คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : [First]...หึง หวง ห่วง
[Rit part]
ผมรับรู้ถึงแสงแดดที่ส่องเข้ามาจากภายนอก แต่..นี่ไม่ใช่ห้องนอน มันคือห้องนั่งเล่น เห็นโปรแกรมเกมที่ถูกเปิดค้างไว้อยู่ เมื่อนึกย้อนไปถึงเมื่อคืนก็ทำให้รู้ว่า..
"ไอ่ริท กูมีแผ่นเกมส์ใหม่มาให้เล่นด้วย สนใจป่าว"
"เกมส์นี้มันนำเข้าจากต่างประเทศเลยนะเนี่ย คงแพงน่าดู ริทว่าจะเก็บเงินซื้ออยู่ ว่าแต่พี่ได้มาได้ไงเนี่ย"
"มีคนซื้อมาฝากแต่กูไม่ค่อยเล่นเกมแบบนี้"
"อ่อนหว่ะ"
"มึงพูดกับใคร"
"เปล๊า ไม่ได้พูดเล๊ย"
"ไอ่เตี้ย กูได้ยินมึงว่ากูอ่อน แข่งกันมั้ยหล่ะ"
"แน่ใจหรอ ระวังจะแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มนะ"
"มีเรื่องอะไรที่อ้ายโตโน่คนโก้ทำไม่ได้บ้างหล่ะ"
"คอยดูแล้วกัน"
หลังจากนั้นก็แข่งเกมกับพี่โน่ในเกมแรกผมชนะแล้วดูเหมือนพี่แกจะไม่ยอมก็เลยแข่งครั้งที่2คราวนี้พี่โน่ชนะ ผมก็ไม่ยอมหน่ะสิเพราะคราวแรกผมชนะ สรุปก็คือแข่งไปแข่งมากันทั้งคืนจนเผลอหลับกันทั้งคู่ ตอนนี้พี่โน่ก็นอนอยู่ข้างๆผมโดยที่มือยังถือรีโมทเกมอยู่เลย
"ริท..เช้าแล้วหรอ"
"อืม พี่รู้มั้ยที่นี่ที่ไหน"
"ก็ห้องนอ..เฮ้ย!ห้องนั่งเล่น"
"ใช่ ห้องนั่งเล่น"
"แล้วกูมาอยู่ที่นี่ได้ไง"
"ลืมแล้วหรอว่าเมื่อคืนเราทำไรกัน"
"ห๊ะ มึงปล้ำกูหรอ"
"จะบ้าหรอไอ่พี่ลามก เมื่อคืนเราแข่งเกมกันไง"
"อ๋อ กูลืมไป เมื่อคืนกูชนะ"
"ริทชนะ"
"กูชนะไม่เชื่อมึงก็ดูแต้มคะแนนที่อยู่บนจอสิ"
"แต่นี่มันเป็นเกมที่พี่ชนะริทครั้งที่3เองนะริทชนะพี่ตั้ง68ครั้งแล้วที่สำคัญ เกมนี้ริทเผลอหลับไปก่อนตางหาก"
"แพ้แล้วไม่ยอมรับ อ่อน หว่ะ!"
"พี่โน่นั่นแหละ ไม่คุยด้วยแล้ว ชิ!"
ไม่รออะไรผมก็เดินเข้าห้องไปอาบน้ำเลย พอผมเข้าห้องน้ำไปก็ได้ยินเสียงพี่แกเดินเข้าห้องน้ำอีกห้องนึงไป ตั้งแต่ผมมาอยู่พี่แกก็ไม่ค่อยได้เข้าห้องน้ำในห้องนอนเลยโดนผมแย่งเข้าตลอด รู้สึกผิดนะเนี่ย..
เอ๊ะ! ว่าแต่วันนี้มันวันอะไรเนี่ย เฮ้ย! ผมรีบนุ่งผ้าขนหนูพันส่วนล่างเพื่อมาเช็คตาราง หยิบโทรศัพท์ดูก็ไม่เห็นจะมีใครโทรมาตาม แต่วันที่บนหน้าจอปรากฏให้เห็นว่าวันนี้เป็นวันศุกร์ ผมหยิบตารางเรียนมาก็สามารถไขข้อสงสัยได้ว่า วันนี้อาจารย์ยกเลิกคลาสตอนเช้าทำให้ผมมีเรียนในตอนบ่ายโมง ค่อยโล่งใจหน่อย
"วันนี้นึกคึกอะไรเนี่ยอยากโชว์ซะงั้น"
ร่างสูงแซวร่างเล็กจากทางด้านหลังพร้อมส่งสายตากรุ้มกริ่มมาให้
"ไอ่พี่ลามก มองอะไรเนี่ย" ร่างบางพูดพร้อมเอามือปิดตัวเป็นพัลวันแล้วกระเถิบตัวถอยห่างร่างสูงที่ตอนนี้ขยับตัวมาประชิดร่างบางจนติดกับกำแพงห้องนอน
"จะว่าไปแล้วนายก็ น่ารัก ไม่เปลี่ยนเลยนะ"
"..."
"มิน่าหล่ะเมื่อก่อน ฉันถึงรักนายมาก ขนาดนี้"
"แล้วตอนนี้หล่ะ.."
"ก็ยังรักอยู่ " สิ้นสุดประโยคร่างสูงก็ประกบริมฝีปากกับร่างบางด้วยความอ่อนโยน
"อื้อ.." ร่างสูงไล่ไปเรื่อยๆจากปากมาที่ลำคอขาวเนียน ร่างสูงไล้วนบริเวณนั้นก่อนที่จะกดจูบลงไปเผยให้เห็นรอยแดงเอาไว้ ร่างสูงกลับมาจูบกับร่างบางอีกครั้งก่อนค่อยๆผละตัวออกจากกันช้าๆ
"เอ่อ..วันนี้มึงมีเรียนมั้ย"
"มะ..มี ตอนบ่ายโมง แล้วพี่หล่ะ" ร่างบางพูดก้มหน้าเพื่อหลบสายตาจากร่างสูง
"จะก้มหน้าทำไม มองหน้ากูสิ" ร่างสูงพูดพร้อมเชยคางของร่างสูงขึ้น "วันนี้มีเรียนตอนบ่ายเหมือนกันเดี๋ยวไปส่ง"
"ครับๆ"
"มัวแต่ยืนทำไมอยู่เล่าไปแต่งตัวสิหรือ...อยากได้อีกรอบ " ประโยคหลังทำเอาใบหน้าหวานเป็นสีแดงจัดอีกครั้ง..
ผมเดินเข้าห้องน้ำมาเพื่อแต่งตัว ถ้าอยู่ข้างนอกต่อคงโดนพี่แกจับปล้ำเลยหล่ะมั้ง ผมส่องกระจกเห็นรอยแดงอยู่ตรงคอพอใส่ชุดนักศึกษาก็ยังเห็นอยู่ จะทำไงดีเนี่ย รอยก็ชัดขืนไปมออย่างนี้โดนล้อตายเลย ข่าวฉาวผมกับพี่โน่ยิ่งเยอะๆอยู่
[Tono part]
หลังจากที่ผม..โชคดีที่ผมตั้งสติทันไม่งั้นมันอาจจะถูกผมจับปล้ำเป็นเมียเลยก็ว่าได้ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไปได้ไง เป็นความรู้สึกชั่ววูบงั้นหรอแต่คงไม่ใช่หรอกหรือจะเป็นความรัก..
อันที่จริงตอนผมไปอยู่ต่างประเทศก็ไม่ได้ช่วยให้ผมลืมเรื่องราวความรักได้เลยกลับทำให้ผมยิ่งคิดถึงมันมากขึ้น ทุกวันทุกคืนทุกชั่วโมงทุกนาทีทุกวินาทีและทุกลมหายใจ...
หลังจากร่างบางเดินเข้าห้องน้ำไปผมก็จัดการใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย ครั้นมองไปอีกทีก็เห็นร่างบางเอามือปิดๆที่คอแล้วเดินไปตรงตู้เสื้อผ้า มันหยิบเสื้อกันหนาวสีดำออกมาแล้วผูกแขนเสื้อสองข้างคล้องคอไว้
"แหม วันนี้แต่งตัวซะเกาหลีเลย แดดข้างนอก39องศานะจ้ะไม่ใช่3องศา"
"ก็มันเท่ห์หนิ คนกุ๊ยๆยุคไดโนเสาร์อย่างพี่คงจะไม่รู้จัก"
"แน่ใจ๊ ว่าทำเพราะเป็นเทรนด์หรือเพราะอาย"
"จะอายอะไรเล่า" ยังไม่ได้พูดอะไรหน้าก็ขึ้นสีขนาดนี้ โกหกใครไม่เป็นจริงๆไอ่แสบ
"ก็อายตรง.." ผมแซวมันพร้อมเอามือชี้ที่ปากผมสลับกับตรงคอมัน
"ไม่ได้อาย!!"
"ปากแข็ง"
"ไม่พูดกับพี่โน่แล่ว"พูดเสร็จมันก็เดินออกจากห้องนอนไปตรงห้องครัว ไม่สงสัยเลยว่าอาหารมื้อเช้าคืออะไร มาม่าสินะ..
หลังจากพวกเราทำภารกิจในตอนสายๆของวันเสร็จเรียบร้อยก็ใกล้ถึงเวลาเข้าเรียนตอนกินอาหารไอ่ริทก็พูดถึงเรื่องที่มันจะประกวดเดือนของมหาลัย จากที่ผมไปสืบๆดูแล้วแต่ละคณะนี่น่าตาดีใช่ย่อยแต่เห็นทีคงจะแพ้ไอ่ริทมันหน่ะก็น้องผมหล่ออยู่แล้ว โฮะโฮะ
"พี่โน่เป็นไร ยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่คนเดียว"
"กูว่านะมึงได้เป็นเดือนมอแน่ๆ"
"ริทว่าคณะอื่นหน้าตาดี หล่อ ล่ำกว่าริทเยอะ"
"แต่จากที่กูดูแล้วก็มีแต่สาวๆตามมึงนะเว่ย พวกคนอื่นแม่งหยิ่งๆกันหมด ไม่เหมือนมึง"
"แต่ถึงเวลาจริงๆสาวๆพวกนี้ก็เปลี่ยนใจไปหมด ไอ่สาวหลายใจ!!"(ด่าฉันรึป่าวเนี่ย><:ไรท์)
"เรื่องนั้นเดี๋ยวค่อยคิดเหอะ วันนี้เลิกเรียนกูไปชมรมนะมึงมาเฝ้ากูด้วย"
" น้องรหัสนะครับไม่ใช่แฟน "
"ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแหละว่ะ ถึงเนื้อถึงหนัง ขนาดนี้" ประโยคนี้ทำเอาร่างบางใบหน้าเป็นสีแดงจัดอีกครั้ง
"วันนี้กูเอามอไซต์ไปนะตอนนี้เที่ยงแล้วรถมันติดเดี๋ยวจะถึงช้า"
"พี่มีมอไซต์ด้วยอ่อ ริทไม่เห็นรู้เลย"
"ซื้อมาอวดสาวหน่ะฮะๆ"
"เจ้าชู้เกิ๊นนน"
"พอเลยเลิกโม้ ไปหยิบของได้แล้ว เดี๋ยวได้สายกันพอดี"
[Rit part]
ตอนนี้เป็นเวลาห้าโมงครึ่ง ผมเลิกคลาสแล้ว หน้าที่วันนี้คือไปเฝ้าพี่โน่ที่ชมรมแบบเลี่ยงไม่ได้ ผมเดินมาพร้อมพ็อตกับเนสเพราะมันอยู่ชมรมนี้เหมือนกัน ชมรมที่ว่าคือชมรมบาสครับ ส่วนผมอยู่ชมรมแบตที่ตอนนี้ก็เหมือนจะมาอยู่ชมรมบาสแล้ว มาบ่อยเกินจนทุกคนจำได้
"ริท กูสงสัยอย่างนึงหว่ะ มึงจะพาดเสื้อหนาวทำไมว่ะ ไม่ร้อนหรอ" วันนี้เกือบจะหลุดประเด็นอันนี้ได้แล้วเชียว ไอ่พ็อตไม่น่าพูดเล๊ย
"ใช่ๆ กูก็สงสัย วันนี้อากาศก็โคตรจะร้อน กูแทบจะแก้ผ้าอยู่แล้ว"
"มึงก็พูดเกินไป ก็กูหล่อตามเทรนนี่หว่า"
"แหวะ!/ถุยยย!"
"มึงก็ต้องทำใจหน่อยหน่ะ มีเพื่อนหล่อขนาดนี้ โฮะโฮะ"
"หมั่นไส้ เดี๋ยวแช่งให้ชนป้ายชมรมเลยไอ่นี่" ตอนนี่ก็เข้าสู่บริเวณสนามบาสของมอแล้ว เป็นสนามในร่มมีอัฒจรรย์สำหรับนั่งชมกีฬาเวลามีงานแข่ง พอเข้ามาก็เห็นสาวๆนั่งตรึม พวกนี้รู้ข่าวกันเร็วมาก ตอนนี้บนสนามก็มีกลุ่มเฮียโน่เล่นอยู่ ลืมบอกไปว่าพี่ไอซ์เป็นประธานชมรมนี้ด้วยครับ
"เฮ้!!"
"อ่าว เอิร์ธมารอพี่ไอซ์หรอ" ลืมแนะนำไปครับ เอิร์ธ รุ่นเดียวกับผมเป็นน้องพี่ไอซ์อยู่คณะวิศวะเหมือนกันนี่แหละ ตอนวันรับน้องมันไม่มาเพราะเป็นไข้หวัดใหญ่ ก็พึ่งมารู้จักไม่กี่วันนี่แหละแต่ก็สนิทกันมากพอสมควร
"ใช่ พวกมึงอยู่ชมรมนี้หรอ"
"กูกับพ็อตอยู่ชมรมนี้ส่วนริทมันอยู่แบต"
"กูอยู่แบตเหมือนกัน ไว้ว่างๆไปชมรมด้วยกัน"
"ได้อยู่แล้ว"
"ว่าไงไอน้องวันนี้แต่งตัวหล่อเชียว" พี่อาร์มทักผม ตอนนี้พี่ๆในสนามก็มานั่งพักกันหมด
"ขอบคุณครับ"
"แต่มึงไม่ร้อนรึไง" พี่น็อต
"นิดหน่อยครับตามเทรน"
"หึ หึ"
"พี่โน่เป็นไร"
"เปล๊า"
"กวน!"
"วันนี้ไปดื่มไหนดีว่ะ" พี่บอล
"ร้านเปิดใหม่หลังมอไงเห็นบอกว่าบรรยากาศดีมาก" พี่น็อต
"เอ่อ..พวกคุณมึงครับก่อนที่จะไปดริ๊งกันช่วยไปซ้อมก่อนครับ เพราะคนที่โดนคือประธานชมรมครับ"
"ก็มึงไงไม่ใช่กู"
"ไอ่สัดน็อต ได้ข่าวว่ามึงเป็นรองประธานชมรมก็ซวยเหมือนกันแหละว่ะ"
"ก็มึงเป็นประธานโดนหนักกว่าไง"
"ไอ่เวร!!" หลังจากนั้นพี่ทั้ง2ก็วิ่งไล่เตะกัน กลุ่มพวกผมก็อย่างนี้แหละครับ ถ้าวันไหนไม่ได้ด่า เตะ ต่อย ตีกันโลกคงแตกเป็นโกโก้ครั้นหละครับ
"ไอ่ริท ไปซื้อน้ำเป็นเพื่อนกูหน่อย" ร่างสูงกระซิบข้างหูร่างเล็ก พร้อมลากไปแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ทำเอาคนอื่นๆต่างพากันงง ปนแซว
"เดี๋ยวมึงไปซื้อน้ำให้กูหน่อย เดี๋ยวกูแวะไปทักเพื่อนตรงนั้นแปปนึง รอกูอยู่แถวนี้แหละ"
หลังจากนั้นร่างสูงก็เดินไปทักทายเพื่อนที่อยู่ไม่ไกลนักส่วนร่างบางก็เดินไปซื้อน้ำตามคำสั่ง
"เอาน้ำ2ขวดครับ"
"20บาทจ้ะหนู"
"ขอบคุณครับ"
ผลั่ก
"ขอโทษครับ" ร่างบางชนกับใครซักคนทำให้ขวดน้ำในมือตกลง
"เดี๋ยวช่วยเก็บครับ"
"ต้องขอโทษด้วยนะครับพอดีซุ่มซ่ามไปหน่อย"
"พี่ก็ขอโทษเหมือนกัน นี่ริทเดือนวิศวะรึป่าวเนี่ย"
"ใช่ครับ รู้จักผมด้วยหรอ"
"ดังขนาดนี้ไม่มีใครไม่รู้จักหรอก พี่ชื่อ ภพ นะอยู่นิเทศปี2"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับพี่พบ"
"ยินดีเช่นกัน แล้วนี่มากับใครรึป่าว"
"มากับพี่โ../กูเอง" อยู่ๆก็มีเสียงบุคคลที่3แทรกขึ้น
"ริทมากับกูนี่แหละ พวกเราสนิทกันมาก ใช่มั้ยริท" ร่างสูงพูดพร้อมเอาแขนพาดบ่าร่างเล็กไว้
"ชะ..ใช่ครับ คือเราเป็นพี่น้องรหัสกัน"
"น้องมึงก็หน้าตาดีนะไอ่โน่"
"เด็กกูหน้าตาดีทุกคนแหละว่ะ งั้นขอตัวก่อน ถึงเวลาเสวยสุขของกูแล้วหล่ะ" ไม่ทันที่ร่างบางจะตั้งสติได้ก็ถูกร่างสูงดึงกลับไปแล้ว
"พี่โน่ ทำไมต้องโอบริทขนาดนี้"
"กูหวงมึง "
"หวงทำไม ไม่ได้มีอะไรซักหน่อย"
"ไอนั่นมันนิสัยไม่ดีมึงอย่ายุ่งกับมันเข้าใจมั้ย"
"ครับ"
อากาศที่ค่อนข้างร้อนยิ่งร่างสูงมาพาดแขนอย่างนี้ยิ่งทำให้ร่างบางอึดอัดเข้าไปใหญ่จนเผลอถอดเสื้อกันหนาวที่พาดไว้ออกมา
ตอนนี้ทั้งสองก็เข้าเขตชมรมอีกครั้งโดยกลุ่มของพวกเขาก็ได้ซ้อมกันเสร็จเรียบร้อย
"ไอ่สัดโน่ มึงโดดซ้อมไปไหนมา"
"กูไปซื้อน้ำกับไอ่ริทมา"
"แน่ใจ??"
"เออดิว่ะ"
"แล้วรอยอะไรที่คอน้องริท"
สิ่งที่ร่างบางปิดมาได้ทั้งวันกลับถูกถามขึ้น
"ยุงกัดหน่ะครับ ตั้งแต่เช้าแล้ว"
"แน่ใจนะว่าพวกมึงไม่ได้ไป แอ๊ะๆ กัน"
"ฮิ้วววววว~"
"ไอ่สัด หุบปากไปเลย ให้เกียรติน้องกูหน่อย"
"พอเลยพวกมึงสรุปจะไปแดกเหล้ามั้ย"
"ก็ไปกันหมดนี่แหละพรุ่งนี้ไม่มีเรียนหนิ"
"ไอ่พ็อต เนส ริท พวกมึงว่างป่าว"
"ผมกับเนสไปได้อยู่แล้วครับไม่มีปัญหา"
"คือริท../มึงไปด้วยนั่นแหละ"
"ถ้าริทไม่ไปไม่ได้หรอ"
"ไม่ได้..เดี๋ยวก็เหมือนคราวนั้นอีก" ประโยคหลังร่างสูงก้มหน้ามากระซิบที่ข้างหูร่างบาง ทำเอาหลายๆคนสงสัยและเกิดเสียงโห่แซวไปตามๆกัน
"ฮิ้ววววว กลับห้องคืนนี้มึงต้องได้กันแน่" อาร์มพูดเชิงล้อเลียน
"พวกมึงหยุดเลย ไปได้แล้ว เดี๋ยวก็ไม่ได้แดกกันพอดี"
"ไปๆๆพวกเรา"
ท่ามกลางแสงสีเสียงในผับขนาดค่อนข้างใหญ่หลังมหาวิทยาลัย โต๊ะที่เต็มไปด้วยกลุ่มผู้ชายหน้าตาดีทั้งโต๊ะกำลังเฮฮาตามภาษาลูกผู้ชายซึ่งเป็นที่จับตามองของสาวๆและผู้ชายด้วยกัน?!?
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ใกล้เวลาที่ผับปิด พ็อต เนส ไอซ์ เอิร์ธ ได้ขอตัวกลับไปก่อนแล้ว
"พี่โน่ ริทขอไปห้องน้ำก่อนนะ"
"อือๆ รีบไปรีบกลับ"
เรืองฤทธิ์กับภาคินไม่ค่อยได้ดื่มอะไรมากทำให้สติของเขายังอยู่ครบต่างจากคนอื่นๆในผับที่บางคนก็ตบตีต่อยกันเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์
เรืองฤทธิ์ทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ มีชายร่างใหญ่ที่ไร้สติเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือยาเสพติดก็ไม่รู้ จะเข้ามาทำร้าย แต่กลับมีชายหนุ่มเข้ามาช่วยไว้ทัน
"ช่วยด้วย!!"
"หยุดนะมึง!!"
"เกี่ยวไรด้วยว่ะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็ออกไป"
"ทำร้ายคนอื่นอย่างนี้ นึกว่าเท่ห์นักรึไง"
"หุบปากไปเลยสัด พลั่กกก" ชายร่างใหญ่ได้สวมหมัดไปที่ชายหน่มอย่างไม่ทันตั้งตัว ทำเอาร่างบางตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก
"จำไว้ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว อย่ามาเสือกเรื่องชาวบ้านแบบนี้อีก" ชายร่างใหญ่พูดจบก็เดินจากไป
"เป็นไรมั้ยครับพี่" ร่างบางเข้าไปช่วยประคองชายหนุ่มที่มาช่วยไว้ซึ่งตอนนี้ล้มลงไปกองกับพื้นแล้ว
"เจ็บตรงไห..พี่ภพ!!" ชายหนุ่มที่ร่างบางมาช่วยไว้คือภพนี่เอง
"พี่ไม่เป็นไรว่าแต่เราเถอะ ร้องไห้ทำไม"
"ก็มันตกใจหนิพี่"
"ริท!!" และแล้วก็มีเสียงบุคคลที่3เกิดขึ้นอีกครั้ง
"พี่โน่"
"ไอ่สัด!!มึงทำไรน้องกู" ร่างสูงพูดพร้อมยกหมัดเตรียมเอาเรื่องแต่กลับถูกห้ามไว้
"พี่โน่ พี่ภพเขาไม่ได้ทำอะไร เขามาช่วยริทไว้"
"'งั้นก็ขอบคุณ ถือว่าตอบแทนที่กูเคยช่วยมึงไว้ครั้งนึง ไปริทกลับบ้าน"
"ทีหลังก็หัดดูและเด็กตัวเองดีๆก็แล้วกัน ระวังจะถูกสอยโดยไม่รู้ตัว หึหึ" ชายหนุ่มพูดพร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้
"สัด!!"
[Tono Part]
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบตีหนึ่งตอนนี้ผมอยู่คอนโดแล้ว ไอ่ตัวเล็กก็หลับเรียบร้อย วันนี้มีเหตุการณ์หลายอย่างมากที่ทำให้ผมหวั่นใจ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน มันทำให้ผมคิดหนัก มากซะด้วย..
วันนี้ตอนเจอไอ่ภพ2รอบมันอยู่กับริทตลอด ผมค่อนข้างเกลียดหน้ามันมากๆ มันเป็นคู่แข่งกับผมเกือบทุกอย่าง ตั้งแต่การเป็นเดือนจนถึงเรื่องผู้หญิง
ตอนปีหนึ่งผมชอบเพื่อนคณะนิเทศคนหนึ่ง น่ารักมากๆครับ ชื่อ ฟ้า และเหมือนเธอก็มีใจให้ผมเหมือนกัน แต่ไอ่ภพมันก็ดันชอบฟ้าเหมือนกัน มันใช้เงินเพื่อซื้อฟ้าทุกอยาง มันชอบเห็นผมอยู่บนความทุกข์ และดูเหมือนว่ามันจะพยายามแย่งริทไปจากผมเหมือนกัน สายตา ท่าทางของมันวันนี้ทำให้ผมมั่นใจได้ว่าไม่ช้าก็เร็วริทต้องเป็นของมันแน่ๆ
ผมไม่รู้ว่าการกระทำนี้จะเรียกว่า หึง หวง ห่วง แต่ผมรู้อยู่อย่างเดียวว่าผมจะทำให้มันมีความสุขและเป็นของผม..คนเดียวเท่านั้น
ถ่านไฟเมื่อยังไม่ดับสนิท
ก็อาจจะลุกติดได้เหมือนเดิม
ความรักครั้งนี้ยังไม่จบ
ก็อย่าพึ่งตัดบทสรุปสุดท้าย
ความคิดเห็น