คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [House]...เผลอตัว
-11
RT PART"
ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียง มันนอนไม่หลับหรอก คิดแต่เรื่องเมื่อกี้ที่เกิดขึ้น จูบกับพี่ตัวเอง...แต่ไม่ขัดขืน กลับรู้สึกดีซะงั้น...นี่ผมเป็นบ้าอะไร
แกร่ก
ร่างสูงเปิดประตูเข้ามา ในมือถือถาดอาหาร แก้วน้ำและยาเข้ามา แค่เห็นสิ่งนั้นก็ทำให้ผมหน้าแดงได้ดื้อๆ
"หน้าแดงยังไม่หายเลย เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วเฮียเช็ดตัวให้"
"มะ..ไม่ต้อง ริทไม่ได้เป็นอะไรมาก อันที่จริงเฮียไม่ต้องยกอาหารขึ้นมาให้หรอก"
"ไม่ได้..เฮียทำให้ไม่สบาย ก็ต้องรับผิดชอบสิ"
"เอ่อ.."
"ไม่ต้องพูด กินได้แล้ว เฮียป้อนให้"
ปากก็อยากจะพูดขัดไป..แต่ใจกลับห้ามไม่ให้พูดซะงั้น กลับยอมให้เขาป้อนจนหมด ยอมให้เขาป้อนยาด้วยวิธีแบบเมื่อกลางวัน
"ถอดเสื้อ"
ร่างสูงที่ถือกะละมัง พร้อมผ้าชุบน้ำบอกผม
"ริทอาบน้ำก็ได้"
"ไม่ได้ เดี๋ยวไม่สบายมากกว่านี้จะทำไงเล่า ตัวเรายิ่งอ่อนแอ บอบบางอยู่"
"...."
"ถ้าไม่ถอดเฮียถอดนะ"
"ไม่ต้อง ถอดเองได้"
เขาทำท่าจะเข้ามา ผมเลยรีบยกมือห้าม แล้วถอดเสื้อออก
"กางเกงด้วยสิ"
"บ้าหรอ!"
"ก็ใส่บ็อกเซอร์อยู่หนิ เร็วๆ ถอดออก"
ผมก็ต้องจำยอมทำแต่โดยดี
เขาค่อยๆเอาผ้ามาเช็ดคอ เช็ดแขนผม ไล่ไปถึงบริเวณหน้าท้อง ก่อนจะไปถูหลัง เอาผ้าชุบน้ำอีกรอบ แล้วเช็ดตรงขาผม ไล่ตั้งแต่ขาอ่อไปจนถึงฝ่าเท้า ทำแบบนี้ทั้งสองข้าง
"ริท.."
"ครับ"
เฮียขึ้นคร่อมร่างผมแบบไม่ทันตั้งตัว
ก่อนที่จะโน้มหน้าขึ้นไปแลกลิ้นชิมความหวานในโพรงปากกันอยู่หลายนานจนเริ่มหมดลม
"อื้อ..."
ร่างสูงค่อยๆดันตัวร่างเล็กลงไปแต่ก็ยังจูบอยู่แบบนั้น
"อื้อ.." ร่างเล็กครางประท้วงในคอ
"เฮียทำได้ใช่มั้ย" ร่างสูงผละริมฝีปากออกแล้วถามคำถามขึ้นทันที
"ก็.." ร่างสูงเอามือมาเสยผมที่ปิดหน้าผากร่างเล็ก
"ว่าไง"
"มาถึงขนาดนี้แล้ว..ก็ต่อเลยสิ"
"ว่าไงนะ ประโยคหลังฟังไม่ชัด"
ร่างสูงแกล้งถามร่างเล็ก ที่ตอนนี้เขินไม่กล้าสบตา จนร่างสูงต้องจับหน้าให้มองมาที่ตน
"ก็ต่อเลยส..อื้อ"
แล้วบทรักแสนหวานก็ได้บรรเลงขึ้น...
.
.
.
.
"ไปอาบน้ำไป"
ร่างสูงค่อยๆพยุงร่างเล็กเพื่อลุกออกจากเตียง ร่างเล็กนิ่วหน้าขึ้นด้วยความเจ็บ
"เฮียรุนแรง"
"แต่ก็มีใครเรียกชื่อตลอดเลยไม่ใช่หรอ"
ร่างสูงแซวคนตัวเล็กอย่างสนุกสนาน ก่อนจะพากันอาบน้ำ
แต่กว่าจะเสร็จ คนตัวเล็กก็โดนไปอีกครั้ง
ตกลงจะทำให้หาย หรือเป็นเพิ่มกันแน่
เอาเอ็นซีออกนะคะ
:)
Shalunla
ความคิดเห็น