตามความต้องการ(ของตัวเอง)5555 เรารักเรือหลวงเรือหลักลำนี้มาก

พายวนไปค่ะๆ

จากความเดิมตอนที่แล้ว ตังมาบอกลาพี่ก้องถึงหน้าบ้าน ทำให้ความเจ็บปวดของฉลามหนุ่มนั้นฝังใจไม่ลืม

ใครอยากอ่านตอนแรก ไปที่ “Apologize 1” ได้เลยค่ะ เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป ติดตามชมได้เลยจ้า 

     **************************************************************************

กลับมาเจอกันอีกแล้วนะครับ ผม "ก้อง" คนเดิม เพิ่มเติมคือโดนตังทิ้ง แม่งโคตรคิดถึงมันเลยครับ แต่ทำไงได้เล่าในเมื่อเป็นความต้องการของมันผมก็พร้อมครับ แต่ผมก็บอกมันไปละล่ะครับว่าผมจะรัก แล้วก็รอมัน เห้ออออ(ถอนหายใจแทบหมดปอด) ไปหาไรกินดีกว่าหิวแล้วววว

    สวัสดีครับ ผม “ตัง” คนเดิม เพิ่มเติมคือทิ้งพี่ก้อง แต่ผมไม่ได้ตั้งใจนะครับ ก็ตามหลักความเป็นจริงแล้ว เราสองคนรักกันไม่ได้นี่ครับ แต่พอมาคิดๆดูแล้ว ผมน่าจะทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจเนาะ นี่ก็เกือบปีแล้วนะครับ ยอมรับนะว่าไม่มีวันไหนที่ผมไม่คิดถึงพี่ก้องเลยครับ ผมจะออกไปซื้อของ พวกคุณจะเอาอะไรมั้ยครับ ไปแต่ตัวนะแต่จะฝากใจเอาไว้ ><

ทุกครั้งที่คิดถึงเธอเมื่อไร

ในใจ..ฉันยังคงเจ็บอยู่เหมือนเดิม

รูปใด ภาพใด ยิ่งดูยิ่งซ้ำเติม

ยิ่งตอกยิ่งย้ำว่าเธอก็คงไม่มีวันย้อนมา

Part ตัง

    อากาศร้อนแบบนี้แวะร้านไอติมดีกว่า เอ๊ะ!!! ร้านนี้คุ้นๆเนอะ เห้ยยยย นี่มันร้านที่ผมเจอกับพี่ก้องครั้งแรก แล้วเราก็เป็นแฟนกันที่ร้านนี่หว่า นี่มันอะไรกันเนี่ยยย แต่จะออกไปก็คงไม่ทันแล้วครับ ไอติมมาแล้ว ชิ -*-

    “จ่ายตังเลยได้มั้ยครับ” กินเสร็จละจะได้ออกไปเร็วๆ เซ็งชิบ -“-

    “ได้ค่ะ” ผมก็เลยเปิดกระเป๋าตังค์จ่ายพนักงานไป แต่เอ๊ะ!!! เมื่อกี้อะไรตกไปหว่า? ช่างเหอะ

    “ของคุณรึปะ..ตัง!!!!” ชิบหายละ คนที่ผมหนีหน้ามาเกือบปี แต่วันนี้ดันมาเจอ ตังนะตัง

    “ตังยังเก็บรูปคู่เราใส่กระเป๋าไว้อยู่เหรอ” นั่นไงครับ คำถามจี้จุด นี่รูปคู่ผมหล่นไป แล้วมันเก็บได้ มีรูที่ไหนผมจะแทรกหนีครับ

    “เอ่อ......คือว่า ครับ ยังเก็บไว้” เอาวะ ณ จุดๆนี้ จะแถอะไรก็ไม่เนียนละครับ

    “เหมือนพี่เลยตัง พี่ก็ยังเก็บไว้” ช็อคสิครับ รอไร

    “พี่ขอนั่งด้วยคนนะ” โอ้ย หายใจไม่ออก

    “ดะ..ได้ ได้ครับพี่ก้อง” ตายครับตาย

Part ก้อง

    ให้ทายครับว่าวันนี้ผมเจอใคร ผมรอมันมาเกือบปี หาทางไปเจอมันทุกทาง ไม่เจอ แต่พอไม่ได้ตั้งใจ ดันเจอ555 ผมสงสัยตั้งแต่ผมเก็บรูปได้แล้วครับ ตอนแรกผมนึกว่าของแฟนคลับ แต่ที่ไหนได้

    “ของคุณรึปะ..ตัง!!!!” ห้ะ ตังยังเก็บรูปเราไว้เรอะ

    “ตังยังเก็บรูปคู่เราใส่กระเป๋าไว้อยู่เหรอ” ปากไวกว่าสมองครับ ถามไรไปวะกู

    “เอ่อ......คือว่า ครับ ยังเก็บไว้” เชี่ยยยยย เจอมันตอบมางี้ หนวดอย่างผมก็เป๋เป็นนะครับ

    “เหมือนพี่เลยตัง พี่ก็ยังเก็บไว้” เสี่ยวสัส ผมรู้สึกเกลียดตัวเองจัง

    “พี่ขอนั่งด้วยคนนะ” มึงเป็นเหี้ยไรหนวดดดดด แล้วทำไมตังมันต้องเขินวะ ให้กูเขินคนเดียวก็ได้ม้างมึงงงงง

    “ดะ..ได้ ได้ครับพี่ก้อง” เข่าอ่อน ผมนี่แทบทรุดเลยครับ

หลังจากคุยกันเสร็จพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ผมรู้สึกว่าด้วยคำว่าผูกพัน ผมว่านะครั้งนี้มันจะต้องสวยกว่าครั้งเดิมแล้วด้วย ผมดีใจนะที่ตังมันเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว มันจะได้รู้จักคำว่า”ทำตามหัวใจตัวเอง”สักที ตอนนี้ผมเดินมาส่งมันที่รถมันครับ แล้วก็ก่อนที่มันจะขึ้นรถกลับบ้านไป

    “ตัง”

“ครับพี่ก้อง”

“ไม่ต้องพูดเพราะขนาดนั้นก็ได้มั้ง”

“มีไรหนวด555”

“มึงนี่เนาะ คืองี้ พรุ่งนี้อ้ะเป็นวันครบรอบที่เราเจอกันครั้งแรก มึงคงจะจำได้นะว่าเราเจอกันครั้งแรกที่นี่ คือถ้ามึงไม่ติดธุระอะไร พรุ่งนี้กูอยากเจอกับมึงที่ร้านนี้ ถ้ามึงโอเค ให้มองแรงใส่กูนะ ^^” ได้ผลครับ พอพูดจบแม่งหันมาขวับเลย5555

“ไอ้บ้า ทำไมต้องมองแรงวะ ขอดีๆก็มาแล้ว” มันตอบมางี้แม่งโคตรเขินเลย แต่ท่าทางมันจะเขินกว่าผมนะ พูดจบแม่งวิ่งหนีขึ้นรถเลย555 ไอ้ตี๋เอ้ยยย

-ณ วันนัด-

    “เชี่ยยย แม่งตื่นสายอีกกู เมื่อคืนไม่น่านอนมาร์กหน้าดึกเลยง่ะ โอ้ยยย ตังรีบครับตังรีบ” ซวยแล้วครับผมดันมาตื่นสายซะนี่ ก็เมื่อคืนน่ะสิครับ ผมดันมาร์กหน้า บำรุงผิวนู่น นั่น นี่ กว่าจะเสร็จ เห้อออออ

    “แล้วจะใส่ชุดไหนดีง่ะ ชุดนี้ไม่เอาใส่แล้ว ชุดนี้เก่าไป ชุดนี้ไม่หล่อ ชุดนี้บางไปป่ะวะ” นี่ผมยังมีปัญหากับการเลือกชุดอีก สุดท้ายก็จบลงที่เสื้อสีขาว กะกางเกนส์ยีนส์ พอใส่ชุดผมก็รีบบึ่งไปล่ะครับ ป่านนี้พ่อผมคงตายในใจมันเกือบสิบครั้งละล่ะ

-ณ ร้านที่นัดเอาไว้-

    “ตังมาถึงล่ะนะครับพี่ก้อง” ไม่น่าเชื่อครับว่าผมจะมาถึงร้านก่อนมัน555 สงสัยมันผูกเนคไทอยู่ แค่นี้ผมก็รักมันจะแย่ละ” เอ้อ ทุกคนครับผมมีไรจะบอก ตั้งแต่ที่ผมเจอกับพี่ก้อง แล้วคบกันจนเลิกกันไปแล้วครั้งนึง ผมยังไม่เคยบอกรักมันเลยนะครับ วันนี้แหล่ะครับที่ผมจะมาบอกรักมัน555 เอาใจช่วยผมด้วยนะครับทุกคน ถ้าทุกคนช่วยผม ผมจะให้พ่อผมมาตื้ดให้ทุกคนดูเลยครับ^^

    “ตัง!!!!!!!!!!!!!!” เฮือกกกกกก ตังจิเป็นลม แม่งวันนี้มันโคตรหล่อเลยครับ เสื้อยืดกับ

กางเกนส์ยีนส์ แล้วที่สำคัญมันไม่เซทผม โอ้ย ตายครับตาย มันถือช่อกุหลาบสีแดงไว้ด้วย

ช่อนี่ใหญ่มากกกก เขินจัง><

    “พี่รักตะ.....ปัง!!!!!!!!!!!!!!”

อยู่ดีๆก็มีรถวิ่งฝ่าไฟแดงมาชนกับร่างของเกริกฤทธิ์ ล้มลงไปต่อหน้าต่อตาของสารัช ในมือเขายังถือดอกไม้ไว้แน่น สารัชแทบไม่อยากเชื่อสายตาของตัวเอง วันนี้เขาอุตส่าห์ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าเขาจะมาบอกรักเกริกฤทธิ์ แล้วใย...ฟ้าจึงเล่นตลกเช่นนี้

อยากย้อนเวลากลับไปอยู่ตรงที่เก่า

อยากจะทำให้เรื่องของเราดีกว่านี้

อยากย้อนคืนวันเวลา

ให้เธอและฉันมีวันที่แสนดี

ให้เวลานี้มีเพียงแต่เราอีกเหมือนเคย.........

    “พี่รักตะ.....ปัง!!!!!!!!!!!!!!”

    “พี่ก้องงงงงงงงงงงงง” สารัชวิ่งพรวดออกไปจากร้านจุดหมายของเขาคือร่างของฉลามหนุ่มที่นอนอยู่กลางถนน

    “พะ......พี่.พี่ก้องๆๆ พี่ก้องอย่าพึ่งเป็นอะไรนะครับ พี่ก้องต้องอยู่กับตังสิครับ ใครก็ได้เรียกรถโรงบาลที ช่วยด้วยครับๆ ฮึกๆๆ ฮือ” น้ำตาไม่ขาดสายที่ร่วงลงมาจากใบหน้าขาวเนียน นี่ก็เป็นคำตอบที่ดีว่า ร่างบางตรงหน้า ยังมีความรู้สึกดีๆ รึอาจจะเรียกว่าความรักหลงเหลืออยู่ให้กับฉลามหนุ่ม

    ฉลามหนุ่มยกมือขึ้นวางข้างแก้มของร่างบางที่นั่งคุกเข่าแล้วเอาเค้าหนุนตักพร้อมกับพยายามพูดด้วยแรงที่เหลือเพียงน้อยนิด“ตะ...ตัง ตังฟะ..ฟังพี่นะครับ วะ...วันนี้เป็นวันครบรอบของ..ของเราสองคน กะ...กุ...กุหละ...หลาบช่อนี้ พี่ตั้งใจจะ...จะเอามาให้ตัง วัน...นี้พี่จะ...จะมาขอตังเป็นแฟนอีก..รอบ แต่เรา..สองคน คงทำบุญร่วม..กันมาน้อยเกินไป....ตัง..ถ้าพี่ไม่อยู่แล้ว...ตังดูแลตัวเองดีๆนะครับ.....”

    “พี่ก้องๆๆๆ ฮึกๆๆฮือ เรา...เราสองคน เป็นแฟนกันแล้วนะครับ ตังตกลงๆ เรา....ฮึกๆๆ เราเป็นกันแล้วนะครับ...พี่ก้อง..พี่ก้องต้องอยู่กับตังนะ...ตังรักพี่ก้องนะครับ”

    “พี่ก็รักตังนะครับ” เหมือนฉลามหนุ่มจะรอฟังเพียงคำนี้คำเดียว ตลอดเวลาที่ผ่านมาถึงแม้ร่างบางตรงหน้าจะไม่เคยพูดคำว่ารักออกจากปาก แต่เค้าก็ไม่ได้เรียกร้อง แต่พอมาถึงวันนี้เค้าได้รู้ว่าการที่โดนคนที่เรารักบอกรัก มันมีความสุขมากขนาดไหน ทันใดนั้นเองหลังจากที่เค้าได้พูดความในใจของเค้า และได้ฟังความในใจจากคนที่เค้ารัก มือที่วางข้างแก้มก็ตกลงมาอย่างรู้งาน เป็นสัญญาณได้อย่างแจ่มชัดว่า ฉลามหนุ่มได้จากคนรักของเค้าไปอย่างสงบ.........

    “พี่ก้องงงงงงงงงง” ร่างบางร้องเรียกฉลามหนุ่มซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างบ้าคลั่ง ทั้งๆที่รู้ว่าเรียกยังไง ร่างตรงหน้าก็ไม่มีวันฟื้นขึ้นมา........

นี่ก็เกือบปีแล้วสินะที่ฉลามหนุ่มได้จากไป แต่ความรักรวมถึงหัวใจของเค้าไม่ได้จากตามไปด้วย เพราะมันได้อยู่กับสารัช ผู้ที่รักเค้ามาโดยตลอด รักอย่างไม่มีเงื่อนไข รักอย่างที่ไม่สามารถรักใครได้อีก ในห้องนอนของสารัช เค้าได้หยิบรูปคู่ของเค้าทั้งสองขึ้นมาดู รูปเดียวกันกับที่ฉลามหนุ่มให้ไว้ รูปเดียวกันกับที่เค้าทำตกในร้านแล้วฉลามหนุ่มเป็นคนเก็บขึ้นมาให้

    “พี่ก้องครับ ตังขอโทษนะครับที่เคยทำอะไรไม่ดีไว้กับพี่ก้อง ตอนนี้ตังรู้แล้วนะครับว่าชีวิตเป็นสิ่งไม่แน่นอน รู้สึกยังไงให้บอก รักใครให้พูด ตั้งแต่วันแรกที่ตังได้เจอกับพี่ก้องจนถึงวันนี้ ตังรักพี่ก้องไม่เคยเปลี่ยนนะครับ” น้ำตาไหลอกมาจากดวงตาของร่างบาง เค้ารู้ว่าต่อให้พูดคำว่า

ขอโทษ รึว่าบอกรักกี่ล้านครั้ง ฉลามหนุ่มผู้ที่เค้ารักมาโดยตลอดก็ไม่มีทางได้ยินอีกแล้ว........

แต่ฉันก็รู้จะทำยังไงเธอคงไม่ย้อนคืนมา

ภาพวันเวลาเวลาเหล่านั้น ฉันไม่อาจจะเลือนลบไป

มันคงจะดีถ้าในวันนี้ยังมีเธอข้างกาย

คงดีกว่ารูปถ่าย ยิ่งมองมันเท่าไหร่

จะมองมันเท่าไร

เธอคงไม่ย้อนมา........

***********The End**********

จบแล้วจ้า สำหรับฟิคสนองNeed อย่าง Apologize1-2 ดีใจจัง เพราะมันเป็นฟิคแรกของเรา เรากลับมาพร้อมคำเรียกร้อง(ของตัวเอง555) ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาอ่านนะคะ ตอนแรกเรากะแต่งฟิน แต่เราใช้คำไม่เป็นอิๆ โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนชอบอ่านฟิคก้องตังนะ แถมจิ้น

อย่างบ้าคลั่ง555 สำหรับผู้ที่อ่านจบแล้วก็เม้นติชมกันได้นะคะ เพื่อเป็นกำลังใจให้นัก(อยาก)เขียนอย่างเรา^^ แล้วถ้าเรามีความNeedใหม่เราจะลองแต่งหวานๆดูนะ555 ขอบคุณน้าค้า กราบงามๆ   ด