《love In Death》 ◇•รักเราในความตาย•◇

#ไรม์

"รักเราไม่หวานหอม แต่เเสนหวาน"

 "พี่เลี้ยงฉัน ฉันซึ่งใจ แต่พี่ฆ่าพ่อแม่ฉัน ให้ตายเหอะ "

ฉันเล็งปลายกระบอกปืนใส่ผู้มีพระคุณของฉัน เอ๊ะ? หรือจะไม่มีกันนะ? เเต่เขาก็เร็วไม่ต่างกันกับฉัน เพราะตอนนี้เขากำลังใช้มีดจ่อเข้าที่คอของฉันเช่นกัน ก่อนจะยิ้มหวานหยดย้อย ที่น้อยคนนัก จะได้เห็น ช่างเป็นรอยยิ้มที่ไร้ความจริงใจเหลือเกิน

"พ่อเธอ เคยรักเธอไหม? แม่เธอภูมิใจที่มีเธอเป็นลูกไหม? คิดดีๆ ว่าอยากตกนรกทั้งเป็นกับพ่อเเม่แท้ๆของเธอ หรือจะตกนรกอันแสนหวานกับพี่กันละ?"

เราสองคนต่างยิ้มร้าย ก่อนเสียงปืนของฉันจะดังขึ้น พร้อมกับเลือดสีสดที่ค่อยๆไหลลงมาอาบเสื้อเเจ๊กเก็ตตัวโปรดของคนที่ขึ้นชื่อว่า "พี่ชายบุญธรรม" รอยยิ้มของคนที่เเสร้งเป็นพี่ชายที่เเสนดีปรากฎขึ้นบนใบหน้าที่หล่อเหลานั้น เขาใช้มืออีกข้างที่ไม่ได้จับมีด จับปลายกระบอกปืนของฉัน มาจ่อที่หัวใจ ทั้งที่สายตาไม่เคลื่อนที่ไปไหนเลย ราวกับหมาป่าที่กำลังล่าเหยื่อไม่มีผิด แต่ฉันคงชินกับสายตาแบบนี้เเล้วละ

"เมื่อกี้คงตั้งใจให้มันเฉียดหน้าพี่ไปใช่ไหม? ☺ คราวนี้ฆ่าพี่จริงๆสิ พี่สอนมาดีขนาดนี้ ไม่มีทางพลาดหรอก... ใช่รึเปล่า?^^"

เขาปล่อยมือฉันให้เป็นอิสระ และตอนนี้ฉันจ่อปืนเข้าที่หัวใจเขา นานหลายนาที ก่อนจะเป็นฝ่ายฉันที่ลดปืนลงช้าๆ ก่อนจะจ้องตาพี่ชายฉันกลับไป

"หนูแพ้อีกแล้วค่ะ....."

คนตรงหน้าใช้ปลายมีดกรีดเข้าที่คอฉันเป็นทางยาวเบาๆ ให้มีเลือดไหลซิบๆ ฉันกำหมัดเเน่น ความเจ็บช่างรุนเเรงจนรู้สึกไปทั้งร่าง จนเกิดอาการชาชั่วขณะ ลมหายใจหยุดกึ๊ก กระทันหัน เพราะต้องกลั้นความเจ็บปวดอันเเสนทรมารที่อีกฝ่ายเป็นคนมอบให้

"อย่าริหันกระบอกปืนใส่ฉัน^^"

เขาลดมีดลง ก่อนจะใช้นิ้วหัวเเม่มืออีกข้าง ปาดเลือดที่ไหลมาตามทางที่ถูกปลายมีดกรีด ก่อนจะนำเลือดที่ติดปลายนิ้ว ไปเลีย ด้วยใบหน้าที่เย้ายวน ชวนหลงเสน่ห์ แต่สายตากลับไม่ยอมละไปจากฉัน เขาจ้องทุกการกระทำ จนฉันกลัว

"พี่เเค่ลงโทษ เพราะเธอไม่จำที่พี่สอนเลย คงรู้สินะ ว่าข้อไหน?"

"ทราบค่ะ

ข้อที่3ถ้าคิดจะฆ่า อย่าได้ลังเล

และ

ข้อ4 แม้คนนั้นจะเป็นคนรัก ก็อย่าได้สงสาร!!"

กิ้วๆ มือใหม่จร้า ฝากติดตามด้วยเน้อ มีคนเม้น1คน เริ่มเปิดตอนที่1เลยจร้า!!