คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter8 หากความรักเป็นเหมือนเรา ตัวเจ้านั้นคงมีน้ำตา.......
STOP PART
“พ่อคะยัยผู้หญิงหน้าขาวคนนี้มันใครกัน”
ตอนนี้ฉันกำลังโทรคุยกับพ่ออยู่ค่ะ ว่ายัยนี่มันใครอยู่ดีๆก็มาจูบฉัน
“เจอหนูเฟรมแล้วเหรอลูก หนูเฟรมเป็นว่าที่คู่หมั้นลูกไง”
“คู่หมั้น...ผู้หญิงเนี่ยนะ”
ฉันตอบกลับพ่อด้วยอารมณ์ไม่เข้าใจผู้หญิงหมั้นกับผู้หญิง เรื่องแบบนี้เป็นไปได้ด้วยเหรอ
“ก็พ่อหาคู่หมั้นผู้ชายให้ลูกก็ไม่เอาบอกว่าอยากให้ผู้ชายกับผู้ชายได้กันเองพ่อก็หาผู้หญิงให้ไง”
พูดจบแล้วพ่อก็วางสายไป พ่อบ้า อยู่ดีๆก็มาหาคู่หมั้นให้เนี่ยนะใครต้องการกันห้ะ
“ดุ้ยกับคุณลงแล้วสินะคะ หนูเนี่ยล่ะค่ะคู่หมั้นของ พี่สต็อป”
ยัยเฟรมพูดพร้อมส่งสายตายั่วยวนมาให้ ไม่สบอารมณ์กับคนๆนี้เลยจริงๆ
SMILE PART
ตอนนี้หนูกำลังพยายามหนีจากความจริงอันโหดร้าย
.
.
.
หนีความทรมาน
.
.
.
หนีจากความรักที่ทำร้ายทั้งร่างกาย......และจิตใจ
ไปในที่ๆคนใจร้ายจะตามหาไม่เจอ
.
.
.
ไปในที่ๆจำรักษาหัวใจที่บอบช้ำมาเป็นดังเดิม
.
.
.
.
“พี่โดมคะ...หนูกลับมาแล้ว”
ตอนนี้หนูกลับมาในที่ของตัวเองที่ๆมีพี่ชายคนนี้ที่คอยให้กำลังใจหนู รักหนูตลอดเวลา ไม่เหมือนคนใจร้ายที่ทำร้ายหนูจนเหมือนตายทั้งเป็น...
“หาบไปไหนมาตั้งนานล่ะ ไปแอบทำอะไรไม่ดีมารึปล่าว”
ทันที่ทีพี่โดมก้าวออกมาหนูก็เข้าไปกอดร่างท้วมนั้นทันที
“พี่โดมคะ....หนูไม่ไหวแล้ว”
จู่ๆน้ำตาก็ไหลอกมาเอง ความอ่อนแอเอ๋ย....จงไหลไปกับน้ำตาซะให้พอ....จากนี้ไป เราจะไม่อ่อนแออีกแล้ว.
เจ้าจะไม่มีวันได้ไหลลงมาอีก.....
“มีอะไร...เล่าให้พี่ฟังได้มั้ย”
“ฮึกๆ พี่โดม”
.
.
.
“เค้าไม่รักหนูเลย”
.
.
.
“หนูเคยเชื่อมาตลอด”
.
.
.
“ว่าซักวันเค้าจะรักหนู”
.
.
.
“เหมือนที่หนูรักเค้า”
.
.
.
“แต่วันนี้.....ความเชื่อนั้นมันหายไปหมดแล้ว”
.
.
.
.
.
หากความรักเป็นเหมือนสี มันคงเป็นสีดำ
หากความรักเป็นเหมือนดอกไม้ มันคงเป็นดอกไม้ที่เหี่ยวเฉา
หากความรักเป็นเหมือนดวงดาว มันคงเป็นดาวพลูโตที่ถูกตัดไป
หากความรักเป็นเหมือนอากาศ มันคงเป็นแค่คาร์บอนไดออกไซด์ที่คนๆนั้นไม่เคยต้องการมันเข้าสู่ร่างกาย
หากความรักเป็นเหมือนเรา ตัวเจ้านั้นคงมีน้ำตา.......
เค้าวางตอนจบได้แล้วแหละแต่อยากให้ช่วยตัดสินใจว่าจะเอาจบแบบ แฮปปี้เอนดิ้ง หรือ แซดเอนดิ้งดี (ส่วนตัวอยากได้แซดมากว่า)
มาช่วยโหวตเลือกกันนะจ๊ะ
ความคิดเห็น