'ฉันขอโทดนะโว้ย! นายอย่ามองเราแแบนั้นสิ'
'ใช่...ถ้าจะมีใครก้อคือฉัน ไม่ใช่เฉินหรอก'
'เราไม่ผิดกันทั้งคู่อ่ะเเหละ เรื่องความรักมันห้ามกันได้ที่ไหนล่ะ? นายเข้าใจนะลู่หาน ว่าฉันกะซิ่วหมินน่ะรักกัน'
'อย่าเงียบอย่างนี้สิลู่หาน มันยิ่งทำให้เราไม่สบายใจนะ'
'เฮ่ยย นี่นายร้องไห้เหรอลู่หาน? บ้าไปแล้วรึไง? ฉันจะทำไงกับเพื่อนแบบแกดีล่ะ?'
'เพื่อนเหรอ...เหอะ เพื่อนที่ไหนเค้าทำแบบนายกันบ้าง? เพื่อนที่ไหนเค้าแย่งแฟนเพื่อน แอบไปคบกับแฟนของเพื่อนลับหลังเหมือนนายบ้างฮะเฉิน!!!'
ผมลืมตาขึ้นมาพบเจอกับความมืด ไอ้เรื่องบ้าๆพวกนั้นมาเข้าฝันผมอีกแล้วสินะ เมื่อไหร่ผมจะเลิกฝันถึงเหตุการณ์วันนั้นซักที? เมื่อไหร่กันที่ผมจะเข้มแข็งไม่ทำตัวเปงเด็กขี้แยเหมือนตอนนี้ เมื่อไหร่ที่ผู้ชายแย่ๆอย่างซิ่วหมินจะออกไปจากใจผม? ทั้งที่เขาทำตัวน่ารังเกียจขนาดนั้น ผมกลับยัง...คงรักเขาเท่าเดิม
ติดตามตอนต่อไปน้าาา...
โหวตกันเยอะๆนะ^^
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น