เสน่ห์รักริมขอบใจ

 

ไม่ได้ตั้งใจจะรัก แต่เมื่อมีสาวน้อยหน้าใสวัยละอ่อนมาคลอเคลียข้างหัวใจอยู่บ่อยๆ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เผลอ...รักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่...อุปสรรคใหญ่ก็ขวางกั้น บิดาของสาวเจ้า ไอ้ตัวแสบที่คงความไม่ชอบหน้าเขาคงเส้นคงวา เจอหน้าคราใดก็ชอบทำท่าทางคล้ายจะกระโจนขย้ำให้เขานั้นแหลกเหลวไม่เหลือชิ้นดีที่ทั้งห่วงและหวงลูกราวกับจงอางหวงไข่ เขาโผล่หน้าไปทีไรก็เอาปืนลูกซองสองลำกล้องมาเช็ดถูให้เห็นเสมอ บางครั้งก็...

“ช่วงนี้รู้สึกฝีมือจะไม่แม่นยำเหมือนเก่า มันฝืดๆ ยังไงชอบกล สงสัยสนิมจะเกาะ คงต้องหาเวลาไปเคาะกับได้คนชอบทำตัวเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงบ้าง คงจะดี...ใช่ไหมจ้ะเมียจ๋า” 

เขาอยากจะถอยนะ แต่...ยายตัวกระเปี๊ยกจอมแสบ ไม่รู้หรือไงเขาเป็นผู้ชาย ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะ ที่จะได้ใส่เสื้อผ้ากระชับรัดแน่นให้เห็นเรือนร่างทุกสัดส่วน ขาเรียวนวลเนียนน่าสัมผัสลูบไล้ เอวคอดกิ่วที่แทบจะกำรอบด้วยสองมือใหญ่ กลีบปากสีชมพูระเรื่อยู่ยื่นมาคล้ายต้องการให้เขากดจูบจนขาดใจ สุดท้ายก็...อกอวบอิ่ม...น่าจับต้องและ...เขาคงจะบ้าหนักเพราะดันเกิดความรู้สึกอยากจับต้องกลืนกิน เพราะปัจจุบันอันสำคัญก็คือ...เขายัง...โสด

เขาว่ากันว่า รักคนแก่นี้ดีนัก...ไม่แค่เปย์หนัก แต่รักเราจริง! แต่...จะยั่วยวนยังไงให้เขามาหลงรักดีล่ะ ลูกล่อลูกชนของสาวน้อยวัยแรกรุ่นมีน้อยซะด้วย งานนี้คงต้องทุ่มเททั้งหน้าตัก...เพื่อคุณป๋าสุดที่รัก กระถินต้องทำให้ได้