เขย่ากล่องรัก~ควักหัวใจนายจอมเหวี่ยง!!

ลำดับตอนที่ #2 : ใครว่าฉันจับปลาสองมือ..นั่นมันเรื่องโกหก!!

2...

ใครว่าฉันจับปลาสองมือ..นั่นมันเรื่องโกหก!!

 

              ฉันมองคนตัวสูงที่เดินนำลงไปทางด้านหลังเวทีอย่างไม่ละสายตา กรี๊ดด เหตุการณืที่เกิดขึ้นเมื่อตะกี้ไม่ใช่ความจริงใช่มั้ย กรี๊ดดดด เขาจะดูแลฉัน ปกป้องฉัน จะรักฉัน  โอ้! แม่เจ้า อีตานี่ต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ!!

          ตุบ!

          “อีตาบ้า!! แกล้งฉันสนุกรึไง!!”

         ช่อดอกไม้ในมือของฉันปลิวว่อนไปกระทบกลางหลังของฉันตัวสูงที่เอาแต่เดิน โดยไม่คิดจะหันมามองฉันเล้ยยย   เขาหันมาเผชิญหน้ากับฉัน แล้วยังมายักคิ้วใส่ฉันอีก!!

         กรี๊ดด หยุดการกระทำที่ทำให้ใจฉันละลายเดี๋ยวนี้!!       

          “เปล่า^^”

         เขาพูดพร้อมยิ้มบางๆ

         “กรี๊ดด เปล่าแล้วทำไมนายต้องยิ้มแบบนั่น!!”

         “มีข้อห้ามไม่ให้ยิ้มในที่สาธารณะด้วยหรอ แปลกแหะ”

         อ๊ายยย หยุดทำหน้าไร้เดียงสาแบบนั่นด้วย!!!

         “นาย อยากลองดีกับฉันเรอะ!!”

         “ใช่ แล้วจะทำไม? ยัยสมองนิ่ม”

         “สมองนิ่ม TT0TT!!!”

         “อืม...ชื่อนี้เพราะดีนะ”

        “กรี๊ดดด นายไม่มีสิทธิ์มาว่าฉันแบบนั่นนะ!!”

        “ไม่ชอบเรอะ”

        “อ๊ายยยย ชื่อประหลาดแบบนั้น ใครจะไปชอบลงย่ะ!!”

        “นึกว่าชอบ มันเข้ากับหน้าเธอดีนะ ว่าป่ะ!”

        กรี๊ดดดด อีตาบ้านี่พูดไม่รู้เรื่องอ่ะ!! เขายังคงยิ้มเหยียดๆให้ฉัน ตานี่ต้องมีแผนชั่วๆในมันสมองแน่ๆ คิดจะลองดีกับฉันเรอะ!! มันเร็วไปแปดพันปีโว้ยยย

        “นายต้องการอะไรกันแน่!!!”

       “ห้องน้ำ ฉันปวดชี่”

       กรี๊ดดดดด!!!! ผู้ชายดีๆที่ไหนเขาพูดกับผู้หญิงแบบน่าาา

        แปะ!ๆๆ

       เสียงปรบมือดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาระหว่างฉันกลับเขา ผู้มาใหม่ก้าวเข้ามาร่วมวงสนทนาอย่างไม่มีมารยาท ใช่! มารยาทน่ะ สะกดเป็นมั้ย!!

     “สุดยอด!! ไอ้ลี แกทำได้ไงว่ะ!”

     ผู้ชายผมสีบอนเดินเข้ามากอดคออีตาหล่อไว้ ก่อนจะมองมาทางฉันอย่างอึ้งๆ แล้วยักคิ้วให้

    เดี๋ยวแม่ต่อยคิ้วแตก!!

    “สวัสดีครับ คุณสุภาพสตรี^^”

    ขวับ!

    ฉันเบือนหน้าไปอีกทาง เพราะไม่อยากจะสนทนากับพวกช่องฟิตไปมากกว่านี้แล้ว ฮึ ฉันละเกลียดคนพวกนี้จริงๆ พวกขยะสังคม!!

    “โฮ้ ดุจัง”

     นายไร้มารยาทพูดยิ้มๆ กรี๊ดดด จะยิ้มหาอะไรย่ะ!!!

    “อย่าใส่ใจเลยน่า แฟนฉันกำลังอารมณ์ไม่ดี เป็นเรื่องปกติของคนแก่”

    “นะ..นาย!!”

    “เห็นมั้ย อารมณ์ไม่ดีอีกแล้ว ฉันขอคุยกับแฟนฉันตามลำพังได้มั้ยว่ะ”

    “อืมๆ คุยกันดีๆล่ะ สามีภรรยาก็แบบนี้ล่ะ ฮ่าๆๆๆ”

    กรี๊ดด ไอ้บ้า ฉันไม่ใช่ภรรยาใครทั้งหน่านนน พูดออกมาได้ยังไง!!

    ขวับ!  

    นายลีเอคลากฉันเข้าไปในห้องเก็บของหลังเวที ก่อนที่ฉันจะข่วนหน้าเพื่อนของเขา กรี๊ดดด นายลากฉันกี่ครั้งกี่คร่าวแล้วววว  ทำไมต้องมาคุยกันตรงมุมอับแบบนี้ด้วย !!

    “อย่าถือเลยนะ ไอ้เจนก็ปากไม่ดีแบบนี้ล่ะ”

   คนที่ปากไม่ดีคือนายต่างหาก ฉันไม่ใช่คนแก่นะ!!

    “ฉันจะสละสิทธิ์จากกิจรรมห่วยแตกนี่!”

    “เรื่องของเธอซี”

    “...!!!”

    จะไม่ยื้อฉันไว้เลยเรอะ!! แล้วที่บอกจะรัก และปกป้องฉันด้วยชีวิตและลมหายใจ มันเป็นเรื่องโกหกงั้นเรอะ!!!

    “ฉันไม่ได้เสียหายนี่ จะทำอะไรก็เรื่องของเธอ ฉันไม่ขอยุ่งด้วย”

    “งั้น!!ฉันจะสละสิทธิ์!!”

   “ตามใจ ถ้าคิดว่ามีปัญญาจ่ายตังค์ค่าปรับล่ะก็”

   “...!!!”

    ค่าปรับ!! ค่าปรับอะไรกัน ทำไมฉันไม่รู้เรื่อง!!

    “อย่าบอกนะ!! ว่าเธอไม่ได้อ่านใบประกาศที่ติดไว้หน้าบอร์ด เฮอะๆๆ”

    “มะ..มีค่าปรับด้วยเรอะ!!”

   “หนึ่งหมื่นบาท สำหรับค่าถอนตัวหรือสละสิทธิ์จากกิจกรรม”

   “... T0T!!!”

   กรี๊ดดดดดดดด แม่เจ้าช่วยลูกด้วย!!!!

    “กลับบ้านเหอะ”

   พูดจบเขาก็กระชากข้อมือฉันให้เดินตามตูดเขาอีกครั้ง กรี๊ด ปล่อยมือช้านนน เป็นอีกครั้งที่ฉันพยายามเกาะมือเขาออก และจะเป็นอีกร้อยครั้งที่ฉันแกะมือเขาไม่ออกต่อแต่นี้ไป อ๊ายยยย

    ฉันโดนนายลีเอคจอมโฉดฉุดขึ้นรถ หลังจากพยายามงัดมือของเขาให้ปล่อยมือของฉันอยู่นานเป็นปี เขาปิดประตูรถอย่างแรง ก่อนจะกดล็อกอัตโนมัติ

    กรี๊ดดด จะกักขังฉันเรอะ!!

   “จะพาฉันไปไหนหา!!” ฉันโวยวายทันทีที่เขาสตาร์รถ

    “กลับบ้านไง รึเธออยากแวะที่อื่น ม่านรูดเป็นไง ได้ข่าวว่าเพิ่งเปิดสาขาใหม่ด้วย”

   “กรี๊ดดด!! หยุดพูดจาเหลวไหลเดี๋ยวนี้นะ!!”

   “ไม่ดีรึไง เราสองคนจะได้ประเดิมเป็นคู่แรกเชียวนะ”

   มันน่าภาคภูมิใจตรงไหนย่ะ!!

   “หยุดพูดจาอย่างพวกข้างถนนเดี๋ยวนี้!!”

   “งั้นบนรถนี่เป็นไง^^”

 “...!!”

 “ถึงกับอึ้งเลยเรอะ! ไม่เอาน่า เดี๋ยวเธอก็ชินกับมันเองล่ะ”

 แง้ๆ ฉันไม่ได้หมายความอย่างงั้นเลยนะ นายอย่าเข้าใจผิดซี แล้วก็เลิกยิ้มแบบนั้นซะ ฉันเกลียดรอยยิ้มของนาย!! รู้ไว้ด้วย!! ฮือๆๆ

 “โอเค ไม่พูดแบบนั่นก็ได้”

 “หุบปากไปเลยนะ!!  แล้วก็ลืมเรื่องวันนี้ด้วย ต่อไปนี้เราไม่รู้จักกัน!!”

 “ได้ไง จะให้ฉันลืมภาพโรแมนติกแบบนั่นได้ไง ลืมไม่ลงเด็ดขาด!”

 ภาพตอนที่เขาจุมพิตนิ้วมือของฉันแวบเข้ามาในสมองจนฉันต้องถขึงตาใส่เขา ให้ตาย! ฉันจะฆ่านาย!!!

   “ฉันบอกให้ลืมก็ลืมไปซี!!”

 “ม่ายรู้ ม่ายชี้” ลีเอคผิวปากอย่างอารมณ์ดี กรี๊ด นายจะลองดีกับฉันเรอะ!!

 ตื๊ด..ตื๊ด..ตื๊ด.. ต้องมีคนแพ้แน่ๆซักคน~ ต้องมีหนึ่งคนที่ต้องเสียใจ...

   “ฮัลโหล”

   ฉันกดรับโทรศัพท์ก่อนจะเหลือบไปมองคนข้างๆ ลีเอคหันมามองฉันเหมือนกัน กรี๊ด นายต้องมองถนนเซ่!!

 [เวเลนซ์ ! เธออยู่ไหนเนี่ย!!!]

 อ่า...ดีทรามโทรมาได้จังหวะเปะ!

 [ฟีฟ่าบอกฉันว่าเธอโดนฉุด มันเป็นใคร!! ฉันจะฆ่ามานนน!!!]

 ดีทรามตะคอกใส่หูฉันเสียงดัง ทำเอาฉันทำตัวไม่ถูก กรี๊ดด บอกไปเลยมั้ยว่าฉันโดนนายลีเอคสมาชิกฟรีเซอฟฉุดอ่ะ!

   ยัยฟีฟ่า!! ยัยเพื่อนชั่ว!!!

 “คือ..เอ่อ”

 ฉันหันไปมองลีเอค คนหน้าขรึมขมวดคิ้วมองมาทางฉัน จะบอกดีทรามว่าไงดีล่ะ ฉันไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่โตนะ!! ตานั่นยิ่งเป็นอันธพาลอยู่ด้วย!! กรี๊ดดด

 [เวเลนซ์!!ฟังฉันอยู่รึเปล่า!!]

 “เอ่อ...”

 [มันข่มขู่เธอใช่มั้ย!! ให้ตายซี เธออยู่ไหนกัน!!!]

 “ฉัน..เอ่อ..”

 หมับ

 ลีเอคกระชากโทรศัพท์ในมือของฉันไปหน้าตายเฉย เมื่อเห็นฉันอ้ำอึ้งที่จะตอบอีกฝ่าย

“เอาโทรศัพท์ของฉันคืนมานะ!”

 ฉันดึงแขนเสื้อลีเอคไว้ ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจฉันซักนิด แถมยังมองหน้าฉันอย่างไม่ชอบใจ เขาแนบโทรศัพท์ข้างหูก่อนจะ...

 “เลิกตะคอกแฟนฉันซะ!! แล้วก็เลิกโทรหาเธอด้วย ไม่อย่างงั้น ฉันสัญญาว่านายจะไม่ได้เห็นหน้าเธอตลอดชีวิต!!!!”

 ตุบ!!!

 เขาเลื่อนกระจกลงแล้วเหวี่ยงโทรศัพท์อันแสนแพงของฉันออกข้างนอก กรี๊ดด ไอ้เลววว!!!

 อ๊ากกก โทรศัพท์ของช้านนน!!!

 “ทำบ้าอะไรของนายหา!!”

 “มันตะคอกใส่เธอ ฉันไม่ชอบ!!”

 “แต่นั่นมันโทรศัพท์ของฉันนะ!”

 “ไม่เห็นต้องคิดมาก ของเธอก็เหมือนของฉันล่ะ”

 “จะเหมือนกันได้ยังไง!! ของนายก็ของนายซี แต่นั่นมันของช้านนน!!”

 “เรื่องมากจริง”

 “กรี๊ดดด หยุดพูดจาสามหาวแบบนั่นนะ!!”

 “เธอสิ หยุดกรี๊ดได้แล้ว รำคาญ -“-”

 กรี๊ดดดดดดด!!!!!

 ตุบ!

เขาโยนโทรศัพท์ของเขาให้ที่ตักฉัน กรี๊ด จะทำอะไรช่วยปรึกษาก่อนได้มั้ย  อีตาบ้า!!!

 “เอาของฉันไปใช้”

 “...!!!”

 “บอกแล้ว ของๆเธอก็เหมือนของฉัน ส่วนของๆฉันก็เหมือนของเธอ ”

 “...!!!”

 กรี๊ดด นายยกโทรศัพท์ให้คนอื่นง่ายๆแบบนี้เรอะ!! ที่บ้านรวยนักรึไง!!

 ฉันนับหนึ่งถึงสิบก่อนจะลดนิ้วที่ชี้หน้าเขาอยู่อย่างพยายามสุดๆ ใจเย็นๆเข้าไว้ สงครามมันเพิ่งจะเริ่ม ฉันต้องอดทนอีกหน่อยแค่เดือนเดียวเท่านั่น กรี๊ด มันจะแค่เดือนเดียวที่ไหน มันตั้งหนึ่งเดือนเชียวนะ!! แง้ๆๆ ฉันทนอยู่ใกล้อีตานี่ไม่ไหว ไม่มีทาง!!

 “นี่ ถามอะไรหน่อยสิ”

 “ถามอะไร”

 จู่ๆ เขาก็พูดขึ้นหลังจากต่างคนต่างเงียบไปอึกใจหนึ่ง หึ สำนึกผิดที่พูดแบบนั่นกับฉันเมื่อกี้ใช่มั้ยล่ะ!

 “บ้านเธอ...อยู่ไหนเรอะ”

 “...!!!”

ถะ..ถามแบบนี้ มะ..หมายความว่า...

“ฉัน...ไม่รู้จักทางไปบ้านเธอ”

“...!!!”

 กรี๊ดด ไม่รู้จักบ้านฉันแล้วอาสามาส่งฉันทำม่ายยย ตาบ้า!!!! นายมันบ้า!!!! 

 

 

“นี่ จะไม่ลุกไปไหนจริงๆหรอ”

“อือ”

“จะนอนขึ้นอืดตรงนี้จริงๆใช่มั้ย”

“อืม”

วีทฮาร์ทเดินมาเอานิ้วจิ่มๆที่เอวฉันที่นอนหมดแรงอยู่บนเตียง หลังจากเมื่อวานเพิ่งรบกับนายลีเอคจอมโฉด ที่กล้าประกาศว่าจะทำให้ฉันยอมเป็นแฟนเขาให้ได้ กรี๊ดด ชีวิตมัธยมปลายต่อจากนี้ไปของฉันต้องวุ่นวายกลหน ไม่อ้าววว ฉันไม่ยอมมม!!

 ฉันขยี้ตาสองสามทีหลังจากงัวเงียคลานลงจากเตียงมาได้ โอ๊ยย ปวดหมอง ทำไมฉันต้องนอนคิดถึงอีตาบ้านั่นด้วยนะ กรี๊ดๆๆๆ ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

“เมื่อคืน ดีทรามมาหาเธอที่บ้านด้วยล่ะ”

 “...!!!”

 “ไม่ต้องห่วงเรอะ ฉันบอกเขาไปว่า เธอหลับไปแล้ว เขาจะพบเธอให้ได้ ฉันเลยบอกเขาไปว่า เธอน่ะ! ไม่ชอบให้คนปลุกเวลานอนหลับ ไม่งั้นเธอจะโวยวายเหมือนหมาบ้าไปเลยอ่ะ หมอนั่นถึงได้ยอมกลับไปซักโดยดี ฮุๆๆ นี่เพราะฉันมีสมองที่ชาญฉลาดเรอะน่ะ ถึงได้พูดแบบนั่นไป ฮ่าๆๆ”

ฮู้ว~

ค่อยโล่งอกหน่อย เฮ้ย! นี่ว่าฉันเป็นหมาเรอะ!!

“แล้วนี่ ไปทำอะไรให้ดีทรามมันโกรธล่ะ หมอนั่นชอบเธอมากเลยนะ ไม่งั้นคงไม่มีท่าทางกระวนกระวายใจจะขาดแบบนั้นเรอะ!”

“ฉันไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั่นซักหน่อย พี่เข้าใจผิดแล้วล่ะ”

วีทฮาร์ทขยับตัวเข้ามาใกล้ฉัน แล้วใช้มือจับหน้าฉันเอาไว้

“ใครบอก แค่มองตาก็รู้ใจแล้ว ว่าตานั่นน่ะ หลังรักยัยบื้ออย่างแกเข้าแล้วล่ะซี” วีทฮาร์ทยักคิ้วอย่างเจ้าเล่ห์

 กรี๊ดดด ไม่จริ๊งงงงง

“แล้วเมื่อวานนี้ ใครมาส่งแกที่บ้านหา!! ฉันเห็นน่ะ!! แถมยังส่งสายตาเป็นประกายให้เขาด้วย คิดจะจับปลาสองมือเรอะ!!”

ฉันสลัดมือนั่นออก ก่อนจะลุกจากเตียงแล้วบิดขี้เกียจอย่างเคยทำ ฮึ เรื่องอะไรจะบอกว่าฉันโดนหมอนั่นยัดเยียดตำแหน่งแฟนให้ อีกอย่างฉันไม่มีทางยอมรับตำแหน่งงี่เง่านั่นด้วย ไม่ว่าจะเป็นนายดีทราม รึอีตาลีเอคนั่นด้วย!!

แม่ขอประกาศต่อพื้นปฐพี!! 

  “ฉันจะจับปลาสิบมือมันก็ไม่เกี่ยวกับพี่!! อาบน้ำดีกว่า”

 “กรี๊ดดด ยัยน้องบ้า!!ฉันถามเพราะหวังดีเรอะนะ!! แล้วแกจะเสียใจที่ไม่ยกตำแหน่งที่ปรึกษาให้ฉัน!! จำไว้!!!”

       ฉันเอามือปิดหูก่อนจะเปิดก๊อกน้ำให้เสียงมันดังกลบเสียงวีทฮาร์ทที่ตะโกนด่าฉันข้างนอก เฮอะ! ฉันไม่มีทางเสียใจเด็ดขาด!! คำๆนี้จะไม่เกิดขึ้นกับฉันคอยดู!!

       “พูดจบแล้วก็ค้นผ้าเช็ดตัวในตู้ให้ฉันด้วยนะ-0-“

       “กรี๊ดดด!!!”

      “อ่อ แล้วก็หาเสื้อผ้าให้ฉันซักตัวด้วยล่ะ จะออกไปซื้อของอ่ะ วางไว้บนเตียงนั่นล่ะ”

      “ยัยบ้า!! ฉันเป็นพี่แกนะ!!”

     “เตรียมอาหารเช้าให้ฉันด้วยนะ ^^”

     “อ๊ายยยย!!! ยัยน้องไม่รักดี!!”

     “-_-^^”

     กรี๊ดดดดดด!!!!!

     บรรทัดนี้ขอเซ็นเซอร์ค่ะ^^