ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : [House]...ฝึกยิงปืน
-14
PK PART"
ผมตื่นขึ้นมาแต่เช้าด้วยเสียงนาฬิกาปลุกจากมือถือ วันนี้ตามที่สัญญากับริทไว้ ต้องพาเขาไปฝึกยิงปืน
ผมจัดการอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะเดินเข้าไปยังห้องข้างๆ ถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป
ร่างเล็กนอนขดตัวอยู่บนเตียง ใส่เสื้อกล้ามสีขาว กางเกงขาสั้นสีฟ้า ที่ตอนนี้เลิ่กขึ้นมาจะเห็นของสงวนอยู่แล้ว ถ้าใครเห็นเขาสภาพนี้ รับรองเลยว่าต้องปล้ำ แน่ๆ
ผมล้มตัวลงไปข้างๆ เข้าไปรั้งเอวร่างเล็กเข้ามาใกล้ ยื่นหน้าเข้าไปกดริมฝีปากลงไปยังริมฝีปากเล็กสีแดงของอีกคน เพื่อเป็นการปลุก
"อื้อ..."
เขาที่เริ่มรู้สึกตัว ก็เปิดปากตอบรับสัมผัสจากผม ค่อยๆเอามือมากอดตอบ
"แต่เช้าเลยนะ"
"ก็คนมันทำตัวน่ารักใส่"
ผมกดจมูกลงไปแก้มสีชมพูของคนตรงหน้าอย่างหมั่นเขี้ยว
"ไปอาบน้ำได้แล้ว วันนี้จะได้ไปยิงปืนกัน"
"เย้!"
ร่างเล็กรีบดีดตัวขึ้นก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำไป
ทำตัวเหมือนเด็กไม่มีผิด
ผมส่ายหน้าขำๆให้กับการกระทำของเขา
นานแค่ไหนแล้วนะ ที่ผมไม่ได้ยิ้มแบบนี้
.
.
.
.
.
"พร้อมยัง"
"พร้อม!"
"ลุยเลย"
ผมเดินนำเขาไปที่รถ วันนี้ผมให้วินตาร์เป็นคนขับรถให้ อันที่จริงคือเขารบเร้าจะไปกับผม เพราะเห็นว่าแก๊งของไฮ่หลงพยายามจะโจมตี
ผมเข้ามานั่งในรถ โดยมีคนข้างๆนั่งอยู่ติดๆ ดูท่าจะตื่นเต้นจริงๆ
รถยนต์เคลื่อนออกจากบ้าน ไปสู่สนามฝึกยิงปืนแห่งหนึ่ง ที่ผมไปบ่อยๆ เจ้าของเป็นเพื่อนคนสนิทกับป๊าผม ตอนนั้นที่ป๊าส่งผมกับริทมาเรียน ก็ที่นี่แหละ
รถยนต์เคลื่อนเข้ามาในเขตสนาม เสียงยิงปืนดังสนั่น
ผมเดินเข้าไปติดต่อกับพนักงานแปปเดียว ก็เดินไปยังช่องฝึก โดยมีคนตัวเล็กเดินตามมาติดๆ
"ไม่มีครูฝึกหรอ"
"มี"
"อ่าว แล้วไม่.."
"เฮียไม่อยากให้ใครแตะต้องตัวนายนอกจากเฮีย"
ประโยคที่ผมพึ่งพูดไป ทำเอาคนที่กำลังวางของอยู่ตรงโต๊ะถึงกับหน้าแดงเสียดื้อๆ
ผมจัดการเช็คปืนให้เรียบร้อย ส่งถุงมือหนัง หูกันเสียงยืนให้เขา เขารับเอาไปใส่ ส่วนวินตาร์พอจอดรถเสร็จก็ยืนเฝ้าผมอยู่ไม่ห่าง
พอเห็นคนตัวเล็กใส่เสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมก็จัดการใส่กระสุนทันที
"มานี่มา จะสอนให้"
ผมกวักมือเรียกเขาให้มายืนข้างหน้าผม เขาเดินเข้ามาแบบงงๆ
ผมเอื้อมมือไปข้างหน้า เกือบจะกอดเขาแบบหลวมๆ หยิบมือเรียว มาจับปืน แล้วเล็งไปที่เป้า
"เล็งไปตรงจุดที่จะต้องยิง มือต้องมั่น เพราะตอนยิงแรงส่งของปืนจะแรงมาก"
"ครับ"
"เดี๋ยวเฮียจะจับมือแล้วยิงนะ"
"อือ"
ปัง
"หูววววว แม่นมาก โดนหัวเลย"
ร่างเล็กในอ้อมแขน เงยหน้าขึ้นมามองซักพัก แล้วก็มองไปข้างหน้าเหมือนเดิม
"คราวนี้เราเล็งเองซิ เล็งไปตรงแขนซ้าย เดี๋ยวเฮียช่วยจับปืนให้"
เขาจัดการเลื่อนมือผมไปไปทางล่างซ้ายนิดๆ
"ตรงนี้แหละ"
ปัง
"เย้! โดนด้วย"
เขาหันหน้ามาหาผม ยิ้มจนแก้มปริ เหมือนเด็กพึ่งอ่านหนังสือได้ ผมอดที่จะยิ้มและขำตามไม่ได้
"รู้แล้ว"
"ขำไมอ่ะเฮีย"
"ไม่รู้สิ"
ผมบอกกวนๆแล้วลูบหัวเขาเบาๆ
"งั้นคราวนี้ลองยิงเองบ้าง ยิงตรงกลางอก"
"ได้เลย!"
เขาบอกด้วยแววตามุ่งมั่น ก่อนจะเล็งเป้าไปตรงกลาง แล้วกดยิง
ปัง
เป้าเฉี่ยวไปทางขวานิดๆ แต่ถือว่าทำได้ดีทีเดียวเลยหล่ะ
"แง มันเบี้ยวอ่ะ"
ร่างเล็กทำท่างอแงเดินมาหาผม
"ไม่เป็นไร แค่นี้ก็เก่งแล้ว ครั้งแรกยิงแขนโดนก็ถือว่าสุดยอด"
"จริงหรอ"
"จริงสิ..ไปฝึกแค่กระสุนหมดพอนะ เดี๋ยวเฮียพาไปหาคุณอา"
"อา?"
"คุณอานิพล เจ้าของที่นี่ เป็นเพื่อนของป๊า"
"อ๋อ งั้นริทไปฝึกต่อนะ"
ร่างเล็กเดินเข้าไปฝึกใหม่
ผมนั่งมองเขาจากข้างหลังไม่ห่าง ถ้ามองไกลๆเขานี่เหมือนผู้หญิงเสียจริงๆ หุ่นก็บอบบาง หน้าหวาน อ่อนแอเหมือนผู้หญิงซะไม่มีผิด ตั้งแต่ตอนเด็กๆแล้ว ญาติๆหรือเพื่อนของป๊าม๊าแต่ละคน ก็มักจะทัก คิดว่าริทเป็นผู้หญิงเสมอ ทั้งๆที่ไม่ใช่ ก็แค่ใกล้เคียง
ปัง ปัง ปัง
ร่างเล็กเล็งปืนไปเรื่อยๆ บางอันตรงเป้าบ้าง บางอันเฉี่ยวบ้าง แต่ถือว่าทำได้ดี
เขายิงจนกระสุนหมด แล้วหันมาหาผม ผมลุกขึ้นยืน แล้วสั่งให้วินตาร์เก็บของทั้งหมด ส่วนที่ผมไปติดต่อยืมมาก็ให้เขาจัดการเอาไปคืน
ผมเดินจับมือร่างเล็กขึ้นไปบริเวณชั้นสอง
คุณอานั่งดื่มกาแฟอยู่บริเวณโซฟาหนังที่คุ้นเคย
"สวัสดีครับ"
"อ่าว สวัสดี ตาโน่ แล้วนั่นใครหล่ะ แฟนแกหรอ "
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น