คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ ๑ | แรม ๑๔ ค่ำ เดือนอ้าย
ลมทะเละวันาอ่าวสยามพัเอื่อยเอื่อย สำปั้นนาลาเลื่อนัวผ่านระแสน้ำระเ็แ่ลอยล่อเป็นลอออาบ แววแสับสว่าบนผิวระสินธุ์สีเหลือเทาอย่าผิวายวาหุโลมในวรรีรามเียริ์ ลึลไปเือสีอุ่มใสอย่าใบโศอ่อน มัาาิแหวว่ายลาผลัันึ้นมาโบเฝ้านภาอย่าสุสัน์ ลุ่มบัวแผลุบลีบพ้นยามโพล้เพล้ เรือเ๋พั้สลัลวลายประับอย่าอ่อน้อยเรียบ่าย แสสะท้อนพรมันรำไรลอผ่านและระทบบน้าแ้มอเา เนรมนั้นหล่นล้อยัระทมอยู่ในอ
“รอ่อน รอประเี๋ยวเ้า่ะ ท่านเ้าุ” เสียอยายเพิ่มัรึ้มมาาเรือนหลัเล็ไม่ไลาท่าน้ำระหว่าเรือนหลัอื่นอนายแลูหลานแเท่าไรนั หิราวัมือไปมาเรียฝีพาย พร้อมลูเ็เล็แให่บ้าระ้อยร่อยบ้าหอบห่อใบานีสอสามห่อับหม้อแอบลิ่นอวลลูโอย่าูทุลัทุเล
“บอแล้วอย่าไรเล่า ันเป็นุพระ เรียท่านเ้าุอยู่ร่ำไป ันอายแย่” ร่าสูวัยลานยับายออมาาระทที่นั่ลาลำใ้โรหลัาไม้ฝัมะามรอบเ็ม้วยสัะสีแผ่นเรียบ ะนายท้าย่อยเลื่อนับุมหลัแว่วท้ายเรือ หาเสือและ้านพัาึ่ยื่นึ้นมาสำหรับใ้เท้าเี่ยถูบัับไปยัทิศทาที่้อาร
“ถือว่าันอวยพรล่วหน้าแล้วันเ้า่ะ” ร่อรอยาวามสูวัยบนแ้มปริพร้อมับรอยยิ้มบันอย่าอารม์ี “ส่วนนีู่่ี่ปลาแยนวล (๑) รับไปเถิพ่อ” ริมฝีปาอเาโ้เป็นรอยยิ้มให้ับหิราผู้มีน้ำใรหน้า
“ันอบน้ำใ”
้าวอถูยลมาไว้้านในประทุนเพื่อหลบแ หม่อมราวศ์ธาราูรล่าวลา ผ้าม่วโระเบน เสื้อแพรสีเียวแ่ (๒) ับหมวหานยูบนหน้าั ลมหายใถอนรับลิ่นลมโยาลำน้ำบาปะอีรั้
“ุพระ่วยไอ้แมันไ้ริหรืออรับ ลือหึ่ันว่าภายภาหน้า พวผู้ายไม่เว้นหน้าั้อถู้อนไปเ์เสียทั้หม”
“ันหรือัไป่วยใรไ้ นายแมันวี พระอ์เ้าฯ (๓) ท่านยัทรศึษาอยู่เมือนอยัมิถึำหนลับี มิ้อเ้าเือนนว่าเมียมันะลอไ้ ระหนันไปเสียทั้นั้น” ผู้มีศัิ์อบลับอย่านึเอ็นู
ทินรำลัลับอยู่หลัทิวไม้ ท่าามยัอุมสมบูร์ไร่นาารเษรบนอบริมฝั่เียวลับามัวันแรที่าไป เรือนเหย้าหลัโอฬารสถานแห่วามรัึ่เาวาฝันให้เป็นที่อาศัยล่อเลี้ยอบรมลูเล็ให้เิบโ มันั้ระห่านอย่าวิิร แ่บันี้ลับว่าเปล่า่าไร้ึ่แ้วับน ระหว่าาารร่วมบวนเส็ประพาส้นยุโรปอล้นเล้าพ่ออยู่หัวรัาลที่ ๕ เมื่อสามเือน่อน หม่อมราวศ์ธาราูรหรือพระิรรธาราูร สมุหเทศาภิบาลประำมลปราีนบุรี (๔) ภรรยาอเาเป็นหิสาวสวยสะพรั่เพียบพร้อมทั้รูปทรัพย์และุทรัพย์ หล่อนป่วย้วยโรเรื้อรัำเริบัโะาเล่นำอวให้ระนบัน ศพอหล่อนถูเผาอย่าไร้ึ่เาอเาผู้เป็นสามี ลิ่นมะลิ้านแที่หล่อนมััพับไปับระาษยามส่หมายถึเา ห้ววามทรำพาลให้น้ำาร่วเผาะอีรา
“หยุ่อนบุมี” เรือหยุลลาลำน้ำหน้าท่าเรือนปั้นหยาเล็ ธาราูรประนมมือแนบอพลันลั้นลมหายใ เาหลับาอธิานับพระแม่าและแสสุท้ายอสุริยา “หาแม้นันยัมีวาสนา ไม่สิ้นบุรรม่อัน อให้ไ้พานพบหล่อนอีรา้วยเถิ” เาล่าวอย่าไร้วามหวั
(๑) ปลาแยนวล เป็นปลาน้ําื ไม่มีเล็ ัอยู่ในวศ์ปลา ปลาแย (Family Bagridae) มีื่อวิทยาศาสร์ว่า Mystus wolffii (Bleeker, ๑๘๕๑) พบมาในแม่น้ําสายสําัๆ เ่น แม่น้ําเ้าพระยา แม่น้ําบาปะ แม่น้ําาปี มีรสาิี สามารถนําไปประอบอาหารไ้หลายอย่า เ่น ู่ี่ แเหลือ และปลาแเียว ศูนย์วิัยและพันาประมน้ําืสุราษร์ธานี
เพาะพันธุ์ปลาแยนวล้วยวิธีีฮอร์โมนผสมเทียมไ้สําเร็เป็นรั้แรในปี ๒๕๔๘ โยนายธีรวัน์สัมภวมานะ
(๒) ารแ่ารอผู้ายในรัสมัยรัาลที่ ๕ นั้นะนุ่ผ้าม่วโระเบน สวมเสื้อราประแน สวมหมวหานยู ถือไม้เท้า และไว้ผมรอทร หาไปานพิธีะสวมถุเท้าและรอเท้า้วย ารสวมเสื้อแพรสีะสวมามระทรวและหมว่า ๆ เ่น ั้นุนนาระทรวมหาไทยสวมเสื้อแพรสีเียวแ่
(๓) ในปี พ.ศ. 2440 เมื่อพระอ์เ้าิรประวัิวรเ (อมพลพระเ้าบรมวศ์เธอ รมหลวนรไยศรีสุรเ) ทรสำเร็ารศึษาวิาทหารบาประเทศเนมาร์ ไ้ทรริเริ่มารปรับปรุารทหารให้้าวหน้าทันสมัยมาึ้น่อมาในปี พ.ศ. 2448 มีประาศใ้ “พระราบััิลัษะเ์ทหาร ร.ศ. 124” เป็นารเปลี่ยนแปลระบบทหาราาร “สมัร” มาเป็น “เ์” โยำหนให้ไพร่ที่มีอายุ 18 – 20 ปี ้อเ้ารับารัเลือเป็นทหารทุนในแ่ละปีนที่ไ้รับารัเลือ้อเ้ารับราารเป็นทหารในอประำาร
(๔) ผู้บัาารและรวราสถานาร์บริหารราารในเมล รับ้อเสนอและวามิเห็นอผู้ว่าราารัหวัแล้วถ่ายทอมายัรับาลที่รุเทพฯ รวมทั้รับำสั่ารุเทพฯไปถ่ายทอให้ผู้ว่าราารัหวัในมลนั้น
____________________________★STAR
ความคิดเห็น