พะยูนขอเกริ่นก่อนว่าพะยูนไม่ได้เป็นนักวิจารณ์มืออาชีพ เป็นแค่นักวิจารณ์ธรรมดาที่พลันตัวมาจากนักอ่าน ไม่จำเป็นต้องเชื่อและเห็นด้วยกับพะยูนทุกประโยค พะยูนขอแค่ให้คุณเอาคำวิจารณ์ของพะยูนไปไตร่ตรองดูเท่านั้น เพื่อที่นิยายของคุณจะได้พัฒนายิ่งขึ้นไปกว่าเดิมค่ะ
เกี่ยวกับนิยาย
ชื่อเรื่องและการแนะนำเรื่องย่อ : ชื่อเรื่องสั้นๆ แต่ได้ใจความมากค่ะ ครอบคลุมเนื้อหาในเรื่องได้ดีแล้ว แถมยังจำง่ายสุดๆ อีกด้วย ส่วนการแนะนำเรื่องย่อจินแนะนำได้น่าสนใจดีค่ะ แต่พะยูนว่าน่าจะแก้ตรงคำว่า Position เป็น ตำแหน่ง ที่เป็นคำแปลภาษาไทยมากกว่าค่ะ เพราะเมื่ออ่านแล้วมันดูไหลลื่นมากกว่าที่ใช้คำภาษาอังกฤษค่ะ แถมคำๆ นี้ยังไม่ค่อยมีใครมาใช้ทับศัพท์กันด้วยค่ะ ซึ่งแตกต่างจากคำว่า Make Love ที่คนมักจะพูดติดปากและใช้กันอยู่บ่อยๆ ค่ะ
โครงเรื่อง
พล็อตเรื่อง : พล็อตเรื่องแบบนี้จะดึงดูดให้กับคนที่ชอบเรื่องเมะxเมะ หรือแมนกดแมนเข้ามาอ่านนั่นเองค่ะ ซึ่งพะยูนก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบนิยายวายพล็อตเรื่องแบบนี้ เพราะถ้าจะให้เป็นเรื่องชายรักชายที่เคะเป็นผู้ชายบอบบาง หน้าหวานๆ มันก็ไม่ไหวนะคะ ไม่งั้นมันจะเรียกว่า Yaoi ได้ไงกันล่ะจริงไหมคะ ฮะแฮ่ม เข้าเรื่องค่ะ นิยายเรื่องนี้มีพล็อตเรื่องที่น่าสนใจ โดยตัวเอกทั้งสองคนที่เป็นนายแบบ จู่ๆ ก็มาเจอกันและบังเอิ๊ญบังเอิญอยู่ห้องตรงข้ามกันอีกต่างหาก ทำให้ทั้งสองคนได้เจอกันและสนิทกันมากขึ้น
การเปิดเรื่อง : จินเปิดเรื่องโดยการใช้ประโยคสนทนาของทั้งสองคนในเรื่องมานำเสนอ และได้เขียนถึงเรื่องตำแหน่งบนเตียงของผู้ชายกับผู้ชาย ทำให้ผู้อ่านรู้ว่านิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่พูดถึงผู้ชายแมนๆ สองคนมารักกัน ซึ่งมันน่าสนใจและน่าติดตามมากๆ เลยค่ะ พะยูนอ่านแล้วก็ต้องรีบกดคลิกอ่านตอนต่อไปทันทีค่ะ
ถ้อยคำภาษา
ภาษาที่ใช้และการบรรยาย : ภาษาที่จินใช้เป็นการสลับไปมาระหว่างสุภาพนามบุรุษที่ 1 กับ บุรุษที่ 3 ทำให้นิยายเรื่องนี้ดูมั่วซั่วไปเลยค่ะ พะยูนว่าน่าจะเลือกใช้สักอันมาบรรยาย ไม่ใช่เลือกใช้ตามอารมณ์ผู้แต่ง ถึงแม้การเลือกใช้ภาษาแบบนี้จะทำให้การบรรยายดูละเอียดชัดเจน รู้ถึงเรื่องราวต่างๆ ได้หมด แต่ถ้าเล่นเปลี่ยนภาษาบ่อยๆ แบบที่จินทำ มันก็ทำให้นิยายดูไม่น่าสนใจและสะเปะสะปะได้ค่ะ
คำผิด/ประโยคผิดเพี้ยน : คำผิดมีบางประปราย ทั้งเกิดจากการรีบเขียน เกิดจากการไม่รู้ว่าคำนี้เขียนยังไง และเกิดจากการที่ไม่ได้ตรวจทานให้ดีค่ะ พะยูนขอยกตัวอย่างคำผิดที่เจอนะคะ
ร่างเพียงบาง(ตอนที่ 3) ร่างเพียวบาง รึเปล่าคะ?
เปลื้องท่อนบน(ตอนที่ 3) พะยูนว่าน่าจะใช้คำว่า เปลือยท่อนบน จะดีกว่า
ทะลึ่งตา(ตอนที่ 3) ถลึงตา
เป็นแทบๆ(ตอนที่ 3) เป็นแถบๆ
ลวงมือ(ตอนที่ 3) ล้วงมือ
เดินทอดหน่อง(ตอนที่ 5) เดินทอดน่อง
ทนไม่ไว้(ตอนที่ 8) ทนไม่ไหว
สายตาคาบโทษ(ตอนที่ 8) สายตาคาดโทษ
หย่อนก้ม(ตอนที่ 9) หย่อนก้น
คนตรงหน้าดันมาขว้าง(ตอนที่ 10) ดันมาขวาง
ตัวเนื้อหา
การดำเนินเรื่อง : การดำเนินเรื่องค่อนข้างเรื่อยๆ สบายๆ ไม่ช้าเกินไปและก็ไม่เร็วจนเกินไปค่ะ เรื่องราวก็ค่อยๆ เผยออกมาให้ผู้อ่านได้รู้ อีกทั้งเนื้อหายังค่อยๆ เข้มข้นขึ้นไปตามตอนที่มากขึ้นด้วยค่ะ ทำให้ผู้อ่านอ่านแล้วอยากติดตามอ่านต่อค่ะ
ฉาก/บทสนทนา : ฉากแต่ล่ะฉากในเรื่อง ค่อนข้างเยอะ ซึ่งจินก็บรรยายถึงฉากและสถานที่ออกมาได้ดีแล้ว บรรยายได้ละเอียดเหมาะกับภาษาที่ใช้ ไม่มีการข้ามฉากที่ทำให้อ่านแล้วสับสนค่ะ ส่วนบทสนทนาก็ดูเป็นธรรมชาติดีแล้วค่ะ
ความสมเหตุสมผล : จริงๆ จะเรียกว่าไม่สมเหตุสมผลก็ไม่ได้ เพราะพะยูนแค่อ่านแล้วรู้สึกขัดๆ นะคะ เลยมาเขียนบอกในหัวข้อนี้ ในตอนที่ 5 ที่ภัทรไปเคาะห้องติณให้ไปส่งตัวเองนะคะ ตอนแรกท่าทางของภัทรดูรีบมากๆ รีบโครตๆ แต่พอเข้าไปในห้องติณปุ๊บกลับไปนั่งดูการ์ตูนสบายใจเฉิบ โอเค ตรงส่วนนี้ไม่แปลกเพราะต้องนั่งรอติณ แต่แทนที่ติณเสร็จจะรีบไปเลย กลับนั่งดูโคนันต่ออีก เลยดูขัดๆ กับท่าทางตอนแรกของภัทรนะคะ พะยูนอ่านแล้วเลยแปลกๆ และรู้สึกติดขัดเล็กน้อย ช่วยเอาไปพิจารณานิดหนึ่งนะคะ
ตอนที่ 11 มาถึงเรื่องไต้ฝุ่น จินเฉลยแล้วว่าติณกับไต้ฝุ่นเป็นพี่น้องกัน พะยูนอ่านมาถึงตรงนี้ก็อ๋อเลย ถึงว่าทำไมติณถึงทำท่าเหมือนจะรู้จักไต้ฝุ่น ที่แท้ก็เป็นพี่น้องกันนี่เอง โอเคข้ามตรงส่วนนี้ มาถึงเรื่องแฟนเก่าของไต้ฝุ่น จินได้เขียนบรรยายในมุมมองของติณไว้ว่า ที่ผมพึ่งพูดไปคือชื่อแฟนเก่าเฮียมัน ตรงประโยคนี้และคำว่า แฟนเก่า ที่ติณบอก มันก็ทำให้พะยูนรู้แล้วว่าติณรู้ว่าไต้ฝุ่นเคยมีแฟนที่เลิกกันไปแล้วชื่อส้มอยู่ แต่พอเลื่อนลงมาอ่าน ไต้ฝุ่นกลับบอกติณว่าเลิกไปแล้ว แถมติณยังถามต่ออีกด้วยว่าทำไมเลิก อ้าว? ตกลงติณรู้ว่าไต้ฝุ่นเลิกกับเจ้ส้มแล้วหรือไม่รู้กันแน่คะ? งงมากค่ะ ตกลงมันเป็นแบบไหนก็แน่ เพราะงั้นตรงส่วนนี้เลยไม่สมเหตุสมผลในเรื่องของการใช้คำค่ะ
ย้อนความไปในตอนที่ 8 นิดหนึ่งค่ะ เป็นมุมมองของติณเช่นกัน พะยูนจะขอพูดเรื่องที่ติณพูดถึงแฟนของเรียวที่ชื่อไต้ฝุ่นนะคะ ตอนแรกที่อ่านตอนนี้พะยูนก็แค่คิดว่าสงสัยติณคงรู้จักแฟนของเรียวแน่ๆ แต่พออ่านมาถึงตอนที่ 11 แล้ว เห็นว่าไต้ฝุ่นเป็นพี่ชายติณ ติณรู้ว่าไต้ฝุ่นมีแฟนชื่อส้ม และดูท่าว่าติณจะรักเจ้ส้มคนนี้มาก(ดูได้จากที่โกรธเรื่องที่ไต้ฝุ่นเลิกกับส้ม) มันเลยทำให้ตอนที่ 8 ที่จินเขียนถึงไต้ฝุ่นดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลค่ะ ไม่สมเหตุสมผลในเรื่องที่ติณไม่ได้พูดถึงแฟนของไต้ฝุ่นและไม่มีท่าทางโกรธเคืองเลยไงล่ะค่ะ ทั้งๆ ที่ติณก็เชื่อว่าแฟนของเรียวเป็นคนๆ เดียวกับพี่ชายตัวเองแน่ๆ (ดูได้จากประโยค ไต้ฝุ่น มันซาดิสขนาดนั้นเลยเหรอวะ) ทำให้ดูขัดกับท่าทางโกรธเคืองตอนที่รู้ว่าไต้ฝุ่นเลิกกับส้มแล้ว ทำให้ดูไม่สมจริงและไม่สมเหตุสมผลค่ะ อย่างน้อยจินก็น่าจะเขียนให้ในตอนที่ 8 ติณคิดว่าไม่ใช่ไต้ฝุ่นพี่ชายตัวเองแน่ๆ เพราะว่าเขามีแฟนอยู่แล้วมากกว่าจะเชื่อว่าใช่คนๆ เดียวกันค่ะ
ความสนุก/น่าติดตาม : นิยายเรื่องนี้สนุกมากๆ ค่ะ ทำให้ผู้อ่านลุ้นไปกับเรื่องราวและอยากติดตามว่าเมื่อไหร่ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนจะเปลี่ยนมาเป็นคนรักกันสักที
ตัวละคร
สีหน้า/ท่าทาง : บรรยายออกมาได้ดี ดูสมจริงและเป็นธรรมชาติแล้วค่ะ
คาแรคเตอร์ : คาแรคเตอร์ตัวเอกทั้งสองคนคือภัทรกับติณ จินทำได้ดีแล้วค่ะ สื่ออารมณ์และถ่ายทอดคาแรคเตอร์ของทั้งสองคนออกมาได้ดีแล้ว ทำให้ผู้อ่านชอบภัทรกับติณมากๆ เลยค่ะ ทั้งสองคนดูแตกต่างกันแต่ก็ดูเข้ากันได้แบบสุดๆ ไปเลยค่ะ
อื่นๆ
สรุปโดยรวม : โดยรวมแล้วนิยายเรื่องนี้มีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นในเรื่องของการดำเนินเรื่องที่สบายๆ ทำให้ผู้อ่านอ่านแล้วไม่เครียด คาแรคเตอร์ของตัวเอกทั้งสองคนที่ดูแตกต่างกันแต่ก็เข้ากันได้สุดๆ และความน่าติดตามที่ชวนให้ผู้อ่านอ่านต่อค่ะ แต่ก็ยังมีจุดที่อยากให้ผู้แต่งแก้ไขหรือเพิ่มเติมเข้าไปอยู่ค่ะ ซึ่งคงเป็นเรื่องของการบรรยายและความสมเหตุสมผลที่อยากให้ช่วยลองเอาไปคิดๆ ดูค่ะ สุดท้ายนี้พะยูนก็ต้องขอโทษด้วยที่วิจารณ์ได้ไม่ดีนัก ดูไร้ประโยชน์แบบสุดๆ แต่ก็ขอให้เชื่อเถอะค่ะว่าพะยูนพยายามวิจารณ์เต็มที่แล้ว จินอาจจะมีจุดที่ไม่เห็นด้วยหรือจะไม่แก้ไขตามที่พะยูนบอกก็ได้ค่ะ เพราะพะยูนก็เป็นแค่นักวิจารณ์ฝึกหัดคนหนึ่งเท่านั้น ยังไงก็ขอให้จินมีกำลังใจที่จะแต่งต่อไปนะคะ สู้ๆ ค่า ^^V
|
