ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : [First]...เชื่อในรัก
[Tono part]
"พี่โน่อ้ะ คนอื่นเค้าสงสัยริทหมดแล่ว"ร่างบางกระซิบผม
"ก็มึงน่ารักหนิ"
"พี่โน่บ้า"
"อะ..แฮ่ม"
"อะไรติดคอมึง" ผมพูดกับอาร์ม ตอนนี้พวกเราก็อยู่ครบแก๊งเลยครับ ทั้งกลุ่มผมและกลุ่มริท
ความรักของผมกับริทดำเนินมาเรื่อยๆจนครบ1เดือน โดยที่ผมยังไม่บอกให้ใครรู้ มีเพียงรินเท่านั้นที่ริทขอไว้
"เจ้ริน" ไอ่ตัวเล็กข้างๆผมวิ่งไปกอดพี่สาวมันแล้ว เห็นบอกว่าจะไปเที่ยวกัน มันส่งมือทำท่าประมาณว่าไปแล้วนะ ผมก็ส่งยิ้มกลับไปให้มัน
"น้องมึงจะเปลี่ยนรสนิยมแล้วหรอว่ะ" บอล
"เปลี่ยนอะไรกัน"
"โน่ มึงไม่หวงน้องแล้วหรอว่ะ"น็อต
"ไม่หวง จะหวงทำไม"
"พี่ ริทมันไปกับทอมเลยนะ" มาร์ค
"นั่นมันพี่ของริท ชื่อริน กูจะหวงทำไม"
"อ่าว!!!" ทั้งโต๊ะตกตะลึงกับคำพูดผม
"บ้านนี้แปลกทั้งบ้าน พี่สาวหล่อ ส่วนน้องชายน่ารัก" ไอซ์
"มึงพูดจาระวังปากหน่อยเหอะ เดี๋ยวลูกปืนจะมาจ่อปากมึงไม่รู้ตัว"
"พูดถึงปืน เดี๋ยวนี้ไม่เห็นไอภพเลยหว่ะ แม่งหายไปไหน"อาร์ม
"สงสัยคงโดนมือปืนบ้านไอ่ริทจัดการไปเรียบร้อยแล้วมั้งพี่"เอิร์ธ
"มึงพูดถูก"โจ้
"ไอ่เนสไอ่พ็อต ทำไมพวกมึงเงียบกันจังว่ะ"น็อต
"พี่..ผมมีอะไรจะบอก..ผมรักพ็อต"
"ห๊ะ!!!" ทุกคนในโต๊ะต่างตกตะลึง
"เป็นแฟนกับกูนะ" เนสพูดพร้อมลงไปคุกเข่าตรงหน้าพ็อตที่ตอนนี้หน้าแดงเพราะโมโหหรือเขินก็ไม่รู้
"ถ้ากูตอบไม่.."
"กูก็จะขอมึงจนกว่าจะได้"
"สัด!!!"
"นี่ตกลงแล้วใช่ป่ะ"
"มานี่เลยมึง" พ็อตบอกแล้วลากคอเนสเข้าไปในตึก
"ไอ่โน่ มึงไม่สนใจทำอย่างงั้นบ้างหรอว่ะ"น็อต
"จะทำทำไม"
"ก็มึงกับน้องริทออกจะหึงหวงกันขนาดนั้น"
"ใช่...กูก็เป็นแฟนกับมันแล้ว"
"ฮิ้ววววววว~"
"ทำไมมึงพึ่งบอกพวกกู นี่ข่าวสำคัญเลยนะ"น็อต
"กูรอให้ไอ่เนสขอพ็อตเป็นแฟนก่อน"
"ทำไม?" ทุกคนในโต๊ะต่างตั้งคำถามมาที่ผม
"ป่าว กูแซวเล่น"
"โถ่ กูก็นึกว่าอะไร ไอ่สัด!!" อาร์ม
"บอกความจริงแล้วมาด่ากูอีก"
"ก็กูว่าช่วงนี้มึงดูร่าเริงแปลกๆ" น็อต
"พวกมันออกมาแล้ว"มาร์ค
"ตกลงเป็นไงบ้างมึง" โจ้
"ผมมีแฟนแล้วครับ"เนส
"ฮิ้ววววววววว~" ตอนนี้ไอ่พ็อตมันเขินจนหน้าแดงแล้ว เหมือนไอ่ริทมันเลย แต่ผมไม่ได้ชอบพ็อตนะครับ!!!
"วันนี้มันวันอะไรเนี่ย มีแต่คนยอมรับความจริง" บอล
"วันดีไงค่ะ"
"วิว!"
"ไม่ได้เจอกันนาน ตกใจเลยหรอ ตลอดเดือนที่ผ่านมา มีความสุขดีมั้ยแหละ แล้วริทไม่อยู่หรอ จะชวนไปกินข้าวด้วยกันซักหน่อย"
"ไม่อยู่ไปกับริน"
"อุ๊ยตาย รินกลับมาแล้วหรอ ไว้ว่างๆจะนัดกินข้าวกันซักหน่อย"
"แล้วนี่มามีอะไร"
"ทำไมวิวมาต้องพูดอย่างนี้ทุกครั้ง ทีกับริทไม่เคยปฏิเสธเลยนะ"
"ตกลงมีธุระอะไร"
"จะชวนไปกินข้าว"
"ก็แค่นี้ พวกมึง กูขอตัวก่อนนะ"
อีกครั้ง..กับลางสังหรณ์แปลกๆ
[Rit part]
กริ๊ง
ทำไรอยู่ครับที่รัก:-)
"เป็นไรแก ยิ้มอยู่คนเดียว"
"เปล๊าาาา"
"ไม่เชื่อ เอามาดูเลย" เจ้รินพูดจบก็แย่งไอโฟนไปจากมือผมเลย พี่ใครเนี่ย ร้ายจริงๆ
"ทำไรอยู่ครับที่รัก แหม ไม่ค่อยเล๊ยยย รีบตอบกลับไปสิน้องรัก" เจ้บอกพร้อมยื่นไอโฟนคืนกลับมาให้
ทานข้าวกับเจ้รินอยู่คร๊าบ แล้วพี่หล่ะทำไรอยู่?
กริ๊ง
ทานข้าวอยู่เหมือนกันครับ คิดถึงตัวเล็กมากกกกก:")
"นี่ริท วันนี้แกมาค้างที่บ้านสิ แม่บ่นคิดถึงแกใหญ่เลย"
"ก็ดีเหมือนกันนะ งั้นริทโทรไปบอกพี่โน่ก่อนนะ"
["ฮัลโหล คิดถึงจนทนไม่ไหวต้องโทรมาเลยหรอ"]
"บ้า! ริทจะโทรมาบอกว่าวันนี้จะไปนอนบ้าน"
["กลับไปนอนบ้านงี้ พี่คิดถึงตายเลย"]
"แปปเดียวเองน้าๆๆๆ"
["ก็ได้ๆ ถ้าถึงบ้านแล้วโทรมาหาพี่ด้วยนะ"]
"คร๊าบ สวัสดีครับ"
["จุ๊ฟ"] พี่โน่พูดแค่นี้ พร้อมตัดสาย
"ยิ้มใหญ่เลยนะแก"
"ก็ต้องมีบ้างสิเจ้ ริทว่าเรากลับกันเถอะ"
ทันทีที่ถึงบ้านผมก็ต่อสายตรงทันที
["ฮัลโหลตัวเล็ก"]
"ถึงบ้านแล้วนะคร๊าบบบบ"
["ดีมากๆ รีบนอนหล่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปมอสาย"]
"รับทราบคร๊าบ"
["กู๊ดไนท์ ฝันดีนะตัวเล็ก"]
"ฝันดีเช่นกันครับ"
มันก็แปลกๆอยู่ที่พวกเราไม่ได้นอนด้วยกันไม่ได้ตื่นมาในอ้อมกอดของใครบางคน แต่ไม่เป็นไรพรุ่งนี้ก็ได้เจออยู่แล้ว ^_^
ผมตื่นขึ้นเพราะเสียงโวยวายในบ้าน เมื่อเปิดประตูออกไปก็เห็นเจ้รินรื้อของอยู่
"ทำไรแต่เช้าเนี่ยเจ้"
"กูหาของอยู่ แกมาก็ดีและ มาช่วยหน่อย"
"ยังไม่ได้อาบน้ำเลย วันนี้มีเรียน"
"เออๆ อาบเสร็จก็มาช่วยกูหาหน่อย"
หลังจากที่เจ้พูดจบผมก็รีบจัดการธุระส่วนตัวแล้วมาช่วยเจ้หาของ
"หาไรอ่ะเจ้"
"หากรอบรูปกูกับแฟนอ่ะ"
"แฟนคนไหนหล่ะ มีเป็น10"
"คนล่าสุดที่กูไปเรียนกับเค้าไง"
"อ๋อๆ แล้วจะเอาไปทำไรอ่ะเจ้"
"กูจะไปเซอไพรส์จะถึงวันเกิดมันและ แต่กูหาตั้งนานก็หาไม่เจอ กูจำได้ว่าวางไว้แถวนี้"
"อันที่ใหญ่ๆใช่มั้ย"
"ใช่..อ่าวเห้ย เฮียมาตอนไหนเนี่ย"
"กูมาเมื่อคืน เห็นกรอบรูปมันเกะกะบ้านก็เลยเอาไปทิ้งแล้วหว่ะขอโทษด้วย"
"รู้มั้ยว่ามันสำคัญแค่ไหน ไอคนไม่มีหัวใจ!!!" เจ้ตะโกนใส่เฮียแล้ววิ่งจากไป
"เจ้ รอริทก่อน เฮียไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้นะ"
"อวยกันเข้าไป แล้วซักวันพวกมึงจะรู้ว่ากูเป็นห่วงพวกมึงขนาดไหน นี่กูเตือนแล้วนะ!!"
หลังจากเหตุการวุ่นๆตอนเช้า ผมก็แบกตัวเองมาเรียนทัน เจอพี่ๆและเพื่อนๆมองมาด้วยสายตาแปลกๆ พ็อตกับเนสก็จับมือถือแขนเหมือนโลกนี้มีกันอยู่2คน เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?!?
"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้พี่ๆทุกคนในโต๊ะ ที่ตอนนี้ยังคงมองผมด้วยสายตาแปลกๆเหมือนเดิม
"แล้วที่รักมึงหล่ะ" มาร์ค
"ที่รัก?"
"พี่โน่ไง" โจ้
"ก็มึงสองคนเป็นแฟนกันไง" พี่อาร์ม
"ฮิ้ววววววว~"
"รู้ได้ไงครับเนี่ย" ตอนนี้ผมเขินจนหน้าแดงไปหมดแล้ว ร้อนจริงๆ
"ก็ไอ่โน่บอกพวกกู" บอล
"ห๊ะ! พี่โน่บอก"
"ใช่ แล้วกูมีข่าวอัพเดตอีกอย่าง เนสกะพ็อตเป็นแฟนกันแล้วโว้ยยย"
"ฮิ้ววววววว~"
"เห้ย จริงดิพวกมึง กูช็อค!!"
"จริง" เนสพูดพร้อมหอมไอพ็อต
"เชี่ย พอเลยๆ"
"แล้วตกลงโน่ไปไหน?" พี่น็อต
"เมื่อวานผมกลับบ้านเลยไม่ได้มากับพี่โน่" ตอนนี้ผมไปนั่งระหว่างพี่อาร์มกับพี่น็อต
กริ๊ง
ผมเปิดดูภาพที่ถูกส่งมา ทำให้ผมถึงกับช็อคทันที ภาพที่เห็นเป็นภาพพี่โน่ นอนอยู่บนเตียง...กับพี่วิว
ตุ่บ!
มือไม้ผมตอนนี้สั่นไปหมด ทำเอาไอโฟนที่ถืออยู่ตกลงไปที่โต๊ะ
"ริทเป็นไร"
"พะ..พี่โน่" ผมตกใจมาก แทบไม่มีแรงทำอะไรอีกแล้ว พี่อาร์มจึงหยิบไอโฟนไปดูพร้อมกับคนอื่นๆด้วย
กริ๊ง
ของใครของมัน :P
"สัด!!!" ผมสบถออกไปด้วยความโมโห
"ริท มึงใจเย็น" ตอนนี้ผมไม่สนแล้วว่าจะขาดคาบแรกมั้ย รู้สิ่งเดียวคือ ผมต้องเห็นด้วยตาตัวเอง ไม่ใช่ฝีมือคนอื่น ตอนนี้พี่ๆกับเพื่อนก็วิ่งตามผมมา
ทันทีที่เปิดประตูเข้าห้อง สิ่งแรกที่เห็นคือกระเป๋าของผู้หญิง พร้อมขวดเบียร์หลายกระป๋อง
และเมื่อเปิดเข้าไปในห้องนอน สิ่งที่เห็นคือ ภาพคนที่เรารักมากที่สุด นอนอยู่กับผู้หญิงที่เราเกือบจะเกลียดเขาเลยก็ว่าได้ เพียงแค่ผมได้เห็นภาพนั้นสติผมก็ดับวูบไป....
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น