เขียนได้สนุกมากค่ะ ฮาดี

อืม...เรื่องราวพล็อตโอเคนะ บทสนทนาทำให้เรื่องสนุกขึ้น แต่สังเกตุว่าคุณพรี่คินนี่เป็นฝ่ายยอมแพ้ตลอดเลยแหะ งึมๆขัดใจ555 ทำนองมีปัญหาไรก็ไม่ค่อยพูด น่าจับดัดนิสัยส่วนนี้

อีกเรื่องที่แอบสะกิดใจ คือตัวร้ายโผล่มาแล้วมักหายแว๊บไปเลยไม่ได้กล่าวถึงอีก อย่างแนน หายไปไหนง่ะ เมา แล้วเข้าบ้าน แล้วหายไปเลย หรือโดนแฟนคลับพี่คินกำจัดไปแล้ว5555555

เอาเป็นว่ารอคู่ต่อๆๆๆไปนะคะ
ปล.ถ้าริวเป็นเกย์อีกคน(ริว -โอม) บ้านนี้ไม่มีใครสืบสกุลแล้วสินะ555
ปล.อยากอ่านตอนทำงานแล้วจัง ริทกะคินอ่ะ ว่าแต่ริทนี่ ให้อิมเมจริทเดอะสตาร์สุดๆ แถมชื่อจริงเหมือนกันอีก555

ตอนแรกนึกว่าจะเป็นแนวเอะอะก็จับกด ตบจูบๆเหมือนหลายเรื่องที่เป็นแนวละครไทยแบบอ่านแล้วเซ็ง

แต่ผิดคาดที่ไม่ใช่!
เรื่องนี้กลับเป็นแนวความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคน ซึ่งต้องยอมรับว่าเขียนได้ดีมากเลยค่ะ อ่านไปลุ้นไปตลอดว่ามันจะเกิดเรื่องอะไไหม ให้ฟีลเหมือนตอนดูซีรี่พวกก๊อซซิปเกิล์ล หรือพริซั่นเบรคเลย

แต่นิสัยตัวละครโดยเฉพาะพระเอกในเรื่่องยังคงคอนเซปพระเอกช่องเจ็ดเหมือนเดิม คือ ซื่อบื๊ออออออ(ไม่อยากใช้อีกคำ มันแรงงง)

เอาเป็นว่าสนุกมากๆค่ะ จะติดตามต่อไปนะ

ปล.เขียนให้จบน๊า กลัวค้างคา

ทุกเรื่องของคนเขียนจะพล็อตแปลกๆทั้งนั้น ไม่ค่อยซ้ำใคร ซึ่งเราช๊อบชอบบบทุกเรื่องเลย ยิ่งมารวมกับสำนวนดีๆ มุกขำยิ่งทำให้เรื่องนี้สนุกยิ่งขึ้น

ชื่นชมในการคิดพล็อตจริงๆ

เอาเป็นว่าเป็นกำลังใจให้สำหรับเรื่องต่อๆไปนะคะ

ปล.ว่าแต่จะมีตอนพิเศษอีกไหมคะ แอบปลื้มเรื่องนี้ม๊ากมาก(รวมถึงลิขิตรักจากนรกด้วย)

เขียนดีจังเลยนะคะ เก่งมาก อ่านแล้วไม่ขัดเลย พล็อตเรื่องก็โอเค โรแมนติกดีจัง

โดยส่วนตัว ชอบเรื่องนี้ เพราะไม่ได้เน้นเรื่องncเลย แต่ให้ความสำคัญในเรื่องความรัก ความผูกพันธ์ แล้วนายเอกเราก็ไม่ได้ดูง๊องแง๊งเท่าไหร่ ถึงแม้จะเจ้าน้ำตาไปนิด แต่ในเรื่องก็ได้อธิบายถึงเหตุผลของน้ำตาไว้แล้ว ดังนั้นเวลาอ่านก็ไม่ขัดอะไร ส่วนพระเอกก็ดูเข้มแข็งดี เท่ห์มาก O///o

แต่แอบมีเขียนผิดบ้างนิดๆหน่อยๆแบบพอให้อภัยได้

ที่ให้10คะแนนนี้ คือให้คะแนนความสนุก และความขยันที่มาแต่งมาลงแบบค่อนข้างต่อเนื่อง

แต่หลังจากนี้ ในตอนต่อๆไป ถ้ายังคีพความสนุกแบบนี้ไว้ได้ เชื่อว่าคะแนนเต็มก็คงหนีหายไปไหน

ดูจากสำนวนการเขียนน่าจะไม่ใช่เรื่องแรก ท่าทางน่าจะเขียนมาหลายเรื่องแล้ว ฝีมือฉมังมาก สำนวนดี ไหลลื่นสุดๆ พล็อตสนุก ทั้งที่อียิปต์ แต่ไม่ค่อยเหมือนที่เคยอ่านๆมา ถือว่าทำการบ้านมาดี ครีเอทมาก ไม่มีที่ติเลยค่ะ^^


เอาเป็นว่าเราขอร้องให้ต่อเรื่องนี้จนจบละกันนะ ช้าๆไม่ว่ากัน แต่ถ้าไม่มาต่อจนจบเรื่องเราคงเศร้า ที่อดอ่านเรื่องสนุกๆ

เป็นกำลังใจให้ฝ่าฟันมรสุมการบ้านและการเรียนให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ

สนุกมากจ้า

อ่านแล้วเต็มอิ่มดี สำนวนใช้ได้เลยล่ะ พล็อตก็โอเคอยู่ ชอบตอนเริ่มเรื่องที่เป็นเด็กข้างถนน ดูทรหดอดทนดี

แต่มีบางจุดเหมือนกันที่อ่านแล้วขัดๆ อย่างตอนที่ตัวละครพูดกับตัวเองว่า ผมเป็นเมะ หรือเคะ อ่านแล้วขัดสุดๆ เพราะคาดว่าคนปกติคงไม่พูดงั้น

แล้วก็อ่านแล้วชักงงๆ นี่เราอยู่ญี่ปุ่นหรือกรุงเทพ?ชื่อตัวละครญี่ปุ่นจ๋ามาก บางตัวก็ไทย หรือเราอยู่นานาชาติ?

แล้วก็นายเอกกับพระเอก คู่เจ้าเก็นน่ะนะ รักกันเร็วมากกกกกกกกกกกกกกก ปังโดนกดสองทีรักเค้าแล้วเรอะ!!! ส่วนมากเด็กข้างถนนมักเป็นพวกขาดความรักแล้วก็แข็งกระด้างนะ ถ้านายเก็นค่อยๆเจาะ ค่อยๆให้ความรัก ความอบอุ่น ห่วงใยจนเจาะเกราะนั้นได้แล้วค่อยรักกัน เรื่องจะสนุกกว่านี้นิดนึง

จะเขียนฉากให้พระเอกกะนายเอกมีไรกัน ไม่ต้องรีบ ไม่งั้นจะดูความสัมพันธ์เป็นแค่เซ็กส์ไม่ใช่การเมคเลิฟ ไม่ใช่ความรักจริงๆ

อันนี้เป็นข้อแนะนำเด้อ ติเพื่อก่อ อย่าว่ากันเลย เอาเป็นว่าให้เวลากับความสัมพันธ์ของตัวละครหน่อย ให้พวกเขาค่อยๆพัฒนาและให้เขานำพาเรื่องราวไปเอง

สู้ๆเด้อ
จะรอเรื่องต่อไป^^

ชอบจัง เหมือนดูละครแนวเพชรตัดเพชรเลย คาแรกเตอร์ชัดเจนมาก ดูสมองสูสีมาก แทบหาคนโง่ไม่เจอในเรื่อง อ่านแล้วเราแบบว่า...เอ่อ สรุปแล้วตูโง่สุดใช่ไหมเนี่ย 555

เขียนดี สำนวนดี แทบไม่มีผิดเลย ผูกเรื่องได้ดี ระดับความหวานก็ไม่มากไม่น้อยไป มีให้เราระทึกใจในความ(โคตร)แอบหวานของพ่อพระเอกของเราเป็นระยะๆ (ซึ่งเวลามันแอบทำทีไรเราต้องแอบกรี๊ดตาม^^)

รู้สึกดีที่เรื่องนี้นางเอกไม่สวยแต่มีคุณภาพ ทำให้รู้สึกว่าคนเราไม่จำเป็นต้องสวย ถ้าเป็นตัวของตัวเองและเป็นคนดีก็เป็นนางเอกได้

สนุกค่ะ!

มีอยู่ช่วงนึงที่อ่านแล้วขัดมากๆ คือตอนที่อรบอกทุกคนว่า อันเป็นผู้ชาย(น่าจะประมาณช่วงตอนที่สิบสี่ สิบห้ามั้ง)...คือ ถ้ากลับไปอ่านช่วงต้นเรื่อง จะมีหลายครั้งมาก ที่อันพูด "ค่ะ"กับอร ซึ่งก็ตะหงิดๆแปลกๆถ้าหนูอรจะไม่สังเกตุสังกาเลยสักครั้งมันก็ผิดธรรมชาติอยู่

แล้วช่วงตอนแรกๆก็เหมือนหนูออนจะแอบจับคู่พี่ชายตัวเอง กับอัน(หรือแค่กะให้ตืนดีกะนก็ไม่รู้)ด้วยนิ...พออ่านก็แบบ...หรืออรกะสนับสนุนให้พี่ชายเป็นเกย์หว่าๅ555

อืม...รู้สึกว่าบางครั้งอัมเค้ายังดูไม่แมนพอที่จะทำให้คนอื่นโดยเฉพาะพระเอกเข้าใจผิดอ่ะ อย่างบางครั้งก็ร้อง "ว๊ายยย"ตอนฟ้าผ่าไรงี้ ถ้าเป็นผู้ชายจริง พ่อพระเอกของเราคงคิดว่า เอ๊ะไอ้นี่ ตุ๊ดแตกอีกละ 555 แต่พอมาอ่านช่วงหลังๆ อ่อ ที่ไม่ให้พระเอกสังเกตว่าอัมร้องว้ายเพราะอย่างนี้นี่เอง...

...อืม...พระเอกเรื่องนี้ฟีลลิ่งพระเอกช่องเจ็ด ทัดดาวบุษยาสุดๆ ทำนองแม้นางเอกจะกรีดอายไลน์เนอร์ ปัดขนตา แต่พระเอกและคนอื่นรอบตัวก็ไม่รู้อยู่ดีว่ามันเป็นผู้หญฺิง...

มีอยู่ช่วงนึงแอบต๊กกะใจ ตอนที่นายกิตติยากรมาเห็นคู่นั้นกำลังหวานแหววเลยอกหัก แอบงงว่าโผล่มางานวัดได้ไง น่าจะมีที่มาที่ไปนิดส์นึง

หมดแล้วววว เยอะไปไหมเนี่ย แต่เห็นจะลบแล้ว เลยมาบอกๆ ที่เหลือก็สนุก ครบรสดีค่า สู้ต่อไปเด้ออออ

โหๆ นานๆจะเจอเรื่องสนุกอย่างนี้

ชอบจังเลยค่า สำนวนการเขียนดีมากๆเลย อ่านแล้วไม่อยากอ่านตอนต่อ ...ไม่ใช่อะไร กลัวจะจบน่ะค่ะ555 ทำนองว่าสนุกมากจนไม่อยากให้จบน่ะ อิๆ

อืม...แต่ที่ชอบที่สุดคือ อารมณ์ร่วมในเรื่อง ...คุณสุชาครยาเขียนได้ดีจนเราอินไปกับสิ่งที่ตัวละครรู้สึกไปด้วยเลย อืม ชอบบบบ ชอบความโรแมนติกแบบซึ้งๆไม่หวานเลี่ยนกำลังแบบนี้นั่นแหละ อีกอย่างคือเรื่องนี้บทพูดไม่ค่อยเยอะในบางช่วง ส่วนมากมีแต่บทบรรยายความรู้สึก แต่สิ่งเหล่านี้ก็ไม่ทำให้เรื่องน่าเบื่อเลย กลับทำให้ยิ่งรู้สึกไปกับตัวละครมากยิ่งขึ้น

เง้อ ซูฮกจริงๆ

ปล.กรี๊ดกร๊าดดด อิชั้นชอบหนังสือของคุณวรรณวรรธเหมือนกัน อ่านแล้วแทบละลายทุกทีโดยเฉพาะบัลลังค์สายหมอก กับจันทราอุษาคเนย์ อ๊างงงงง